Professional Documents
Culture Documents
Επικοινωνία μεταξύ νηπιαγωγών και γονέων
Επικοινωνία μεταξύ νηπιαγωγών και γονέων
ΜΑΘΗΜΑ:
Ψυχολογία και επικοινωνία: Μη λεκτική Συμπεριφορά
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ:
Παναγιώτης Σταμάτης, Αναπληρωτής Καθηγητής
ΘΕΜΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ:
ΑΜ: 4212019011
ΡΟΔΟΣ, 2022
1
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
Περίληψη…………………………………………………………………………………………. 3
Λέξεις κλειδιά………………………………………………………………………. 3
ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
Επίλογος …………………………………………………………………………………....…… 13
Βιβλιογραφία ………………………………………………………………………..…...….. 14
2
Περίληψη
Λέξεις κλειδιά
3
ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ
4
εξαιρετικά σημαντική, καθώς έχει θετικά αποτελέσματα για μαθητές γονείς
και εκπαιδευτικούς. Η Γονεϊκή εμπλοκή λαμβάνει χώρα σε τρία επίπεδα:
α)στο πλαίσιο της οικογένειας β) στο πλαίσιο του σχολείου και γ) στο πλαίσιο
επικοινωνίας σχολείου- οικογένειας.
5
1.3 Τύποι Γονεϊκής Εμπλοκής
γ) συμμετοχή των γονέων στη διαχείριση και διοίκηση του σχολείου, μέσω της
ανάμειξης τους σε διαδικασίες λήψης αποφάσεων σχετικά με το παιδί τους,
μέσα από τη συμμετοχή τους στις συνεδριάσεις του Συλλόγου Γονέων και
Κηδεμόνων.
ε) Βοήθεια της οικογένειας στις κατ’ οίκων εργασίες του παιδιού. Οι γονείς
λαμβάνουν γνώση για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα του σχολείου και τους
στόχους του έτσι ώστε να ακολουθείται κοινή γραμμή με τους εκπαιδευτικούς.
6
Η μελέτη της επίδρασης της γονεϊκής εμπλοκής στη σχολική εκπαίδευση των
παιδιών υποστηρίζει τη θετική της επίδραση στους μαθητές, στους γονείς και
στους εκπαιδευτικούς αλλά και στην ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης
συνολικά. Η ενεργός συμμετοχή των γονέων έχει σημαντικά οφέλη για όλους
τους μαθητές ανεξάρτητα από την ηλικία, το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο
και το πολιτισμικό πλαίσιο. Όσο αφορά τους γονείς, η γονεϊκή εμπλοκή
φαίνεται ότι οδηγεί στη βελτίωση των σχέσεων με τα παιδιά τους και στην
απόκτηση πρόσθετων δεξιοτήτων για την υποστήριξη τους στο σπίτι.
Παράλληλα, ενισχύει την εκτίμηση και την ικανοποίηση από τη συνεργασία
με το σχολείο αλλά και την αίσθηση της αποτελεσματικότητας τους ως προς
την άσκηση του γονεϊκού τους ρόλου. Οι εκπαιδευτικοί έχουν τη δυνατότητα
να κατανοήσουν καλύτερα τις ανάγκες των μαθητών τους, να υποστηριχθούν
κατάλληλα στο έργο τους από τους γονείς και να είναι πιο αποτελεσματικοί
μέσα από την ενίσχυση των διδακτικών πρακτικών που ακολουθούν. Έτσι,
συνήθως, παρατηρείται έντονο γονεϊκό ενδιαφέρον στο νηπιαγωγείο και τις
πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου, καθώς το παιδί εισέρχεται στο
πρωτόγνωρο περιβάλλον της τυπικής εκπαίδευσης (Goldberg, 1997).
7
Κάποια θετικά επικοινωνίας σε ένα γενικό πλαίσιο είναι, ότι συμβάλλει
εποικοδομητικά στη διανοητική ανάπτυξη του ανθρώπου, διότι μέσω αυτής
εμπλέκεται σε αλληλεπιδράσεις, ανταλλάσσοντας απόψεις, βιώματα,
προβληματισμούς, επιθυμίες ή συναισθήματα. Επίσης, συμβάλλει στην ομαλή
του προσαρμογή στο κοινωνικό περιβάλλον, καθώς αποτελεί μια κατεξοχήν
κοινωνικοποιητική διαδικασία, κατά την οποία το άτομο μαθαίνει να
διαχειρίζεται τη συμπεριφορά του, σε σχέση με την ανεκτικότητα και την
αποδοχή των άλλων ή τους κανόνες που θέτει η κοινωνική συμβίωση. Τα
δομικά στοιχεία που προαναφέρθηκαν δεν είναι άλλα από την οικογένεια,
πρωτίστως, και το εκπαιδευτικό σύστημα συμπεριλαμβανομένων του
σχολείου και του εκπαιδευτικού προσωπικού. Συνεπώς, θα εστιάσουμε την
προσοχή μας στην επικοινωνία και την συνεργασία των γονέων ή κηδεμόνων
ενός παιδιού με τον/την νηπιαγωγό.
8
Ομαδική και μαζική επικοινωνία ( μιλάει ένα άτομο απέναντι σε
πλήθος άμεσα ή έμμεσα μέσα από π.χ. την τηλεόραση)
Διαπολιτισμική επικοινωνία ( μεταξύ διαφορετικών πολιτισμών)
Υποστηρικτική ή Εναλλακτική επικοινωνία ( τεχνικές ομιλίας για
άτομα με προβλήματα ομιλίας)
Μη βίαιη ή συμπονετική επικοινωνία ( τρόπος επίλυσης
συγκρούσεων με διάλογο)
Περιβαλλοντική επικοινωνία ( προσπάθεια επίλυσης συγκρούσεων
με διάλογο)
Παγκόσμια επικοινωνία ( επικοινωνία μεταξύ των κρατών)
9
2.4 Τρόποι επικοινωνίας και συνεργασίας:
Είναι φανερό ότι από αυτές τις έξι προτάσεις το γεγονός ότι η Epstein θεωρεί
το σχολείο ως κύριο υπεύθυνο για την προώθηση της καλής και
αποτελεσματικής συνεργασίας με τους γονείς. Σκοπός των προαναφερθέντων
δράσεων είναι να έρθει η οικογένεια και το εκπαιδευτικό σύστημα πιο κοντά.
10
Αρχικά, η συνεργασία του προσωπικού του σχολείου με τους γονείς του
παιδιού είναι επίσης αναγκαία και απαραίτητη επειδή τα παιδιά περνούν
πολλές ώρες μακριά από το σπίτι τους και το οικογενειακό τους περιβάλλον.
Οι εκπαιδευτικοί όμως του παιδιού δεν είναι πάντοτε σε θέση να γνωρίζουν
ποια σχέση μπορεί να έχει η συμπεριφορά του παιδιού με τις οικογενειακές
συνθήκες. Η επικοινωνία και η συνεργασία του εκπαιδευτικού με τους γονείς
και η σχετική κατατόπιση του πάνω στη συμπεριφορά του παιδιού θα
συμβάλλει ώστε να βοηθήσει θετικά το παιδί.
Η συνεργασία αυτή ήταν υπό την μορφή της ενημέρωσης των γονέων σε
θέματα εμπλοκής τους για τις εργασίες που είχαν οι μαθητές για το σπίτι,
αλλά και για τη συμμετοχή τους σε θέματα όπως ήταν οι διάφορες σχολικές
εκδηλώσεις. Με την πάροδο των χρόνων η σχέση αυτή άρχισε να βελτιώνεται,
καθώς δεν γίνετε μια απλή ενημέρωση στους γονείς, αλλά μια προσπάθεια
ενδυνάμωσης τους. Ο/Η νηπιαγωγός κατά συνέπεια, οφείλει να δημιουργεί
μια ανοιχτή επικοινωνία που πρέπει να ξεκινάει πριν ακόμη αρχίσει η σχολική
χρονιά κατά την εγγραφή των παιδιών στο σχολείο. Στην πρώτη προσωπική
συνάντηση με τους γονείς του κάθε παιδιού, ο/η νηπιαγωγός με μορφή
συνέντευξης συλλέγει πληροφορίες που αφορούν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά
του παιδιού όπως για παράδειγμα τις προτιμήσεις του, τις συνήθειες του.
Παράλληλα, δίνει πληροφορίες στους γονείς για τη λειτουργία και τους
στόχους του σχολείου και τους διαβεβαιώνει για την ασφάλεια και την
φροντίδα του παιδιού. Κατά την διάρκεια της σχολικής χρονιάς πρέπει να
συνεχίζει να διατηρεί μια προσωπική σχέση με τους γονείς του κάθε παιδιού
και να ανταλλάσσουν απόψεις για την εξέλιξη του καθώς επίσης, να παίρνουν
από κοινού αποφάσεις για την αντιμετώπιση θεμάτων που μπορεί να
προκύψουν. Επίσης οφείλει να προσκαλεί τους γονείς στην τάξη
οργανώνοντας ομαδικές συναντήσεις με στόχο την ενημέρωση, την
ανταλλαγή απόψεων αλλά και τη γνωριμία μεταξύ των γονιών.
11
κατάσταση) ακόμα και την προηγούμενη εμπειρία τους σε θέματα
συνεργασίας. Σε κάθε περίπτωση όμως, ο/η νηπιαγωγός διερευνά συνεχώς
τρόπους με τους οποίους μπορεί να συνεργαστεί με την οικογένεια καθώς
αναγνωρίζει ότι η επικοινωνία και η συνεργασία αποτελούν αναπόσπαστο
μέρος της εκπαιδευτικής διαδικασίας.
Οι γονείς από την άλλη, δένονται ταυτόχρονα με τον θεσμό του σχολείου,
εκτιμούν βαθύτερα το τι στην πραγματικότητα προσφέρει τόσο στους ίδιους
όσο και στο παιδί τους. Η συνεργασία σχολείου και οικογένειας συμβάλλει,
τέλος, στην καλύτερη κατανόηση των μαθητικών αναγκών, στη διεύρυνση
των διδακτικών πρακτικών, στη βελτίωση των μεθοδολογικών τους εργαλείων
και στη στήριξη του εκπαιδευτικού τους έργου. Η συνειδητοποίηση της
σημασίας της συμμετοχής της οικογένειας, ως ένα από τα κύρια
χαρακτηριστικά για αποτελεσματικά προσχολικά προγράμματα, έχει αυξηθεί
τόσο μεταξύ των γονέων, όσο και μεταξύ των παιδαγωγών όλων των
βαθμίδων ( Σακελλαρίου, 2015).
12
των σχέσεων οικογένειας- σχολείου, στα πλαίσια προσχολικής αγωγής και
εκπαίδευσης.
Επίλογος
13
Βιβλιογραφία
Συμεού, Λ. (2002). Εμπλοκή των γονιών στο σχολείο: Η προοπτική των διευθυντών
δημοτικής. Πρακτικά 7ου Παγκυπρίου Συνεδρίου Παιδαγωγικής Εταιρίας
Κύπρου “Η εκπαιδευτική έρευνα στην εποχή της παγκοσμιοποίησης” τ.1, σ.σ.
263-273. Λευκωσία: Πανεπιστήμιο Κύπρου.
14
Συμεού, Λ. (2003). Σχέσεις σχολείου-οικογένειας: έννοιες, μορφές και εκπαιδευτικές
συνεπαγωγές. Παιδαγωγική Επιθεώρηση, 36, 101-113.
Τσέτσος, Στ. (2015). Σχέσεις σχολείου και γονέων: συνεργασία και σύγκρουση.
εκπαιδευτικός κύκλος, 3(2), 167-191.
15