8 LATHALAIN
ng Kumalarang National High School
Panahon
AY LILIPAS
Ni: STEFANO MENJID, RM, BSM, LMT, LPT, MPA
S
a kumplikadong buhay na
meron ako, kulang ang mga
pahina para maibahagi ko
sa inyong lahat ang buhay na
sinuong ko. Hindi matutumbasan ng
kahit ano, ang mga pangyayaring
dumating at pumukaw sa musmos
kung pagkatao. Masalimuot na
reyalidad, na sana’y paraiso kung
tawagin. Karapatan na sana’y hindi
ipinagkait, dahil mahirap makulong
sa sariling damdamin.
Pinanganak sa isang payak
at simpleng pamilya. Panganay sa
tatlong magkakapatid na lalaki sa
ina. Isang anak sa labas, walang
kinilalang ama, iniwan at pinagpasa-
pasahan sa mga kamag-anak. At
tanging sarili ang takbuhan sa tuwing
may iniindang sakit at poot sa puso.
At dito nagsimula ang istorya ng
buhay ko.
Simula’t sapul alam ko na sa
sarili na ako ay hindi isang ordinaryo
na bata. Musmos pa lamang
nagagawa ko na ang mga bagay-
bagay na hindi dapat sana sa edad
ko. Nakatira sa kamag-anak bilang
panilbihan kapalit ang pagpapaaral
at pagpapakain. Gumagawa ng
gawaing bahay at iba pang gawain
para sa kakaramput na barya na
bubuhay sa sikmura’t kalamnan
sa pang-araw-araw ng isang
estudyante.
Naiingit ako sa tuwing nakikita
ko ang aking mga kaklase na may
magagarang damit, masasarap na
pagkain at bagong laruan. Iniisip na
sana meron din ako, artistahin siguro
ang datingan kung ako ay makasuot
ng magarang damit, manlalaki
siguro ang aking mga mata kung
ako ay makatikim ng ganitong
klaseng pagkain at laruang kasa-
kasama sa tuwing ako ay matutulog
sa gabi, ang pabulong na sabi ko
sa sarili. Wala namang masama sa
suot mo simple at disente, hindi ka
naman nagkakasakit sa araw-araw
na kinakain mo, masarap na din
yon at bihira din kaya ang laruang
papel, hayaan mo na balang-araw
magkakaroon ka din ng ganyan,
sagot ko sa sarili.
Umiiyak ng patago sa tuwing
may nakikita akong masaya at
kompletong pamilya. Ano kaya
ang pakiramdam kung meron
kang ina na nilulutuan
ka ng paborito mong
pagkain at amang
napagsasabihan
mong may gusto kang
ipabili. Alam kung
hanggang panaginip
na lamang ang mga
ito, na imposibling
maging reyalidad.
Alam kung
ako ay kapos sa
pera at salat sa
pagmamahal at
pag-aaruga ng isang
tunay na magulang
pero hindi ito ang dahilan para itigil
ang nasimulan ko. Ito ang nag-udyok
sa akin para maging maparaan sa
buhay. Pinagsasabay ko ang aking
trabaho, pag-aaral at paggawa ng
maliit na negosyo na syang binibenta
ko sa aking mga kaklase. Dahil dito,
natutustusan ko kahit papano ang
aking mga pangangailangan sa pag-
aaral. Hindi madaling gumising na
puyat at pumasok na walang laman
ang sikmora. Napagsasabay ko ang
lahat na iyon kahit mahirap.
Sinubok ako ng panahon, na
muntik ng mabawian ng buhay. Sa
kadahilanang sobrang baba ng
resistensya at masamang kalusugan.
Ito na nga siguro ang resulta, na
tubig ang ginagawa kung agahan.
At dagdag pa ang pagkawala ng
isa sa pinakamahal ko sa buhay, ang
aking “Yapo Lopina”na siyang naging
sandigan at nagsilbing ama’t ina ko
na. Masakit sa puso sa tuwing naiisip
ang mga masasayang ala-ala
na pinagsaluhan
namin, ani yay
“Mag-aral ka ng
mabuti dahil yan
ang magiging
sandata mo sa
buhay”. Tagos sa
isipan ko ang ilan
sa mga katagang
iniwan niya at
nagmarka sa buhay
ko “Antos para
Masantos” isang
maikling kataga
pero malalim ang
kahulugan. Mga
katagang baon
ko hanggang
ngayon. Hindi ko
makalimutan ang
sandaling umiyak sya sa
harapan ko at humihingi
ng patawad sa ngalan
ng kanyang anak, kung
tutuusin wala naman
siyang ginawang
kasalanan.
Bakit daw
ganito
Kumala Opisyal na Pahayagang Filipino
Kumalarang, Zamboanga del Sur, Rehiyon IX
Tomo XII, Blg. 1 | Agosto 2022 - Marso 2023
Ang bawat KABIGUAN
sa buhay ay paraan
para PATULOY kang
MAGPURSIGI kahit na sa
TINGIN mo naabot mo
na LAHAT ng yong mga
PANGARAP
ang nangyari sa akin, na hindi naman Program of the Department of
siya nagkulang sa pagpapalaki ng Health”. Isang Iskolar ng Bayan,
mga anak niya. Mahirap tanggapin walang binayaran ni isang katiting o
pero hanggang ala-ala na lang ang ni isang sentimo, sa halip ikaw pa ang
lahat. Hindi ko man lang nasuklian, ang tutulunagn ng gobyerno kapalit ng
mga kabutihang ginawa niya alang- iyong pag-aaral (Food Allowance,
alang sa akin. Kung saan man siya Transportation Allowance, Book
naroroon alam kung siya ay higit na Allowance, Uniform Allowance,
masaya sa mga nakamit ko. Sinubukan Paraphernalia Allowance, Free Board
kung maging matatag sa abot ng and Lodging, Free Tuition Fee and
aking makakaya pero darating at Free Board Review) mga benipisyong
darating ang panahon, na wala kang aking natatanggap buwan-buwan.
magagawa pag-oras ang kalaban. Tinapos ko ang kolehiyo na may
Himala kung tawagin sa laman ang utak at sikmura dahil
pangalawang buhay na pinagkaloob sa pagpupursigi at sa tulong ng
sa akin. Sa ikalawang pagkakataon, mabubuting tao. Hindi man Latin
hindi ko sasayangin ang oras na meron Honor pero isa naman sa kinilalang
ako. Sa lahat halos sa maraming dalubhasa at namumukod-tangi sa
bagay pero hindi hadlang para pangkat.
magsumikap sa buhay. Pinagbutihan Pumasa sa tatlong licensure
ko ang aking pag-aaral elementarya examination sa unang subok.
hanggang hayskul. Sa bawat Midwifery Licensure Examination
medalyang natatanggap ko tuwing (2016, Professional Regulation
katapusan ng pasukan ay siyang Commission); Licensure Examination
walang kumpas na for Massage Therapists (2017 – TOP 4,
kaligayahan ang Department of Health) at Licensure
nadarama ko. Sa Examination for Teachers (2021,
ganitong paraan Professional Regulation Commission).
ko lamang Ito ay dahil sa pagsusumikap at
nasusuklian ang sakripisyo ko sa sarili.
mga kubling luha, Kasalukuyan ako ngayon ay
sakit at sakripisyo may permanenting trabaho sa ilalim
na aking dinanas. ng ahensya ng gobyerno. Dalubhasa
Tinaguyod sa larangan ng aking propesyon.
at nagsumikap Dahan-dahang pumasok sa larangan
lalo sa kolehiyo ng negosyo, ninais magpundar para
dahil sa sariling sa tinatawag na magandang bukas.
kakayahan at dahil Kahit papano, nabibili ko na ang
na din sa tulong mga bagay na noo’y ipinagkait ng
ng mga taong tadhana sa akin, gamit ang perang
nagmamalasakit pinaghirapan ko. May puot na di
at nakitaan ako kailan man maitago, pero bilang
ng potensyal. Na respeto at malasakit ginagampanan
siyang naging tulay ko pa din ang aking responsibilidad
para makapasa bilang isang anak.
at makapasok sa Kung iniisip mong sumuko at
“Midwifery Scholarship bitawan ang lahat, pakatandaan
Program of the ang dahilan kung bakit ka
Philippines, a Four- nagsumikap. Kahit ano mang
Year Course Full sakuna ang dumating sa buhay mo,
Scholarship laging isipin ang panahon ay lilipas
din. Huwag mawalan ng pag-asa,
magsumikap dahil may nakalaang
magandang bukas. Hindi hadlang
ang estado sa buhay para makamit
ang inaasam na tagumpay. Batid
kung mahirap at nakakasakal
na, pero ‘wag magpadalos-
dalos at huwag ipagpalit
sa panandaliang
kaligayahan ang
tamis na tagumpay
na inaasam-asam.
Itinuturing ko ang
sarili bilang isang
tanyag na mag-aaral
hanggang ngayon,
dahil araw-araw
akong natututo
at nakakapulot
ng leksyon. Ang
dating nagsumikap
ngayon ay unti-
unting gumagawa ng
pangalan.