Старогрчката литература е најстарата литература во Европа. Таа се создавала во времето на грчкото робовладетелско општество. Писмената литература се појавила во 8 век п.н.е. и е резултат на развитокот на грчките градови, ропскиот труд, зголемено лично сознание на поединецот и неговото одвојување од заедницата. 2. ОСОБЕНОСТИ НА ХЕЛЕНСКАТА ЛИТЕРАТУРА: Индивидуалност (Илијада, Цар Едип), епска објективност (епика), антиката се темели на митологијата Најчест вид биле тажачките песни и елегии, а во нив преовладувале мисловните елементи и афоризмите. Тажачки песни, елегии, драма, мит, стручна литература, филозовска проза, биографски раскази, химна, свадбарски песни. 3.ПРЕТСТАВНИЦИ И ТВОРЕШТВО: Есхил е најстариот грчки трагичар чии драми се сочувани до денес. Софокле е познат по неговите трагедии за Едип, особено Кралот Едип и Антигона. Еврипид е познат по своите драми со кои често ги турка границите на трагичниот жанр. Комедиографот Аристофан пишувал во жанрот на Старата комедија, додека подоцна драматургот Менандер бил зачетникот на Новата комедија.