Professional Documents
Culture Documents
Që të klasifikohet si aktiv afatshkurtër financiar një aktiv duhet të plotësojë para së gjithash
kushtin e përgjithshëm për të qenë një aktiv afatshkurtër, pra që nga përdorimi i tyre njësia
ekonomike të presë të marrë përfitime në të ardhmen për një afat më të vogël se 12 muaj si
edhe që kosto e tyre të mund të matet me siguri të arsyeshme.
Sipas SNK 39 “ Instrumentet financiare, njohja e vlerësimi” një aktiv financiar afatshkurtër është
një aktiv i cili paraqitet në formën e
1) mjeteve monetare
2) një të drejte kontraktuale për të marrë mjete monetare ose aktive të tjera financiare prej një
njësie ekonomike tjetër (klientë. debitorë)
3) një të drejte kontraktuale për të këmbyer instrumente financiare me një njësi tjetër me kusht
që ato të jenë të favorshme (IASH –derivate)
4) një instrument kapitali i një njësie ekonomike tjetër (IASH në aksione).
Pra, sipas përcaktimit të bërë më sipër, edhe paratë përbëjnë një aktiv financiar. Kjo sepse ato
paraqesin mesataren e këmbimit dhe prandaj janë baza me të cilën të gjithë veprimet
vlerësohen dhe paraqiten në pasqyrat financiare. Po ashtu edhe një depozitë në para në bankë
ose institucione financiare të ngjashme paraqet një aktiv financiar sepse paraqet një të drejtë
kontratuale të depozituesit për të marrë para nga banka ose të lëshojë çeqe në favor të
kreditorëve të saj për të paguar detyrimet ndaj tyre, duke shfrytëzuar saldon e depozitës së tij.
Një shembull tepër i zakonshëm i aktiveve financiare që paraqesin të drejta kontraktuare për të
marrë para në të ardhmen janë të drejtat tregtare (klientët,) dëftesat e arkëtueshme, Katër janë
kategoritë kryesore të Aktiveve financiare, të cilat do t’i përmendim shkurtimisht në vijim:
a) Aktivet financiare të mbajtura për qëllime tregtimi. Paraqesin ato aktive të marra ose të
krijuara kryesisht për qëllimin e sigurimit të një fitimi nga ndryshimi afatshkurtër i çmimeve ose i
marzhit të ndërmjetësit, pra të blera për t’u rishitur. Një aktiv financiar duhet të klasifikohet si
aktiv financiar i mbajtur për qëllime tregtimi nëqoftëse, pavarësisht nga arsyeja pse ishte blerë,
ai është pjesë e një portofoli për të cilin ka një evidencë për një mundësi menaxhimi aktual për
marrjen e fitimeve për një kohë të shkurtër.
b) Investime të mbajtura deri në datën e maturimit për marrjen e të ardhurave prej tyre. Ato
janë aktive financiare me pagesa fikse ose të përcaktuara dhe me afat maturimi fiks, për të cilat
një njësi ekonomike ka një synim si edhe aftësinë që t’i mbajë deri në datën e maturimit. Këtu
nuk përfshihen huat dhe llogaritë e arkëtueshme të krijuara nga vetë njësia ekonomike.
c) Huat dhe të arkëtueshmet të krijuara nga vetë njësia ekonomike, janë aktive financiare që
janë krijuar nga njësia duke dhëna para, mallra ose shërbime direkt një debitori, përveç atyre të
cilët janë krijuar me qëllim që të shiten menjëherë ose për një kohë të shkurtër, të cilët duhet të
klasifikohen si të mbajtur për t’u tregtuar. Pra huat dhe të drejtat e arkëtueshme të krijuara nga
njësia klasifikohen veçmas dhe nuk klasifikohen si investime të mbajtura deri në datën e
maturimit. Në këtë grup të të drejtave afatshkurtra mund të përmenden klientët, dëftesat për
t’u arkëtuar dhe debitorët e ndryshëm, hua të dhënë të tretëve, paradhënie, etj.
d) Aktive financiare të mbajtura për shitje, janë ato aktive financiare që nuk janë
1) hua e të arkëtueshme të krijuara nga njësia,
2) instrumenta financiare të mbajtura deri në datën e maturimit
3) aktive financiare të mbajtura për tregtim, pra nuk janë përbërës të një portofoli të
aktiveve financiare të ngjashme
1.2 Njohuri te Përgjithshme- Aktivet Afat Gjata dhe shpenzimet e parapaguara dhe te
përllogaritura
Aktivet janë burimet ekonomike të kontrolluara nga njësia ekonomike të cilët kanë ardhur nga
ngjarje të ndodhura në periudhat e kaluara dhe të cilat janë mbartëse të përfitimeve ekonomike
në të ardhmen për njësinë.
Sipas përcaktimeve të bëra nga IAS si aktive të qëndrueshme konsiderohen ato elementë të
pasurisë të cilat a) i kontrollon shoqëria b) që prej të cilëve pritet një përfitim i mundshëm
ekonomik në një periudhë të ardhme, për më shumë se një cikël ekonomik ose më shumë se 12
muaj nga data e bilancit kontabël, dhe c) që kostoja e tyre mund të matet në mënyrë të
arsyeshme. Në terminologjinë kontabël pikërisht për shkak të afatit të qëndrimit të tyre në
përdorim të njësisë ato quhen aktive afatgjata ose, meqenëse qëndrojnë në mënyrë stabël,
shpesh quhen edhe aktive të qëndrueshme (fixed assets). Në këtë kapitull do të përdoret
zakonisht termi “aktive të qëndrueshme”.
Për efekte të paraqitjes në pasqyrën financiare të Bilancit Kontabël të këtyre aktiveve ato
ndahen në tre grupe kryesore:
a) Aktivet e qëndrueshme të patrupëzuara
b) Aktivet e qëndrueshme të trupëzuara
c) Aktivet e qëndrueshme financiare
2. Njohja e Risqeve ndaj te cilave janë te ekspozuar aktivet e bilancit dhe politikave te
menaxhimit te riskut
Siç e përmendim disa here nevoja e funksionit te auditimit është qe te japi një siguri përdoruesve
dhe grupeve te interesit ne lidhje me vlerësimin e efektivitetit te kontrollit te brendshëm dhe
proceseve te tij, si dhe besueshmërinë dhe saktësinë e operacioneve.
Për te arritur ketë qellim Audituesi duhet te këtë një njohuri te përgjithshme për risqet e biznesit
te cilat janë te lidhura me njohjen nga ana e Audituesit të:
Strukturës organizative
Risku I kredisë – ose rreziku qe klienti/kunderpartia te dështoje ne plotësimin e një detyrimi për
vlerën e plote te tij si ne momente te dhëna ose gjithë kohen. Ky risk mund te konsiderohet dhe
risku kryesor
Risku i valutës – ose rreziku I humbjeve qe mund te rezultojnë nga lëvizje te kurseve te kembimit
te aplikueshme ne aktive, detyrime, drejta te huaja
Risku I besimit- ose risku qe rrjedh nga humbja qe mund te vije si dështimi për te mbajtur
kasetat e sigurisë ose neglizhenca ne menaxhimin e aktiveve për llogari te treteve
Risku I normave te interesit- ose risku qe rrjedh nga lëvizja e normave te interesit qe kanë e një
efekt te kundërt ne vlerën e aktiveve dhe ne CASH flow nga Interesat.
Risku ligjor dhe dokumentar- ose risku qe rrjedh nga pasaktësi ne dokumentacionin qe rregullon
një numër transaksionesh ne banke. Psh kontrata e kredisë etj
Risku I likuiditetit –ose humbja qe rrjedh nga ndryshimet ne aftesine për te shitur një aktiv
Risku I modelimit- ose risku qe rrjedh nga një gabim ne modelet e vlerësimit te aktiveve dhe
detyrimeve
Risku I operacioneve – ose risku qe lidhet me humbjet direkt ose indirekte qe rezultojnë nga një
kontroll I brendshëm I papershtatshem, nga njerëzit apo dhe ngjarjet e jashtme
Risku I Çmimit- ose risku qe ka te beje me humbjet nga ndryshimi I cmimeve te tregut ne kah te
kundërt, duke përfshire, normat e interesit, kurset e këmbimit etj
Risku I zëvendësimit – ose risku I dështimit nga ana e një klienti apo kunderparti për te plotësuar
kushtet e një kontrate
Risku I reputacionit- ose risku qe ka te beje me humbje qe vijnë si rezultat I ngritjes se një
opinionit negativ.
Risku I vendosjes- ose risku qe një transaksion mund te vendoset nga një ane vetëm pa marre
një vlere nga kunderpartia
Risku I transferimit- ose risku qe ka te beje me humbjet qe rrjedhin nga mosvendosja e një
detyrimi te kunderpartise ne monedhën vendase.
Risqet rriten me rritjen e njërit prej faktorëve qe cojne ne ekspozimin ndaj një risku te caktuar
psh përqendrimit te ekspozimit ndaj një klienti, industrie, zone gjeografike, ose vendi.
Drejtimi dhe Menaxhimi menaxhojnë risqet e aktivitetit duke përpiluar dhe vene ne përdorim
politika te menaxhimit te riskut psh, Politika e menaxhimit te Riskut te likuiditetit, Politika e
menaxhimit te riskut te kurseve te këmbimit , Politika e menaxhimit te riskut te normave te
interesit, Politika e menaxhimit te riskut te transaksioneve etj.
1
Cikli i arketimeve/pagesave per shitje/blerje trajtohet ne nje teme te vecante.
Figure 1: Burimi i transaksioneve te arkës: Burimi Auditing & Assurance services: Messier Jr,
Glover, Prawitt, Botimi i 4t, Mc- Graë Hill
Qëllimi i punës se audituesit ne lidhje me auditimin e arkës dhe mjeteve te ngj ashme me te
është te sigurohet:
3.2.1 Teste thelbësore -Testet e detajuara për transaksionet dhe gjendjet e llogarive
3.2.1.1 Arka
- Plotësinë e transaksioneve
- Autorizimin e transaksioneve
- Klasifikimi
Testet e detajuara, natyra dhe shtrirja e tyre, do te ndikohen nga niveli i besueshmërisë se
kontrollit që aplikon klienti ndaj arkëtimeve dhe pagesave ne MM.
Kontrollet të cilat janë të aplikueshme nga një njësi ekonomike mund të përfshijnë psh.
Rakordimet ditore të gjendjeve të MM apo numërimi fizik i tij ne fund të çdo muaji.
Në qofte se audituesi krijon një siguri të arsyeshme ne lidhje me faktin se kryerja e këtyre
kontrolleve është bërë në mënyrë efektive, nga persona të cilët nuk kanë në funksion et e tyre ,
procedimin e pagesave/arkëtimeve, autorizimin apo aprovimin e tyre apo është shoqëruar me
një rishikim të procedurave nga audituesi i brendshëm atëherë audituesi ka marrë një evidence
ne lidhje me procesin e vlerësimit te transaksioneve të MM.
Instrument Financiar2 është çdo kontratë e cila çon në krijimin e një aktivi financiar të një njësie,
të një detyrimi financiar ose instrument kapitali i një njësie tjetër.
Këto instrumente mund të kategorizohen nga fakti nëse në to janë përfshire instrumente të
mjeteve monetare apo derivativa te instrumenteve te tjerë.
Instrumentet financiare mund të kategorizohen sipas “Klasës se aktiveve “, që varet nga fakti
nëse ato janë Kapital ( duke reflektuar pronësi ndaj njësisë që i emeton) apo borxh ( që reflekton
një kreditim që investitori ka kryer në njësinë emetuese).
2
IAS 32 Definitions 11
- Likuiditeti - nënkupton lehtësinë me anë të cilit një LETRA ME VLERË mund te këmbehet
në para me humbjen më të ulët të mundshme. Disa LETRA ME VLERË ofrojnë një likuiditet që i’u
lejon investitorëve që t'ia kthejnë emëtuesit menjëherë, ndërkaq që për LETRA ME VLERË te
tjera likuiditeti varet nga aftësia e zotëruesit për ti shitur atone tregjet e hapura. Listimi i LETRA
ME VLERË ne burse mund të ndihmojë por nuk garanton likuiditetin.
- Kthimi i pritshëm - është fitimi total i pritshëm për të marrë nga një investim në formën e
dividendit, interesit, apo fitimit kapital ( diferenca cmim shitjeve- çmimi blerjes ). Normalisht sa
me i larte fitimi i pritshëm aq më i lartë është risku i Investimit ne LETRA ME VLERË
- Risku - është shkalla e pasigurisë që pritet nga një investim, përfshirë mundësinë e
humbjes totale te vlerës së investimit.
a. Aktive Financiare të njohura me Vlere aktuale ( te vlefshme për shitje që përfshijnë dhe
tregtimin)
- ne njohjen e parë janë vlerësuar me vlerën aktuale ku çdo ndryshim i lindur prej
këtyre LV do te njihet nëpërmjet Ardhurave dhe Shpenzimeve nga ana e drejtimit të
bankës.
Janë Aktive Financiare te cilat paguhen me këste, mbartin interes dhe kanë afat maturimi të
përcaktuar. Nuk janë të tregëtueshme ne tregje. Kreditë dhe paradhëniet lindin kur banka jep
para për blerje mallrash, shërbimesh, direkt një debitori pa pasur qëllimin e tregtimit te këtyre
llogarive.
Janë Aktive Financiare te cilat mbartin interes dhe kanë afat maturimi të përcaktuar për të cilat
ekziston qëllimi dhe mundësia për ti mbajtur deri në maturim. Këste, interes dhe afat maturimi
të përcaktuar do të thotë që ekziston një marrëveshje kontraktuale që përcakton shumat dhe
datat e këtyre pagesave. Investimet me te ardhura te ndryshueshme i plotësojnë kushtet për tu
mbajtur deri në maturim pasi kanë të përcaktuar datën e pagimit te këstit dhe të kuponit.
Investimet të vlefshme për shitje janë ato investime te cilat blihen me qëllimin për ti mbajtur për
një kohe të papërcaktuar dhe për tu shitur në momentin e nevojave për likuiditet apo kur
kushtet e tregut japin mundësi për përftime që rrjedhin nga ndryshimi çmimit te tregut.
Njësia ekonomike duhet të ngrejë një sistem i cili të japi një siguri në lidhje me klasifikimin për sa
më sipër si dhe ne lidhje me vlerësimin e tyre për efekte të paraqitjes në raportimin financiar.
Një hap tjetër i rendesishem i kontrollit mbi LV është ruajtja fizike e aktiveve. Njësitë
ekonomike normalisht kur blejnë apo shesin LETRA ME VLERË nuk i dorëzojnë apo ti marrin në
dorëzim këto tituj. Ato preferojnë që titujt ti depozitojnë pranë llogarive te sigurimit te letrave
me vlere te çelura me bankat. Kjo procedure ka disa avantazhe prej te cilave po përmendim:
Rolin e bankës në ShBA në lidhje me depozitim e LETRA ME VLERË e kryen Federal Reserve. Në
Shqipëri këtë rol e luan Banka e Shqipërisë.
Normalisht regjistrimet e LETRA ME VLERË nuk i dorëzohen fizikisht bankës që blen apo shet, në
vend te tyre banka depozituese e titujve lajmëron me anë të një njoftim kreditimi apo debitimi
të llogarisë së LETRA ME VLERË pranë asaj banke.
Standardet e auditimit i kërkojnë audituesit që të sigurohet për një serë elementesh që lidhe n
me investimet ne LV.
Në vijim do të gjeni disa nga këta elemente dhe një përmbledhje të procedurave që aplikohen
për investimet ne LV.
tyre nëse kjo e fundit është e arsyeshme dhe nëse gjithë humbjet dhe fitimit j anë regjistruar ne
kontabilitet ne përputhje me kuadrin rregullativ me këtë kategori te aktiveve.
Parimet Kontabël të aplikueshme në lidhje me Aktivet Afatgjata dhe Afat Shkurtra trajtohen nga
Standardet e mëposhtme, por për ceshtje që nuk mbulohen prej tyre nuk kufizohet vetëm në to:
- Aktivet afatgjata të Trupëzuara- IAS 16, objekti i këtij standardi është përshkrimi i
trajtimit kontabël në lidhje me pasuritë e paluajtshme dhe pajiset e përdoruar gjatë aktivitetit
ekonomik. Qëllimi kryesor i kontabilizimit të Aktiveve te Trupëzuara është përcaktimi i kohës se
njohjes dhe përcaktimit te shumave dhe amortizimit që do të njihet në lidhje me to. Ky standard
kërkon që zërat e AAT të njihen si aktive kur plotësojnë kriteret e përcaktuara në përkufizim dhe
kriteret e njohjes për aktivet e përcaktuara ne kuadrin e përgatitjes dhe prezantimit të PF.
Njësia ekonomike përpilon politika të drejtimit te aktiveve materiale dhe procedura operative të
cilat kanë për qëllim ruajtjen fizike dhe paraqitjen e tyre në PF.
Këto procedura kanë të bëjnë me përcaktimin e klasës së aktivit , duke u bazuar në qëllimin e
blerjes apo përfitimit të tij dhe me përcaktimin e riskut që këto aktive mbartin dhe efektet që ato
sjellin në treguesit e kapitalit.
Gjithashtu duhet të përcaktojë nëpërmjet procedurave mënyrën e regjistrimit dhe kontrollit te
tyre fizik, më qëllimin për të reflektuar dhe identifikuar aktivet në pronësi dhe aktivet e te
treteve.
Një tjetër procedurë që duhet të përcaktohet është ajo e dallimit midis zërave kapitalë te
aktiveve dhe zërave të riparimeve dhe mirëmbajtjes.
Për qëllime të paraqitjes se informacionit te vërtete drejtimi duhet te përcaktoje politikat dhe
procedurat ne lidhje me zhvlerësimin dhe amortizimin e zërave te aktiveve materiale, mënyrën e
llogaritjes dhe jetëgjatësinë e aktiveve.
Gjithashtu këto politika duhet të japin një orientim ne lidhje me informimin e sektorit te
kontabilitetit në lidhje me ndryshimet që pësojnë aktivet dhe statusin e tyre duke konsideru ar që
trajtimi kontabël i aktiveve materiale është një zë i rëndësishëm i planifikimit të detyrimeve
tatimore në lidhje me rezultatin e periudhave ushtrimore.
Këto procese përfshijnë të gjithë ciklin duke filluar nga Blerja deri tek klasifikimi në llogaritë
analitike si dhe përllogaritjen e amortizimeve përkatëse.
Tipet e transaksioneve që ndodhin në një njësi janë :
- Bjerja
- Nxjerrja jashtë përdorimit
- Përllogaritja e amortizimit
- Marrja me qira ( leasing )
Ndërkaq që cikli i menaxhimit përfshin këto hapa:
a. Sistemi i menaxhimit të inventarëve dhe kontabilizimi
- urdhri i blerjes
- regjistrimi ne file-in e inventarëve fizik
- regjistrimi ne kontabilitet - llogarite e librit të madh
- raportimi i transaksioneve
- libri i aktiveve i detajuar – rakordimi me llogarite e librit të madh
a. Ruajtja fizike
- te dhënat teknike – rregjistrimi ne file-in e inventarëve fizike
- rishikim i raportimit të transaksioneve të regjistruara ne sistemin e menaxhimit
- rishikim i rakordimit
Vlerësimi i riskut të brendshëm të AAGJM fillon me vlerësimin e procesit të blerjes se tyre duke i
dhënë mundësi audituesit që të marre në konsiderate nëse
- a janë të vështira për t’u audituar këto transaksione – gjate proceseve të blerjes
direkte te furnitori audituesi e ka me të lehtë procesin e auditimit duke konsideruar
që dokumentacioni është me i lehtë për tu përftuar pasi përbehet nga fatura blerje
apo kontrata, ndërkaq që në rastet e përftimit brenda njësisë të një aktivi psh emri i
mire gjate bashkimit te shoqërive apo dhe shpenzimet e kërkim zhvillimit, audituesit i
kërkohet një punë me e madhe në lidhje me mbledhjen e dokumentacionit por dhe
ne lidhje me vlerësimin e teknikave te njohjes fillestare apo paraqitjen në pasqyra të
aktiveve.
brendshëm i marrë në konsideratë nga audituesi është i lartë, nëse nuk ka ndryshime
ne sistemin e kontrollit të brendshëm të ngritur nga njësia për AAGJM.
Ky proces ashtu siç e kemi diskutuar dhe ne zërat e mësipërm të aktiveve përfshin njohjen e
sistemit të kontrollit të ngritur per menaxhimin e aktiveve. Audituesi duhet të sigurohet në lidhje
me:
- Realizimin dhe aprovimin e transaksionit
Realizimi i transaksionit përfshin procesin e prokurimit dhe blerjes dhe si i tille audituesi
duhet që te sigurohet ne lidhje me aplikimin e procedurave te njësisë për menaxhimin e
këtyre aktiviteteve:
- Plotësinë e transaksionit
Shoqëritë përdorin gjerësisht sistemet e kompjuterizuar ne lidhje me mbajtjen e regjistrave të
inventarëve te AAGJM. Si rrjedhoje audituesi duhet të përdori teknika të kompjuterizuara gjatë
punës së tij me qëllim marrjen e një sigurie në lidhje me
(i) përshkrimin e AAGJM, identifikimin dhe vendndodhjen e tij
(ii) të dhënat e përgjithshme të përftimit të tij, faturën, datën, shumën , shpenzimet e vënies
në përdorim , furnizuesin etj
(iii) metodën e amortizimit për efekte fiskale si dhe atë bazuar ne jetëgjatësinë e aktivit
- Ndarjen e detyrave
Ndarja e detyrave varet gjerësisht nga madhësia ë njësisë ekonomike si dhe nga volumi i AAGJM.
Në rastet e lëvizjeve të mëdha të AAGJM njësia duhet të këtë ngritur një sistem kontrolli mbi
aktivet.
ne lidhje me gjendjet e llogarive audituesi kryhen testet e detajuara për të marrë një siguri në
lidhje me:
(i) ekzistencën e aktivit – duke marrë pjesë ne inventarin fizik të aktiveve apo duke
verifikuar fizikisht kampionet
(ii) Kontrollin e aktivit ( drejtat e Detyrimet që ai mbart) – duke konfirmuar
dokumentacionin përkatës te aktivit për te verifikuar kontrollin e tij
(iii) Plotësinë e informacionit – verifikon plotësinë e informacionit te përfshire ne
regjistrat e inventarëve
(iv) Vlerësimin dhe paraqitjen ne raportimin financiar – vlerëson ngjarjet të cilat mund te
ene çuar ne ndryshimin e vlerës se drejte te aktivi t si dhe testin e vlerës nëse ka te
tille, teston amortizimin Duhet te përcaktoje nëse zhvlerësimi i aktiveve është ne
përputhje me politiken e Shoqërisë dhe me rregulloret e ne fuqi. Verifikon llogarite e
shpenzimeve dhe të rezervës. Gjate kontrollit te shpenzimeve qe ngarkohen ne PASH
audituesi kontrollon normat e amortizimit të aplikuar mbi AQ, saktësinë e llogaritjeve
te kryera.
Blerja
Audituesi kontrollon zërat ne listën e faturave origjinale dhe ne atë te autorizimeve te blerjes.
Audituesi për me tej verifikon shumat e paraqitura ne librin e AQ dhe ne llogarite e bilancit si dhe
ekzistencën fizike te aktivit dhe gjendjen e tij.
(ii) plotesine e informacionit - per transaksionet që kane cuar ne rritje apo pakesim të AAGJ
audituesi duhet të verifikoje që informacioni i paraqitur është i plote
(iii) saktësia e te dhënave – audituesi duhet ët sigurohet që të dhënat e paraqituar në librin e
AAGJ duhet të paraqesin sakte informacionin e përfshirë në lidhje me :
a. përshkrimin e AAGJM, identifikimin dhe vendndodhjen e tij
b. të dhënat e përgjithshme të përftimit të tij, faturën datën, shumën, shpenzimet e
vënies në përdorim , furnizuesin etj
(iv) cut off ( aplikimin e parimit te kompetences) – ka raste që per aktivet njësite përdorin
rregjistrimin e faturave në mbërritje apo per tu leshuar por dhe efekte per tu paguar apo
arketuar nga AAGJ . Si te tilla audituesi duhet të testojë këto përllogaritje të kryera nga njësia
(v) klasifikimin e aktivit – hapi tjetër që audituesi kryhen është që për cdo transaksion që ka
marrë të testojë dhe të verifikoje rregjistrimin kontabël në lidhje me aktivin për të krijuar një
siguri ne lidhje me klasifikim e tij
Për realizimin e sa mësipërm Audituesi përdor një sërë teknikash auditimi ndër të cilat do
përmendim teknikat e testimit dhe analizës se procedurave ne lidhje me menaxhimin e AQ.
- Ai rrillogatit dhe verifikon fitimin ose humbjen ne lidhje me këto aktivet dhe kontrollon
klasifikimin ne llogarite e librit te madh.
- Kërkon listën e detajuar dhe bën kërkim te dhënash ne llogarite me qellim rakordimin e
shumave apo gjetjes se mospërputhjeve.
- Testim dhe kontrollon zërat me faturat origjinale nga ka lindur ky shpenzim I parapaguar.
- Rishikohet sistemi për përfshirjen e zërave ne këtë llogari gjithashtu dhe transferimin e
zërave nga kjo llogari.
- Me ane te testimit kryen numërimin fizik te zërave te listuar ne këtë llogari dhe verifikon
nëse ka ndryshime.
Një sërë instrumentesh financiarë emetohen nga shoqëritë me qëllimin për të siguruar burime
financime për aktivitetin e saj. Këto burime financimi mund të jenë afatshkurtër ose afatgj atë.
1. Obligacionet e kursimit .
2. Obligacionet.
3. Debenture
4. Bonot e Thesarit
1. Derivativat
Të tjera detyrime financiare që janë dhe qerase financiare te çilat dhe pse nga ana kontabël
trajtohen nga nje standard i veçantë (SNK 17 – Qeraja ) në auditim përfshihet në të njëjtën
kategori si dhe detyrimet financiare te trajtuara nga SNK 32 dhe SNK 39.
Detyrimet financiarë përfshijnë një sërë elementesh të çilat ndikojnë auditimin. Këto elemente
përfshijnë karakteristikat kryesore te instrumentit psh konvertueshmeria e tyre ne aksione apo
ne letra të tjera me vlerë. Detyrimet mundtë përmbajnë elemente te kthimit te tyre para kohe (
çall options) që kërkon nga njësia krijimin e fondeve (sinking funds ) që të sigurojnë riparimin e
detyrimit dhe reduktimin e riskut në lidhje me likuiditetin. Një çështje tjetër qe ndikon në
auditim është dhe kollateraterizimi i detyrimit apo jo.
Proçesi i menaxhimit të personelit lind që me përcaktimin e politikave nga ana e njësisë në lidhje
me:
a. marrjen në punë
b. trajnimi
d. këshillimi
e. promovimi
f. shpërblimi
Ndërkaq që merret nje punonjës në punë transaksioni kryesor që ndosh ne njësinë ekonomike
eshtë përllogaritja e pagës mujore ne lidhje me punën që ai ka kryer ne njesi. Ky proçes i
përllogaritjes së pagës mujore fillon me kryerjen e punës se punonjësit gjate dites se punës,
përpilimin e liste prezencës ditore si dhe përllogaritjen ne fund te muajit te pagës nga ana e
personit përgjegjës si dhe pagesa ne banke e shumes përkatëse.
Një numër i madh dokumentacioni dhe regjistrimesh përdoren për te evidentuar punën e
punonjësit në një njësi ekonomike, dhe si të tille njësitë ngrejnë një sistem informatik qe ju lejon
proçesin e menaxhimit të personelit. Megjithatë keto sisteme IT krijoj në për audituesin
ndryshimin e formës dhe menyres se si ai auditon proçesin e menaxhimit të personelit.
Dokumentacioni i përdorur nga një njësi ekonomike dhe roli i tij përmblidhen shkurtimit:
- Listë prezenca- është një dokument i njësisë ekonomike e cila përpilohet nga personeli
ne lidhje me orët e punës se kryer ne njësi. Kjo mund te jete elektronike ( sistemet e eksesit) apo
dhe me dore ne një format të përcaktuar nga njësia
- Liste pagesa – është dokumenti i cili paraqet shumen e paguar per çdo muaj punë per
personelin
- Regjistri baze i rrogave – është një file elektronik i cili mbart te gjitha te dhënat ne lidhje
me identifikimin e personelit ; numri i sigurimeve shoqërore, numri i llogarisë bankare , pagën
baze
- Mbajtja e kohës së punës – është një funksion i cili përgatit kohën e punës së personelit
për efekte te përllogaritjes së pagës mujore. Ky funksion kryhen kontrollin e kohës së punës së
personelit ne nivelet e ndryshme operative duke përcaktuar dhe llogaritë ku do të përfshihet
shpenzimi i personelit dhe tipologjia e shpenzimit.
Proçesi i menaxhimit të personelit duhet të siguroje një ndarje detyrash si një nga elementet
kryesore te aktiviteteve të kontrollit të një njësie ekonomike. Sistemi i kontrollit të brendshëm
duhet të siguroje që funksionet e sa më sipër të renditura janë të ndarë dhe që japin një siguri në
lidhje më arritjen e objektivave te sistemit te kontrollit ne lidhje me menaxhimin e burimeve
njerëzore
Për kryerjen e auditimit të detyrimeve audituesi duhet të njohe sistemin e kontrollit të ngritur
për detyrimet financiare më qëllim që të kuptojë nëse sistemi i ngritur mundte reduktojë riskun
e paraqitjes jo të saktë të detyrimeve financiare. Në rastet kur njësite nuk kanë shumë
transaksione ato nuk ngrejë një sistem kontrolli dhe si rrjedhoje audituesi duhet të përqendrohet
në testet e llogarive dhe transaksioneve që kane çuar ne lidhjen e detyrimeve.
a. Ndodhja dhe autorizimi i transaksionit- një njësi ekonomikë e çila ndërmerr transaksione
të marrjes përsipër të një detyrimi duhet të sigurojë një kontroll në lidhje me inicimin e
transaksionit nga personat e autorizuar. Normalisht autorizimi për marrjen përsipër detyrimit
lind nga mbledhja e aksionareve të çilët autorizojnë strukturat drejtuese ( këshill drejtues ) në
lidhje me transaksionin. Por gjerësisht ka raste kur ky autori tet i delegohet Drejtimit ekzekutiv
kur ka një numër te theksuar transaksionesh . Në këto raste njësia duhet të ketë një numër
politikash që të çilat menaxhojnë aktivitetin financues .
b. Plotësia e informacionit- Ashtu siç e kemi trajtuar gjerësisht dhe në element ët tjerë të
zerave te Bilancit një element tjetër ne qendër te vëmendjes së audituesit është dhe plotësia e
informacionit ne lidhje me detyrimin. Njësia duhet të ngrejë një sistem kontrolli në lidhje
informacionin e nevojshme ne lidhje me çdo kreditor dhe për kushtet e çdo detyrimi ( vlera
nominale, çmimi i emetimit , norma e interesit, afati i maturimit dhe te tjera kushte kontraktuore
që lidhen me detyrimin.
- njohje fillestare – për vlerësimin e shumës në njohje të detyrimit ( vlera nominale, kosto
transaksioni dhe zbritje/ prim)
Këto proçedura janë të nevojshme për vlerësimin e shpenzimeve të interesave duke konsideruar
që ka nje lidhje të drejperdrejte gjendje llogarie detyrimi me shumen e shpenzimit.
Arësyeshmeria e shpenzimeve të interesit analizohet nga krahasimi i rritjes/ pakësimit te
detyrimeve dhe ndryshimeve perkatëse te shumave te interesit të përllogaritur dhe debituar ne
rezultat e kombinuar kjo me analizen e ndryshimeve të normave efektive të interesit të aplikuara
nga njësia. Kjo analizë mund të çojë audituesin në rezultatin nësë shumat e paraqitura te
detyrimit, shpenzimeve te interesit jan te arsyeshme dhe nese njësia ka registruar të gjitha
shpenzimet ne rezultat.
2.2.2 Teste thelbësore -Testet e detajuara për transaksionet dhe gjendjet e llogarive
Në vijim të proçedurave analitike audituesi kryhen dhe testet e detajuara ne lidhje me gjendjet e
llogarive por dhe per transaksionet që kanë çuar në lindjen e detyrimit si rrjedhoje po
përmbledhim keto teste :
- me veprimet e pagesave dhe arkëtimet që lindin nga këto detyrime ( duke aplikuar
proçedurat e veprimeve te theksuara ne veprimet llogarive bankare).
d. Saktësia dhe Veprimet rregulluese ( cut off) - audituesi duhet te marre evidence ne lidhje
me përllogaritjen e regjistrimin e shumave te interesit te pagueshëm pagesat përkatëse te
interesit
Audituesi përveç vlerësimit të klasave te transaksione duhet te marre nje siguri te arsyeshme
duke vlerësuar dhe gjendjet e llogarive te detyrimeve ne fund te periudhës ushtrimore. Për të
realizuar këtë qëllim audituesi kryen testet si me poshtë vijon:
TE DREJTAT DHE DETYRIMET – Audituesi duhet te sigurohet ne lidhje me të drejta dhe detyrimet
qe sjellin detyrimet duke ekzaminuar kontratat përkatëse te detyrimit.
Nëse detyrimet transferohen nga një kategori te tjetra atëherë ai duhet te marri gjithë
informacionin e nevojshëm ne lidhje me këtë veprim dhe te kontrolloje humbjet ose te ardhurat
e regjistruara ne lidhje me këtë riklasifikim.
Vlerësimi i SKB ndjek për MBNJ ndjek të njëjtën rrjedhë si çdo zë tjetër . Tre hapat kryesor të
vlerësimit të riskut nga ana e audituesit janë :
Ne lidhje me vlerësimin e procesi te MBNJ audituesi kryhen këto teste të kontrollit të cilat
duhet ti japin një siguri në lidhje më efektivitetin e SKB në lidhje me të . Vlerë simet më
kryesore që kryhen audituesi janë përmbledhur në vijim:
- Gjithashtu audituesi duhet të sigurohet që nuk ka pagesa të kryera ndaj personave që nuk
ekzistojnë në regjistrin e personelit .
3.3.1 Teste thelbësore - Proçedurat analitike - Detyrimet ndaj personelit dhe ndaj shtetit
nivelin e kërkuar atëhrë nuk ndryshon nivelin e riskut të zbulimit. Ne qoftë se niveli i RC
ndryshon apo e thenë ndryshe SKB nuk është efektiv pë r të dhë në n n jë siguri në lidhje me
transaksionet e personelit atëherë Audituesi duhet te ndryshojë nivelin e parashikuar të riskut
të zbulimit duke e ulur atë , duke kërkuar që niveli i testeve që do te aplikohen ndaj llogarive të
personelit dhe të lidhura më to të rritet.
Llogarite e Shpenzimeve – janë një zë material i raportimit të një njësie dhe si e tillë ajo mund
të ketë efekte në shumë llogari shpenzimesh : psh kosto e produkteve të gatshme, shpenzimet
e përgjithshme administrative, shpenzimet e shitjes etj. Gjithashtu ka një sërë shpenzimesh që
i mbart njësia në lidhje me marrëdhënie të punës , psh kuota e sigurimeve shëndetësore e
shoqërore apo dhe llogaritë që mbartin efektet e testit të vlerës së aktiveve (SNK 19. përfitimet
e personelit) të përdorur për pagesat e përfundimit të marrëdhënieve të punës etj.
Gjatë auditimit të llogarie sa me sipër audituesi ë shtë i interesuar të marrë një evidencë në
lidhje më :
- Ekzistencën e detyrimit
Kur risku i kontrollit është i ulët atëherë audituesi mund te kryejë procedura thelbësore
analitike në lidhje me gjendjet e llogarive sa me sipër duke aplikuar analizë n krahasuese me
periudhat pararendëse ushtrimore. Ndërkaq që për llogaritë ku risku i kontrollit është i lartë
atë here audituesi i shtrin në një masë të zgjeruar testet e detajuara për llogaritë .
Vlerësimi i riskut të brendshëm për këto llogari mbahet i ulët për vetë faktin që ato përfaqësojnë
një numër të kufizuar transaksionesh dhe që normalisht rrjedhin nga zëra të tjerë , detyrime
kontraktuare dhe shitje.
Këto ardhura rrjedhin nga shitje direkt normalisht psh shitje produktesh me porosi, apo
shërbime që do te kryhen ne disa periudha ushtrimor. Pjesë e vlerësimin të sistemit të kontrollit
për këto transaksione nga audituesi është përcaktimi i nivelit te efektiviteti te këtij sistemi.
Gjithashtu një vlerësim tjetër që kryen audituesi është ai i sistemit të KB të ngritur nga njësia në
lidhje me shpërndarjen në periudhat kontabël të tyre psh në fund të çdo tremujori klienti ka
përcaktuar që do të kryeje regjistrimet e shpërndarjes së këtyre ardhurave.
Gjatë auditimit Audituesi kryhen kryesisht proçeduara analitike dhe thelbësorë më qëllim
grumbullimin e evidencës së auditimit. Testet e detajuara kryhen vetëm në rastet e evidentimit
të mëparshëm të paraqitjes jo të sakte të këtyre të ardhurave apo detyrimeve të përllogariturave
Ashtu siç e thamë proçedurat analitike zënë një vend të rëndësishëm në evidencën ë
grumbulluar pasi numri i transaksioneve është i ulet.
Në rastet kur audituese verifikon gabime atëherë ai ndërmerr testet e detajuara të çilat
konsistojnë në verifikimin e
(vi) Ekzistencës- kjo mund të testohet duke kërkuar një konfirmim te shoqëritë të
çilat kanë kryer pagesat e shumave të marra ne avance
Kërkon listën e detajuar dhe bën kërkim te dhënash ne llogarite me qellim rakordimin e
shumave apo gjetjes se mospërputhjeve.
Rishikohet sistemi për përfshirjen e zërave ne këtë llogari gjithashtu dhe transferimin e
zërave nga kjo llogari.
Me ane te testimit kryen numërimin fizik te zërave te listuar ne këtë llogari dhe verif ikon
nëse ka ndryshime.
1.2 Njohuri te Përgjithshme Procesit Blerje dhe Lindja e Detyrimeve per Llogarite e
pagueshme
1.2.1 Procesi i Blerjes dhe Tipet e transaksioneve që ndërmerr njësia ekonomike
Gjatë zhvillimit të aktiviteti të saj njësia ekonomike ndërmerr një serë trasnaksionesh tregëtare
përfshire këti dhe ato të blerjes së mallarave, shërbimeve apo dhe aktiveve të tjera materiale ,
qoftë këto aftashkurtër apo afat gjatë. Një përshkrim i shkurtër i procesi të blerjes jepet ne vijim;
- Blerje e mallrave
Është procesi i porosisë dhe marrjes ne dorezim të mallrave dhe sherbimeve të porositura. Gjatë
këtij procesi njësia ekonomike përballet me njohjen e llogarisë së pagueshme, lindjes se
inventarëve, kosto e mallarve të vlefshem për shitje, kosto e mallarave te shitur, llogari aktivesh
dhe shpenzimesh të ndryshme; ie. Energji elektrike, telefoni, sherbime konsulence përfshire
auditimin e jashtëm apo shërbime te tjera sigurie etj
- Pagesat e detyrimeve që lindin
Ky proces përfshin pagesat e detyrimeve që i lindin njësisë ekonomike. Ndër këto detyrime
përmendim; pagesat e llogarive te pagueshme, zbritjet nga blerjet etj
- Kthimi i mallrave , uljet nga blerjet
Ky proces nenkupton transkasionet qe ndermerr njësia ne lidhje me kthimet e mallarve që janë
jashtë standartit apo uljet qe ajo përfiton në këto raste. Në këto proces njësia ekonomike
përballët me vlerësimin e kthimit e uljeve, llogarinë e pagueshme dhe me inventaret apo aktivet
e tjera.
1.2.2 Tipet e dokumentacionit dhe rregjistrimeve që përdor njësia ekonomike gjatë procesit
të blerjes
a. Porosia e blerjes
Normalisht gjatë aktivitetit njësisë ekonomike i lind nevoja për të blerë lëndë të parë, materiale
ndihmëse dhe te tjera. Për këtë qëllim përpilohet parashikimi i mallrave apo lëndës së parë të
nevojshmë për një periudhë kohë. Ky parashikim pasi mërr aprovimin e caktuar nga drejtimi i
njësisë, i kalohet departamentit të blerjës. Dokumentacioni i përgatitur është porosia e blerjes.
Ky dokument, i autorizuar nga përsoni përgjegjës i prodhimit apo operacioneve të njësisë,
përmban të dhënat teknikë të mallrave apo lëndës së parë që kërkohet të blihet, dhe i dërgohet
njësisë së blerjes apo prokurimit të njësisë.
b. Marrja në dorëzim i mallrave
Ky dokument përgatitet kur mallrat mbërijnë pranë njësisë ekonomike ie magazinat. Normalisht
ky dokuement përmban gjithe mallrat e porositur pa përfshirë sasinë. Ky dokument i marrjes në
dorëzim i bashkangjitet faturës se blerjes dhe i përcillet njësisë së llogarive të pagueshme.
c. Fatura e blerjes
Ky dokument përfaqëson faturën që shitësi i emeton bl erësi ttë mallit. Ai shpreh sasine mallit,
cmimin për njesi dhe vleften totale, perfshire tatimet ie TVSH.
d. Libri i blerjeve
Është një dokumetn në të cilin paraqiten te gjitha blerjet, malli që blihet, sasia, cmimi per njesi,
kthimet , uljet , zbritjet, furnitori si dhe pagesat përkatese. Ky libër i ngjan shume librit te
furnitoreve, përvec pjesës se artikujve që jane blerë.
e. Libri i furnitorëve
Përfaqëson lëvizjet e një furnitori të vecantë. Ajo përfshin vleftën e faturave, pagesat e kryera
etj. Totali i librave të klienteve duhet të jetë i barabarte me librin e madh te llogarvie te
furnitorëve.
f. Procesi i pagesës dhe disbursimit
Ky proces përfshin përgatitjen e dokumetnit të pagesës së furnitorit i cili normalisht duhet te
aprovohet nga përsoni përgjegjës. Ky dokuement mund te jete urdher pagese ne bankë, cek ,
apo mandat pagese.
g. Libri i pagesave
Përfaqëson rregjistrimet që lidhen me pagesat e furnitorëve. Ai permban të gjitha kreditimet dhe
shumat përkatese si dhe llogaritë që debitohen. Totali i librit të pagesave duhet te jete i
barabartë me totalin e debitimeve te librit te furnitorëve.
njësia e mallravë të porositur me anë të porosisë së blerjes është dorëzuar e gjitha dhe që
cmimet e aplikuar ne fatura janë ato të porosisë.
Kjo njësi është përgjegjëse dhe për kthimin e mallrave dhe uljet përkatëse, duke përpiluar
dokumentacionin përkatës dhe fillimin e procedurave per kthimin e mallrave.
e. Urdhëri i pagesës dhe pagesa e detyrimit
Njësia e pagesa ( appo njësia e thesarit apo financës ) ka për detyrë përgatitjen dhe firmosjen e
urdhërit të pagesës për pagimin e furnitorëve. Normalisht duhet të përgatitet dokumentacini
përkates i pagesës i cili normalisht duhet te rezultojë për pagesa te ligjshme. Për k ete qellim
transaksioni i pagesës duhet te autorizohet. Me qëllim evitimin e pagesës së dyfishtë
dokumentacioni i cili i bashkëlidhet pagesës është; Porosia, fatura, marrja në dorëzim, ndërkaq
që dokumentacioni origjinal duhet te përmbajë shënimin e paguar duke evidentuar daten e
pageses.
Pagesa mund të kryhet me para ne dorë, me cek ose me trasnfertë bankare. Në këto raste duhet
te respektohet legjislacioni;
- Tatimor – Ministria e Financave
- Per parandalimin e pastrimit të parave – Ministria e Financave
- Për veprimtarinë valutore – Banka e Shqipërise
- Etj
f. Llogaria e furnitorit
Funksioni që ka në përgjegjësi llogaritë e furnitorëve ka për detyre që të sigurohet që gjithe ;
- Faturat
- Pagesat
- Kthimet dhe uljet
- Zbritjet
- Rregulllimet e tjera te llogarisë
janë rregjistruar në menyrë të rregullt e direkte, duke kryer kontrollet përkatëse te totale, ditevë
të maturimit etj .
g. Libri i madh i llogarive
Njësia përgjegjëse që merrët me librin e madh ka si objektiv që të kontrolloje nëse transaksionet
e blerjes jane klasifikuar ne mënyre të rregullt në ; llogaritë e shpenzimeve,a ktiveve, llogarive
bankare e te furnitorëve. Për këtë funksion është përgjegjëse njësia e kontabilitetit.
1.2.4 Ndarja e detyrave
Sic e diskutuam dhe në procesin e shitjes, ndarja e dtyrave është një nga procedurat e kontrollit
me të rëndësishme në cdo sistem kontabiliteit. Ngritja e procesit te blerjes duhet të sigurojë që
funsionet janë të ndara, fillimi i transaksinit, autorizim, monitorimi etj.
Një proces i cili mund të evitojë riskun e mashtrimit kërkon minimalisht që funsionet e
mësipërmen te jene te ndara.
Në rast së klienti nuk rregjistron një blerje atëhëre shpenzimet mund të jene te nenvlerësuara se
bashku me detyrimet. Më qëllim marrjen e sigurise në lidhje me plotesinë e transaksionit
audituesi mund te aplikoje proceduren e kontrollit të numrave të faturave të rregjistruara në
librin e blerjeve me numrin e faturave te emetuara nga furnitori. Testi i kontrollit që mund të
aplikohet ne këtë rast është gjurmimi i një rregjistrimi në librine blerjeve dhe kontrollin e të
dhënave te faturës me faturen fizike.
- autorizimi i transaksionit të blerjes
Gabimet materiale mund te rrjedhin dhe nga aplikimi i gabuar i niveleve te autorizimit për
blerjet. Për të marrë një info në lidhjë me nivelet audituesi duhet të përgatisi një listë të firmave
të autorizuar dhe limitet ( kufizimet) përkatëse. Testet e kontrollit që mund të aplikohen ne këtë
rast ëshët që të gjurmohet një trasnaksion dhe të kontrollohet niveli nesë punonjësi që e ka
autorizuar ka atë fuqi firme apo jo duke ju referuar listët së përpiluar më lart.
- saktësia e transaksionit të blerjes
Një gabim material mund të rrjedhë dhe nga rregjistrimi i pasaktë i shumave apo i llogarivë si
rrjedhojë e përllogaritjeve të gabuara apo aplikimi i cmimeve të gabuara. Sic e përmendëm me
siper urdhri i blerjes duhet të përfshije sasine, cmimin dhe shumën përkatëse. Ne rast se ekziston
kontratë midis palëve ku informacion duhet te përfshihet ne kontratë.
Punonjësi i llogarive te pagueshme ka si procedure kontrollin e faturës se blerjes ( sak tësine
matematikore), urdhrin e blerjes dhe marrjen ne dorezim. Ne vijim ai kryen rregjistrimin e
detyrimit ndaj furnitorit ne librin e furnitorëve. Testi i kontrolli per kete procedure nga ana e
audituesit mudn të jëtë rikryerja e gjithe procesit që kryen punonjësi duke pasur në dispozicion
një set dokumentash blerjeje. Ky vlerësim shoqërohet dhe me marrjen e një sigurie në lidhje me
saktësinë ë rregjistrimeve në librat e blerjes, furnitorit, pagesave, llogarisë së paguehsme ne
kontrabilitet etj
- kontroll i kompetences së transaksionit të blerjes
Klienti duket të ketë procedura që ti japin mundësi identifikimin e transaksioneve të cilat i
përkasin periudhës ushtrimore.
- klasifikimi i transaksionit të blerjes
Klasifikimi i duhur i transaksinit është një tjetër vlerësim i i kryhet klasës së transkaioneve të
blerjes. Në rast së transaksionet nuk klasifikohen si duhet atehere aktivet, shpenzimet, detyrimet
mund të mbartin gabime materiale. Normalisht 2 janë kontrollet që kryhen për tu siguruar në
lidhje me klasifikimin;
a. përdorimi i planit të llogarive nga ana e klientit
b. njësia duhet të ketë nje funksion më vete ë cila ka për detyre aprovimin dhe rishikimin e
librit te madh te llogarive që preken gjate trasnaksioneve të blerjes
- Kompetenca
Qëllimi ivlerësimit të aplikimit të parimit të kompetencës ka të bëjë me faktin nëse blerjet dhe
gjendjet përkatëse i takojnë periudhës ushtrimore. Në të shumtën e rasteve kontrolli i këtij
aplikimi lidhet me kontrollion fizik të inventarëvë të njësisë. Gjithashtu klienti duhet të këtë
ngritur procedura kontrolli të përshtatshme në lidhjë me aplikimin e parimit të kompetencës.
Audituesi mund të arrijë një siguri dukë kërkuar raportin e fundit të llogarive të pagueshme të
njësisë. Një kampion i vogël i periudhës se fund dhe fillim vitit zgjidhet per te vlerësuar sa më
sipër.
- Të drejtat e detyrimet
Në përgjithësi ekziston një risk i limituar në lidhje me vlerësimin e të drejtave e detyrimeve pasi
njësitë nuk para preferojnë të rrejgistrojne detyrime që nuk i përkasin njësi së. Megjithatë
audituesi duhet të sigurohet nga dokumentacioni i blerjes nësë këto detyrime i përkasin njësisë.
- Vlerësimi
Vlerësimi i një llogarie të vetme nuk ëhstë i vështirë, pasi llogaritë e pagueshmë janë nomralisht
te njohura me vlerën e tyre bruto, ose më vlerën neto nga zbritjet e aplikueshme.
Një test i detajuar që mund të naplikojë audituesi është krahasimi i letrave të konfirmimit me
gjendjet ne librat e njësisë.
- Klasifikimi dhe paraqitja
Një cështje e rëndësishme e klasifikimit,dhe paraqitjes ka të bejë më faktin nësë:
a- detyrimet jane identifikuar
b- ndarja e detyrimeve afat shkurtër dhe afatgjatë
c- të sigurohet që detyrime të ndryshme janë klasifikuar në forma të ndryshme
Pasi audituesi teston kontrollet atehere ai përcakton një nivel risku të kontrollit. Normalisht kur
testet e kontrollit mbeshtesin parashikimin e riskut te ulet te kontrollit , atehere nuk behen
modifikime ne riskun e kontrollit te planifikuar, dhe audituesi mund te vijojë më procedurat
thelbësore. Audituesi duhet të dokumentojë këtë pjesë të punës së planifikimit dhe testimit te
kontrollit me qëllim përcaktimin e riskut te kontrollit gjatë procesit te shitjes. Ky dokumetnacion
duhet te përfshijë fluksin e punës, rezultatet e testeve dhe konklusionin e audituesit ne lidhej me
nivelin e riskut te kontrollit.
aplikuar procedura kontrolli eficente dhe efektive atehere audituesi përqëndrohet më shumë ne
konfirmimin e gjendjeve më të rendësishmë të llogarive.
Pocedurat e konfirmimit normalisht janë të dy llojeve:
- konfirmuese pozitive
Procedura e konfirmimit të llogarive të klientit normalisht është një procedurë konfirmuese
pozitive që do të thotë që audituesi i kërkon klientit të konfirmojë gjendjet e kontabilitetit ,
totalin e furnizimeve të shprehur ne sasi vlere dhe shuma, gjendjen e llogarisë si dhe totalin e
arkëtimeve. Normalisht këto shuma rakordohen me veprimet e shprehura nga njësia në librin e
klientit.
- konfirmuese negative
Procedura e konfirmimit të llogarive të klientit normalisht është një procedurë konfirmuese
negative që do të thotë që audituesi i kërkon klientit të përgjigjet vetëm ne rastet kur ai nuk
është dakort më gjendjet që i dergohen me ltren e konfirmimit.
Audituesi normalisht analizon procesin me qëlllim identifikimin e kontrolleve të cilët i japin një
siguri që gabimet materiale janë parandaluar ose që ato zbulohen dhe normalisht korrigjohen. Ai
bazohet në keto kontrolle me qëllimin që të mbaje riskun e kontrollit të ulët. Testet e kontrolllit
do te nevojiteshin me qëllim për të përcaktuar nese ky proces është efektiv dhe eficent.
- përcaktimi i riskut dhe dokumentimi i tij
Pasi audituesi teston kontrollet atehere ai përcakton një nivel risku të kontrollit. Normalisht kur
testet e kontrollit mbeshtesin parashikimin e riskut të ulët të kontrollit , atehere nuk behen
modifikime në riskun e kontrollit te planifikuar, dhe audituesi mund të vijojë më procedurat
thelbësore. Audituesi duhet të dokumentojë këtë pjesë të punës së planifikimit dhe testimit te
kontrollit me qëllim përcaktimin e riskut te kontrollit gjatë procesit të menaxhimit të
inventarëve. Ky dokumetnacion duhet te përfshijë fluksin e punës, rezultatet e testeve dhe
konklusionin e audituesit ne lidhej me nivelin e riskut te kontrollit.
Një tjetër shqetësim për audituesin është ai i vlerësimit të inventarit dhe në vecanti invetari
obsolete, atij me levizje të ngadaltë apo gjendje i papërdorshëm në magazina.
Audituesi mund të rishikojë procedurat e klienti në lidhje më vlerësimin e sa më sipër më qëllim
vlerësimin e saktësisë së vlerësimit.
- Klasifikimi i transaksionit të inventarit
Klasifikimi mund të mos jetë një element i rëndësishëm pasi njësia mund të ketë vetëm produkt
të gatshëm ose vetëm mallra për rishitje. Në një njësi e cila kryen shndërrim të lendës së parë ky
proces mërr nje tjeter rendësi pasi shtohen grupet e invetarëve. Kjo cështje lehtësohet nëse
organizmi i njësisë parashikon që cdo njësi të mbajë inventarin e saj dhe si rrjedhoje klasifikimi
rezulton me i lehte. Si rrjedhoje magazina e lendes se pare mban inventarin e vet, ajo e produktit
të gatshem inventarin përkatës dhe prodhimi evidenton prodhi min në proces.
Vëzhgimi i numërimit fizik është një procedurë gjërësisht e pranuar auditimi i inventarëve.
Megjithatë audituesit nuk i kërkohet që të vëzhgojë të gjithë numërimin, por vetëm invetarin që
është i rëndësishëm (material).
Qëllimi kryesor i vëzhgimit është që të përcaktojë ekzistencën e inventarit, por dhe te drejtave e
detyrimeve që lindin si dhe për vlerësimin e inventarit.
Para se të kryejë proceduren audituesi duhet të jëtë i mësuar me vendndodhjen e inventarit.
Gjatë vëzhgimit audituesi duhet të sigurohet që;
a. Sigurohet që nuk ka prodhim për tu realizuar
b. Sigurohet që nuk ka levizjë inventari
Audituesi duhet të investigoje shumat e rregullimeve kontabël dhe në vecanti për shumat e
përcaktuara gjatë inventarizimit fizik për gabime të mundshme.