You are on page 1of 9

INDUSTRIYA NG KOMUNIKASYON AT TRANSPORTASYON

Alyzza Marie A. Tavares

Edralyn B. Padua

Joyce Czarina P. Villanueva

Hyacinth Mile N. Pama

BSE 1
Komunikasyon

Ang Komunikasyon ay isang proseso ng pagpapalitan ng impormasyon na kadalasan na


ginagawa sa pamamagitan ng karaniwang simbolo. Ito ay ang pagpapahatid ng mahalagang
impormasyon sa isang paraang masining upang maging mabisa at mahusay na maipahayag ng
tao ang kanyang palagay o saloobin sa kanyang kapwa, anuman ang paksang inaakala niyang
mahalagang mapag-usapan (Verdeber, 1987).

Ito ay ang paraan natin upang malinang ang kakayahang makipag-ugnayan sa ibang tao. Sa
pamamagitan nito, natutugunan ang ating mga pangangailangan sa araw-araw. Napatataas at
napananatili rin natin ang antas ng ating pagkakakilanlan sa sarili.

Kasasaysayan

Masasabing ang paraan ng komuniksyon ng mga Pilipino ay hitik sa mga pahiwatig at ligoy ang
paraan ng pakikipag-usap dahil nagmumula ito sa mas mataas na uri ng pagbabahaginan ng
kahulugan, kumpara sa mga kanluranin na mayroong mababang konteksto ng kulturang mababa
rin ang antas ng pagbabahaginan ng kahulugan. Ito ay bunga ng paggamit ng mga Pilipino ng
konsepto ng pakikipagkapuwa o ang pagturing sa kausap bilang bahagi ng ating sarili na
mauugat sa kulturang mataas ang pagpapahalaga sa ugnayan ng pamayanan (Maggay, 2002).

Bago pa man dumating ang mga Espanyol, mayroon ng sistema ng pakikipa-ugnayan ang mga
sinaunang Pilipino. Ito ay sa pamamagitan ng pagsusulat ng mga simbolo sa mga pader ng
kuweba o kaya naman ay sa mga bato, pagpapadala ng mensahe sa tulong ng iba-ibang uri ng
ibon at pagbababa ng mensahe mula sa mataas na antas ng lipunan hanggang sa ordinaryong
pamayanan sa pamamagitan ng kasulatan at anunsyo.

Sa pagdating naman ng mga Amerikano ay naipakilala sa atin ang telepono at ang serbisyong
radio-telepono. Nagkaroon din ngiba-ibang estasyong pan-radyo at pantelebisyon sa buong
bansa.

Samantala, sa huling bahagi ng ika-19 na siglo ay naipakilala sa atin ang mga Internet Service
Providers at nagsimulang umusbong ang industriya ng Telekomunikasyon.
Isa sa mga umuusbong na industriyang pang-komunikasyon ay ang Telekomunikasyon. Ito ay
ang aghan at teknolohiya ng komunikasyon kung saan ang mga mensahe ay naipadadala kahit na
malalaking distansya ang pagitan. Ito ay ginagamitan ng makabagong teknolohiya at ng
kuryente.

Kalagayang Panlipunan

Patuloy ang pag-unlad ng sistemang pang-komunikasyon sa ating bansa lalo’t higit ang pagdami
ng mga Pilipinong tumatangkilik sa local na telecommunications company gaya ng Philippine
Long Distance Telecommunications (PLDT) at Globe Telecom.

Isang ahensya ng gobyerno na nangangasiwa rito ay ang Department of Information and


Communications Technology (DICT). Ito ay naglalayon na maging “digital” ang ating bansa sa
pamamagitan ng telekomunikasyon.

Sa kasalukuyan, mayroong dalawang mukha ang industriya ng telekomunikasyon sa ating bansa-


oportunidad at banta.

Ito ay masasabing oportunidad sapagkat nakilala ang ating bansa bilang “Most Social Nation” at
“Texting Capital of the World” dahil na rin sa pagtaas ng social media usage ng mga Pilipino.
Tinatayang ang isang Pilipino ay nakapaglalaan ng 4 oras at 7 minuto kada araw sa mga Social
Media sites (Hootsuite and We are Social, 2017).

Gayundin, ito naman ay banta dahil sa kabila ng mataas na usage ng internet sa bansa ay
pumapangalawa naman ito sa pinakamabagal na internet speed sa buong mundo (Akamai Q3,
2016).

Bukod dito, marami pa ring kinahaharap na suliranin ang Sistema ng komunikasyon sa ating
bansa gaya na lamang ng mahinang telco market. Dalawa lamang ang mayoryang kompanya na
naglalaban upang mabigyan ang ating bansa ng mabilis at may kalidad na serbisyong
pangkomunikasyon.

Upang masolusyonan ang mga suliraning ito, ang Department of Information and
Communications Technology ay nagsagawa ng Philippine Telecommunications Summit noong
ika 9-10 ng Marso sa PICC Forum, Pasay City, Manila.
Napag-usapan sa summit na ito ang planong pagbukas ng pamahalaan ng pinto sa panibagong
telcom company na nais magbigay ng serbisyo sa ating bansa. Noong Marso rin ay inasahan ang
pagpasok ng Telstra, ang nangungunang service provider mula Australia, ngunit tila hindi ito
natuloy. Ngayon, inaasahan naman ang pagpasok ng isang kompanya mula Tsina ngunit hindi pa
rin ito tuluyang naipipinalisa. Inaasahan naman na kapag maisakatuparan ang planong ito ay
magiging mas mabilis na ang internet sa ating bansa.

Samantala, sa huling State of the Nation Address (SONA) ng ating Pangulong Rodrigo R.
Duterte, isa ang industriya ng telekomunikasyon sa mga naging prayoridad.

Sinabi ng Pangulo na:

“The spot is open to all interested parties, both foreign and local. The only condition is that the
chosen player must provide ‘the best possible service at reasonably accessible prices.’ They will
be lowering interconnection rates which not only lowers the cost of services for customers but
also lowers the cost incoming players have to pay to access existing networks. All of our efforts
to usher in a new major player shall render futile if we do not improve its odds of success in an
industry long dominated by a duopoly.”

Kung ito ay maisasakatuparan, magkakaroon ng malaking pagbabago sa industriya ng


telekomunikasyon sa ating bansa. Hindi malayong maging maunlad ito at mas makikilala pa sa
buong mundo.
Transportasyon

Ang Transportasyon ay isang paraan ng paghahatid mula sa isang lugar patungo sa ibang lugar.
Noong sinaunang panahon, iba’t ibang paraan at sasakyan ang ginamit sa paglalakbay depende
sa kalagayan ng mga manlalakbay at sa kanilang destinasyon o sa mga lugar na pagdadalhan ng
mga kargamento.

Kasaysayan

Ang transportasyon ng Pilipinas ay patuloy na umuusbong sa paglipas ng panahon. Ito ay


masasalamin sa pag-unlad na bunga ng makabagong teknolohiya para sa sasakyan at
pagsasaayos ng mga kalsada.

Noon pa man, bago ang pagdating ng mga Kastila sa Pilipinas ay may sistema na ng
transportasyon ang mga tao. Ang paggamit ng mga hayop tulad ng kalabaw at kabayo ay naging
tanyag na sasakyang panlupa; ang sasakyang pantubig naman ay mula sa kalikasan tulad ng
kawayan na ginagawaneg balsa o balanghay; gayunpaman, wala pang sasakyang
panghimpapawid noon.

Kasabay ng pagdating ng mga mananakop ay ang pag-unlad ng transportasyon sa Pilipinas. Ang


kabayo ay naging kalesa at nagkaroon ito ng karitela sa likod kung saan makasasakay ang mga
tao. Nang lumaon ay nagkaroon din ng konsepto ng pampasaherong dyipni nang maiwan ng mga
Amerikano ang kanilang mga“Jeepney”.

Sa paglipas pa ng panahon at sa pag- usbong ng makabagong teknolohiya ay naipakilala na sa


ating bansa ang mga tren, eroplano, bus at iba pang transportasyon.

Ang ating bansa ay may iba’t- ibang sangay ng gobyerno na nakaatas para sa pamamahala ng
mga transportasyon at pagpapagawa ng kalsada:

Department of Transportation (DOTr). Ito ang ahensya para sa pagpapalawak at


pagpapaunlad ng sistema ng transportasyon sa buong bansa.
Land Transportation Office (LTO). Ito ang namamahala sa lahat ng mga transportasyon sa
lupa. Sila din ang namamahala sa mga rekord ng mga sasakyan at maging batas na kailangang
sundin ng mga motorista.

Land Transportation Franchising and Regulatory Board (LTFRB). Ito ay maihahalintulad


sa LTO ngunit ito ang namamahala sa mga pampublikong sasakyan katulad ng mga dyipni, bus,
tren at iba pa.

Department of Public Works and Highways (DPWH). Ito ang namamahala sa pag-sasaayos at
pagpapagawa ng mga kalsada sa buong bansa.

Bukod pa rito ay mayroon pang mas maliliit na ahensya ang namumuno at tumutulong upang
maisaayos ang sistema ng ating transportasyon.

Kalagayang Panlipunan: Kontrisbusyon at Kahalagahan

Kauna-unahang kontribusyon ng transportasyon ay ang higit na maunlad at mabilis na pagkilos


ng mga tao.

Gayundin, naging malaking tulong ito sa pagpapaunlad ng iba’t- ibang sector ng lipunan tulad ng
ekonomiya. Hindi lamang ito nakatulong dahil sa malaking pera na kinikita ng mga drayber mula
rito ngunit ito din ay naging midyum ng mga tao sa pagpunta sa iba’t- ibang lugar para sa
negosyo, pakikipagkalakalan o turismo.

Kilala ang mga Pilipino bilang matipid sa pera kaya maraming pinipiling sumakay na lamang sa
mga pampublikong sasakyan. Maraming Public Utility Vehicles (PUV) sa buong bansa katulad
ng Public Utility Jeepneys (PUJ), bus, tren, tricycle, pedicab, bangka at iba pa na maaring sakyan
ng mga mamamayan. Mas mura ang gagastusin ng mga tao dahil pamasahe lamang ang kanilang
binabayaran sa mga pampublikong sasakyan. Ngunit hindi lamang pampublikong sasakyan
mayroon ang Pilipinas, mayroon ding mga pampribadong sasakyan. Nang dahil sa globalisasyon,
nakapasok na sa bansa ang mga banyagang pangalan ng mga sasakyan tulad ng Honda, Suzuki,
Mercedes Benz at iba pa. Ang mga ganitong uri ng sasakyan ay madalas gamitin ng mga
indibidwal na kayang bumili ng sarili nilang sasakyan at hindi na namamasahe pa.
Gayunpaman, sa kabila ng magagandang epekto ng industriyalisasyon ng transportasyon ay
marami rin itong kinakaharap na problema. Sa Maynila pa lamang, ang sentro ng Pilipinas, ay isa
na ang transportasyon sa mga pangunahing problema ng mga mamamayansa kanilang pang
araw- araw na pamumuhay. Palagiang nasa balita ang mga aberyang nangyayari sa kalsada na
minsan ay hindi na kagulat-gulat.

Sa usapang transportasyon, unang problema na ang trapik sa kalsada. Naitalang may


pinakamalalang trapik sa mundo ang Pilipinas na sinundan naman ng Rio de Janeiro, Brazil at
Jakarta, Indonesia (Waze, 2015). Maraming aksyon ang ginagawa ng gobyerno upang malusutan
ang problemang ito ngunit kung hindi man sasapat ang kanilang ginagawa ay mas lalo pa itong
nakalalala. Itong nakaraan lamang ay may bagong batas- trapiko ang nais ipatupad ng Metro
Manila Development Authority (MMDA) na hindi ipinagbabawal ang mga “single- rider” o ang
mga nagmamaneho lamang ng sasakyan ang nakasakay sa kalakhan ng kalsada ng Epifiano
Delos Reyes Avenue o EDSA dahil sa kanilang paniniwala na makababawas ito ng trapik na
inalmahan naman ng maraming Pilipino.

Isa pang problema ay ang presyo ng langis na inaangkat pa natin sa ibang bansa. Hindi lamang
ang mga mamamayan ang apektado sa problemang ito ngunit pati na rin ang ekonomiya ng
bansa. Ang mataas na presyo ng langis sa bansa noon ay mas pinataas pa dahil sa pagpapatupad
ng gobyerno ng Tax Reform for Accelaration and Inclusion (TRAIN) law sa bansa.

Ayon sa isang ekonomista, ang pagtaas ng presyo ng langis at ang pagbabago ng Bangko Sentral
ng Pilipinas (BSP) ng polisiya sa kaperahan ay makakaapekto sa pagbagal ng paglago ng
ekonomiya ng bansa. Ang patuloy na pagmamahal ng langis at pagbaba ng piso ay nakakaapekto
sa ekonomiya. Ang problema sa usapan ng mga langis ay maidudugtong sa mga pampasaherong
mga sasakyan na humaharap din naman sa maraming problema.

Sa patuloy na pagtaas ng presyo ng langis ay pataas at pataas din ang presyo ng pamasahe ng
mga mamamayan. Noon ang “minimum fare” ng mga mamamayan sa pagsakay ng mga jeep ay
6.50 Php lamang na nagging 8.50 Php.

Ang salitang industriyalisasyon ay maikakabit mo sa salitang globalisasyon dahil ito ang puno’t
dulo ng lahat. Nang dahil sa globalisasyon ay namulat ang Pilipinas sa iba’t- ibang sektor
panglipunan at pangekonomiya na ginagamit na ng mga mamamayan sa panahong ito.
Dahil dito ay lalong umuunlad ang usaping pangteknolohiya ng bansa kaya nagkakaroon ng mga
bagong inobasyon sa bansa na makatutulong sa lahat. Matagal ng usap- usapan sa gobyerno ay
ang pag phase out sa mga lumang jeepney. Isa na marahil sa mga matagumpay na nakagawa ng
inobasyon ay ang pinakabagong “e- jeepney”. Ito ay malayo sa ating nakasanayang jeep dahil
ang pisikal na kaanyuan nito ay mas maliit na bersyon ng mga bus. Mas madali at mas ligtas din
ang biyahe kumpara sa mga naunang bersyon ng jeepney. Bukod ditto, ito ay mayroong air
conditioner, Beep card payment system, Global Position System (GPS) at Closed- Circuit
Television (CCTV).

Napakalawak ng usapin ng industriyalisasyon ng tranportasyon sa kabuuan na maaari mo pa


itong ikonekta sa iba’t- ibang sektor ng lipunan.

Sa paglaaon ng panahon ay patuloy na umuunlad ito at mas napadadali ang buhay ng mga tao.
Bagaman maraming problemang kinakaharap ay patuloy at hindi nagsasawa ang gobyerno upang
malutasan na ang mga usaping ito.

Sa pangkabuuan, malaki ang naging papel ng industriyalisasyon ng transportasyon sa mga


Pilipino lalo na sa buong Pilipinas kaya’t hindi ito maaaring mawala dahil sa kahalagahan nito sa
lipunan.
Ano ang nauna? Komunikasyon? Transportasyon?

Hindi natin tiyak kung ano ang naunang umusbong sa ating bansa- komunikasyon o
transportasyon.

Ngunit, sa ating pag-oobeserba, masasabi nating higit na nauna ang komunikasyon sa


ating bansa. Bago pa man matutong maglayag o maglakbay ang mga sinaunang Pilipino ay
natuklasan na natin ang iba-ibang paraan ng pakikipag-usap at pakikipag-ugnayan.

Kabilang sa mga ito ay ang naging bahagi na ng pamumuhay ng mga Pilipino. Ginagamit
ito hindi lamang sa pakikipagtalastasan kundi maging sa pagpapadala ng mensahe (maaring sa
paraan ng pagliham o kaya naman ay pagpapaanod ng boteng may mensahe sa dagat),
pagpapatupad ng batas, pakikipagkasunduan at pagpapakalat ng mga patalastas.

Samantala, ang sistema ng transportasyon sa ating bansa ay nagsimula lamang noong


matutong makipagkalakalan ang mga mamamayan.

Mula rito ay natuto silang bumuo ng iba-ibang uri ng sasakyang panlupa at pandagat
katulad na lamang ng bangka at balsa. Ang pag-unlad ng transportasyon ay umusbong lamang
noong dumating ang mga dayuhang mananakop.

Ngunit, kung ang pagbabasehan natin ay ang pag-unlad ng industriya, higit na naunang
umunlad ang transportasyon. Mas unang nakilala ang iba’t ibang uri ng sasakyan kaysa sa
industriya ng komunikasyon (o ang telekomunikasyon) na nakilala lamang noong huling bahagi
ng ika-19 na siglo o ang pagsisimula ng makabagong teknolohiya.

You might also like