ALMANYA

Modern almanya

Modern Almanya'nın kuruluş süreci, yönetim şekilleri açısından şu evreleri içermektedir:

• Kuzey Alman Konfederasyonu (1867-1871): Prusya liderliğinde, 1867'de Kuzey Alman

devletleri arasında bir konfederasyon kuruldu. Bu dönemde federal bir yapı bulunuyordu,
ancak genel yetkiler sınırlıydı ve hükümetin başında Prusya Kralı vardı.

• Alman İmparatorluğu (1871-1918): 1871'de Versailles Barışı'nın ardından Alman

İmparatorluğu kuruldu. İmparatorluk, federal bir monarşi olarak düzenlenmişti.
İmparator, Almanya'nın birleşik lideriydi ancak federal devletler kendi iç işlerinde
bağımsızdı. Bismarck döneminde, otokratik eğilimlerin yanı sıra güçlü bir federal sistem
de vardı.

• Weimar Cumhuriyeti (1919-1933): I. Dünya Savaşı'nın ardından Alman İmparatorluğu

çöktü. 1919'da Weimar Cumhuriyeti kuruldu. Bu dönem demokratik bir cumhuriyeti
temsil ediyor ancak içsel sorunlar, ekonomik sıkıntılar ve siyasi çalkantılar bu
cumhuriyetin zayıflamasına yol açtı.

• Nazi Dönemi (1933-1945): Adolf Hitler'in iktidara gelmesiyle Nazi Partisi, Almanya'yı
totaliter bir rejime dönüştürdü. Bu dönemde demokrasi ortadan kalktı, tek liderli bir
otoriter yönetim hakimdi.

• Bölünmüş Almanya (1949-1990): II. Dünya Savaşı'nın ardından Almanya, Doğu ve Batı
Almanya olarak ikiye bölündü. Doğu Almanya'da komünist bir rejim hüküm sürerken,
Batı Almanya demokratik ve serbest bir sistem benimsedi.

• Modern Birleşik Almanya (1990-günümüz): Berlin Duvarı'nın yıkılması ve Soğuk

Savaş'ın sona ermesinin ardından, 1990'da Doğu ve Batı Almanya resmen birleşti. Bu
birleşik Almanya, federal bir parlamenter cumhuriyet olarak düzenlenmiştir. Başkanlık
görevi semboliktir, gerçek güç Federal Meclis ve Federal Konsey'de toplanmaktadır.

Almanya yönetimi
Almanya, federal bir parlamenter cumhuriyet sistemine sahiptir. Bu sistem, ülkenin yönetimini birkaç
önemli özelliği içerir.
• Federal Yapı: Almanya, 16 eyaletten oluşan bir federasyondur. Her eyalet kendi anayasa ve yasalarına
sahiptir. Federal hükümet ve eyalet hükümetleri arasında yetki paylaşımı bulunur.

• Parlamenter Sistem: Almanya’nın en üst düzey yasama organı Federal Meclis (Bundestag)’tır. Federal
Meclis, seçmenler tarafından belirlenen temsilcilerden oluşur. Meclis, federal yasaları kabul etme, bütçe
onaylama ve hükümetin genel politikalarını denetleme gibi görevlere sahiptir.

• Federal Konsey (Bundesrat): Federal Konsey, Almanya’nın eyalet hükümetlerini temsil eder. Bu konsey,
eyalet hükümetlerinin temsilcilerinden oluşur. Federal Meclis ile birlikte yasa yapma sürecine katılır ve
eyalet çıkarlarını koruma amacı güder.

• Hükümet Sistemi: Almanya’da başbakan sistemi bulunur. Federal Meclis, genel seçimler sonrasında
çoğunluğu elde eden siyasi partinin liderini başbakan olarak seçer. Başbakan, federal hükümetin
başkanıdır ve hükümetin yönetiminden sorumludur.

• Başkanlık Yetkileri: Almanya’da devlet başkanı, cumhurbaşkanıdır. Ancak cumhurbaşkanının yetkileri

genellikle semboliktir. Gerçek siyasi yetkiler, başbakan ve federal hükümette toplanır. Cumhurbaşkanı
genellikle onaylama ve temsil etme gibi sembolik görevlere odaklanır.

• Anayasa Mahkemesi: Almanya Federal Anayasa Mahkemesi, anayasa ile uyumlu olup olmadığını kontrol
eder. Mahkeme, federal ve eyalet hükümetlerine, yasama organlarına ve bireylere karşı anayasa
ihlallerini denetler

Almanya’nın yönetim sistemi, demokratik ilkeleri, güçler ayrılığını ve federal yapının birleşimini temsil
eder. Federal hükümetin yanı sıra eyalet hükümetleri de kendi içişlerinde bağımsızdır, ancak önemli
konularda işbirliği yaparlar.

Yasama (Legislative):

Almanya’da yasama organı Federal Meclis (Bundestag) ve Federal Konsey (Bundesrat) olmak üzere iki
kanattan oluşur.

• Federal Meclis (Bundestag): Federal Meclis, doğrudan seçilen milletvekillerinden oluşur ve Almanya’nın
genel politikalarını belirler. Genel seçimlerle belirlenen Federal Meclis, yasaları kabul etme, bütçeyi
onaylama ve hükümetin politikalarını denetleme yetkisine sahiptir.

• Federal Konsey (Bundesrat): Federal Konsey, 16 eyalet hükümetini temsil eder. Eyaletler arası işbirliğini
sağlamak üzere tasarlanmıştır. Federal Meclis tarafından kabul edilen yasaları değerlendirme ve eyalet
çıkarlarını temsil etme yetkisine sahiptir.

Yürütme (Executive):

Yürütme organı, Federal Cumhurbaşkanı ve Federal Hükümet’ten oluşur.

• Federal Cumhurbaşkanı (Bundespräsident): Almanya’nın devlet başkanıdır, ancak genellikle sembolik
bir rolü vardır. Federal Cumhurbaşkanı, hükümeti atama, yasaları onaylama ve anayasal görevleri yerine
getirme gibi sembolik yetkilere sahiptir.

• Federal Hükümet (Bundesregierung): Başbakanın liderlik ettiği Federal Hükümet, bakanlardan oluşur.
Başbakan, genellikle seçimlerin ardından Federal Meclis tarafından belirlenen liderdir. Federal Hükümet,
yasaları uygulama, devlet politikalarını belirleme ve dış ilişkileri yönetme gibi yetkilere sahiptir.

Yargı (Judicial):

Almanya’da yargı sistemi bağımsızdır ve Federal Anayasa Mahkemesi dahil olmak üzere çeşitli
düzeylerden oluşur.

• Federal Anayasa Mahkemesi (Bundesverfassungsgericht): Almanya’nın en üst düzey yargı organıdır.

Anayasa Mahkemesi, federal ve eyalet yasalarının anayasaya uygunluğunu kontrol eder. Aynı zamanda
bireylerin temel hak ve özgürlüklerini korur.

• Federal Yüksek Mahkeme (Bundesgerichtshof): Federal Yüksek Mahkeme, medeni hukuk, ceza hukuku
ve idare hukuku alanlarında en üst düzey yargı organıdır.

Yasama, yürütme ve yargı organları arasındaki bu güçler ayrılığı prensibi, Almanya’nın demokratik
sistemini güçlendirmeye yöneliktir

1. Başkanlık süresi 5 yıldır

2. Şansölye, Federal Şansölyelik sayesinde önemli bir yönetme yetkisine sahiptir.
3. Yapıcı güvensizlik oyu – Federal Meclis aynı anda yeni bir şansölye (genellikle muhalefet
partisinden
4. Almanya’da yerel hükümetler eyaletler (Bundesländer) düzeyinde organize edilmiştir. Her
eyalette, eyalet hükümeti bulunur ve bu hükümet, eyaletin iç işleri, eğitim, sağlık gibi
konularda yetkilidir. Şehir ve kasabalar ise kendi yerel yönetimleri tarafından idare edilir.
Almanya’daki yerel hükümet yapısı federal bir sistemle işler.

Partiler

 Almanya'da birçok parti bulunsa da, öne çıkan bazı ana partiler şunlardır:

• Hristiyan Demokrat Birlik (CDU): Merkez sağda konumlanan bu parti genellikle

Angela Merkel gibi liderlerle ilişkilendirilir.

• Hristiyan Sosyal Birlik (CSU): CDU'nun Bavyera eyaletinde faaliyet gösteren

kardeş partisidir.

• Sosyal Demokrat Parti (SPD): Merkez sol pozisyonda bulunan SPD, Alman
siyasetinde önemli bir rol oynamıştır.
 • Özgür Demokrat Parti (FDP): Ekonomik özgürlük ve liberal politikaları savunan
bir parti olarak bilinir.

• Yeşiller: Çevre konularına odaklanan bu parti, sosyal ve ekolojik konularda etkili

bir rol oynamaktadır.

• Sol Parti: Sol eğilimli bu parti, sosyalist ve solcu politikalara odaklanır.

• AfD (Alternatif for Germany): Sağcı bir parti olan AfD, göçmen karşıtı ve
popülist görüşleri savunmaktadır.

SEÇİM SİSTEMİ

 Almanya’da federal seçim sistemi şu temel prensiplere dayanır:

 • Nispi Temsil Sistemi: Federal Meclis’e üye seçimi nispi temsil sistemiyle yapılır. Seçmenler,
genellikle parti listelerine oy verirler. Her parti, toplam oy oranına göre Federal Meclis’te temsil
edilir. Bu, partilerin genel oy oranlarına göre milletvekili sayısını belirleyen bir yöntemdir.
 • Doğrudan Bireysel Temsil: Seçmenler aynı zamanda kendi bölgesel seçim çevrelerindeki
bireysel adaylara da oy verebilirler. Bu bireysel adaylar doğrudan seçilir. Ancak, bu doğrudan
seçilenlerin toplam sayısı genellikle nispi temsilin tamamını dengelemek için kullanılır.
 • Seçim Çevreleri: Almanya, federal seçimlerde seçim çevreleri adı verilen bölgeleri kullanır. Her
seçim çevresi belirli bir sayıda milletvekilini temsil eder ve bu milletvekilleri genellikle bireysel
adaylar aracılığıyla seçilir.
 • 5% Barajı: Bir parti, genel oy oranının yüzde 5’ini geçemiyorsa, bu parti Federal Meclis’te temsil
edilemez. Ancak, bireysel adaylar bu barajı aşmadan da seçilebilirler.
 Bu seçim sistemi, genel parti temsilini ve bireysel temsili dengede tutmayı amaçlar. Böylece, hem
partilerin genel destek oranına göre temsil edilmesi sağlanır hem de seçmenler kendi bireysel
temsilcilerini seçme hakkına sahiptir.