დაინერგა საპარლამენტო მმართველობის სისტემა (სახ-ფოს მეთაური არა).

საქართველო წარმომადგენლობითი ორგანო, ანუ პარლამენტი, რომელიც აირჩეოდა

პირდაპირი, საყოველთაო, თანასწორი და ფარული კენჭის ყრით, არც კიდევ უფრო
ხაზს უსვამს რესუბლიკის დემოკრატიისკენ სწრაფვას. საქართველოს პარლამენტი ,
უმაღლესი წარმომადგენლობითი ორგანო აირჩეოდა 3 წლის ვადით. მნიშვნელოვანი
იყო, რმ პარლამენტი აირჩეოდა პროპორციულობის პრინციპით. რაც იმას გულისხმობს
რომ სახელმწიფოში პარტიები უკვე განვითარების მაღალ საფეხურზე იყვნენ .
ქვეყანაში წარმომადგენლობითო ორგანოს არსებობა ხაზს უსვამდა იმას, რომ
ქვეყანაში იყო კიდევაც დემოკრატია დას ის მარტო ფურცელზე დაწერილი პრინციპი
არ იყო, რადგან წარმომადგენლობა ეს დემოკრატიის ერთ-ერთი უმნიშვნელოვანესი
ფორმაა.

რაც შეეხება საჯარო მოსამსახურის მიერ მიყენებული ზიანის ანაზღაურებას . ამ საკითხს

აწესრიგებს სსკ-ის 1005 მუხლი. აქ პირველ რიგში უფლებამოსილების სახეში გვაქვს
განსხვავება. კერძოდ აქ საქმე ეხება საჯარო უფლებამოსილებასა და სახელმწიფო
დაწესებულებებს. ამიტომაც იმისთვის, რომ სახეზე იყოს ამ მუხლით
გათვალისწინებული სემთხვევა აუცილებელია, რომ მოსამსახურე იყოს საჯარო
უფლებამოსილების განმხორცილებელი პირი, რომელიც მესამე პირებთან უნდა
ასრულებდეს ვალდებულებას და არღვევდეს მას, მართლსაწინააღმდეგო და
ბრალეული ქმედებით, რაც მიზეზობრივ კავშირში იქნება მესამე პირტათვის დამდგარ
ზიანთან. და არ უნდა არსებობდეს პასუხისმგებლობის გამომრიცხველი გარემოებები .

ამ ორ მუხლს საერთო აქვს ირ, რომ ორივე სემთხვევაში გვაქვს

მარტლსაწინააღმდეგო ბრალეული ქმედება, რომელიც კავშირშია დამდგარ ზიანთან .
ამასტან ორივეგან ეკისრება დაზარალებულ პირს ვალდებულება იმისა , რომ თუ ტავად
შეუძლია აიცილოს ზიანი და განზრახ არ მოქმედებს ან მოქმედებისაგან ტავს არ
იკავებს, პასუხისმგებლობა ეხსნება ზიანის მიმყენებელ პირს.

რაც სეეხება განმასხავვებელ ნიშებს, როგორც მაღლა ვახსენე პირველ რიგში არის ეს
საჯარო უფებამოსილება. თუ 1003-ე მუხლი ეხება საწარმოებს და ასევთქვათ კერძო
პირებს 1005ე მუხლი ეხება საჯარო პმოსამსახურეებს. ამასტანნ აქ მნიშვნელოვანი არის
პასუხისმგებლობის სუბიექტები, რადან თუ 1003ე მუხლში ტავად მუშაკია
პასუხისმგებელი 1005-ე მუხლში პასუხისმგებელია საჯარო მოსამსახურის ქმედების
გამო სახელმწიფო ორგანოები და არა ტავად უშუალო ამსრულებელი, გარდა იმ
სემთხვევისა, როცა ეს საჯარო მოსამსახურე მოქმედებდა განზრახ ან უხეში
გაუფრთხილებლობით, ამ დროს პასუხისმგებლობა სახელმწიფო ორგანოსი და ამ
საჯარო მოსამსახურის სოლიდარულია.