You are on page 1of 3

Naalala ko pa ang sinabi ng aking mahal na ina, ilang oras ang nakalipas

nang ako ay lumabas sa sinapupunan, naisip niya ang pangalang "alexis"


at napangiti ako, iyon din ang unang pagkakataon na nakita nila ang
aking ngiti. kaya pinangalanan nila akong " Alexis Aguja". Hindi ito
kumbinasyon ng pangalan ng tatay ko at ng nanay ko, dahil ang tatay ko
ay Alejandro Aguja at ang nanay ko ay Maria fe Aguja. Masasabing
malaki ang pamilya namin pero masaya, sabi ng iba, mas masaya kapag
mas marami.

Nagsimula akong pumasok sa paaralan bilang kinder I noong ako'y apat


na taong gulang. Natatandaan ko, kung minsan sa silid-aralan ay nag
aaway kami ng aking kaklase kinurot niya ako na naging dahilan ng aking
pag-iyak ng malakas kahit na palagi kaming nag-aaway ay mahal pa rin
namin ang isa't-isa bilang magkaibagan.

Noong ako'y anim na taon, nagsimula ako sa aking elementarya Sa aking


unang grado ay palagi akong umiiyak kapag inaaway ako ng aking mga
kaklase na lalaki. Naranasan ko rin na mapalo ng titser dahil sa paglalaro
ng goma. Galit na galit ako noon sa aking titser. Sa gradong ito ay
nagsimula rin akong magtanong tungkol sa crush, kung ano ba talaga ito.
Masasabi ko rin na sa aking elementarya ay marami akong naging
kaibigan.

Dumating din sa punto na nakilala ko ang aking kauna- unahang "crush",


kapag siya'y lumalapit sa akin ay nahihiya ako at parang nawawalan ng
lakas na harapin siya. Ang aking natitirang taon sa Hinugayan ako
Elementary School ay naging masaya dahil mas lalo kong nakilala ang
aking mga kaibigan at mas lalo kaming napalapit sa isa't isa. Dumating
ang araw ng aming pagtatapos kailangan na naming magpaalam sa isa't
isa dahil kami ay magkakalayo-layo na..Nooong araw na iyon ay hindi ko
mapigilang umiyak dahil talagang ma mimiss ko sila, pero ganito talaga
ang buhay may oras na kailangan mong humiwalay sa mga kaibigan para
sa iyong pangarap.
Dumating ang araw na pinakahihintay ko ang "highschool life" marami
kasi ang nakapagsabi sa akin na ang buhay sa sekondarya ang
pinakamasaya sa lahat. Kaya naman halo-halong emosyon ang aking
nadama. Noong araw ng pasukan ay hindi ko alam ang aking gagawin
dahil sa medyo may kalakihan ang aming paaralan. Hindi ko alam kung
saang "building" ko hahanapin ang aking pangalan at seksyon pero mga
ilang sandali ay nakita ko rin ito. Nang makapasok na ako sa aming silid
ay nakaagaw pansin sa akin ang isang lalaki at naramdaman ko ang bilis
ng tibok ng aking puso, ito na siguro ang tinatawag nilang "love at first
sight". Marami ang nagbago sa akin noong panahong iyon dahil dito ko
unang natagpuan ang aking unang pag-ibig na naging dahilan na natuto
akong mag sinungaling sa aking mga magulang. Sa aking natitirang taon
sa sekondarya ay masasabi kong naging masaya at talagang marami
akong hindi malilimutang karanasan.

Dumating ang araw ng aming pagtatapos nakaramdam ako ng lungkot at


saya sa araw na iyon. Maalungkot dahil mahihiwalay na naman kami ng
aming mga kaibigan sa isa't isa, Masaya dahil magkakaroon na naman ng
bagong kaibigan at panibagong buhay na naman ang aming tatahakin.
Haly! talagang nakaka miss ang "highschool life" ang sarap balik-balikan.
Totoo pala talaga na masaya ang hayskul dahil dito nagsisimula ang
lahat.

Sa ngayon bilang isang senior high school na studyante, masaya ako at


patuloy akong magsisikap sa abot ng aking makakaya hanggang sa
matupad ko ang aking mga pangarap sa buhay.

Ako ay isang mag-aaral at anak na may mataas na layunin sa buhay. Ang


aking pangalan ay [Iyong Pangalan], at ako ay ipinanganak noong [Iyong
Petsa ng Kapanganakan] sa [Iyong Lugar ng Kapanganakan]. Ako ay
lumaki sa isang simpleng pamilya na nagmumula sa [Iyong Lugar ng
Pamilya] at ako ay panganay sa aming mga magkakapatid. Ang aming
mga magulang ay sina [Pangalan ng Ina] at [Pangalan ng Ama], sila'y
masisipag at masinop sa aming kinabukasan.

Bilang isang mag-aaral, ako ay kasalukuyang kumukuha ng [Kursong


Kinukuha] sa [Pamantasan o Eskwelahan kung Saan Ako Nag-aaral].
Ipinagpapatuloy ko ang aking edukasyon upang magkaruon ng mas
malalim na kaalaman sa aking larangan at maging handa para sa mga
hamon ng hinaharap. Sa aking buhay bilang anak, aking kinikilala ang
halaga ng pamilya at nagbibigay-pugay sa aking mga magulang sa
kanilang mga sakripisyo para sa amin. Ginagampanan ko rin ang aking
mga responsibilidad sa tahanan, tulad ng pag-aalaga sa mga kapatid ko
at pagtulong sa gawaing bahay. Ang mga halimbawang ito ay nagbibigay
inspirasyon sa akin upang magpatuloy na maging mabuting mag-aaral at
anak, at naghahangad ako na maging instrumento ng pagbabago at
tagumpay para sa aming pamilya at sa lipunan.

You might also like