Przyczyny niepowodzeń w uczeniu się matematyki

„Przez niepowodzenia szkolne rozumieć będziemy wyraźne rozbieżności między celami edukacji a
osiągnięciami szkolnymi uczniów oraz kształtowaniem się negatywnego stosunku młodzieży wobec
wymagań szkoły.” ~ W.Okoń

Nauce matematyki NIE sprzyja :

• Przepełniona klasa,
• Brak podstawowych środków dydaktycznych,
• Godziny rozpoczynania zajęć szkolnych,
• Brak miejsca w szkole na rekreację w czasie przerw,
• Nauczyciel, który nie znajduje satysfakcji w tym, co robi
Jak wskazują badania, aby zrozumieć sens elementarnych pojęć matematycznych, człowiek
musi osiągnąć określony poziom rozwoju psychicznego, określany mianem „dojrzałości do
uczenia się matematyki”. Jedną z przyczyn nadmiernych trudności w uczeniu się matematyki
jest podjęcie nauki w szkole bez potrzebnej dojrzałości do uczenia się tegoż przedmiotu,
czyli potrzebnej podatności w zakresie uczenia się matematyki na sposób szkolny.
Pojęcie dojrzałości matematycznej oznacza poziom rozwoju intelektualnego, emocjonalnego
i społecznego umożliwiający człowiekowi posługiwanie się matematyką. Dzieci są dojrzałe
do uczenia się matematyki wówczas, gdy chcą się uczyć matematyki, potrafią zrozumieć
sens zależności matematycznych omawianych na lekcjach i wytrzymują napięcia, które
towarzyszą rozwiązywaniu zadań matematycznych.
Dyskalkulia rozwojowa:
Strukturalne zaburzenie zdolności matematycznych mająca swe podłoże w zaburzeniach
genetycznych i wrodzonych tych części mózgu, które są odpowiedzialne za dojrzewanie zdolności
matematycznych.
Rodzaje dyskalkulii wg. Ladislava Košč
• Dyskalkulia werbalna (słowna) – problem z określaniem liczby obiektów, z nazywaniem
cyfr i numerów.
• Dyskalkulia leksykalna – związania z czytaniem. Zaburzenie odczytywania symboli
matematycznych, cyfr, liczb i znaków operacyjnych.
• Dyskalkulia graficzna – trudność w zapisywaniu liczb i symboli matematycznych. Problem
z zapisem przy pisemnym dodawaniu, odejmowaniu, mnożeniu i dzieleniu.
• Dyskalkulia praktognostyczna – zaburzenie manipulowania konkretami, w celach
matematycznych.
• Dyskalkulia ideognostyczna – zaburzenie rozumienia idei matematycznych potrzebnych do
dokonywania obliczeń pamięciowych.
• Dyskalkulia operacyjna – zaburzenie dotyczące dokonywania działań matematycznych.
Objawy dyskalkulii
Uczeń:
• Nudzi się, często jest niezorganizowany,
• Jest bardzo cichy lub przeciwnie,
• Wykazuje brak zainteresowania lekcją,
• Unika lekcji matematyki,
• Nie rozumie poleceń nauczyciela,
• Wolno pracuje i myśli,
• Nie rozumie podstawowych pojęć matematycznych,
• Nie wykonuje podstawowych działań arytmetycznych,
• Niedbale prowadzi zeszyt przedmiotowy,
• Często nie odrabia prac domowych,
• Osiąga słabe oceny ze sprawdzianów.
Recepta na sukces ucznia:
• Przekonaj ucznia, że naprawdę lubisz go uczyć,
• Mów jasno, głośnie i wyraźnie,
• Dbaj o właściwe tempo mówienia,
• Mów z zapałem,
• Bądź swobodna, baw się podczas nauki,
• Okazuj mu zaufanie,
• Określ cele,
• Pokaż korzyści,
• Bądź przygotowany do lekcji,
• Rób duże, przejrzyste pomoce naukowe,
• Dbaj o nastój,
• Nie nuć,
• Przypomnij informacje, kiedy uczeń zaczyna ją zapominać,
• Bądź po jego stronie,
• Wierz w możliwości ucznia,
• Nie oszukuj go,
• Dotrzymuj przyrzeczeń,
• Udzielaj odpowiedzi na wszystkie pytania,
• Chwal go i zachęcaj do chwalenia się kolejnymi osiągnięciami.