PANLIBAY HU BATA

(Bukidnon Poem)
III
I
Ta asem kumag-igway ka
Buwa-buwa, dagwat ka,
Na yan pamamhangkapen
Na kalibay tanyagaw ka,
Sa maningga hagmang-
Na hadi ka tag-ala, gaden
Na di ka tagmasinugaw. Na daw ku magmalaki ka,
Na yan pamanpamulungen,
II Sa maaniag hagba-handiyan.
Ta sumakit sa ulo ru
Na panyengayengagan ka, IV
Na di buwayas hu hena na Ta da man iyan din agi
gimba
Na daw man, andinhidalan,
Bukalendem ba iyan
Sa kuligaw buyawan nu,
nupagllagen,
Na banting tangkayangen,
Na iyan mupagkalendemen,
Si hinulud nu digbayebeg,
Sa yupayepsa tulungan,
Buwabuwa, tiduga en.
Na tudug sadi sal-angen,
Daw kayanag sa katulin.
 na
I Iyong hanapin
Ang nagniningning na mga
Duyan-ugoy bata ka
bagay
Lumigaya ka anak ko
Sa ganong katwiran
Huwag kang mabalisa
Huwag kang umiyak
IV
II Kung ganito ang mangyari
Iyong pagbutihin ang
At sumasakit ang ulo mo
kalagayan mo
At tuluyan ka ng magkasakit
At makaamtan mo
Ako’y ‘di matatahimik
Na sa ama mo’y ‘di
Ako’y ‘di mapapalagay
makalaya
Ito’y tandaan moItoy’y
Sa isang matanda
isaisip mo
‘dimapaghandaan
Walang ibang gagawin kung
Duyan-ugoy matulog ka na
‘di matulog
Matulog kang mabuti
Tulad ng hangin mabilis
kang lumaki

III
Balang araw ikaw ay malaki
na’
Yon ay hanapin
Mahalagang bagay iyong
natagpuan
Kung ikaw ay magbibinata