Pagkakaiba (Contrast)

A. Magkakaiba ang katangian ng dalawang Tao o bagay.

Halimbawa:
 Ang aking sambaliilo’y ay luma, ang iyo’y bago.

B. Ang Pang-uri na mayroon o walang panlaping ma-ay nangangahugang medyo nakalamang

nang bahagya.

Halimbawa: Ang kanilang bahay ay malaki-laki sa amin.

C. Ang pinakakaraniwang ekspresyon ng pagkakaiba ay ang kaysa sa. Ginagamit din ang lalo.

Halimbawa:

 Ang kabanalan ay mahalaga kaysa kayamanan.

 Ang kabanalan ay lalong mahalaga/mahal kaysa kayamanan.

Pasukdol/Superlatibo

Ginagamit sa paghahambing ang mga unlaping pinaka-napaka- mga salitang Labis, sakal, ulo,
ubod. Naipahayag din ang kasidhian sa pamamagitan ng pag-uulit ng pang-uri sa tulong ng pang-
ugnayo linker.

Halimbawa:

 Magandang-maganda ang batang iyan.

 Mabigat na mabigat ang dala niya.

Iba pang mga halimbawa ng pangungusap:

 Pinakamaganda si Maria sa kanilang nayon.

 Napakamatulungin ang batang iyan.
 Labis niyang dinamdam ang sinabi ng ina.
 Hari ng kabaitan si G.Rey Tiosen.
 Sakdal bango ang Dama de Noche.
 Ulo ng sipag ang ama ni Bb. Danilyn A. Tayag.
 Ubod ng Talino ang anak ni Dr. Joy Banawa.

Pandiwa (Verb)

Pagbubuo ng iba’t ibang panahunan at ang pautos (imperative) ng um-, mag-, in, i.

Halimbawa: umalis, maglaba, gawin, itanim, magkasunog.

Imperative Umalis Maglaba Gawin Itanim

Past Progressive Umaalis Naglalaba Ginagawa Itinatanim
Present Progressive Umalis Naglaba Ginawa Itanim
Past Perfect Umalis Naglaba Ginawa Itanim
Present Perfect Aalis Maglalaba Gagawin Itatanim
Future
Imperative

The imperative mood is a grammatical mood that forms commands or requests, including giving

permission or declaring a prohibition or any other kind of advice or exhortation. An example of a
verb used in the imperative mood is the English sentence "Please be quiet".

Past progressive

The past progressive tense is used to describe an on-going activity in the past. Often, it is used to
set the scene for another action.

Example:

 He was painting the door when a bird struck the window.

 They were sleeping when the alarm went off.
 I was going

Present Progressive

The PRESENT PROGRESSIVE TENSE indicates continuing action, something going on now.

This tense is formed with the helping "to be" verb, in the present tense, plus the present participle
of the verb (with an -ing ending): "I am buying all my family's Christmas gifts early this year.

PAST PERFECT
The past perfect refers to a time earlier than before now. It is used to make it clear that one event
happened before another in the past. It does not matter which event is mentioned first - the tense
makes it clear which one happened first.

 I had gone

Present perfect 

The present perfect is a grammatical combination of the present tense and theperfect aspect that

is used to express a past event that has present consequences. The term is used particularly in the
context of English grammar to refer to forms like "I have left".

Future tense

a tense expressing an action that has not yet happened or a state that does not yet exist.
"The dialect does not have a past or future tense"

Examples:

 Next month he will be ten years old.

 Next month he will be ten years old.
2. Frank Blake

Si Blake, ay isang Lingwistang Amerikano ay nakagawa ng palarawan o diskriptibong pag-

aaral tungkol sa tagalog at iba pang wika sa Pilipinas sa kabila ng Katotohanang hindi siya
nagkaroon ng pagkakataong magtungo rito sa Pilipinas. Sa Pagsusuri ni Blake sa Tagalog at iba
pang wika sa Pilipinas, napag-ukulan at nabigyan niya ng tuon at pansin ang tatlong
magkakaugnay na mga yunit ng gramatika: (Pandiwa) verb, (Tiinig) voice at (kaukulan) case.

Ayon kay Dr. Ernesto Constantino ang mga naisulat tungkol sa iba’t ibang wika sa
Pilipinas sa Pagitan ng 1902 at 1950.

Ang ilang halimbawa ng mga artikulong naisulat ni Frank Blake

1. Ang pagkakatulad at pagkakaiba ng mga wikang Bisaya.

2. Ang pagkakatulad at pagkakaiba ng mga wikang Bisaya at tagalong.
3. Ang mga salitang hiram ng tagalog sa Sanskristo.
4. Ang pag-aaral na isinagawa sa Unibersidad ng John Hopkins tungkol sa iba’t ibang
wika sa pilipinas .
5. Ang tungkulin ng pamahalaan ng Estados Unidos sa paglinang ng aghamwika sa
Pilipinas.
6. Pagsusuring –basa sa pagsusuring ginawa ni Bloomfield tungkol sa Tagalog.
7. Pagtititpon ng mga pagsusuring isinagawa sa mga wika sa pilipinas.
8. Isang aklat tungol sa gramatika ng Tagalog.
9. Isang mimograph sa mga diin sa Tagalog.

Pinangkat din ni Blake sa tatlong grupo ang wika sa Pilipinas.

Pangkat timog kinasasamahan ng aklat at Pangasinan

Pangkat Sentral kinasasamahan ng Tagalog at Bicol at mga wikang Bisaya.

Kapampangan Nasa pagitan ng dalawang pangat na ito: pangkat Timog at Pangkat

sentral.

Pangkat Hilaga Kasama ang Magindanao at Maranaw.

3. Leonard Bloomfield

Higit na kilala ang pagsusuring isinagawa ni Bloomfield sa

gramatikang Tagalog hanggang sa kasaluuyan. Ang pagsusuri ni
Bloomfield sa gramahtikang tagalog ay masasabing maagham kung
saan madarama sa manwal ni cecilio lopez ang nagging
impluwensya ng isinagawang pagsusuri ni Bloomfield sa Tagalog.
Hinati sa Tatlo ang kanyang pagsusuri sa tagalog.
Bahagi I- kinapapalooban ng mga salitang tagalog na nasusulat sa transkriphyong pamponetika,
kasunod ang katumbas sa Inglies.

Bahagi II- kinapalooban ng kanayang pagsusuri sa Tagalog na hinati niya sa ponetika, syntax at
morpolohiya.

Bahagi III- Katatagpuan talaan ng glosaryo.

Sa bahaging ponetika, inilarawan ni Bloomfield ang mga makahulugang tunog ng

Tagalog, ang pagpapantig, at ang sistema ng diin. Sinabi niya na ang mga tunog na i at e,
gayundin ang o at u ay hindi maituturing na magkaibang ponema, maliban sa ilang salitang hiram.
Inilarawan din niya ang dalawang uri ng diin, malakas at mahina sa mga salitang tagalog na hindi
matatagpuan sa magkatulad na kaligiran. Maliban sa ilang salita na maaaring bigkasin sa dalawang
paraan. Inilarawan ni Bloomfield ang pagtaas ng tono at ang paghaba ng patinig na napapalangkap
sa bawat diin.

Halimbawa:

Pagtaas ng Tono Paghaba ng Patinig

Gabi’ /gabih Baha’y /ba:hay/
Kama’y/kamay/ Ulo/U:loh
Buho’k /buhok/ Buha’y/bu:hay/
Lukso’/Lukso/ Ba’yan/ba:yan/
Akla’t /aklat Su’lat/Su:lat

Sa morpolohiya naman ng Tagalog ay binigyang-diin ni Bloomfield ang paggamit ng mga

panlaping active (um, mag) at passive (in, hin) ang relasyon sa isa’t isa ng mga ito at sa iba pang
panlapi na nagbubunga ng (1) mga salitang waring gerund na tinatawag ni Bloomfield “Abstract of
action” o (2) Mga nominals na tinatawag na niyang ‘ special static Words”.

Pandiwa Verval/gerund
Pumuputol Pamumutol
Nagbabasa Pagbabasa
Nagbibiruan Pakikipagbiruan
Nagpapaganda Pagpapaganda
Nagmamatsingan Pagsasamatsing
Nagkakandarapa Pakakandarapa

Carlos Everret Connant

Ang mga nominal ay tinatawag naman ni Bloomfield “Full words or special static ng
pangalan, pang-uri.

The Pepet law in the Philippines Languges (1912), ang pinakilala sa pananaliksik ni Conant.
Tumatalakay ito sa nagaganap na pagbabago sa mga tunog ng iba’t ibang wika sa kapuluan. Ang
tunog “v” , halimbawa, sa pagkawatak-watak ng mga wikang mula sa Proto-Austronesian ay
nanatili sa ibang wika, samantala sa iba ay naging g,h,y.

Halimbawa: Ang “vein” sa Malay ay urat sa Tagalog ay ugat sa Dayak ay uhat at

Lampong ay oya. Nangyari na lang minsan ay nawala ng “R” , tulad ng sa uat sa Javanese.

Bukod sa nakilala si Conant sa Larangan ng lingwistikong historical, masasabing isa rin

siya sa mga unang nagsagawa ng pag-aaral sa Pagpapangkat-pangkat ng mga wika sa Filipino
(Santiago, 1979). Ang unang artikulo niya sa lingwistika ay tungkol sa tunog na /f/ at /v/ sa mga
wika sa pilipinas. Ayon kay Conant, karamihan sa mga wika sa Pilipinas ay walang /f/ at /v/, mga
tunog na karaniwan sa mga wikang Malay. Gayunpaman ay nakatagpo siya ng ilang kataliwasan
nito. Sinabi niyang ang mga wika sa dulong timog at hilaga kapuluan tulad ng ibang dayalekto
nitong (Gaddang, Yoga, at Itawis), mga wika ng Igorot sa Bontoc at Benguet sag awing timog, at
ang tiruray, B’laan at tagakaolo sa gawing hilaga ay nagtataglay ng mga tunog /f/ at /v/ taliwas ito
sa sinabi ni Brandsetter na ang wikang Malagasy lamang ang nagtataglay ng /f/ sa mga wikang
kanluranin ng Malayo Polinesyo (Santiago, 1979).

Ponemiko at Ponetikong mga tunog

Ponemiko- Makahulugan ang Pagkakaiba ng dalawang tunog .

Ponetiko- Di makahulugan ang pagkakaiba ng dalawang tunog.

Lahat ng wika ay may uri ng mga tunog na nahahati sa dalawang antas:

Ponetikong antas at ponemikong antas. Kapag sinusuri ng isang linggwista ang isang wika, unang-
una niyang ginagawa ay ang pagtatala ng lahat ng iba’t ibang tunog na kanyang naririnig sa mga
nagsisipagsalita ng nasabing wika. Susurin niya pagkatapos ang kanyang mga naitalang mga tunog
upang alamin kung alin-alin sa mga ito ang ponemiko at kung alin-alin naman ang Di-ponemiko o
ponetio.