Што е љубов? Прашање кое многу често го поставуваме така?

Епа ете сега јас ќе ви покажам една

друга перспектива на љубовта.

Кога за прв пат ќе ја искусите љубовта, таа е радосна и возбудлива. Нашата прва симпатија. За прв
пат разменуваме поггледи кои толку долго време сме ги избегнувале? Љубовта е разиграна, како
детска игра. Ова се нашите најрани сеќавања на љубовта. Тоа е како да зачекориме во море за прв
пат: ненадејниот студ на водата што се нафрлува на вашите зглобови. Секој момент е возбуда,
секогаш нешто ново и возбудливо. Ги тестираме водите, а нашата љубопитност е разбудена.

Сега подлабоко во водата. Сега сме до половината. Можеби сега сме тинејџер. Играјќи во тајност.
Емоциите што се возбудуваат во нас...тие се чувствуваат посилни. Доаѓа бран: нашието прво
момче или девојка. Сè уште е радосно, всушност уште позабавно од порано. Бран по бран. На оваа
длабочина, можеме да се држите стабилно, губејќи се во возбудата . Добиваме мака, па
навлегуваме подлабоко. Сега водата е висока до градите, но знаеме како да се балансираме.

Потоа, кога најмалку очекуваме, огромен бран се забива во нашиот грб и не проголтува додека не
носи под,

Овој бран е различен. Се заљубуваме и тоа не наликува на ништо што сме доживеале досега. Не
обвива, како морето што се навива околу нашето тело додека се нафрламе во неговите
длабочини. Ваквата љубов доаѓа неочекувано.... Вака се чувствува вистинското море, мислите?
Вака се чувствува вистинската љубов: те голта додека не најдеш начин повторно да излезеш на
површината.

Ќе преживееме, некои со успех некои не но полни со енергија. Одиме подлабоко, во отворено

море Сонцето заоѓа. Сега стануваме возрасни и треба да мислиме на нашата кариера и нашата
иднина, да гледаме на работите пореално . Се заљубуваме и повторно се враќаме во
длабочините, но овој пат мислиме дека може да се удавиме. Бран по тежок бран. Одново и
одново. Сега Сонцето го нема. Сега се е исто. Сега си слаб од студ.

Потоа престанува. Сега сме далеку во морето што водите се мирни. Престанавме да се обидуваме
да пливаме и сега само...лебдиме Што е поентата, мислиш. Се сеќавате како беше на почетокот,
кога бевте само надвор на брегот,. Зошто излегов овде, се прашувате. Тогаш се чувствувавме
добро. Сега само лебдиш...само се обидуваш да преживееш. Зошто некој го прави ова?

Ова не е крајот на приказната.

Да сакаш и да бидеш сакан значи да се трудиш да бидеш најдобрата верзија од себе. Секогаш
чувствуваме потреба да се поврземе со другата личност преку љубов и чувство на интимност.
Интимноста бара да ги отвориме нашите срца и да ги исполниме со љубовта на другата душа.
Сакајте ги другите како сродна душа за да бидете во вистинска љубов со другата личност.

Ете не мора да е тоа со вашиот партнер, може со родителите, пријателите, баба дедо кој прв ќе ви
падне на памет, јавете им се кажете им дека ги сакате бидејќи нашето време е лимитирано никој
не знае што ќе се случи утре. Ова многу често го слушаме но понекогаш ни треба еден потсетник, а
тоа денес сум јас.
Испливајте до отворена вода. Таму, во бескрајното синило, е местото каде што ќе ја пронајдете
вашата љубов.