1.

კოსმოგონია
სამყაროს წარმოქმნისთვის დიდი გზააა განსახიველი, ვინაიდან ზევსის მიერ მართული სამყარო
მუდმივად მრავალფეროანი როდი იყო. თავდაპირველად გაჩნდა ქაოსი- უკიდეგანო სიცარიელე.
შემდეგ იშვნენ:
გეა-დედამიწა, რომელიც უკვდავთა და მოკვდავთა თავშესაფარია.
ბნელი ტარტაროსი- მიწისქვეშეთი, რომელში მოხვედრაც ყველასთვის ტანჯვის ტოლფასია.
ეროსი- ღონისწამრთმელი სიყვარული, რომელიც ყველას იმორჩილებს.
ერებოსი- წყვდიადი და ნიქსი- ღამე შობენ ეთერსა და ჰემერას- დღე
გეამ შვა ურანოსი- უკიდეგანო ცა და პონტოსი- უკიდეგანო ზღვა.

2. თეოგონია-
1. ურანოსი და გეა: შეერთეით იშვა 6 ვაჟი და 6 ქალი
კიკლოპები: ბრონტესი, სტეროპესი, არგესი
სამი გოლიათი; ჰეკატონხეირები ანუ ასხელები
ურანოსი მძლავრი და მეტოქე შვილების მოშორების მიზნით მათ მზის სინათლესაც არ ანახებს, რის
გამოც გეა შურს იძიებს და ყველაზე მამაც ვაჟს- კრონოსს ბასრი ნამგლით აღჭურვავს. კრონოსი
ნაყოფიერების ასოს მოჰკვეთავს ურანს და სისხლის წვეთებით საბოლოოდ გაჩნდებიან-
შურისძიების ქალღმერთები.
თავად ურანოსის ასო წყალში ჩავარდა, თეთრი ქაფი მოიკიდა და აქედან იშვა ქალწული (იმის გამო
რომ ქაფისიგან იშვა) - აფროდიტე, რომელსაც კითერეასაც უწოდებენ. სიყვარულის ქალღმერთი.
ურანოსის შთამომავლები- ურანიდები _ ტიტანები.

2. ღმერთები მრავლდებიან:

თანატოსი- სიკვდილი ეოსი- განთიადი

ჰიპნოსი-ძილი გორგონები- გველისთავით
მომოსი-ბუზღუნის ექიდნა
ოიძისი- სევდა ნიკე-გამარჯვება
ჰესპერიდები- ნიმფები (ჰესტია) სელენე- მთვარე
მოირები- ბედისწერის
ჰელიოსი- მზე

3. კრონოსი და რეა:
ამათ პერიოდში უდარდელად ცხოვრობენ ადამიანები, თუმცა კრონოსი მამის მსგავსად ყლაპავს
შვილებს, ძლიერი მემკვიდრის ჩამოშორების მიზნით და მისი შვილებია: ჰესტია, დემეტრე, ჰერა,
პოსეიდონი.
რეა (მას ეხმარებიან გეა და ურანოსი) ზევსზე ფეხმძიმე დაგეგმავს შურისძიებას. ზევსი შვა კრეტაზე,
ან დიქტოს და ან იდას მთაზე. ბავშვის მაგივრად ქმარს დიდი ლოდი გადააყლაპა.
ამასობაში ზევსი იზრდება, თავს დასტრიალებენ ნიმფები და მას ზრდის ამალთეა, რომელსაც
სიუხვის რქა აქვს.
გადმოცემით ზევსმა თითქოს ცაში ამაღლებული ამალთეას ტყავით დაიმზადა ეგისი და ამის გამო
უწოდებენ მას ეგისისმპყრობელს. განსაკუთრებული სიფრთხილით ევლებოდნენ მას და ამბროსიით
კვებავდნენ.
ზევსი გაიზარდა და დედის ხელშეწყობით დამაარცხა კრონოსი. უკან ამოაბრუნებინა შვილები და
ლოდი, ქედთან დადგა მისი გამარჯვების სიმბოლოდ. და- ძმებმა მადლიერების ნიშნად, უბოძეს
ჭექა-ქუხილი და ელვა და აღიარეს უზენაეს მმართველად.

4. ტიტანებთან ბრძოლა-
ამაყები იყვნენ და ზევსს ეგრე არ დაუთმობდნენ ძალაუფლებას.
საბრძოლო ველი- თესალია
ტიტანები- ოთრისის მთაზე
რეასა და კრონოსის შთამომავ- ოლიმპოსის მთაზე.
პრომეთე- წინასწარმეტყველია და წინასწარ იცის დასასრული.
10 წლიანი ბრძოლის შემდეგ, გეას რჩევით ბრძოლაში ჩართავენ კიკლოპებს.
კიკლოპები ზევსს- მეხს ჩუქნიან. პოსეიდონს- სამკბილა. ჰადესს- უჩინმაჩინის ქუდი.
მოიხმეს 100ხელა გოლიათებიც და გაჩაღდა ბრძოლა, რომელშიც განსაკუთრებულად შემზარავი იყო
კიკლოპებისა და გოლიათების ( ჰადესიდან ამოყვანილი) შემზარავი შესახედაობა. მიუხედავაედ
გოლიათების იმედისა,ზევსი მაინც ერთ-ერთი მთვარი რისხვა იყო ამ ბრძოლაში. ყველაფერი
იწვოდა და იძვროდა. ბრძოლა გრძელდებოდა და მიუხედავად საშინელი სანახაობისა, სასწორი
ოლიმპოელებისკენ იხრებოდა. საბოლოოდ კი ასხელებმა ტიტანები ტარტაროსში ჩარეკეს და
გალავნით შემოსაზღვრეს. დაისაჯა- ატლსაიც- რომელსაც წილად ხვდა ცის ხელით ჭერა,რომ არ
დაეცეს დედამიწას. ზევსმა ასევე შეუსრულა დაპირება ყველას, ვინც მას დახმარება გაუწია.
კრონოსის მეუფება ზევსის მეუფობამ შეცვალა. სამი სკნელი კი ასე გადანაწილდა:
ჰადესი-ბნელეთი, მიწისქვეშეთი, მიცვალებულთასამყარო.
პოსეიდონი- ზღვები და მდინარეები
ზევსი- უკვდავთა და მოკვდავთა უზენაესი ღმერთი.

5. ზევსის შთამომავლები-
იმ მიზნით, რომ სრულიად სამყაროს ბატონ-პატრონი გამხდარიყო, უამრავ მოკვდავსა და უკვდავს
გაუზიარა სარეცელი და უამრავი შვილი ჰყავდა.
პირველი მეტისი- რომელმაც ტავის დროზე ნაყენი მოუმზადა კრონოსისთვის რომ მიერთმია.
მეტისს ორი შვილი უნდა ჰყოლოდა, ათენა- გონიერებით ყველასგან გამორჩეული და ვაჟი-
უზენაესი, ამიტომ ზევსმა გადაწყვიტა მათი ჩამოშორება. გადაყლაპა მშობიარე მეტისი და მალე
ზევსის თავიდან იშვა- ათენა - გონიერების ქალღმერთი
დემეტრესთან საკუთარ დასთან - პერსეფონე, რომელმაც სილამაზით პირქუში ჰადესიც კი მოხიბლა.
მნემოსინე- 9 მუზა ლეტო- აპოლონი (ყველაზე მძლავრი და ნათელმხიველი) და არტემისი
(ნადირობის ქალღმერთი)
ჰერა- საბოლოოდ, ქალღმერთირომელმაც სამუდამოდ დაიმკვიდრა ადგილი ზევსის ტახტის
გვერდით. ეშვათ - ჰებე, არესი და ილითიია. არესი-(ომის ღმერთი) ყველაზე ნაკლებად გრძნობდა
სიყვარულს მის ირგვლივმყოფთაგან, თუმცა მას მაინც ყველა უწევდა ანგარიშს.
ჰერამ განრისხებულმა ათენას დაბადებით შვა ჰეფესტო- მჭედლობის ღმერთი.
ჰერმესი- შიკრიკი. ზევსის შტამომავლებია მოკვდავთაგან - დიონისე და ჰერაკლე.
ზევსმა პრომეთეს დახმარებით გაარკვია ვინ წარმოადგენდა მისთვის საფრთხეს და საერთოდ არ
მისცა საშუალება გაჩენილიყო და პირიქით, მის ირგვლივ შემოიკრიბა შვილები - ოლიმპოს მთაზე.

6. ბრძოლა გიგანტებთან-
მიუხედავად იმისა, რომ გეა დაეხმარა ზევს კრონოსის და მისი მომხრეების დამარცხებაში
განაწყენდა, რომ ტიტანები ტარტაროსში დაამწყვდია, ამიტომ თავისი შვილები- გიგანტები,
აამხედრა ღმერთების წინააღმდეგ. ეს გიგანტები ძალითა და აღნაგობით არ ჩამოუვარდებოდნენ
ღმერთებს, ერთადერთი ის იყო რომუკვდავები არ იყვნენ. ღმერთებს საფრთხე დაემუქრათ ვინაიდან
გეამ ისე შეამზადა გიგანტები, რომ ღმერთები ვერ დაამარცხებდნენ, მაგრამ მან არ გაითვალისწინა ის
რომ ღმერთი მოკვდავებს ჩარევდა. ზევსს დაეხმარა ჰერაკლე, რომელიც ებრძოდა განსაკუთებულად
ძლიერს- ალკინოევსს. ათენამ -პალასი დაამარცხა და ამიტომაც უწოდებენ ათენა პალასს.
ენკელადოსი მოისროლა და ლოდის ქვეშ მოაქცია- წარმოიშვა სიცილია. ყველა ზევსის
შთამომავალი იყო ჩარეული და კლავდნენ გიგანტებგს, ჰერაკლე კი საბოლოოდ რწმუნდებოდა და
კიდევ ერთხელ უშენდა ისრებს. საბოლოოდ ბრძოლა გიგანტების ამოჟლეტით დასრულდა.

7. ტიფონი-
გეა განარისხა გიგანტების დამარცხებამ და არ მოერიდა სარეცელის გაზიარებას ტარტაროსთან,
რმლისგანაც შვა საშიელი, შემზარავი ურჩული ტიფონი. (100 თავიანი გველი). სხვადასხვა შემზარავ
ხმას გამოსცემდა ყველა ხახა, სასტიკად სწრაფად მოძრაობდა და შეუტია მოულოდნელად ღმერთებს.
შიშით ცახცახებდნენ ჰადესი და ტარტაროსში დამწყვდეული ტიტანებიც კი. ღმერთები
იძულებულნი გახდნენ სახე ეცვალათ. ზევსი-ცხვარი არტემისი-კატა ჰერა-თეთრი ძროხა და ა.შ.
მხოლოდ ათნამ არ იცვალა სახე. ზევსი შერხვენილი, გარდაიქმნის ისევ სახეს და მეხს სტყორცნის
თუმცა მარცხდება და მას გაოქვაბულში გამოკეტავს ტიფონი და დელფონეს მიუჩენს მცველად.
ჰერმესმა და აიგიპანმა იხსნეს ზევსი და დააბრუნეს ოლიმპოს მთაზე. ზევსმა საბოლოოდ მოიკრიბა
ძალა და შეუტია, მოირების მიერ მოტყუებულ ტიფონს, რომელმაც ნაყოფი მიირთა ( დაასუსტა ამ
ნაყოფმა). ერთი გადმოცემით დაწვა და მეორე გადმოცემით სიცილიის ქვეშ მოიწმყვდია და ასე
წარმოიქმნა ეტნა. მართალია სამყარო გადარჩა ზევსის მეუფეობის ტიფონის მეუფეობით
ჩანაცვლებას მაგრამ მაინც შეძლო მან ექიდნასთნ დაკავშირება და უბედურების მოვლინება.

8. ალოადები -
იფიმედეა პოსეიდონისგან გააჩენს ბავშვს, მაგრამ კანონიერი ქმარი ჰყავს ალოევსი და ალოადებს
უწოდებენ. ორი ძმაა, რომლებიც არ ერიდებიან ღმრთებს. ჯერ არესი დაამწყვდიეს ბრინჯაოს
თასში,მერე გადაწყვიტეს თვით ჰერასთვის და არტემისისთვის აეხადათ ნამუსი, რის გამოც
აპოლონის ჩარევით, არტემისმა მოატყუა და უთრა რომ დანებდებოდა მათ, თუმცა ძმები,
შეჯიბრების მიზნით არჩვის მაგივრად ერთმანეთს განგმირავენ და სამუდამოდ იტანჯებიან
ჰადესში.
12 ოლიმპოელი ღმერთი და ოლიმპოსი
ზევსი-იუპიტერი აფროდიტე-ვენუსი
ჰერა- იუნონა ჰეფესტო- ვულკანუსი
ათენა-მინერვა ჰესტია- ვესტა
პოსეიდონი- ნეპტუნუსი
დემეტრე- კერფრა პოსეიდონი
აპოლონი- აპოლო ჰადესი- პლუტონი
არტემისი- დიანა დიონისე- ბახუსი
ჰერმესი- მერკური ჰერაკლე
არესი- მარსი

ამბროსია- ტკბილი და უკვდავების მიმნიჭებელი საკვები

ნექტარი- ტკბილი და უკვდავების მიმნიჭბელი სასმელი
ღმერთების საფიცარი- სტიქსის წყალი ( ფიცის გატეხვა= 9 წლით განდგომა)
მოკლედ,მაგარი უდარდელად ცხოვრობდნენ რა.

ზევსი - უზენაესი ღმერთი- ეგისისმპრობელი -მეხთმტყორცნელი.

ზევსი მოკვდავთა და უკვდავთა მეუფე, რომელიც ზის სპილოს ძვლისა და ოქროსგან დამზადებულ
ტახტზე. (ქრისოელოეფანტური) 😉 მარტავს სამყაროს და გვერდს უმშვენებს ჰერა, რომელიც
ეჭვიანობისა და ოინების გამო, ხშირად განარისხებდა ზევსს. არაერთხელ დაუსჯია იგი მეუღლეს
უსასტიკესად, თუმცა აფასებს გამჭრიახობას და ხშირად სწორედ ჰერაა მისი საუკეთესო მრჩეველი.
ზევსს უამრავი მტერი ჰყავდა, ჯერ იყო და ტიტანებსა და გიგანტებტან მოუწია ბრძოლა, მათი
დამარცხების შემდეგ კი მას უწევდა გამკლავებოდა ოლიმპოსზე მცხოვრებ ღმერთებს, რომლებიც
ცდილობდნენ ზევსის ძალაუფლების შესუსტებას.
ერთხელ მას თავს დაესხნენ ჰერა,პოსეიდონი და ათენა, შესაძლოა სხვა ღერთებიც, გარდა
ჰესტიასა.იმდენად მძლავრად შებოჭეს რომ ზევსი ვერც მოძრაობდა. მას დახმარება გაუწია თეტისმა,
რომელმაც ჰადესიდან ამოიყვანა ასხელა. ზევსმა ჰერა, როგორც შექმულების მომწყობი ცაში
გამოკიდ, ისე რომ მას ვერცერთი ღმერთი ეხმარ4ებოდა. მხოლოდ მას შემდეგ გაათავისუფლა რაც
ფიცი დადეს, რომ აღარ განმეორდებოდა მსგავსი რამ.
მის რისხვას ვერცისეთი ღმერთები ასცდნენ, როგორიცაა აპოლონი და პოსეიდონი. ისინიმან
ლაომედონტან გაგზავნა მონებად მტელი 1 წლით. ხოლო ჰეფესტო, დედასთან გამოსარჩლების გამო
დღ-ღამე აფრინა,მოისროლა და ბოლოს ლემნოსზე დავარდა.
პრომეთემაც სცადა ზევსის უზენაესობის გამოცდა და ორი ზვინი დაახვედრა, ზევსმა ის აირია,
რომელიც გარედან ქონით იყო შეხვეული, შიგნით კი ძვლები და ამის შემდეგ ეს იქცა შესაწირად,
პრომეთეს მიერ ცეცხლის მოპარვა- და ღმერთის მიერ კლდეზე მიჯაჭვული.
სწორედ პრომეთემ უთხრა მას, თუ ვისგან არ უნდა გაეჩინა შვილი და ეს თეტისი იყო,სწორე ამიტომ
გააყოლეს ის პელევსს, დაგაჩნდა აქილევსი.
ზევსმა ჩაუნერგა ადამიანებს რომისინი დაისჯებიან ამპარტავნობისთვის, რომ მან არ უნდა
გადალახოს მისთვის განკუთვნილი საზღვრები და არ მოინდომოს რაიმე ნიშნით ღმერთან
გატოლება. მაგ: სალმონევსი, რომელიც ღმერთობას იბრალებდა და მეხი დასცა.
იო - ზევსის ერთ-ერთი ყველაზე დიდი სიყვარული, რომელიც იმდენად ეცოდებოდა ჰერას
რისხვისთვის რომ თეთრ საფურე ხბოდ აქცია, ჰერამ კი ზევსს ამ ხბოს ჩუქება სთხოვა, რა ექნა
ზევსს აჩუქა,ხოლო ჰერამ იოს მცველად, არგოსი დაუყენა, გოლიათი რომელიც მოსვენებას არ
აძლეწვდა. ზევსმა ჰერმესს მოაკვლევინა არგოსი. კრაასზანა მიუჩინა ჰერამ და საბოლოოდ
პირვანდელი სახე ჰერამ ეგვიპტეში მიიღო, სადაც შვა ზევსის შვილი ეპაფოსი და დასაბამი მისცა
გმირთა შთამომავლობას.
კალისტო- ულამაზესი ქალიშვილი, რომელიც ახლდა ხოლმე არტემისს, ზევსს შეუყვარდა და მისი
დაუფლების სურვილით აღივსო, და ზოგის აზრით- არტემისის, ზოგის კი აპოლონის სახით
დაეუფლა. ჰერასგან დასაცავად დათვად გადაააქცია და ჰერამ არტემისს მოაკვლევინა ტავისი
ისრით,რის შემდეგაც ზევსმა ის დიდი დათის ტანავარსკვლავედად აქცია.
ზევსი ელინტათვის განასახიერებდა კანონიერებას, წესრიგს. სწორედ მან გარდაქმნა ქაოსური
სამყარო კანონებით მართულ ქაოსად და უმაღლესი წესრიგის სიმბოლოდ იქცა.
ჰერა
ჰერა-ზევსის და და ცოლი. კრონოსს ისიც გააყლაპული ყავდა. იზრდებოდა ოკეანოსთან და
ტეთისთან,დედამ იქ გადამალა ტიტანთა ბრძოლის დაწყებამდე.ზევსმა ოკეანოსის
სამფლობელოში იხილა შეუყვარდა და შეუღლდნენ. 300 წელი ჰქონდათ საიდუმლო
სიყვარული. ჭრელ გუგულად ოევლინა ჰერას ბოლოს ზევსი გულში ჩაიკრა და ასე დაიმორჩელა
ქაქლწული ზევსმა. ირისმ და ქარისებმა გასხივოსნებული სამოსი აჩუქეს ქორწილისთვის.
ათენამ ბიალონი რომელსაც ასინ ჩაიცვამდა, როცა ზევსის ცდუნებას გადაწყვეეტდა.გეამ მას
მარადიული სიჭაბუიკის მომნიჭებელი ვაშლით დახუნზლული ხე აჩუქა. მას შემდეგ მეფობს
ოლიმპოსზე ჰერა.
ჰერაც ისჯება-ზევსი ჰერას პატივით ეპყრობოდამაგრამ მაინც აგრძნობინებდა მსაც და ყველა
ოოლიმპოსელეს რომ უზენაესს ზევს უნდა დამორჩილდნენ,ჰერას ეს არ მოსწონდა მას მეტი
უფლებები უნდოდა რამაც სურლი ჩამოაგდო მათ სორის. ამით განრისხებულნი ზევსი დასჯას
გადაწყვეტენ. ჰერა პოისეიდონი და აპოლონი ასევე სხვა ღმერთებიც, ძილში შბოჭეს ისე რომ
ვეღარ იხსნიდა თავს, გადაუმაკეს ელვა და მეხი. ისინი გეგმავდნენ ვინ იქნებოდა შემდეგი
ღმერთი, როცა თეტისმა მისი დახმარება გადაწყიტა, ბრიარეოსი მოიყვანა და გაათავისუფლა
ზევსი. ჰერა ცასა და დედწამიწას სორის გამოკიდა. აპოლონი და პოსეიდონი მონებად გაგაზავნა
მეფე ლაომედონთან და ტროას გალავანი აასენეს. სემდეგი პირობიტ გაათავისუფლა ჰერა. სხვა
მეფეები ძალით განუდგნენ ამის ბგამო შეიბრალა.
ამაყი ჰერა- აპარტავანი იყო და ყველ;აზე4 ლამაზი მან უნდა ყოფილიყო მოიხსენიებდნენ როგორც
ხელქათქათას და ხარისთვალებას, მრისხანებაც ხსირად ეუფლებოდა. ტროას ომსი ზეევს
განუდგა და აქაველტა მხარეს იჭერდა.
ზევსის ცდუნება- როცა დაინაახა ცხადი იყო ტროელებს ამარჯვეინებდა ზევსი გდაწყვიტა მისი
ცდუნებქა ტანი დაიზილა სურნელოვანი საცხებლით მოისხა თენას ნაბოძები ბიალონი და
აფროდიტესაც მიმართა სიყვარული ებოძებინა თითქოს ოკეანოსისა და ტეთისის
სესარიგებლად,სარტყელი გადასცა სადაც სიყვარული და ვნება იყო. ძილის ღვთაებას ზევსის
მის სარეცელზე მიძნება თხოვა ისიც იმ სემთხვევაში დაჰპირდა თუ დაიფიციბდეა რომ მართლა
გადასცემდა მის საყვარელ ქალს პასიფაეს. ზევსის მისი დანახვისთანავე ვნებიტ აინთო. ისევ
იცრუა ოკეაენესთან მივდივარო. ოქროს ღრუბელს გადაიფარებენ და... ;) ზევსიც
გარვიზებისთანავე შურს იძიებს.
ტირესიასის დასჯა-ჰერმ ტირესიასი იმის გამო დასაჯა რომ ცოლ-ქმრის დავაში( რომელი უფრო
იღებდა სიამოვნებას) ზევსის მხარი დაიჭირა და თქვ რომ ქალი. მას თვალები დათხარა ჰერამ.
ზევსმა კი შინაგანი ჭვრეტის სასუალება მისცა და შვიდი თაობით გაუხანგრძლივა სიცოცხლე.
ეჭიანი ჰერა-ინო--ჰერა ეჭვიანი იყო ძალიან დქა ყველას სდევნიდა ვისაც კი ზევსი შეხედავდა.არავის
არ იბრალებდა, არ შეიბრალა ინოც რომელიც ზევსის ძეს ზრდიდა , დიონისეს. ზეცა დათმო მან
და ჰადესსი ჩავიდა კარებთან ურჩხული იყო. ჰერამ მის დებს მოუხმო ერინიებს ,გველებიანი
თავი ჰქონდათ, მათ მიმართა ათამასი განცხრომიტ ცხოვრობსო რომელსცო ვძულვარო, მათაც
დაპირდნენ რომ გაანადგურებდნენ. გველები სტყორცნეს ათამასეს დაა ინოს,დაგესლეს.
ათამასემ გონი დაკარგა დაედევნა ინოს აართვა ჩვილი შვილი გაგიჟდა ინო და თავის მეორე
ჩვილტაა ერტად გადაეშვა წყალსი რომელიც გათეთრდა. ჰერა ხარობდა, ღმერთები შეძრა ამ
ამბავმა და ინო თეთრ ღვთაებად აქციეს ღვთაებ ა გახდა მისი ძე რომელსაც პალაემონი უწოდეს.
ჰერას სძულდა ჰერაკლეს რომელიც მოკვდავისგან გააჩინა ზევსმა. მაგრამ იმდენაად დიადი ჰერა მის
წინ მაინც ქედს იხრის ყველა.

აფროდიტე
ამაღლება ოლიმპიელი ღმერთების დასში- ქაფიდან იშვა, მიაღწია კუნძუულ კითერას. მას
სიმცირიწს გამო არ მოსწონდა კუნძული ბოლოს კვიპროსზე დასახლება შეარჩია სადაც
თბილად მიიღეე და სამაულებით ამკობდნე.ზევსის სასახლესი გამოჩნდა თუ არა ყელას
ქალღმერთს შეშურდა (ათენა ჰერა .....) მაგრამ ყველა მოაჯადოვა სილამაზიტ და მოიპოვა
კეთილგანწყობა. მას ვერავინ ვერაფერს ვერ აკლებდა.ნისლივით ტხელი სამოსით შეიმოსა და
ფერადი ბიალონი მოისხა. ზევსმა ჰეფესტოსს მიათხოვა რომელსაც სულ ღალატობდა, მაგრამ
პატიობდნენ ყველაფერს სილამაზის გამო, რამდენიმე შვილი დიონისესგან არესისგან და
ჰერმესისგან ყავდა ჰეფესტო ამას ვერ(ან არ) ხვდებოდა. მისი გამორჩეული შვილია ეროსი. წელს
სარტყელი ქონდა მოხვეული რომელიც ყველას ატყვევებდა
ვინ არის ეროსი- მას სხვადასხვაგვარად წარმოადგენენ. ცბიერი. თავიდან აზიელები ცემდნენ
ტაყვანს, მიიჩნეოდა რომ შეიქმნა ქაოსიდან მიწასა და ზეცასთან ერთად, შემდგომ აფროდიტეს
შვილად მიიჩნიე, მის განყრელად რომეელიც აღარც გაზრდილა და ცელქ ბიჭუნად დარჩა.
ზევსმა წინასწარმეტყველების გმო მისი მოსპობა განიზრახა მარა ოქროს ქალღმერთმა გადამალა
და ლომებმა და ვეფხვებმა გაზარდეს. მას უდიდეს ხოტბას ასხქაამენ პოეტები. ასევე უგონებენ
სიყვარულით დათრგუნულები თიტქოს მანამ ისრებით დაჭრა სიყვარულით სავსე გულები.
აფროდიტე და ნერიტესი- ნერიტესი შეუყვარდა, აღზევების ჯამს არ ისურვა თანხლებოდა
აფროდიტეს, აფროდიტეს ფრთები ქონდა მისთის მან რადგან არ მიიღო ეროსი სემოსა. ნერიტესი
ნიჟარად აქცია :0 ა ქალი ძმაო.
ეროსი და ფსიქე- ფსიქე აფროდიტეზე ლამაზად აღიქვეს და ეროსს სთხოვა ურჩხულისადმი აღენთო
სიყვარულით. ეროსმა მისი თავი შეაყვარა,, სასახლე უძღვნა, ხვდებოდა იქ და უტხრა არ ეცადო
გაიგო ვინ ვარო. დებმა უტხრეს მაიო ურჩხულიაო და მასე მაგიზა გიტხრაო,, ამანაც რასქვია
ურჩხულიაო და ნახა ისე მოეწონა ბაზმიდან ზეთი წვეთი გადმოუვარდა და ღმერთს დაეცა,
გაქრა ყველაფერი. აფროდიტე სჯიდა მწუხარებებით მარა ეროსი იცავდა. ბოლოს ზევსმა იგი
ოლიმპოსზე აღაზევა და ეროსზე შეუღლდა.
ცბიერი აფროდიტე. ადონისი- კინირასის მეუღლემ სმირნა აფროდიტეზე ლამაზიაო. სმირნას მამის
სიყვარული ჩაუნერგა. მამის სარეცელი გაიზიარა, მამამ ეს რომ გაიგო დაედევნ სმირნას
აფროდიტემ სმირნა დაიცვა ხედ აქცია, მამამ გააპო მახვილით და გაჩნდქა ადონისი. პერსეფონეს
გაუგზავნა გადასამალად, ზატრდახშა გახსნა და არმოაცინა ადონისი პერსეფონემ, დამშვენდა და
გაიზარდა, ტარტაროსში ჩაეშვა და ოითხოვა ბავშვი აფროდიტემ, მან ვერ დატოვა და ზევსს
მიმართა. წლის ერთი მესმედი პერსეფონესტნ მეორე აფრიოდიტესტან მესამე
სურვილისამებრ.აფროდიტემ გამოიყენა ცბიერება და მისთვის დაათმობნა თაისუფალი დრო,
მიითვისა პერსეფონეს დროც. არესთან დააბეზღა შ#ნთავს ურჩევნია ვიღაც მოკვდავიო.არესი
ტახად გადაიქცა დადგლიჯა მის თვალწინ ადონისი, რომელიც ტარტაროსსი ჩაეშვა სისხლისგან
კი ყვავიები ამოვიდა . აფროდიტემ ზევს უთხრა ზაფხულსი ჩემტან მკაცრ თვეებში
პერსეფონესთანო .
აფროდიტეს ძღვენი. პიგმალიონი- აფროდიტე ბედნიერებას ანიჭებდ ვინც ემსახურებოდა
მათ.ასე გააბედნიერა პიგმაიონიც რომელიც თავის დროს მხატვრობას უძღვნიდა მან ულამაზესი
ქანდაკება შექმნა რომესაც მოსავდა. სარეცელზეც კი აწვენდა.ძღვენი გაიღო პიგმალიონმა და
მისი სკულპტურის მსსგავსი ცოლი ითხოვა. აფროდიტემ გააცოცხლა იგი, ქორწილი გადაიხადეს
გალატეა დაარქვა ვაჟიც შეძინათ .
მრისხანე აფროდიტე. ნარკისოსი და ექო- ვინც სიყვარულს არ ცნიბს მათ მკაცრად სჯის . ასე
დასაჯა ნარკისოსიც რომელსაც მხოლოდ თავისი თავი უყვარდა და არავის აქცევდა
ყურადღებას. ექოს შეუყვარდა მაგრამ ხმას ვერ აწვდენდ ეს ჰერასგან ქონდა მისჯილი( ნიმფები
და ზევსი). ექოავით იმეორებდა მის სიტყვებს როცა შენინა ნარკისოსმა. ექომ ცახუტება სცადა
მაგრამ დაუსხლტდა და ხელი ჰკრა დაწყევლა ექომ შუყვარდეს და ვერ შეეხოსო. ისმინა
აფრდიტემ, წყაროსთან მისული რომელსაც ხის ტოტიც კი ვერ ეხებოდა. თავისი თავი დაინახა
და შეხება მოუნდ მაგრამ ვერაფრით ეხებოდა, არც ჭამდა არც სვამდა ყოველდღე დადიოდა აქ
და ბოლოს ტყეებს შესაჩივლა,ასე არავის ყვარებია ვინმე ვერ ვეხებით ერთმანეთიც ისიც ცემკენ
მოიწვესო.წყლიდა ამოსვლას ტხოვდა ბოლოს მიხვდა რომ მან იყო. ექომ დაინახა და მაინც
სუწხდა მის დანახვაზე ბოლოს მსვიდობითო თქვა ნარკისოსმა და დაესვეა იქვე მიწაზე,
ნარგიზები ამოვიდა.
ზევსის შურისძიება. ანქისესი - აფროდიტე მაყობდა რომ ზევსივით მოკვდავებტან არ იჭერდა
ურთიერთობას ამმის გამო ზევსმა ანქისესი შეყვარა,იდას მთაზე იხილა, განიბანა
დაინელსაცხებლა კანი და ისევ ტროასკენ გაეშურა.ატყუებსე ჩვეულებრივი ნიმფ ვარ და არა
ქალღმერთიო. სარეცელის გაზარების შემდაგ გაღვიძებული როცა ხედავს აფროდიტეს ხვდება
რომ ქალღმერთია და მასტან წაყვანას თხოვს რადგან ძალას დავკარგავ უკვე შენთან ნამყოფიო.
ტროას მეფეს შობო, შენს გამო თავი შევირცხვინეო. ჩვენს შვილს ნიმფებუ გაზრდიან და მერე არ
იტრაბახო თორმ ზევსი დაგსჯისო. ერთხელ მეგობრებთან დაიტრაბახა უკვდავთანაც ვიწექიო
და ზევსმა სტყორცნა ეკვა დაიფარა აფროდიტემ.

ჰესტია
კრონოსის და რეას უფროსი ქალისვილი, ოჯახური სიწმინდის მფარველიარა სდროს უოMია და
არავის შედავებია ვნებებს არასდროს დამონებია, მარად ქალწულობა შეჰფიცა მეუფეს
პოსეიდონი და აპოლონი ლამობდნენ მასზე შეუღლებას .სიმსვიდეს და სიწყნარე4ს იცავდა
ოლიმპოსზე. მას პირველი მსხვერპლი შსწირა ზევსმა.
პრიაპოსი- დღესასწაულზე მიიწვია კიბელემ ღმერტები და ნიმფები სტუმრები უგოოდ დათვრნენ,
ჰესტია და ყველა ძილს მიეცა სხვადასხვა ადგილას, ბაღთა მფარველი ამდ როს დასდევდა
ქალღმერთებს და ნიმფებს მისი ალერსი სცადა მარა ვიირის ხმაზე გამოეღვიძა პრიაპოსი კი
გაიქცა.
განსაკუთრებიტ აფასსებდნენ მას ქალები,რადგან ის ოჯახებს მფარვეობდა პატარძლებს აცილებდა,
მას ოჯახი არ ჰყავდა პირველი იხსენიებდნენ მის სახელს ლოცვებისას. გარდაცვლილები ობოლ
სვილებს აბარებდნენ. მას ტაძრებს და კერიებს არ უშნებდნენ რადგან ყოველი სახლი მისი
ტაძარი ხოლო საურთხეველი კერია იყო. ბავშვის დაბადებიდან მეხუტაე დღეს კერიას
ასემოატარებდნენ და ჰეტსტიას ავედრებდნენ, სახელსაც ამ დროს არქმევდნენ.
დემეტრე
კრონოსისა და რეას ასული , ნაყოფიერების ქალღმერთი. დედა-მიწა. ზრუნავდა იმ ხალხზე
რომლებიც მიწას ამუშავებდნენ. სხვადასხვა საქმეთ გარიგების დროსაც მოუხმობდნენ მას.
დემეტრე და იასონი- ნეფე-პატარძალს დემეტრეს ქურუმები აზიარებდნენ ქორწინების ღამის
იიდუმალებას, თავად არ ჰყავდა მეუღლე, ზევსისგან ყავდა შვილი. იასონისგან შეეძინა
პლუტოსი, მინდორზე მიიცნენ ვნებას გაქცეულები, ზევსმა მიხვდა რაც მოხდა, ელვით განგმირა
იასონი. სხვა მოსაზრებით ცხენებმა დაგლიჯა იასონი ან ძმამ მოკლა.
დემეტრე და პოსეიდონი- ფაშატად გარდაისახა და ბალახს ძოვდა რათა თავი დაეღწია აბეზარი
ღვთაებისგან, არ მოტყუვდა პოსეიდონი და იშვა ნიმფა, იმდენად განრისხდა დემეტრე მას
შემდგონში შურისგების ქალღმერთად სცემდნენ ტაყვანს.
პერსეფონეს მოტაცება- პერსეფონე ზევსისგან ჰყავდა, მამა მას მძიმე ბედს უმზადებდა ჰადესზე
ათხოვებდა მიცვალებულტა სულების სამეფოს, წყვდიადში იცხოვრებდა მასტნ
ერთდ.პერსეფონე მიდნორზე იწვა დ შორიდან აკვირდებოდა ყვავილებს დედის გამო არ
აკერებოდა ნარგიზებს რომელშიც ვნებას ეძინა. მაშინ ამოცენდა ნერეიდები ახაი ყვავილები
ერთ ღეროს ასი თავი ება. მიუახლოვდა სურნელებ ით გაოგნებული და უცებ მიწიდან ეტლი
ამოვიდა, რომელსაც ჰადესი მართავდა,მოიტაცა. ნიმფა რომელმაც გადაუდგა გადაუარა ეტლმა
და წწყაროდ გადაიქცა ტირილისან,სხვას ვერავის გააგონა ხმა.და მიიმალა ტარტაროსში ეტლი.
მგლოვიარე დემეტრე- ვერავისგან გაიგო სიმართლე. ცრემლში გაშრა და თავთავები შემოახმა,
ყველას შვილზე ეკითხებოდა, 9 დღე-ღამე დაეხეტებოდა ყველას შველას სთხოვდა, ბოლოს
ჰელოსს შეხვდა, შეევედრა სიმართლე ეთქვა, ზევსის ბრალია.... უამბობს ყველაფერს რას უწენებ
მას რა ცოტა ერგოო? შეგუე ამ ამბავსო. მოკვდავის სახე მიიღო და დაეხეტებოდა, გახმა ბუნება,
ცაკვდა სიცოცხე, ადამიანტა მოდგა იღუპებოდა შიმშილი ჩამოწვა. ელევსის ქალაქთან ქვაზე
ცმოჯდა რომეკსაც მწუხარების ქვა უწოდეს, წყაროს კი რომჯელლსაც მისი ცრემლი ერთვოდა
მშვენიერი.მეფის ასულებმა ძმის ძიძად წაიყვანეს იცოდნენ ვინ იყო, კელეოსის ვაჟის უკვდავად
გახდომა გადაწყვიტა, ღუმელსი აწვენდა რატა მისი მოკვდავის თვისებები დაფერფლილყო,
დედოფალმა შენიშნა. დემეტრემ უთხრა მე შენი სვილი ღმერთი უნდა გამეხადა მე დემეტრე ვარ
და უდიდეს დიდებას მივანიჭებდი ნება რომ დაგერთოო, ტაძარი ამიგეთ და საურთეველი
ამიგეთ თაყვანი მეცით წესისამებრო დ დაიბრუნა თავის ძველი სახე, აღიმართა
ქალღმერთი.გონს რომ მოეგო ქალი ის უკვე წასული დახვდა და ბრძანა ტაძრის აგაბა სადაც
დაბრძნდა დემეტერე ოლიმპიელტა მოშორებით.დაშრა მდინარეები დაჭკნა მოსავალი ხარები
გუტანს ტყუილად ეზიდებოდნენ და ღმერთსაც აღარაფერს წირავდნენ მოკვდავნი, ზევსმა
დემეტრეს მოლბობა გადაწყვიტა და ირისი აფრინა მასთან, ვინ არ გაგზავნა და დემეტრემ
მხოლოდ მსინ მოვალ როცა შვილს ვიხლავო. ჰადესი დარწმუნდა ამან ბბროწეული აჭამა
მეუღლეს. ;)
ღვთაებრივი შეთანხმება- დემეტრე ხვდება რომ ხილის ჭამით წლის მესამედს ისევ იქ
გაატარებდა დანარჩენს კი დედასთნ. მათი განშორება ძალიან რთული იყოო პერსეფონე ძალიან
ბედნიერი იყო იქედან წამოსვლით.გაიხარა დედამ და გაცოცხლდა ბუნებაც. მას შმდეგე როგორც
კი განშორების დრო მოდის ფოთლები ცვივა და ყველაფერი ხმება დედამიწაზე ისინი ისე
შორდებიან ერთმანეთს თითქოს ვეღარასდროს შეხვდებიან ერთმანეთს . ამ დროს ზამტარი
მოდის რათა მერე ისევ გაზაფხულდეს როც დედა სვილი შხვდება ერთმანეთს.
დემეტრეს მადლი. ტრი პტოლემოსი- ელევსინი ძე იხმო შვილით გახარებულმა და უთხრა
მოევლო ქვეყანა და ხალხისთვის მიწის სიყვარული ესწავლებინა ,ლნკოსი რომელიც სკვითიასი
მეფობდა გადაწყვიტა მას მოეპოვებინა მოძღვრის სახელი და ამის გამო ტრიპტოლემოსის
მოკვლა განიზრახა.დემეტრემ შეიტყო და ფოცხვერად აქცია იგი სწორედ მაშინ როცა მალულად
შეიპარა ტირპტოლემოსის მოსაკლავად. ტირპტოლემოსი სხვა ქვეყნებისკენაც გაეშურა და
ადამიანებმა დემეტრეს მადლი შეიგრძნეს.
როდესაც დემეტრე მრისხანებს. ერისიხთონიპელასგებმა უძველესად დემეტრე დიდებული ჭალა
უძღვნეს,ერისთიხონი იყო ამ სამფოს უფლისწული და განრისხებულმა ჭალაში არდებული
დიდებ ული მუხის მოჭრა გადაწყვიტა, მოახლეები სეცბნენ მხოლოდ ერთმა გაბედა
შეწინააღმდეგება როცა ცული დაარტყა და სისხლი წამოვიდა, მას თავი მოჰკვეთა, მუხიდან ხმა
მოისმ რომ უსათნოესი ნიმფა ვარ და გამცნობ დაიჯებიო. მაინც ძირს დასცა მუხა. მეფისწული
სიმსილით დასჯა გადაწყდა შიმშილის ღვთაებასთა ნიფა გაგზავნა და მანაც ამცნო ღმერთის
სიტყვები და ისიც გაეშურა ერისიხთნთან და თავისი სული შთაბერა. შეწუხდა შიმჟშილის
გრშძნობით, რაც მეტს ჭამდა მით უფრო შიოდა ასული გაყიდა რათა სააჭმელი ეყიდა მაგრამ ის
პოსეიდნომა შეიცოდა ქალქული გარდაისახებოდა,ბოლოს საკუთარი ხორცის გლეჯა დაიწყო და
ასე ამოხდა სული.
ელივსინური მისტერიები-ელივსინს როცა ტოვებდა, სამეფო ოჯახს მცენარის აღმოცენების
საიდუმლო გაანდო .ვიცნ ამას გაიგებდა მარადჟამს ბედნიეერი იქნებოდა.მას შემდეგ
სექქტემბრის ოქროს დღეებში ქურუმები მოალაქენი და სხვანი მისდევენ ურმებს სადაც
 სიწმინდეებია ელევსისაკენ მიმავალი.მარხვის შემდეგ სცენაზე დრამას დგამდენ სადაც
დემეტრეს ტანჯვის ეტაპებს წარმოადგენდნენ ბოლოს კი ნარგიზების ყვავილები ხელში
ჰადესთან ერთად იჯდა მიწისქვეშეთში.
ათენა
სამართლიანი და გონირი ომების ქალღმერთი. უაღრესად პატივდებულია, სიბრძნის ღვთაება.
ღვთაება, რომელიც დაიბადა მამის თავიდან- მეტისი-წინასწარმეტყველება-ჩაყლაპა მეორეზე
ორსული- თავისტკივილი-ჰეფესტომ თავი აუპო ზევსს ჰერმესის თხოვნით-დაიბადა ათენა-
ათენა პალასი(ქალწული)- შემტხვევით მისი მეგობარი პალასი შემოაკდაა ბავშვობაში
(სავარაუდოდ)- მან პირველმა ასწავლა ადამიანებს რთვის ხელოვნება, გაოიგონა ფლეიტა,
საყვირი, გუტანი... რთვა ქსოვა-მშვდობით ცდილობდა ომების მოგვარებას- საბრძოლო
ხელოვნებით არესსაც კი ჯობდა- აღჭურვილობს ზევსს სთხოვდა.
ქალწული ათენა- ერიხთონიოსის დედა. როცა ათენას ევსმა ომში ჩაურთველობა;) უბრძანა მან
ჰეფესტოს მიმართა აღჭურვილოის გაკეთეის თხოვნით, მან კი სიყვარულის წილ დაპირდა,
ათნამ ეს ვერ გაიგო და დათანხმდა, როდესაც ესტუმრა სანახავად დაიჭირა ჰეფესტომ და ათენა
ხელიდან დაუსხლტა მაგრამ ფეხზე დაეღვარა თესლი მოისორა და შემთხვევით გვერდიტ მყოფი
გეა დაორსულდა, ბავშვის აღზრდაზე მან უარი ტქვა და ათენამ გაზარდა დაარქვა
ერიხთონიოსი, გადამალა კალათაში და მისი დაცვა აგლავროსს დაავალა.
როდესაც ეს კალათი გახსნეს ცობისმოყვარეობით აღვსილმა და დაინახეს გველისბოლოიანი
ყმაწვილი შეშინებულნი აკროპოლისის კლდიდან. ათენას კლდე მიჰქონდა აკროპოლისის
გასამაგრებლად მაგრამ წუხილისგან გაუვარდა. ამის შემდეგ ერიხთენიოსი ეგისში გადამალა.
ერიხთისონი აღზევდა ტახტზე და ატიკაში ათენას კულტი დაარსა ააგო პოსეიდონისა და ათენას
საერთო ტაძარი. ამბობენ სიკვდილის შემდეგ ეტლის თანაარსკვლავედად იქცა.
დავა პოსეიდონთან- ათენისაკროპოლოსის აგების შემდეგ თურმე დავა იყო ვინ იქნეოდა ქალაქის
მფლობელი.კეკოფსიც მოიწვია ზევსმა (მას მიეწერება ათენის აკროპოლისისა და ატიკის
თორმეტი ქალაქის დაარსება). მფლობელი გახდებოდა ის ვინც რაღაც ძვირფასს შესძენდა
ქალაქს.პოსეიდონი და ათენა გამოირჩეოდნენ პოსეიდონმა სამკაპი ჩასცა და წყალმა სამ ჭავლად
ამოხეთქა ათენამ შუბი ჩაასო და ზეთისხილი ამოვდს.კეკროფსმა გადაწყვიტა რომ ზეთისხილი
უფრო იზზსვიათია ამგავარად ათენას ერგო მფარველობა ქალაქის. და ქალაქსაც მისი სახელი
ეწოდა.
ტირესიასის შეწყნარება- ფერია ქარიკლოსთან ერთად მდინარეში ბანაობდა ათენა,არავინ იყო
ტირესიასის გარდა რომელმაც წყურვილის მოსაკლავად მოადგა მდინარეს(წარიკლოს ვაჟია),
ათენა განრისხეულმა უთხრ რომ თვალთა ჟინს დააკარგვინა, აქ არ უნდა მოსულიყო.დედამ
შევედრა ქალღმერთი ხომ ხარ შიწყალეო. ათენამ უთხრა როგორც ჩანს ეს ბედი იყო რომ ახლა
შენი შვილის ძვლებს კი არ აგროვებ ის უბრალოდ დაბრმავდა და მე მას ნათელმხილველობასა
მიანიჭბ კიდე ბევრ ძღვენს მიიღებს ჩვენი მეგობრობის საფასურად გარდაცვალების შემდეგ
ჰადესშიც ბრძნად აღიარებენ, დიდხნია სიცოცხლეს მივანიჭებ კვერთხსაც ვუბოძებ სწორი გზით
რომ იაროსო.მას ზევსი დიდ ძალაუფლებას ანიჭებდა რადგან ცუდს არას ჩაიდენდა , მაგრამ
ერთხელ მაიინც სძლია სულმა.
არაქნეს დასჯა- არაქნე გლეხის შვილი იყო დედა არ ყავდა მამა ძაფების შეღებვაზე მუშაობდა,
თავადაც ლიბიაში სახელი ჰქონდა განთქმული ფაფუკი ძაფების მორთვით, საოცარი ოსტატი
იყო. და ერთხელაც თქვა ათენამ არ მომანიჭა ეს ძალა მოვიდეს და შემეჯიბროსო, გაწყრა
ათენა.დედაბრად გარდაისახა. და უთხრა ქალღმერთს ნუ გაეჯიბრები მოკვდავთა შორის იყავი
დიდებულიო, მაღალ ღვთაებას თხოვე მოგიტევოს. არაქნე გაჯიუტდა თუ კარგიარატო არ
მოდის და არ მეჯიბრებაო,და ამ დროს გადაიქცა ააათენად აქ ვარ ყველამ ტაყვანი სცა და ამასაც
სიწითლემ გადაუარა სახეზე, პირისპირ დასხდნენ და ღმერთების ძველი ამბების ქსოა დაიწყეს.
ათენამ მისი პოსეიდონთან ატიკის მმართველობისთის დავა გამოსახა და კუთხეებში ისიც
დაუმატა თუ როგორ სჯიდნენ ღმერთები ურჩ ადამიანებს კუთხეებში კი სამშვიდობო
გვირგვინი. არაქნემ კი ის სცენები სადაც ღმერთებოი ადამიანურ სისუსტეს იჩენდნენ, ევროპეს
და ხარის სახება... პოსეიდონი ხარად, დედა დემეტრე ცხენს შეაუღლა, სრულყოფილება იყო
მისი ნაქარგი. განრისხდა ათენა ღმერთთა ასეთი გამოსახვით და შუბლში ჩასცხო მაქო. ამის გამო
ტავის ჩამოხრჩობა სცადა და ათენამ შიბრალა იგი და უთრა რომ მთელი ცხოვრება დაკიდებული
მოქსოვო, გარდასახა იგი ობობად, და მას მერე ქსოვოს არაქნექსელს დაკიდებული.

აპოლონი
ლეტომ შვა კუნძულ დელოსზე , 9 დღე იტანჯებოდა დედა ტკივილებისგან არ იცოდა მასობიარობის
ქქალღმერთმა ილითიამ ეს ამბავი ჰერა უმალავდა და მაინც მიიყვანეს იკი ლეტოსთან და
მხოლოდ შემდეგ დაიბადა აპოლონი რომელმაც 4 დისამ მშვილდისარი ითოვდა და დატოვა
დელოსი.
დელფოს სამისნოს დაარსება- პითონი იყო ის ურჩხული რომელიც ლეტოს მუდამ სდევნიდა ჰერას
დავალებით ის იპოვა აპოლონმა სტყორცნა ოქროს ისარი და პითონი გეას სამისნოში გაიქცა იქ
 მოკლა აპოლონმა ურჩხული, გეა განრისხდა და ზევსმა სთხოვა აპოლონს დაეარსებინა პითიური
ასპარეზობანი. კარმანორმა აღუსრულა ეს წესისგება კრეტაზე.იმ ადგილას დააარსა თამაშები
სადაც ურჩხულლი განგმირა.დელფოს ტაძარი და სამისნო. ეს უნდა ყოფილიყო ადგილი სადაც
ზევსის ნებას შეიტყობდნენ ამმისსთვის კი ქურუმები იყო საჭირო. ზევსმა ხომალდი ოაბრუნა ამ
მხარესმათ აპოლონი გაოეცხადა სინათლის ღმერთი და უთხრა რომ ამიერიდან აქ
იცხოვრებდნენ, მსხვერპლი უნდა შეეწირათ ღმერთებისათვის.
ნიობის შვილები-ლეტოს დიდი პატივით ეპყორბოდნენ არტემისი და აპოლონი, ყველას სჯიდნენ
ვინც ცუდს გაბედავდა. თებეს დედოფალს 14 შვილი ყავდა (7-7) და დაასცინოდა ოი შვილის
მყოლე ლეტოს, ამის გამო თებელ ქალებს ურჩიეს თმებში ცაეწნათ დაფნები და საკმეველი
ეკმიათ. განრისხდა ნიობი, ყველსგან გარიყული დელოსზზე ცხოვრობოს და ის ორი შვილის
სააცპდავად გააჩინა ამას არ იმსახურებსო. ქალებმაც მოიხსნენ დაფნა.ჩუმად ასხამდნენ ხოტბას,
შესჩივლა ლეტომ შვიებს ბეწო მიწოდა მე თქვენით ვამაყობო, მალე საკურთხეველსაც
წამართმევსო. წავიდნენ შვილები, ყველა მოკვდა ილიონევსი დარჩა ცოცხალი, ისიც
მოკლესბოლოს, ნიობეს ქმარმა ვერ აიტანა ეს ამბავი ტავი მოიკლა და ნიობე მაინც იძახდა მე ვარ
გამარჯვებულიო, დები დახოცა შემდეგ არტემისმა ექსვი და ექვსი გასროლით, უკანსკანელს
დედა გადაეფარა მაგრამ ვერ მოულბო ქალღმერთს გული ისიც მოკლა და ამის შემდეგ ნიობე
სამშბლოსი ისროლა, თითქოს მთის მწვერვალზე მიბმულს დღესაც ცვივა მარმარილოს
ცრემლები.
ადმეტოსთან სამსახური- მეუღლე არ ჰყავდა. მრავალი შვილი ჰყავდა. ასკეპიოსმა
გარდაცვლილების გაცოცხლება დაიწყო, ჰადესმა აღშფოთებით შესჩივლა, განრისხდა ზევსი და
ელვით განგმირა, ამით განრისხდა აპოლონი და კიკლოები ამოხოცა, ზევს მისი ტარტაროსში
ცაგდება უნდოდა დალეტოს გამო შეიწყალა მეფე დმესტოსთან სამსახური უბრძანა. ადმესტოს
წყემსად დაუდგა და გავიდოდა თუა არა ნახირთან ერთად დაკვრას იწყებდა სალამურზე ყველა
ინუსხებოდა, ავაზებიც კი. გაიხარა სასახლემ. ალკესტისი, პელიასის ასული, სახელგანთქმული.
ტახსა და ლომს ვიც შეაბამდა ეეტლში და იმით წრეს დაარტყამდა ჰიპოდრომს მისი იყო.
ადმესტოს მოუნდა. ჰერაკლეს დახმარებით მოათვინიერა. ქორწილი. არტემისს რ შეწირა
მსხვერპლი და ამის გამო ქორწინების ღამეს გველების გროვა დახვდა საწოლზე. კლავ აპოლონი.
დაეხმარა. და არტემისმა უთხრა ჰადესიც სეგიბრალებს სიკვდილის დღეს ვინმე თუ მოკვდება
სენს ნაცვლად თვისი ნებითო. როცა დრო დადგა მშობლებს მიადგა, იმათმა შენ თუ სიცოცხლე
გინდა მე არაო? მისმა ცოლმა დალია შხამი და ისიც ჰერაკლემ გადაარჩინა და ჭირი იქა ლხინი
აქა...
მარპესა- ცოლად უნდა შეერთო.იდასმა მოიტაცა. ამმა თავი მოიკლა წყაში და აპოლონი გადაუდგა
მათ ზევსმა ქალმა გადაწყვიტოსო და ამან რომ დავბერდები აღარ მიკდრებსო და იდასი აირჩია.
მარსიასი- ათენამ მის გაკეთებულ ფლეიტაზე დაუკრა და ჰერამ და აფროდიტემ დასცინეს. გაიქცა
და წყაროსტან აღმოაჩინა რომ ლოყების გაბერვის გამო მახინჯდებოდა და ამიზა დასცინოდნენ.
ბრძანა ყველა დასჯილიყო ვინც ფლეიტაზე დაუკრავდა.მარსიასმა იპოვა ეს ფლეიტა და ისე
გაიწაფა და გაითქვა სახელი თავში აუვარდა მე აპოლონსაც ვაჯობებო და შეეჯიბრნენ,
დამარცხებული გამარჯვებულის მიერ დაისჯებოდა და მართლაც აპოლონმა მას მიუსაჯა
ხელებით დაკიდვა და ცოცხლად ტყავუის გაძრობა. არაფრით შეიწყალა იგი აპოლონმა და
კილენეს გამოქვაბულში დაიკიდა იგი. ფლეიტის ხმა რომ შეაღწევს ტყავი ისე ირხევა თითქოს
ცეკვავსო.
დაფნე-ეროსმა სიყვ. ღმერთი ისარ მოზიდული დაინახა აპოლონმა და დასცინა ეგ მე მომანდე შენ
ვითომ სიყვარულ რომ აღძრავი და ამით ცდილობ დიდების მოპოვებასო. გაბრაზდა აპოლონი
და ეერთი ისარი რომელიც სიყვარულს იწვევდა აოლონს ესროლა ხოლო მისი ცამაქროელი
დაფნეს. დაფნეს მამა ეხვეწებოდა შვილიშვილები ნუ დამანატრეო და ამანაც ე ქალწული
ვრჩებიო.ნიმას მისდევდა აპოლონი რომელიც მისგან გარბოდა, ყველას ვმკურნავ და შენდამი
ტრფობა ვერ განვიკურნეო ამბოდა ბიჭი ვირაც მწყემსი ხომ არ გგონივარო. მისდევდა
სიყვარულით გახევებულლი აპოლონი და ნიმფა კიდევ უფრო ელამაზადებოდა ბოლოს მამას
სთხოვა დამიხსენი რამდე გადამაქციეო. დაფნის ხედ იქცა ქალი და ასეთიც უყვარს აოლონს იგი,
მოეხვია. შენ არ ისურვე ჩემი ცოლობა მაგრამ ამინც სულ ჩემთან იქნებიო. და მარადუჭკნობი
გახადა დაფნე.
დრიოპე- ულამაზესი ასული მეფისა რომელიც წინ ვერ აღუდგა აპოლონს და ეყოლა ვაჟ
ამფისოსი.მეფეს შეუყვარდა იგი ცოლად შეირთო. როდესაც სასეირრნოდ გავიდა ერთი წლის
შვილთან ერთად, მან ლოტოსი მოწყვიტა და შვილს მისცა სსისხლის დენა იწყო ყვავილებმა
ნიმფა ლოტოსს ჩაემალა მასში სირცხვილისაგან სახე და ამის შემდეგ ხედ იქცა დრიოპემ ითხოვა
ბავშვს ჩემს ჩრდილსი ასვით რძე და აქ ითამაშოს იცოდე ვინააა დედამისიო. ალვის ხედ იქცა.
,,შეიცან თავი შენი’’ ,,არაფერი ზედმეტი“.
არტემისი
მარადქალწული ღვთაება- მწყერად გარდასახულებმა გაიზიარეს სარეცელი ლეტომდა ზევსმა
ჰერას გამო. პითონი მიუჩინა. მშობიარობისანავე დედას დაეხმარა არტემისმა რომ დელოსამდე
მიეღწია. დელოსი უძრავად მიემაგრა ზღვის ფსკერს და იქ დაბადების და გარდაცვალების
 უფლება არავის ქონდა. ზევს ქალწულობა მშვილდ-ისარი და ნიმფები სთხოვა, ასევე ქალაქი
სადაც მაშინ ჩადიოდა როცა მელოგინენი იხმობდნენ ისე მთაზე დაისენვენებდა. 30 ქალაქი
უძღვნა,იქ მხოლოდ არტემისს ცნობდნენ ღმერთად.
კიკლოპებთან- ჰეფესტოსტან ჩავიდა მშვილდ-ისრისთვის, ახალგაზდა ნიმფები შეშინებულან
კიკლოპების დანახვისას მაგრამ არტემისი არ შემდრკალა.ტევადი მშვილდის და კაპარჭის
გამოჭედვა სთხოვა მათ და პირველი ნადავლის მათთან მირთმევა აღუთქვა.
პანთან- არკადიისკენ გაემართა. აქ პანმა მას აჩუქა ორი შავთეთრი მეძებარი სამი ცეცხლისფერი და
ერთი ხელებიანი ძაღლი ლომსაც შეაშინებდნენ ისეთები. უსწრაფესად მიჰქროდნენ და სუნსაც
ადვილად იღებდნენ.
პიველი ნადირობა- ფურირმები დაინახა და პირელი ნადირობისთვის ისინი გადაწყვიტა. ოთხი
შეიპყრო ერთი კი გაექცა.ასე ისურვა ჰერამ.ესენი შეააბა ეტლს და ჩრდსკენ გაემართა . აქ
პირველი ჩირაღდანი გამოთალა.
ალფეოსი- მდინარის ღვთაებამ მოიწონა არტემისი და დაედევნა მას ნიმფათა დასთან ერთად
თეთრი თიხა წაიცხეს და ერთმანეთს დაემსგავსნენ. შერცხვენილი გაიძურწა.
კალისტო- ქლწულობას მოითხოვდა ნიმფათაგან.კალისტი ამის გამო მკაცრად დასაჯა. ტყეში იყო
როცა ზევსი არტემისად გარდაისახა ჩაიხუტა და შემდეგ იძალადა მასზე. 9 თვის შემდეგ დაეტყო
მუცელი და ტანთ გახდილს შენიშნა არტემისმა და გააძევა იგი. ჰერასაც სწორედ ეს უნდოდა, ძუ
დათვად გარდასახა. ჭკუა იგივე ჰქონდა და თავად მონადირე გაურბოდა მონადირეეებს. როცა 15
წლის შვილს შეხვდა იცნო და ის ის იყო მისთვის უნდა ესროლა რომ ზევსმა ორივე ზეცად
აზიდა და თანავარსკვლავედებად აქცია.
აქტეონი- წმინდა ქალწულსაც უწოდებენ არტემისს. აქტეონი ნადირობით გამოირჩეოდა და მას
ნადირობის ქალრმერთი საკადრის პატივას მიაგებდა შეცდომა რომ არ ჩაედინა, არტემისის
წმინდა ჭალაში აღმოჩნდა. ნაკადული მორაკრაკებდა სადაც ნიმფები და არტემისი იყვნენ. მათ
მიუახლოვდა შორიდან ცქერა არ ეყო და შეირხა ფიჩხი. გაგიჟდა არტემისი და ნაკადლი ამოშრო
და სახეზე შეასხა შემდეგ ირმად გადააქცია გაბედე და ვინმეს მოუყევიო, გაიქცა და მისმა
ქოფაკებმა დაგლიჯეს, მხოლოდ ამის შემდეგ დამშვიდდა არტემისი.
აკონტიოსი- მკაცრი მაგრამ სამართლიანი იყო არტემისი. ერთხელ დიდი ზეიმი იყო კუნძულ
დელოსზე ყველას იქ მოეყარა თავი, მათ შორის იყო ჭაბუკი აკონტიოსიც, რომელსაც კიდიპე
შეუყვარდა დანახვისთანავე. ვაშლს წააწერა ვფიცავ ცოლად წავყვები აკონტიოსსო და კიდიპეს
ფეხებთან მიაგორა. მან წაიკიტხა ხმამაღლა და გვიანი იყო ვაშლი მოისროლა. ფიცი უკვე
დადებული იყო და ამის გამო რამდენჯერაც გათხოვებას დააპირებდა ავად ხდებოდა არტემისის
ნებით, მამა გაიგო და მიათხოვა ბოლოს იგი აკონტიოსს. ასე იცავდა იგი ფიცსა და წესებს.

არესი - ომების ღმერთი

ზევსისა და ჰერას ვაჟი, ღმერთი, რომელსც უდიდეს სიამოვნებას ანიჭებს ომი. მან ჰეფესტოს
გამოაჭედინა შუბები და მუზარადები, ფარები და ხმლები, დაეშვა დედამიწაზე და გაწაფა ყველა
ხალხის ხოცვა-ჟლეტაში.
მას მუდამ გვერდით ედგაერისი- განხეთქილების ქალღმრთი და ენიო- ომის.
ერისის,ჰადესისა და აფროდიეტს გარდა ყველამ მოიძულა. ჰადესი მადლიერი იყო ამდენ სულს რომ
უგზავნიდა. უყვარდათ ქალებს არესი და სასაცილო ამბავი დაემართათ ჰეფესტოს ცოლს-
აფროდიტესა და არესს,როცა მათი შეხვედრის შესახებ ყველამ გაიგო.
არესისა და ათენას უტანხმოებები ყველასთვის იყო ცნობილი. მუდამ განარუისხებდა ათენა არესს.
ერთხელ ტროასომში, მაშნ როცა არესი ტროელების მხარეს იბრძოდა, ხოლო ათენა დანაელებს
უმაგრებდა ზურგს სწორედ არესს განუდგა და დომედესი, რომელიც დაჭრილი იყო ღმერთის
წინაშე აამხედრა. თვითონვე დაეხმარა გმირს და სწორედ აქ დაჭრა არესი, ხოლო არესი გაქანდა
მამასთან და უამბო ათენაზე.ზევსი ამაყობდა ქალიშვილის გამბედაობით და უთხრა სასტიუკ
შვილს, რომ გაეცერებინა წუწუნი და ხმა გაეკმინდა.
არესი ალოადებსაც ჰყავდათ ტყვეობაში, 13 თვით და ამ პერიოდში მშვიდობა სუფევდა დედამიწაზე.
პირველი სასამართლოც, ოლიმპოს მთაზე სწორედ „არესის ბორცვზე“ გაიმართა.

ჰერმესი- ღმერთბის მაცნე, მოგზაურების მფარველი სავაჭრო

გზებზე და სულების გამცილებელი
მაიასა და ზევსის ვაჟი, რომელიც ბავშვობიდან გამოირცეოდა ოინებითა და ცბიერებით, რაც ძალიან
ახარებდა ზევსს. ჰერმესი სუკ პატარა იყო, სახლიდან რომ გაიპარა და კუსგან ქნარი დაამზადა,
მოიარა და საფრურე ძროხებიც გაიტაცა, ნახირით გზაში უცნობს გადაეყარაქ და ამბის დამალვა
სთხოვა, გამოქვაბულს შეაფარა ტავი, ძროხები დაკლა და მიირთვა, შესაწირიც გაუკეთა
 ღმერტებს და გამტენიისას აკვანში დაბრუნდა. ეს ამბავი არ გამოჰპარვია აპოლონს, რომელმაც
დაიბარა ის ზევსთან. რა ტქმა უნდა, ცბიერმა ჰერმესმა თავი გაიმართლა რას მოვიპარქავდი
გუშინ გავჩნდიო და თან მამას თფალი ჩაუკრა.
ჰერმესის მისიაა- მოლაპარაკებების წარმოება, ვაჭრობის განვითარება, სამყაროს ყველა გზაზე
ტავისუფალი მოძრაობიის დაცვა და მოგზაურთა მფარველობა. ის ასევე მიაცილებდა
მიცვალებულებს ჰადესში.
მას ჰქონდა კვერთხი, რომელიც მიანიშნებდა მის ძალაუფლებაზე და ფრთებიანი ოქროს სანდლები-
სისწრაფისთვისა და წვიმისგან დასაცავად.

გლეხკაცს დახმარებია, რომელსაც წყალში ცული ჩავარდნია. გამოსცადა ჰერმესმა, ოქრ და ვერცხლი
ანახა მაგრამ კაცმა იუარა, რის გამოც ჰერმესმა მას თავისი ცულიც დაუბრუნა და ოქრო-
ვერცხლისიც აჩუქა.

დიონისე- ღვინისა და თავაშვებული ექსტაზის ღმერთი

ორგზის შობილი, სემელესა და ზევსის სიყვარულის ამბავი. მოკლედ, ჰერას უმალავდნენ, ამას არ
გამოჰპარვია და ზევსისთის ათხოვინა ხილულად მოალერსებოდა. ზევსსაც პირობა ჰქონდა
მიცემული ა მოუწეია შესრულება, ჰერამ მოკლა ქალი და შეეცოდა ზევსს სულ რაღაც6თვფის
ნაყოფი და თეძოში ჩაისვა, შემდეგ კი თეძოდან იშვა.
ჰერა მუდმივად აწამებდა მას, მისი ბრძანებით ის გიგანტებმა მოიტაცე,ასო-ასო აკუწეს, ქვაბში
მოხარშეს მაგრამ ბებიამისმა იპოვა იგი და აღადგინა. ზევსმა პერსეფონეს დაავალა დიონისეს
მოვლა და ამან ის ინოს მიაბარა, გოგოდ არჭურვეს და ზრდიდნენ მაგრამ ეს არ გამოპარვია ჰერას
და რისხვა მოუვლინა ოჯახს. დიონისე ნითას მზაზე იქნება გადამალული ბატკნად, სწორედ
ნითაზე ეზიარება იგი ღვინის დამზადების საიდუმლოს. ძოწისფერი ქათიბითა და კვერტხიტ
ქალაქიდან ქალაქში გადადიოდა დიონისე. ( ესეც ჰერას ბრალია) გონება დაუბინდა და უგზო
უკვლოდ ხეტიალი არჩია, მიუხედავად იმისა რომ ღმერთი იყო.დიონისეს თან დაჰყვებოდა
ამალა, ექსტაზებივით გარშემორტყმულნი და მათ შორის იყო პანიც, რომელიც სალამურზე
უკრავდა.
თვითდამკვიდრების მიზნით ის ხალხს ასწავლიდა ყურძნის დაწურვასა და ღვინისმომზადებას.
ყველა დასაჯა ღმერთმა,ვინც კი არ ისურვა ღვინის კულტის დანერგვა სახელმწიფოში. ბევრი ქვეყანა
მოიარა დიონისემ და ამაღლდა ზეცაში, ჰესტიამჯ დაუთმომას საღმრთო ტაბლასთან ადგილი,
თუმცა ვერ მოითმინა დიონისემ. მიაშურა ჰადეს და პერსეფონეს მარტის ხის სანაცვლოდ სემელე
გამოასყიდინა, შემდეგ აპოლონის ტაძაში მიიყვანა და თიონე შეარქვა, სხვა მკვდრებს რომ არ
შეშურებოდათ. ზევსმა ის ოლიმპოზე დაავანა და მიუხედავად იმისაა რომ ჰერა უკმაყოფიო იყო,
გონებას მოუხმო და ზევსის სურვილს დასჯერდა.
ჰეფესტო- მჭედლობის ღმერთი
უმამოდ იშვა, მას შემდეგ რაც ათენა დაიბადა ზევსის თვიდან და ჰერა განაწყენდა. ბავშვი ხეიბარი
დაიბადა რის გამოც ზესმა მოისროლა მთიდან და ზვირთებში აღმოჩნდა. თესიმა გადარჩინა და
ზღვის სიღრმეში არიზარდა და მიუხედავად იმისა რომ კოჭლობდა, განიერი მ,ხრები და
ზლიერი კისერი ჰქონდა, ზრვის ფსკერზე დაეუფლა იგი მჭედლობას და გამოუჭედა კიდეც
აღმზრდელებს მადლიერების ნიშნად სამკაულები.
ჰეფესტომ შურის საძიებლად ოქროს ტახტი გაუგზავნა ჰერას, როელსაც ქალრმერთი მიეჯაჭვა.
ვერაფრიტ იხსნეს და ჰეფესტოს ჰერმესი მიუგზავნეს, დიონისე ღვინოს ასმევდა
დასაყლოიებლად. აიყვანეს ოლიმპოსზე. შერიგდნენ დედა-შვილი და მას შემდეგ დამკვიდრდა
ოლიმპოსზე სადაც თავისი სამჭედლო ჰქონდა გრდემლით. ყველამ შეიყვარა იგი, მან კი ოქროს
სასახლეები აუგო ღმერთებს. იმდენად დაუახლოვდა იგი მათ, რომშეპასუხებასაც კი უბედავდა,
მაგალითად ჰერა რომ ცაში გამოჰკიდა ზევსმა, ჰეფესტო გამოესარჩლა რის გამოც ისევ
მოისროლა ზევსა და დღე-ღამე ფრენის შემდეგ იგი კ. ლემნოსზე დაეცა.
ჰეფესტოს ზევსმა ცოლად აფროდიტე შეურჩა, რომლისგანავ მს 3 შვილი ჰყავდა, მათ შორის
ჰარმონია. ვერასდროს წარმოედგინა რომ ცოლი ურალატებდა, მაგრამ როცა სამჭედლოდან
სახლში გადააწყდა აფროდიტესა და არესს გაიგო, რომ მისი შვილების ჭეშმარიტი მამა არესი
ყოფილა, რომელიც უამრავი ძღვენიტ გამოსცხადებოდა აფროდიტეს. მოკლედ, მოატყუა რომ
ლემნოსზე იმყოფებოდა და ბადით გამოიჭირა ისინი სარეცელის გაზიარებისას. ყველა ღმერთი,
რომ შეყარა და ხილულად იყო ათენას სხეული, ყველას გუი ვნებითა და სიყვარულიტ აივსო.
მოიკლედ, არასდროს დაშორებია ცოლს, იმიტომ რომ ტავდავიწყებით უყვარდა და
ჰერმაფროდიტესიცვ გაჩნდა.