UGAT NG KULTURA

Ayon kay Anderson, Wala nang umiiral na mga

sagisag ng makabagong kultura ng nasyonalismo
katulad ng mga cenotaph (libingan na walang
laman) at libingan ng mga hindi kilalang sundalo.
Ang pampublikong seremonyal na paggalang na
ibinigay sa kanila kaya ng mga monumento ay
sadyang walang laman o walang nakakaalam kung
sino ang nasa loob ng mga ito.
Upang madama ang puwersa ng modernidad na ito,
dapat lamang isipin ng isang tao ang
pangkalahatang reaksyon para sa libingan ng mga
hindi kilalang sundalo o nagpumilit na punan ang
cenotaph ng ilang tunay na buto. Ito ang dahilan
kung bakit napakaraming iba't ibang mga bansa ang
may gayong mga libingan nang hindi naramdamang
kailangang tukuyin ang nasyonalidad ng mga
namatay gaya ng mga Aleman, mga Amerikano o
Argentinian.
 .
Ang kultural na kahalagahan ng naturang mga
monumento ay nagiging mas malinaw kung
susubukang isipin o sabihin na ang isang Libingan
ng Hindi Kilalang Marxist o isang cenotaph para sa
mga nahulog na Liberal. Ang dahilan ay ang
Marxismo o Liberalismo ay hindi masyadong
nababahala sa kamatayan at imortalidad. Kung ang
nasyonalistang pag-iisip ay labis na nag-aalala, ito
ay nagpapahiwatig ng isang malakas na kaugnayan
sa mga relihiyosong imahinasyon.
Kung ang paraan ng pagkamatay ng tao ay karaniwang
tila arbitrary, ang kanyang pagkamatay ay hindi
matatakasan. Ang buhay ng tao ay puno ng gayong
mga kumbinasyon ng pangangailangan ng
pagkakataon. Alam nating lahat ang posibilidad at
kawalan ng kakayahan ng ating partikular na genetic
heritage, ang ating kasarian, ang ating panahon sa
buhay, ang ating pisikal na kakayahan, ang ating
sariling wika, at iba pa.
 .
Ang dakilang merito ng tradisyonal na
panrelihiyong pananaw sa mundo (na natural
na dapat makilala sa kanilang papel sa
lehitimisasyon ng mga partikular na sistema ng
dominasyon at pagsasamantala) ay ang
kanilang pag-aalala sa man-in-the-cosmos, tao
bilang species, at ang contingency ng buhay.
 .
Ang pambihirang kaligtasan sa loob ng libu-libong
taon ng Budismo, Kristiyanismo o Islam sa dose-
dosenang iba't ibang pormasyon sa lipunan ay
nagpapatunay sa kanilang mapanlikhang tugon sa
napakabigat na pasanin ng pagdurusa ng tao -sakit,
pinsala, kalungkutan, edad, at kamatayan. Bakit ako
ipinanganak na bulag? Bakit paralisado ang matalik
kong kaibigan? Bakit ang aking anak na babae ay
may kapansanan? Ang pagtatangka ng relihiyon na
magpaliwanag.
Para sa kasalukuyang layunin,
ang dalawang nauugnay na
sistemang pangkultura ay
1. Pamayanan ng relihiyon
2. Dynastic na kaharian.
 ANG RELIHIYONG KOMUNIDAD
Ilang bagay ang mas kahanga-hanga kaysa sa
malawak na teritoryo ng Ummah Islam mula
Morocco hanggang sa Sulu Archipelago, ng
Christendom of Paraguay hanggang Japan, at ng
Buddhist world mula Sri Lanka hanggang Korean
peninsula. Ang mga dakilang sacral na kultura (at
para sa aming mga layunin dito ay maaaring
pinahihintulutan na isama ang 'Confucianism') na
nagsasama ng mga konsepto ng napakalawak na
komunidad.
 ANG RELIHIYONG KOMUNIDAD
Ngunit ang Sangkakristiyanuhan, ang Islamikong Ummah,
at maging ang Gitnang Kaharian - na, bagama't iniisip natin
ito ngayon bilang Intsik, ay inisip ang sarili na hindi bilang
Intsik, ngunit bilang sentral - ay naiisip sa kalakhan sa
pamamagitan ng daluyan ng isang sagradong wika at
nakasulat na script. Kunin lamang ang halimbawa ng Islam:
kung nakilala ng Maguindanao ang mga Berber sa Mecca,
na walang alam sa mga wika ng isa't isa, walang
kakayahang makipag-usap nang pasalita, gayunpaman ay
naiintindihan nila ang mga ideograpo ng bawat isa, dahil
ang mga sagradong teksto na kanilang ibinahagi ay umiiral
lamang sa klasikal na Arabic.
Gayunpaman, ang gayong mga klasikal na komunidad na
pinag-uugnay ng mga sagradong wika ay may katangiang
naiiba sa mga naisip na komunidad ng mga modernong
bansa. Ang isang mahalagang pagkakaiba ay ang
pagtitiwala ng mga matatandang komunidad sa
natatanging kasagrado ng kanilang mga wika, at sa gayon
ang kanilang mga ideya tungkol sa pagpasok sa pagiging
miyembro. Ang mga Chinese mandarin ay tumingin nang
may pag-apruba sa mga barbaro na masakit na natutong
magpinta ng mga ideogram sa Middle Kingdom.
Ang mga barbarong ito ay nasa kalahati na sa
ganap na pagsipsip. Ang kalahating sibilisado
ay mas mahusay kaysa sa barbarian. Ang
gayong saloobin ay tiyak na hindi kakaiba sa
mga Intsik, o nakakulong sa sinaunang
panahon. Isaalang-alang, halimbawa, ang
sumusunod na ‘patakaran sa mga barbaro’ na
binuo ng unang bahagi ng ikalabinsiyam na
siglong liberal na Colombian na si Pedro Fermin
de Vargas:
Upang palawakin ang ating agrikultura, kinakailangan na
panicize ang ating mga Indian. Ang kanilang katamaran,
katangahan, at kawalang-interes sa mga normal na gawain
ay nagiging sanhi ng isang tao na isipin na sila ay nagmula
sa isang degenerate na lahi na lumalala sa proporsyon sa
layo mula sa pinagmulan nito. ... Ito ay magiging lubhang
kanais-nais na ang mga Indian ay mapatay, sa
pamamagitan ng miscegenation sa mga puti, ideklara
silang walang tributo at iba pang mga singil, at bigyan sila
ng pribadong pag-aari sa lupa.
 DYNASTIKONG REALM
Sa mga araw na ito marahil ay mahirap ilagay ang sarili
nang may awa sa isang mundo kung saan ang dynastic na
kaharian ay lumitaw para sa karamihan ng mga tao bilang
ang tanging maiisip na 'pampulitika' na sistema. Sapagkat
sa mga pangunahing paraan ang 'seryosong' monarkiya ay
tumatawid sa lahat ng modernong konsepto ng buhay
pampulitika. Inaayos ng Kingship ang lahat sa paligid ng
isang mataas na sentro. Ang pagiging lehitimo nito ay
nagmula sa pagka-Diyos, hindi mula sa mga populasyon,
na, pagkatapos ng lahat, ay mga paksa, hindi mga
mamamayan.
 DYNASTIKONG REALM
Sa modernong konsepto, ang soberanya ng estado
ay ganap, patag, at pantay na kumikilos sa bawat
square centimeter ng isang legal na pinaghiwalay na
teritoryo. Ngunit sa mas lumang imahinasyon, kung
saan ang mga estado ay tinukoy sa pamamagitan ng
mga sentro, ang mga hangganan ay buhaghag at
malabo, at ang soberanya ay naglaho ng hindi
mahahalata sa isa't isa.
 Dynastikong Realm
Kaya naman, sa kabalintunaan, ang kadalian
kung saan ang mga pre-modernong imperyo at
kaharian ay nakapagpapanatili ng kanilang
pamumuno sa napakaraming magkakaibang at
kadalasang hindi man lang nakakahawa, ang
mga populasyon sa mahabang panahon.
 Dynastikong Realm
Dapat ding tandaan na ang mga antigong monarkiya na estadong ito ay lumawak hindi lamang
sa pamamagitan ng pakikidigma kundi sa pamamagitan ng sekswal na pulitika - ng isang
sekswal na pulitika - na isang uri na ibang-iba sa ginagawa ngayon. Sa pamamagitan ng
pangkalahatang prinsipyo ng patayo, ang mga dynastic marriages ay pinagsama-sama ang
magkakaibang populasyon sa ilalim ng mga bagong apices. Paradigmatic sa bagay na ito ay ang
House of Habsburg. As the tag went, Bella gerant alii, tu felix Austria nube! Dito, sa medyo
pinaikling anyo, ay ang pamagat ng mga huling dinastiya. Emperador ng Austria; Hari ng
Hungary, ng Bohemia, ng Dalmatia, Croatia, Slovenia, Galicia, Lodomeria, at Illyria; Hari ng
Jerusalem, atbp; Archduke ng Austria [sic]; Grand Duke ng Tuscany at Cracow; Duke ng
Loth[a]ringia, ng Salzburg, Styria, Carinthia, Carniola, at Bukovina; Grand Duke ng Transylvania,
argrave ng Moravia; Duke ng Upper at Lower Silesia, ng Modern, Parma, Piacenza, at Guastella,
ng Ausschwitz at Sator ng Teschen, Friaul, Ragusa, Zara; Princely Count ng Habsburg at Tyrol ng
Kyburg Gorz, at Gradiska; Duke ng Trient at Brizen; Margrave ng Upper at Lower Lausitz at
sa Istria; Bilang ng Hohenembs, Feldkirch, Bregenz, Sonnenberg, atbp.; Panginoon ng
Trieste, ng Cattaro, at sa itaas ng Windisch Mark; Mahusay na Vovyvod ng Vovydina, Servia. . ..
atbp.
 Dynastikong Realm
Dapat ding tandaan na ang mga antigong monarkiya na
estadong ito ay lumawak hindi lamang sa pamamagitan ng
pakikidigma kundi sa pamamagitan ng sekswal na pulitika -
ng isang sekswal na pulitika - na isang uri na ibang-iba sa
ginagawa ngayon. Sa pamamagitan ng pangkalahatang
prinsipyo ng patayo, ang mga dynastic marriages ay
pinagsama-sama ang magkakaibang populasyon sa ilalim
ng mga bagong apices. Paradigmatic sa bagay na ito ay ang
House of Habsburg. As the tag went, Bella gerant alii, tu
felix Austria nube! Dito, sa medyo pinaikling anyo, ay ang
pamagat ng mga huling dinastiya.
 Dynastikong Realm
Emperador ng Austria; Hari ng Hungary, ng Bohemia, ng Dalmatia,
Croatia, Slovenia, Galicia, Lodomeria, at Illyria; Hari ng Jerusalem,
atbp; Archduke ng Austria [sic]; Grand Duke ng Tuscany at Cracow;
Duke ng Loth[a]ringia, ng Salzburg, Styria, Carinthia, Carniola, at
Bukovina; Grand Duke ng Transylvania, argrave ng Moravia; Duke ng
Upper at Lower Silesia, ng Modern, Parma, Piacenza, at Guastella, ng
Ausschwitz at Sator ng Teschen, Friaul, Ragusa, Zara; Princely Count
ng Habsburg at Tyrol ng Kyburg Gorz, at Gradiska; Duke ng Trient at
Brizen; Margrave ng Upper at Lower Lausitz at sa Istria; Bilang ng
Hohenembs, Feldkirch, Bregenz, Sonnenberg, atbp.; Panginoon
ng Trieste, ng Cattaro, at sa itaas ng Windisch Mark; Mahusay na
Vovyvod ng Vovydina, Servia. . .. atbp.
 Dynastikong Realm
. Noong 1887, pinasimulan niya ang kinakailangang
prinsipyo ng succession-by- legal-primogeniture, sa gayo'y
dinadala ang Siam 'sa linya sa "sibilisadong" monarkiya ng
Europa.
. Gayunpaman, ang inter-monarchic na pag-apruba sa
kanyang pag-akyat bilang Rama VI ay tinatakan ng pagdalo
sa kanyang koronasyon ng prinsipe mula sa Britain, Russia,
Greece, Sweden, Denmark -at Japan.
 Dynastikong Realm
.Habang ang mga hukbo ni Frederick the Great (r. 1740-
1786) ay maraming tauhan ng 'mga dayuhan,' ang mga
hukbo ng kanyang pamangkin sa tuhod na si Friedrich
Wilhelm III (r. 1797-1840) ay, bilang resulta ng
Scharnhorst's, Gneisenau's at Ang mga nakamamanghang
reporma ni Clausewitz, eksklusibong 'pambansa- Prussian.'