1ºs anos 50 do S.

XX : renovación na nosa narrativa -> Incorporacion dun grupo de

escritores novos, que pretenden superar os modelos existentes e introducir novos temas e
técnicas.

Nova Narrativa Galega : Grosso modo (conxunto de obras entre 1954 {Nasce un árbore -
Gonzalo R. Mourullo} e 1971 {Adiós, María - Xohana Torres})
● Autores : comparten algunhas características comúns e propóñense os mesmos
obxectivos:
○ Renovación da narrativa galega. Superar modelos establecidos x Xeración
Nós e x individuades (Cunqueiro, Blanco Amor)
○ Mantemento dunha actividade cultural e política galeguistas. Participan
en actividades culturais comúns (recuperan Festas Minervais), difunden o
seu pensamento existencialista e marxista e participan na aparición do
nacionalismo galego de esquerdas (PSG, UPG)
○ Total compromiso coa lingua galega. Práctica monolingüe.
○ Recuperar e normalizar a escrita en galego.
● Trazos caracterizadores :
○ Características xerais:
■ Expresión do absurdo da existencia nun mundo sen sentido a través
da inadaptación dos personaxes ao medio.
■ Intimismo e introspección.
■ Recurrencia a un mundo simbólico.
■ Obxectalismo. Obxectos adquiren grande importancia (moi descritos -
tal e como o faría unha cámara cinematográfica)
○ Punto de vista e narrador:
■ Multiperspectivismo. Varios narradores nun mesmo relato.
■ Predominio do monólogo interior.
○ Espazo e tempo:

🚫
■ Ambientes urbanos, claustrofóbicos e sórdidos.
■ Xustaposición dos planos temporais. ( orde cronolóxica)
○ Personaxes:
■ Personaxes desprovistos de caracterización psicolóxica, violentos e
agresivos, a miúdo en estados patolóxicos.
● Na actualidade, esta tendencia vangardista considérase unha das liñas
principais de creación e renovación na narrativa galega do S. XX.

● AUTORES E OBRAS:
○ CAMILO GONZÁLEZ SUÁREZ-LLANOS. Exerceu como profesor, Lonxe de
Nós e dentro (libro de relatos) {1961} e Como calquera outro día (novela)
{1962}.
○ MARÍA XOSÉ QUEIZÁN. Figura destacada do feminismo galego e ligada ao
nacionalismo. A orella no buraco (novela) {1965} = única contribución á
Narrativa Galega.
○ XOHANA TORRES. Defensora dos dereitos da muller, cultivou poesía,
narrativa e teatro. Adiós, María (novela) {1971}, mostra o enfrontamento
entre o mundo rural e urbano a través das experiencias dunha rapaza.
○ XOSE LUÍS MÉNDEZ FERRÍN. Percival e outras historias {1958}, O
crepúsculo e as formigas {1961}.
○ GONZALO RODRÍGUEZ MOURULLO. Exerce como catedrático na
Universidade Autónoma de Madrid. Nasce un árbore {1954} e Memorias de
Tains {1956}.
○ XOHÁN CASAL. Morreu prematuramente por unha doenza de corazón,
deixou só unha obra : O camino de abaixo editada 10 anos despois da súa
morte {1960}.
○ CARLOS CASARES. Vento ferido {1967} e Cambio en tres {1969} = únicas
obras que se poden encadrar na Nova Narrativa.
○ VICENTE VÁZQUEZ DIÉGUEZ. As ponlas baixas {1968}.