მორალი

ეს არის სიტყვა, რომელიც თითოეულ ადამიანს სხვდასხვაგვარად ესმის, თუმცა თვითონ

სიტყვა ნიშნავს იმ წესებისა და ნორმების ერთობლიობას, რომლებიც განსაზღვრავენ
ადამიანების ურთიერთ-დამოკიდებულებასა და ყოფა-ქცევას ამა თუ იმ საზოგადოებაში.
სწორედ ამიტომაა რომ ყველა ჩვენგანს სხვანაიფრად ესმის მისი მნიშვნელობა რადგან
ზოგიერთისათვის რაც წესი და ნორმაა სხვისთვის ეს მიუღებელია. თუმცა ქვეყნის მორალის
დაცვა მუდამ სამთავრობო პირებს ან იმათ ვინც ქვეყნისა თუ გარკვეული ადგილის ან
კომპანიის უფროსია. თუმცა ერთია დაიცვა მორალი, თუმცა მეორეა არ დაუშვა გამონაკლისი,
გამონაკლისის დაშვება ეს ყველაზე მარტვი რამაა რადგან ხშირად ადამიას შეუძლია ბევრ
რრამეზე თვალი დახუჭოს მისი საყვარელი ადამიანის გამო, და ისევ მისივე წესებსა და
ნორმებს გადააბიჯოს. ალბათ ბევრი ჩვენგანი გაკიცხავს ასეთ ადამიანს რომელმაც მისივე
წესებს გადააბოიჯა, თუმცა სხვის ომში ყველაა ბრძენია, ვფიქრობ რომ ჩვენ უფლება არ
გვაქვს გავკიცხოთ ისინი რადგან როგორც შოთამ თქვა ,,კაცი არ ყველა სწორია". სწორედ
ამთემასთან საუბარი მინდა დავიწყო ალექსანდრე ყაზბეგის მოთხრობით ,,ხევიისბერი გოჩა".