KOMUNIKASYON REVIEWER

Isang lingguwistikong realidad ang pagkakaroon ng maraming wika. Kahit

na ba sabihing mayroong pambansang wika, nananatili pa rin ang barayti
at baryasyon (Constantino at Mangahis, et al., 2005) nito na dinamikong
nahuhubog at humuhubog sa mga kasalong wika. Sa madaling salita,
realidad ang tinatawag na multilingguwalismo sa ating bansa.

Ang wikang Filipino ay binubuo ng maraming wika mula sa mga kasalong

wika (Sugbuanong-Binisaya, Iloko, Kapampangan, Pangasinan, Samar-
Leyte, Maguindanao, Tausug, at Tagalog) at mga banyagang wika (Kastila,
Ingles, at Tsino). .

Sinabi ni Ernesto Constantino (1974) na ang wikang pambansa ng Pilipinas

ay dapat ibatay hindi sa isang wika lang kundi sa maraming wikang
Pilipinas; pero hindi nito pinupuwersa na isa sa mga wikang ito ang gawing
nukleus o simula ng wikang pambansa. Sa madaling sabi, sa pagdedebelop
sa wikang pambansa ng Pilipinas batay sa prinsipyong ito (universal
approach), maaaring mag-umpisa sa ilang wika nang sabay-sabayat maaari
ding mag-umpisa sa isang wika lang.

Nang tumagal, ito ang naging esensiya ng probisyon ng ating kasalukuyang

Konstitusyon sa Artikulo XIV, Seksiyon 6: “Ang wikang pambansa ng
Pilipinas ay Filipino. Samantalang nalilinang, ito ay dapat payabungin at
pag yamanin pa salig sa umiiral na mga wika ng Pilipinas at sa iba pang
mga wika.”

Unang wika- wikang kinagisnan mula sa pagsilang at unang itinuro sa

isang tao. Tinatawag din itong katutubong wika, mother tongue, arterial na
wika, at kinakatawan din L1.

Pangalawang wika- habang lumalaki ang bata ay nagkaroon siya ng

exposure sa iba pang wika sa kaniyang paligid na maaring nagmula sa
telebisyon o sa iba pang tao tulad ng kaniyang tagapag-alaga, mga kalaro,
mga guro, atbp.

Ikatlong wika- nagagamit niya ang kaniyang wikang ito sa pakikiangkop

niya sa lumalawak na mundong kaniyang ginagalawan.

Monolingguwalismo- tawag sa pagpapatupad ng wika sa isang bansa.

Iisang wika na ginagamit sa pagtuturo sa lahat ng larangan at asignatura.
Umiiral bilang wika ng edukasyon, wika ng komersyo, wika ng negosyo,at
wika na pakikipagtalastasan sa pang araw-araw na buhay.

Bilingguwalismo- tumutukoy sa kakayahang magsalita at umitindi ng

dalawang magkaibang wika sa pantay na kahusayan.
Multilingguwalismo- tawag sa patakarang pang wika kung saan nakasalig
ito sa paggamit ng wikang pambansa at katutubong wika bilang
pangunahing midyum sa pakikipagtalastasan at pagtuturo, bagamat hindi
kinalimutan ang wikang global bilang isang mahalagang wikang panlahat.

Ang Pilipinas ay multilingguwal na bansa

Mananatili ang barayti at baryasyon ( Constantino at Mangahis, et al.,2005)
MTB-MLE
Tagalog, Kapampangan,Pangasinense, Ilokano,
Bikol,Cebuano,Hiligaynon,Waray,Tausog,Maguindanaon,Maranao,Chavakanu
( auxiliary lang.)

2013 + Ibanag,Ivatan,Zambal,Aklanon,Kinaray-a,Yakan, at Surigaonon.

Sistema ng Edukasyon

Sundalong Amerikano ay ang unang guro ng mga Pilipino sa pag aaral ng

ingles.

Thomasites ang tawag sa unang grupo ng mga sinanay na Amerikanong

sundalo na dumating sa Maynila sakay ng USS Thomas noong Agosto 23,
1901.

1935, Artikulo XIII, Seksyon 3: Ang saligang Batas Pambansang Assemblea

ay gagawa ng mga hakbang tungo sa pagpapaunlad at pagpapatibay ng
isang wikang Pambansa na batay sa isa sa mga umiiral na katutubong
wika. Hanggang hindi nagtatandhana ng iba pa ang batas, ang Ingles at
Kastila ay patuloy na gagamiting opisyal.

Bakit pinili ang ang Tagalog bilang Wikang Pambansa?

Ang Tagalog ay malawak na ginagamit sa mga paguusap ng mga Pilipino at

marami din sa bansa ang nakakaintindi ng wikang ito. Hindi ito nahahati sa
mga mas maliliit at hiwa-hiwalay na wika, tulad ng Bisaya.

1939: Bilungguwalismo-1

Sec. Jorge Bocobo

Unang Wika ( Auxiliary na panturo sa Gr.1) at Ingles

1940: Ikalawang Yugto

“Tagalog”

Pang-akademikong Asignatura
1959: Inilabas ni Kalihim Jose. E Romero ng Kagawaran ng Edukasyon at
Kultura ang Kautusang Pagkagawaran Blg. 7 na nagtatakdang “ kailanma’t
tutukuyin ang Wikang Pambansa, ito ay tatawaging Pilipino.”

1970: Bilungguwalismo-2

Unang Wika at Pilipino

Pilipino bilang wikang panturo

May habang 3 taon

1973: Ikalawang Yugto

Pilipino

Wikang opisyal, Wikang pang- akademiko(X-P)

1973: Multilingguwalismo-1

Unang wika (Gr. 1-2), Pilipino at Ingles

1973: Unang Yugto

Pilipino- Filipino (Artipisyal na Wika)

1974: Billinguwalismo-3

Gamitin na panturo ay Wikang Ingles ( All Levels)

1987: Saligang Batas, Artikulo XIV, Seksyon 6-9 (Pebrero 2)

Mula sa Pilipino, ang wikang Pambansa ay tatawaging Filipino. Ang

Filipino at Ingles ay siyang dalawang opisyal na wika ng bansa.

Kautusang Pangkawarang Blg. 81 (Agosto 60

Ang alpabetong Filipino ay binubuo ng 28 na letra.

1987: Multilingguwalismo-2

Pres. Corazon Aquino produced the concurrent DECS Order No. 52

laid out the specific language of instruction for each subject area

Unang wika, Filipino, Ingles (M1 & B3)

2009: Multilingguwalismo-3

Sistematikong Multiligguwalismo

ANO ANG MTB-MLE?

K-G3: Unang wika (W1) ang gamitin bilang medium of instruction.

G2: Sisimulan ang pagtuturo ng Ingles at Filipino.

G4- pataas: Ingles at Filipino ang medium of instruction, ngunit W1 ay

gamitin bilang auxiliary language.

BAKIT ITO ITINATAG?

Nagkaroon ng mataas na fuctional illiteracy sa Ingles at Filipino.

TIMELINE

Nobyembre 1936-
Inaprobahan ng Kongreso
ang Batas Komonwelt
Bilang 184 na lumikha ng
Surian ng
Wikang Pambansa na
naatasang gumawa ng pag-
aaral ng mga katutubong
wika at pumili ng isa na
magiging batayan ng
wikang pambansa.
Disyembre 30, 1937 – Sa
pamamagitan ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134
ng Pangulong Quezon,
ang Wikang Pambansa ay
ibabatay sa Tagalog.
Abril 1, 1940 – Ipinalabas
ang Kautusang
Tagapagpaganap na
nagtadhana ng paglilimbag
ng isang
balarila at isang
diksyunaryo sa Wikang
Pambansa. Ipinahayag pa
ring ituturo ang wikang
pambansa
sa mga paaralan sa buong
Pilipinas na nagsimula
noong Hunyo 19, 1940.
Hunyo 7, 1940 – Pinagtibay
ng Batas-Komonwelt Blg.
570 na nagtadhana na
simula sa Hulyo 4, 1946.
Ang Wikang Pambansa ay
isa sa mga opisyal na wika
ng bansa.
Marso 26, 1954 –
Nagpalabas ng isang
kautusan ang Pangulong
Ramon Magsaysay sa
taunang
pagdiriwang ng Linggo
ng Wikang Pambansa
mula sa Marso 29 –
Abril 4. Subalit ang
petsa ng
pagdiriwang ay inilipat sa
Agosto 13-19 tuwing taon.
Agosto 12, 1959- Tinawag
na Pilipino ang Wikang
Pambansa ng lagdaan ni
Kalihim Jose Romero ng
Kagawaran ng Edukasyon
ang Kautusang Blg 7. Ayon
sa kautusang ito, kaylaman
at tutukuyin ang
pambansang wika ay
Pilipino ang gagamitin.
Oktubre 24,1967-
Nilagdaan ni Pangulong
Marcos ang isang
kautusang nagtatadhana na
ang lahat ng
mga gusali at mga
tanggapan ng pamahalaan
ay panganlan sa Pilipino.
Marso, 1968 – Ipinalabas ni
Kalihim Tagapagpaganap,
Rafael Salas, ang isang
kautusan na ang lahat ng
pamuhatan ng liham ng
mga kagawaran, tanggapan
at mga sangay nito ay
maisulat sa Pilipino.
Agosto 7, 1973- Nilikha ng
Pambansang Lupon ng
Edukasyon ang resolusyong
nagsasaad na gagamiting
midyum ng pagtuturo mula
sa antas elementarya
hanggang tersyarya sa lahat
ng paaralang pambayan
o pribado at pasisimula sa
taong panuruan 1974–75.
Hunyo 19, 1974 –
Nilagdaan ni Kalihim Juan
Manuel ng Kagawaran ng
Edukasyon at Kultura ang
Kautusang Pangkagawaran
Blg.25 para sa
pagpapatupad ng
edukasyong bilingwal sa
lahat ng kolehiyo
at pamantasan
Nobyembre 1936-
Inaprobahan ng Kongreso
ang Batas Komonwelt
Bilang 184 na lumikha ng
Surian ng
Wikang Pambansa na
naatasang gumawa ng pag-
aaral ng mga katutubong
wika at pumili ng isa na
magiging batayan ng
wikang pambansa.
Disyembre 30, 1937 – Sa
pamamagitan ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134
ng Pangulong Quezon,
ang Wikang Pambansa ay
ibabatay sa Tagalog.
Abril 1, 1940 – Ipinalabas
ang Kautusang
Tagapagpaganap na
nagtadhana ng paglilimbag
ng isang
balarila at isang
diksyunaryo sa Wikang
Pambansa. Ipinahayag pa
ring ituturo ang wikang
pambansa
sa mga paaralan sa buong
Pilipinas na nagsimula
noong Hunyo 19, 1940.
Hunyo 7, 1940 – Pinagtibay
ng Batas-Komonwelt Blg.
570 na nagtadhana na
simula sa Hulyo 4, 1946.
Ang Wikang Pambansa ay
isa sa mga opisyal na wika
ng bansa.
Marso 26, 1954 –
Nagpalabas ng isang
kautusan ang Pangulong
Ramon Magsaysay sa
taunang
pagdiriwang ng Linggo
ng Wikang Pambansa
mula sa Marso 29 –
Abril 4. Subalit ang
petsa ng
pagdiriwang ay inilipat sa
Agosto 13-19 tuwing taon.
Agosto 12, 1959- Tinawag
na Pilipino ang Wikang
Pambansa ng lagdaan ni
Kalihim Jose Romero ng
Kagawaran ng Edukasyon
ang Kautusang Blg 7. Ayon
sa kautusang ito, kaylaman
at tutukuyin ang
pambansang wika ay
Pilipino ang gagamitin.
Oktubre 24,1967-
Nilagdaan ni Pangulong
Marcos ang isang
kautusang nagtatadhana na
ang lahat ng
mga gusali at mga
tanggapan ng pamahalaan
ay panganlan sa Pilipino.
Marso, 1968 – Ipinalabas ni
Kalihim Tagapagpaganap,
Rafael Salas, ang isang
kautusan na ang lahat ng
pamuhatan ng liham ng
mga kagawaran, tanggapan
at mga sangay nito ay
maisulat sa Pilipino.
Agosto 7, 1973- Nilikha ng
Pambansang Lupon ng
Edukasyon ang resolusyong
nagsasaad na gagamiting
midyum ng pagtuturo mula
sa antas elementarya
hanggang tersyarya sa lahat
ng paaralang pambayan
o pribado at pasisimula sa
taong panuruan 1974–75.
Hunyo 19, 1974 –
Nilagdaan ni Kalihim Juan
Manuel ng Kagawaran ng
Edukasyon at Kultura ang
Kautusang Pangkagawaran
Blg.25 para sa
pagpapatupad ng
edukasyong bilingwal sa
lahat ng kolehiyo
at pamantasan
Nobyembre 1936-
Inaprobahan ng Kongreso
ang Batas Komonwelt
Bilang 184 na lumikha ng
Surian ng
Wikang Pambansa na
naatasang gumawa ng pag-
aaral ng mga katutubong
wika at pumili ng isa na
magiging batayan ng
wikang pambansa.
Disyembre 30, 1937 – Sa
pamamagitan ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134
ng Pangulong Quezon,
ang Wikang Pambansa ay
ibabatay sa Tagalog.
Abril 1, 1940 – Ipinalabas
ang Kautusang
Tagapagpaganap na
nagtadhana ng paglilimbag
ng isang
balarila at isang
diksyunaryo sa Wikang
Pambansa. Ipinahayag pa
ring ituturo ang wikang
pambansa
sa mga paaralan sa buong
Pilipinas na nagsimula
noong Hunyo 19, 1940.
Hunyo 7, 1940 – Pinagtibay
ng Batas-Komonwelt Blg.
570 na nagtadhana na
simula sa Hulyo 4, 1946.
Ang Wikang Pambansa ay
isa sa mga opisyal na wika
ng bansa.
Marso 26, 1954 –
Nagpalabas ng isang
kautusan ang Pangulong
Ramon Magsaysay sa
taunang
pagdiriwang ng Linggo
ng Wikang Pambansa
mula sa Marso 29 –
Abril 4. Subalit ang
petsa ng
pagdiriwang ay inilipat sa
Agosto 13-19 tuwing taon.
Agosto 12, 1959- Tinawag
na Pilipino ang Wikang
Pambansa ng lagdaan ni
Kalihim Jose Romero ng
Kagawaran ng Edukasyon
ang Kautusang Blg 7. Ayon
sa kautusang ito, kaylaman
at tutukuyin ang
pambansang wika ay
Pilipino ang gagamitin.
Oktubre 24,1967-
Nilagdaan ni Pangulong
Marcos ang isang
kautusang nagtatadhana na
ang lahat ng
mga gusali at mga
tanggapan ng pamahalaan
ay panganlan sa Pilipino.
Marso, 1968 – Ipinalabas ni
Kalihim Tagapagpaganap,
Rafael Salas, ang isang
kautusan na ang lahat ng
pamuhatan ng liham ng
mga kagawaran, tanggapan
at mga sangay nito ay
maisulat sa Pilipino.
Agosto 7, 1973- Nilikha ng
Pambansang Lupon ng
Edukasyon ang resolusyong
nagsasaad na gagamiting
midyum ng pagtuturo mula
sa antas elementarya
hanggang tersyarya sa lahat
ng paaralang pambayan
o pribado at pasisimula sa
taong panuruan 1974–75.
Hunyo 19, 1974 –
Nilagdaan ni Kalihim Juan
Manuel ng Kagawaran ng
Edukasyon at Kultura ang
Kautusang Pangkagawaran
Blg.25 para sa
pagpapatupad ng
edukasyong bilingwal sa
lahat ng kolehiyo
at pamantasan.
Nobyembre 1936-
Inaprobahan ng Kongreso
ang Batas Komonwelt
Bilang 184 na lumikha ng
Surian ng
Wikang Pambansa na
naatasang gumawa ng pag-
aaral ng mga katutubong
wika at pumili ng isa na
magiging batayan ng
wikang pambansa.
Disyembre 30, 1937 – Sa
pamamagitan ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134
ng Pangulong Quezon,
ang Wikang Pambansa ay
ibabatay sa Tagalog.
Abril 1, 1940 – Ipinalabas
ang Kautusang
Tagapagpaganap na
nagtadhana ng paglilimbag
ng isang
balarila at isang
diksyunaryo sa Wikang
Pambansa. Ipinahayag pa
ring ituturo ang wikang
pambansa
sa mga paaralan sa buong
Pilipinas na nagsimula
noong Hunyo 19, 1940.
Hunyo 7, 1940 – Pinagtibay
ng Batas-Komonwelt Blg.
570 na nagtadhana na
simula sa Hulyo 4, 1946.
Ang Wikang Pambansa ay
isa sa mga opisyal na wika
ng bansa.
Marso 26, 1954 –
Nagpalabas ng isang
kautusan ang Pangulong
Ramon Magsaysay sa
taunang
pagdiriwang ng Linggo
ng Wikang Pambansa
mula sa Marso 29 –
Abril 4. Subalit ang
petsa ng
pagdiriwang ay inilipat sa
Agosto 13-19 tuwing taon.
Agosto 12, 1959- Tinawag
na Pilipino ang Wikang
Pambansa ng lagdaan ni
Kalihim Jose Romero ng
Kagawaran ng Edukasyon
ang Kautusang Blg 7. Ayon
sa kautusang ito, kaylaman
at tutukuyin ang
pambansang wika ay
Pilipino ang gagamitin.
Oktubre 24,1967-
Nilagdaan ni Pangulong
Marcos ang isang
kautusang nagtatadhana na
ang lahat ng
mga gusali at mga
tanggapan ng pamahalaan
ay panganlan sa Pilipino.
Marso, 1968 – Ipinalabas ni
Kalihim Tagapagpaganap,
Rafael Salas, ang isang
kautusan na ang lahat ng
pamuhatan ng liham ng
mga kagawaran, tanggapan
at mga sangay nito ay
maisulat sa Pilipino.
Agosto 7, 1973- Nilikha ng
Pambansang Lupon ng
Edukasyon ang resolusyong
nagsasaad na gagamiting
midyum ng pagtuturo mula
sa antas elementarya
hanggang tersyarya sa lahat
ng paaralang pambayan
o pribado at pasisimula sa
taong panuruan 1974–75.
Hunyo 19, 1974 –
Nilagdaan ni Kalihim Juan
Manuel ng Kagawaran ng
Edukasyon at Kultura ang
Kautusang Pangkagawaran
Blg.25 para sa
pagpapatupad ng
edukasyong bilingwal sa
lahat ng kolehiyo
at pamantasan.
Nobyembre 1936-
Inaprobahan ng Kongreso
ang Batas Komonwelt
Bilang 184 na lumikha ng
Surian ng
Wikang Pambansa na
naatasang gumawa ng pag-
aaral ng mga katutubong
wika at pumili ng isa na
magiging batayan ng
wikang pambansa.
Disyembre 30, 1937 – Sa
pamamagitan ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134
ng Pangulong Quezon,
ang Wikang Pambansa ay
ibabatay sa Tagalog.
Abril 1, 1940 – Ipinalabas
ang Kautusang
Tagapagpaganap na
nagtadhana ng paglilimbag
ng isang
balarila at isang
diksyunaryo sa Wikang
Pambansa. Ipinahayag pa
ring ituturo ang wikang
pambansa
sa mga paaralan sa buong
Pilipinas na nagsimula
noong Hunyo 19, 1940.
Hunyo 7, 1940 – Pinagtibay
ng Batas-Komonwelt Blg.
570 na nagtadhana na
simula sa Hulyo 4, 1946.
Ang Wikang Pambansa ay
isa sa mga opisyal na wika
ng bansa.
Marso 26, 1954 –
Nagpalabas ng isang
kautusan ang Pangulong
Ramon Magsaysay sa
taunang
pagdiriwang ng Linggo
ng Wikang Pambansa
mula sa Marso 29 –
Abril 4. Subalit ang
petsa ng
pagdiriwang ay inilipat sa
Agosto 13-19 tuwing taon.
Agosto 12, 1959- Tinawag
na Pilipino ang Wikang
Pambansa ng lagdaan ni
Kalihim Jose Romero ng
Kagawaran ng Edukasyon
ang Kautusang Blg 7. Ayon
sa kautusang ito, kaylaman
at tutukuyin ang
pambansang wika ay
Pilipino ang gagamitin.
Oktubre 24,1967-
Nilagdaan ni Pangulong
Marcos ang isang
kautusang nagtatadhana na
ang lahat ng
mga gusali at mga
tanggapan ng pamahalaan
ay panganlan sa Pilipino.
Marso, 1968 – Ipinalabas ni
Kalihim Tagapagpaganap,
Rafael Salas, ang isang
kautusan na ang lahat ng
pamuhatan ng liham ng
mga kagawaran, tanggapan
at mga sangay nito ay
maisulat sa Pilipino.
Agosto 7, 1973- Nilikha ng
Pambansang Lupon ng
Edukasyon ang resolusyong
nagsasaad na gagamiting
midyum ng pagtuturo mula
sa antas elementarya
hanggang tersyarya sa lahat
ng paaralang pambayan
o pribado at pasisimula sa
taong panuruan 1974–75.
Hunyo 19, 1974 –
Nilagdaan ni Kalihim Juan
Manuel ng Kagawaran ng
Edukasyon at Kultura ang
Kautusang Pangkagawaran
Blg.25 para sa
pagpapatupad ng
edukasyong bilingwal sa
lahat ng kolehiyo
at pamantasan.
Nobyembre 1936-
Inaprobahan ng Kongreso
ang Batas Komonwelt
Bilang 184 na lumikha ng
Surian ng
Wikang Pambansa na
naatasang gumawa ng pag-
aaral ng mga katutubong
wika at pumili ng isa na
magiging batayan ng
wikang pambansa.
Disyembre 30, 1937 – Sa
pamamagitan ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134
ng Pangulong Quezon,
ang Wikang Pambansa ay
ibabatay sa Tagalog.
Abril 1, 1940 – Ipinalabas
ang Kautusang
Tagapagpaganap na
nagtadhana ng paglilimbag
ng isang
balarila at isang
diksyunaryo sa Wikang
Pambansa. Ipinahayag pa
ring ituturo ang wikang
pambansa
sa mga paaralan sa buong
Pilipinas na nagsimula
noong Hunyo 19, 1940.
Hunyo 7, 1940 – Pinagtibay
ng Batas-Komonwelt Blg.
570 na nagtadhana na
simula sa Hulyo 4, 1946.
Ang Wikang Pambansa ay
isa sa mga opisyal na wika
ng bansa.
Marso 26, 1954 –
Nagpalabas ng isang
kautusan ang Pangulong
Ramon Magsaysay sa
taunang
pagdiriwang ng Linggo
ng Wikang Pambansa
mula sa Marso 29 –
Abril 4. Subalit ang
petsa ng
pagdiriwang ay inilipat sa
Agosto 13-19 tuwing taon.
Agosto 12, 1959- Tinawag
na Pilipino ang Wikang
Pambansa ng lagdaan ni
Kalihim Jose Romero ng
Kagawaran ng Edukasyon
ang Kautusang Blg 7. Ayon
sa kautusang ito, kaylaman
at tutukuyin ang
pambansang wika ay
Pilipino ang gagamitin.
Oktubre 24,1967-
Nilagdaan ni Pangulong
Marcos ang isang
kautusang nagtatadhana na
ang lahat ng
mga gusali at mga
tanggapan ng pamahalaan
ay panganlan sa Pilipino.
Marso, 1968 – Ipinalabas ni
Kalihim Tagapagpaganap,
Rafael Salas, ang isang
kautusan na ang lahat ng
pamuhatan ng liham ng
mga kagawaran, tanggapan
at mga sangay nito ay
maisulat sa Pilipino.
Agosto 7, 1973- Nilikha ng
Pambansang Lupon ng
Edukasyon ang resolusyong
nagsasaad na gagamiting
midyum ng pagtuturo mula
sa antas elementarya
hanggang tersyarya sa lahat
ng paaralang pambayan
o pribado at pasisimula sa
taong panuruan 1974–75.
Hunyo 19, 1974 –
Nilagdaan ni Kalihim Juan
Manuel ng Kagawaran ng
Edukasyon at Kultura ang
Kautusang Pangkagawaran
Blg.25 para sa
pagpapatupad ng
edukasyong bilingwal sa
lahat ng kolehiyo
at pamantasan.
Nobyembre 1936-
Inaprobahan ng Kongreso
ang Batas Komonwelt
Bilang 184 na lumikha ng
Surian ng
Wikang Pambansa na
naatasang gumawa ng pag-
aaral ng mga katutubong
wika at pumili ng isa na
magiging batayan ng
wikang pambansa.
Disyembre 30, 1937 – Sa
pamamagitan ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134
ng Pangulong Quezon,
ang Wikang Pambansa ay
ibabatay sa Tagalog.
Abril 1, 1940 – Ipinalabas
ang Kautusang
Tagapagpaganap na
nagtadhana ng paglilimbag
ng isang
balarila at isang
diksyunaryo sa Wikang
Pambansa. Ipinahayag pa
ring ituturo ang wikang
pambansa
sa mga paaralan sa buong
Pilipinas na nagsimula
noong Hunyo 19, 1940.
Hunyo 7, 1940 – Pinagtibay
ng Batas-Komonwelt Blg.
570 na nagtadhana na
simula sa Hulyo 4, 1946.
Ang Wikang Pambansa ay
isa sa mga opisyal na wika
ng bansa.
Marso 26, 1954 –
Nagpalabas ng isang
kautusan ang Pangulong
Ramon Magsaysay sa
taunang
pagdiriwang ng Linggo
ng Wikang Pambansa
mula sa Marso 29 –
Abril 4. Subalit ang
petsa ng
pagdiriwang ay inilipat sa
Agosto 13-19 tuwing taon.
Agosto 12, 1959- Tinawag
na Pilipino ang Wikang
Pambansa ng lagdaan ni
Kalihim Jose Romero ng
Kagawaran ng Edukasyon
ang Kautusang Blg 7. Ayon
sa kautusang ito, kaylaman
at tutukuyin ang
pambansang wika ay
Pilipino ang gagamitin.
Oktubre 24,1967-
Nilagdaan ni Pangulong
Marcos ang isang
kautusang nagtatadhana na
ang lahat ng
mga gusali at mga
tanggapan ng pamahalaan
ay panganlan sa Pilipino.
Marso, 1968 – Ipinalabas ni
Kalihim Tagapagpaganap,
Rafael Salas, ang isang
kautusan na ang lahat ng
pamuhatan ng liham ng
mga kagawaran, tanggapan
at mga sangay nito ay
maisulat sa Pilipino.
Agosto 7, 1973- Nilikha ng
Pambansang Lupon ng
Edukasyon ang resolusyong
nagsasaad na gagamiting
midyum ng pagtuturo mula
sa antas elementarya
hanggang tersyarya sa lahat
ng paaralang pambayan
o pribado at pasisimula sa
taong panuruan 1974–75.
Hunyo 19, 1974 –
Nilagdaan ni Kalihim Juan
Manuel ng Kagawaran ng
Edukasyon at Kultura ang
Kautusang Pangkagawaran
Blg.25 para sa
pagpapatupad ng
edukasyong bilingwal sa
lahat ng kolehiyo
at pamantasan.
Nobyembre 1936-
Inaprobahan ng Kongreso
ang Batas Komonwelt
Bilang 184 na lumikha ng
Surian ng
Wikang Pambansa na
naatasang gumawa ng pag-
aaral ng mga katutubong
wika at pumili ng isa na
magiging batayan ng
wikang pambansa.
Disyembre 30, 1937 – Sa
pamamagitan ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134
ng Pangulong Quezon,
ang Wikang Pambansa ay
ibabatay sa Tagalog.
Abril 1, 1940 – Ipinalabas
ang Kautusang
Tagapagpaganap na
nagtadhana ng paglilimbag
ng isang
balarila at isang
diksyunaryo sa Wikang
Pambansa. Ipinahayag pa
ring ituturo ang wikang
pambansa
sa mga paaralan sa buong
Pilipinas na nagsimula
noong Hunyo 19, 1940.
Hunyo 7, 1940 – Pinagtibay
ng Batas-Komonwelt Blg.
570 na nagtadhana na
simula sa Hulyo 4, 1946.
Ang Wikang Pambansa ay
isa sa mga opisyal na wika
ng bansa.
Marso 26, 1954 –
Nagpalabas ng isang
kautusan ang Pangulong
Ramon Magsaysay sa
taunang
pagdiriwang ng Linggo
ng Wikang Pambansa
mula sa Marso 29 –
Abril 4. Subalit ang
petsa ng
pagdiriwang ay inilipat sa
Agosto 13-19 tuwing taon.
Agosto 12, 1959- Tinawag
na Pilipino ang Wikang
Pambansa ng lagdaan ni
Kalihim Jose Romero ng
Kagawaran ng Edukasyon
ang Kautusang Blg 7. Ayon
sa kautusang ito, kaylaman
at tutukuyin ang
pambansang wika ay
Pilipino ang gagamitin.
Oktubre 24,1967-
Nilagdaan ni Pangulong
Marcos ang isang
kautusang nagtatadhana na
ang lahat ng
mga gusali at mga
tanggapan ng pamahalaan
ay panganlan sa Pilipino.
Marso, 1968 – Ipinalabas ni
Kalihim Tagapagpaganap,
Rafael Salas, ang isang
kautusan na ang lahat ng
pamuhatan ng liham ng
mga kagawaran, tanggapan
at mga sangay nito ay
maisulat sa Pilipino.
Agosto 7, 1973- Nilikha ng
Pambansang Lupon ng
Edukasyon ang resolusyong
nagsasaad na gagamiting
midyum ng pagtuturo mula
sa antas elementarya
hanggang tersyarya sa lahat
ng paaralang pambayan
o pribado at pasisimula sa
taong panuruan 1974–75.
Hunyo 19, 1974 –
Nilagdaan ni Kalihim Juan
Manuel ng Kagawaran ng
Edukasyon at Kultura ang
Kautusang Pangkagawaran
Blg.25 para sa
pagpapatupad ng
edukasyong bilingwal sa
lahat ng kolehiyo
at pamantasan.
Nobyembre 1936-
Inaprobahan ng Kongreso
ang Batas Komonwelt
Bilang 184 na lumikha ng
Surian ng
Wikang Pambansa na
naatasang gumawa ng pag-
aaral ng mga katutubong
wika at pumili ng isa na
magiging batayan ng
wikang pambansa.
Disyembre 30, 1937 – Sa
pamamagitan ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134
ng Pangulong Quezon,
ang Wikang Pambansa ay
ibabatay sa Tagalog.
Abril 1, 1940 – Ipinalabas
ang Kautusang
Tagapagpaganap na
nagtadhana ng paglilimbag
ng isang
balarila at isang
diksyunaryo sa Wikang
Pambansa. Ipinahayag pa
ring ituturo ang wikang
pambansa
sa mga paaralan sa buong
Pilipinas na nagsimula
noong Hunyo 19, 1940.
Hunyo 7, 1940 – Pinagtibay
ng Batas-Komonwelt Blg.
570 na nagtadhana na
simula sa Hulyo 4, 1946.
Ang Wikang Pambansa ay
isa sa mga opisyal na wika
ng bansa.
Marso 26, 1954 –
Nagpalabas ng isang
kautusan ang Pangulong
Ramon Magsaysay sa
taunang
pagdiriwang ng Linggo
ng Wikang Pambansa
mula sa Marso 29 –
Abril 4. Subalit ang
petsa ng
pagdiriwang ay inilipat sa
Agosto 13-19 tuwing taon.
Agosto 12, 1959- Tinawag
na Pilipino ang Wikang
Pambansa ng lagdaan ni
Kalihim Jose Romero ng
Kagawaran ng Edukasyon
ang Kautusang Blg 7. Ayon
sa kautusang ito, kaylaman
at tutukuyin ang
pambansang wika ay
Pilipino ang gagamitin.
Oktubre 24,1967-
Nilagdaan ni Pangulong
Marcos ang isang
kautusang nagtatadhana na
ang lahat ng
mga gusali at mga
tanggapan ng pamahalaan
ay panganlan sa Pilipino.
Marso, 1968 – Ipinalabas ni
Kalihim Tagapagpaganap,
Rafael Salas, ang isang
kautusan na ang lahat ng
pamuhatan ng liham ng
mga kagawaran, tanggapan
at mga sangay nito ay
maisulat sa Pilipino.
Agosto 7, 1973- Nilikha ng
Pambansang Lupon ng
Edukasyon ang resolusyong
nagsasaad na gagamiting
midyum ng pagtuturo mula
sa antas elementarya
hanggang tersyarya sa lahat
ng paaralang pambayan
o pribado at pasisimula sa
taong panuruan 1974–75.
Hunyo 19, 1974 –
Nilagdaan ni Kalihim Juan
Manuel ng Kagawaran ng
Edukasyon at Kultura ang
Kautusang Pangkagawaran
Blg.25 para sa
pagpapatupad ng
edukasyong bilingwal sa
lahat ng kolehiyo
at pamantasan.
Nobyembre 1936-
Inaprobahan ng Kongreso
ang Batas Komonwelt
Bilang 184 na lumikha ng
Surian ng
Wikang Pambansa na
naatasang gumawa ng pag-
aaral ng mga katutubong
wika at pumili ng isa na
magiging batayan ng
wikang pambansa.
Disyembre 30, 1937 – Sa
pamamagitan ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134
ng Pangulong Quezon,
ang Wikang Pambansa ay
ibabatay sa Tagalog.
Abril 1, 1940 – Ipinalabas
ang Kautusang
Tagapagpaganap na
nagtadhana ng paglilimbag
ng isang
balarila at isang
diksyunaryo sa Wikang
Pambansa. Ipinahayag pa
ring ituturo ang wikang
pambansa
sa mga paaralan sa buong
Pilipinas na nagsimula
noong Hunyo 19, 1940.
Hunyo 7, 1940 – Pinagtibay
ng Batas-Komonwelt Blg.
570 na nagtadhana na
simula sa Hulyo 4, 1946.
Ang Wikang Pambansa ay
isa sa mga opisyal na wika
ng bansa.
Marso 26, 1954 –
Nagpalabas ng isang
kautusan ang Pangulong
Ramon Magsaysay sa
taunang
pagdiriwang ng Linggo
ng Wikang Pambansa
mula sa Marso 29 –
Abril 4. Subalit ang
petsa ng
pagdiriwang ay inilipat sa
Agosto 13-19 tuwing taon.
Agosto 12, 1959- Tinawag
na Pilipino ang Wikang
Pambansa ng lagdaan ni
Kalihim Jose Romero ng
Kagawaran ng Edukasyon
ang Kautusang Blg 7. Ayon
sa kautusang ito, kaylaman
at tutukuyin ang
pambansang wika ay
Pilipino ang gagamitin.
Oktubre 24,1967-
Nilagdaan ni Pangulong
Marcos ang isang
kautusang nagtatadhana na
ang lahat ng
mga gusali at mga
tanggapan ng pamahalaan
ay panganlan sa Pilipino.
Marso, 1968 – Ipinalabas ni
Kalihim Tagapagpaganap,
Rafael Salas, ang isang
kautusan na ang lahat ng
pamuhatan ng liham ng
mga kagawaran, tanggapan
at mga sangay nito ay
maisulat sa Pilipino.
Agosto 7, 1973- Nilikha ng
Pambansang Lupon ng
Edukasyon ang resolusyong
nagsasaad na gagamiting
midyum ng pagtuturo mula
sa antas elementarya
hanggang tersyarya sa lahat
ng paaralang pambayan
o pribado at pasisimula sa
taong panuruan 1974–75.
Hunyo 19, 1974 –
Nilagdaan ni Kalihim Juan
Manuel ng Kagawaran ng
Edukasyon at Kultura ang
Kautusang Pangkagawaran
Blg.25 para sa
pagpapatupad ng
edukasyong bilingwal sa
lahat ng kolehiyo
at pamantasan.
Nobyembre 1936-
Inaprobahan ng Kongreso
ang Batas Komonwelt
Bilang 184 na lumikha ng
Surian ng
Wikang Pambansa na
naatasang gumawa ng pag-
aaral ng mga katutubong
wika at pumili ng isa na
magiging batayan ng
wikang pambansa.
Disyembre 30, 1937 – Sa
pamamagitan ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134
ng Pangulong Quezon,
ang Wikang Pambansa ay
ibabatay sa Tagalog.
Abril 1, 1940 – Ipinalabas
ang Kautusang
Tagapagpaganap na
nagtadhana ng paglilimbag
ng isang
balarila at isang
diksyunaryo sa Wikang
Pambansa. Ipinahayag pa
ring ituturo ang wikang
pambansa
sa mga paaralan sa buong
Pilipinas na nagsimula
noong Hunyo 19, 1940.
Hunyo 7, 1940 – Pinagtibay
ng Batas-Komonwelt Blg.
570 na nagtadhana na
simula sa Hulyo 4, 1946.
Ang Wikang Pambansa ay
isa sa mga opisyal na wika
ng bansa.
Marso 26, 1954 –
Nagpalabas ng isang
kautusan ang Pangulong
Ramon Magsaysay sa
taunang
pagdiriwang ng Linggo
ng Wikang Pambansa
mula sa Marso 29 –
Abril 4. Subalit ang
petsa ng
pagdiriwang ay inilipat sa
Agosto 13-19 tuwing taon.
Agosto 12, 1959- Tinawag
na Pilipino ang Wikang
Pambansa ng lagdaan ni
Kalihim Jose Romero ng
Kagawaran ng Edukasyon
ang Kautusang Blg 7. Ayon
sa kautusang ito, kaylaman
at tutukuyin ang
pambansang wika ay
Pilipino ang gagamitin.
Oktubre 24,1967-
Nilagdaan ni Pangulong
Marcos ang isang
kautusang nagtatadhana na
ang lahat ng
mga gusali at mga
tanggapan ng pamahalaan
ay panganlan sa Pilipino.
Marso, 1968 – Ipinalabas ni
Kalihim Tagapagpaganap,
Rafael Salas, ang isang
kautusan na ang lahat ng
pamuhatan ng liham ng
mga kagawaran, tanggapan
at mga sangay nito ay
maisulat sa Pilipino.
Agosto 7, 1973- Nilikha ng
Pambansang Lupon ng
Edukasyon ang resolusyong
nagsasaad na gagamiting
midyum ng pagtuturo mula
sa antas elementarya
hanggang tersyarya sa lahat
ng paaralang pambayan
o pribado at pasisimula sa
taong panuruan 1974–75.
Hunyo 19, 1974 –
Nilagdaan ni Kalihim Juan
Manuel ng Kagawaran ng
Edukasyon at Kultura ang
Kautusang Pangkagawaran
Blg.25 para sa
pagpapatupad ng
edukasyong bilingwal sa
lahat ng kolehiyo
at pamantasan.
Nobyembre 1936-
Inaprobahan ng Kongreso
ang Batas Komonwelt
Bilang 184 na lumikha ng
Surian ng
Wikang Pambansa na
naatasang gumawa ng pag-
aaral ng mga katutubong
wika at pumili ng isa na
magiging batayan ng
wikang pambansa.
Disyembre 30, 1937 – Sa
pamamagitan ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134
ng Pangulong Quezon,
ang Wikang Pambansa ay
ibabatay sa Tagalog.
Abril 1, 1940 – Ipinalabas
ang Kautusang
Tagapagpaganap na
nagtadhana ng paglilimbag
ng isang
balarila at isang
diksyunaryo sa Wikang
Pambansa. Ipinahayag pa
ring ituturo ang wikang
pambansa
sa mga paaralan sa buong
Pilipinas na nagsimula
noong Hunyo 19, 1940.
Hunyo 7, 1940 – Pinagtibay
ng Batas-Komonwelt Blg.
570 na nagtadhana na
simula sa Hulyo 4, 1946.
Ang Wikang Pambansa ay
isa sa mga opisyal na wika
ng bansa.
Marso 26, 1954 –
Nagpalabas ng isang
kautusan ang Pangulong
Ramon Magsaysay sa
taunang
pagdiriwang ng Linggo
ng Wikang Pambansa
mula sa Marso 29 –
Abril 4. Subalit ang
petsa ng
pagdiriwang ay inilipat sa
Agosto 13-19 tuwing taon.
Agosto 12, 1959- Tinawag
na Pilipino ang Wikang
Pambansa ng lagdaan ni
Kalihim Jose Romero ng
Kagawaran ng Edukasyon
ang Kautusang Blg 7. Ayon
sa kautusang ito, kaylaman
at tutukuyin ang
pambansang wika ay
Pilipino ang gagamitin.
Oktubre 24,1967-
Nilagdaan ni Pangulong
Marcos ang isang
kautusang nagtatadhana na
ang lahat ng
mga gusali at mga
tanggapan ng pamahalaan
ay panganlan sa Pilipino.
Marso, 1968 – Ipinalabas ni
Kalihim Tagapagpaganap,
Rafael Salas, ang isang
kautusan na ang lahat ng
pamuhatan ng liham ng
mga kagawaran, tanggapan
at mga sangay nito ay
maisulat sa Pilipino.
Agosto 7, 1973- Nilikha ng
Pambansang Lupon ng
Edukasyon ang resolusyong
nagsasaad na gagamiting
midyum ng pagtuturo mula
sa antas elementarya
hanggang tersyarya sa lahat
ng paaralang pambayan
o pribado at pasisimula sa
taong panuruan 1974–75.
Hunyo 19, 1974 –
Nilagdaan ni Kalihim Juan
Manuel ng Kagawaran ng
Edukasyon at Kultura ang
Kautusang Pangkagawaran
Blg.25 para sa
pagpapatupad ng
edukasyong bilingwal sa
lahat ng kolehiyo
at pamantasan.
Nobyembre 1936-
Inaprobahan ng Kongreso
ang Batas Komonwelt
Bilang 184 na lumikha ng
Surian ng
Wikang Pambansa na
naatasang gumawa ng pag-
aaral ng mga katutubong
wika at pumili ng isa na
magiging batayan ng
wikang pambansa.
Disyembre 30, 1937 – Sa
pamamagitan ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134
ng Pangulong Quezon,
ang Wikang Pambansa ay
ibabatay sa Tagalog.
Abril 1, 1940 – Ipinalabas
ang Kautusang
Tagapagpaganap na
nagtadhana ng paglilimbag
ng isang
balarila at isang
diksyunaryo sa Wikang
Pambansa. Ipinahayag pa
ring ituturo ang wikang
pambansa
sa mga paaralan sa buong
Pilipinas na nagsimula
noong Hunyo 19, 1940.
Hunyo 7, 1940 – Pinagtibay
ng Batas-Komonwelt Blg.
570 na nagtadhana na
simula sa Hulyo 4, 1946.
Ang Wikang Pambansa ay
isa sa mga opisyal na wika
ng bansa.
Marso 26, 1954 –
Nagpalabas ng isang
kautusan ang Pangulong
Ramon Magsaysay sa
taunang
pagdiriwang ng Linggo
ng Wikang Pambansa
mula sa Marso 29 –
Abril 4. Subalit ang
petsa ng
pagdiriwang ay inilipat sa
Agosto 13-19 tuwing taon.
Agosto 12, 1959- Tinawag
na Pilipino ang Wikang
Pambansa ng lagdaan ni
Kalihim Jose Romero ng
Kagawaran ng Edukasyon
ang Kautusang Blg 7. Ayon
sa kautusang ito, kaylaman
at tutukuyin ang
pambansang wika ay
Pilipino ang gagamitin.
Oktubre 24,1967-
Nilagdaan ni Pangulong
Marcos ang isang
kautusang nagtatadhana na
ang lahat ng
mga gusali at mga
tanggapan ng pamahalaan
ay panganlan sa Pilipino.
Marso, 1968 – Ipinalabas ni
Kalihim Tagapagpaganap,
Rafael Salas, ang isang
kautusan na ang lahat ng
pamuhatan ng liham ng
mga kagawaran, tanggapan
at mga sangay nito ay
maisulat sa Pilipino.
Agosto 7, 1973- Nilikha ng
Pambansang Lupon ng
Edukasyon ang resolusyong
nagsasaad na gagamiting
midyum ng pagtuturo mula
sa antas elementarya
hanggang tersyarya sa lahat
ng paaralang pambayan
o pribado at pasisimula sa
taong panuruan 1974–75.
Hunyo 19, 1974 –
Nilagdaan ni Kalihim Juan
Manuel ng Kagawaran ng
Edukasyon at Kultura ang
Kautusang Pangkagawaran
Blg.25 para sa
pagpapatupad ng
edukasyong bilingwal sa
lahat ng kolehiyo
at pamantasan.
Nobyembre 1936-
Inaprobahan ng Kongreso
ang Batas Komonwelt
Bilang 184 na lumikha ng
Surian ng
Wikang Pambansa na
naatasang gumawa ng pag-
aaral ng mga katutubong
wika at pumili ng isa na
magiging batayan ng
wikang pambansa.
Disyembre 30, 1937 – Sa
pamamagitan ng Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 134
ng Pangulong Quezon,
ang Wikang Pambansa ay
ibabatay sa Tagalog.
Abril 1, 1940 – Ipinalabas
ang Kautusang
Tagapagpaganap na
nagtadhana ng paglilimbag
ng isang
balarila at isang
diksyunaryo sa Wikang
Pambansa. Ipinahayag pa
ring ituturo ang wikang
pambansa
sa mga paaralan sa buong
Pilipinas na nagsimula
noong Hunyo 19, 1940.
Hunyo 7, 1940 – Pinagtibay
ng Batas-Komonwelt Blg.
570 na nagtadhana na
simula sa Hulyo 4, 1946.
Ang Wikang Pambansa ay
isa sa mga opisyal na wika
ng bansa.
Marso 26, 1954 –
Nagpalabas ng isang
kautusan ang Pangulong
Ramon Magsaysay sa
taunang
pagdiriwang ng Linggo
ng Wikang Pambansa
mula sa Marso 29 –
Abril 4. Subalit ang
petsa ng
pagdiriwang ay inilipat sa
Agosto 13-19 tuwing taon.
Agosto 12, 1959- Tinawag
na Pilipino ang Wikang
Pambansa ng lagdaan ni
Kalihim Jose Romero ng
Kagawaran ng Edukasyon
ang Kautusang Blg 7. Ayon
sa kautusang ito, kaylaman
at tutukuyin ang
pambansang wika ay
Pilipino ang gagamitin.
Oktubre 24,1967-
Nilagdaan ni Pangulong
Marcos ang isang
kautusang nagtatadhana na
ang lahat ng
mga gusali at mga
tanggapan ng pamahalaan
ay panganlan sa Pilipino.
Marso, 1968 – Ipinalabas ni
Kalihim Tagapagpaganap,
Rafael Salas, ang isang
kautusan na ang lahat ng
pamuhatan ng liham ng
mga kagawaran, tanggapan
at mga sangay nito ay
maisulat sa Pilipino.
Agosto 7, 1973- Nilikha ng
Pambansang Lupon ng
Edukasyon ang resolusyong
nagsasaad na gagamiting
midyum ng pagtuturo mula
sa antas elementarya
hanggang tersyarya sa lahat
ng paaralang pambayan
o pribado at pasisimula sa
taong panuruan 1974–75.
Hunyo 19, 1974 –
Nilagdaan ni Kalihim Juan
Manuel ng Kagawaran ng
Edukasyon at Kultura ang
Kautusang Pangkagawaran
Blg.25 para sa
pagpapatupad ng
edukasyong bilingwal sa
lahat ng kolehiyo
at pamantasa
Ang sumusunod ay ibat
ibang kautusang ipinairal
ng ating pamahalaan
tungkol sa pagkasulong ng
ating wika:
Nobyembre 1936-
Inaprobahan ng Kongreso
ang Batas Komonwelt
Bilang 184 na lumikha ng
Surian ng
Wikang Pambansa na
naatasang gumawa ng pag-
aaral ng mga katutubong
wika at pumili ng isa na
magiging batayan ng
wikang pambansa.
1934
KUMBENSYONG KONSTITUSYUNAL
Ito ay binubuo ng mga delegado mula sa iba’t ibang parte ng Pilipinas. Dito pinag-usapan ng mabuti kung anong
wika ang itatag bilang wikang pambansa. Nagkakaroon ng pagtatalo kung wikang katutubo ba o wikang ingles ang
gagamitin

⇒ 1935

SALIGANG-BATAS NG 1935, ARTIKULO XIV, SEKSYON 3

Dito ay itinadhana na ang Kongreso ay gumawa ng mga hakbang tungo sa pagpapaunlad at pagpapatibay ng
pangkalahatang Wikang Pambansa na batay sa isa sa mga umiiral na katutubong wika.
⇒ 1936
BATAS KOMONWELT BLG. 184
itinatag ni Pangulong Manuel Quezon ang Surian ng Wikang Pambansa batay sa Batas Komonwelt Blg. 184.
Tungkulin ng Surian ay mamuno sa pag-aaral at pagpili ng wikang pambansa. Ang pagpili ng isang pambansang
wika ay ibinatay sa “pagkaunlad ng estruktura, mekanismo, at panitikan na pawang tinatanggap at ginagamit ng
malaking bilang ng mga Filipino.” Si Jaime de Veyra, ang pinuno ng komite na nagsagawa ng pag-aaral ay napili
ang Tagalog bilang batayan ng “Wikang Pambansa”.

⇒ 1937
KAUTUSANG TAGAGANAP BLG. 134
Sa bisa ng saligang batas 1935 pinahayag ni Pangulong Manuel Quezon na ang Wikang Pambansa ay ibabatay sa
wikang Tagalog. Magkakabisa ito pagkatapos ng dalawang taon.

⇒ 1940
KAUTUSANG TAGAGANAP BLG. 263
Pinalabas ni Pangulong Manuel Quezon ang Kautusang Taggaganap Blg. 203 . Ito ay nagpapahintulot sa
pagpapalimbag ng talatinigang Tagalog-Ingles at Bararila sa Wikang Pambansa. Pinasimulan nito ang paguturo ng
Wikang Pambansa sa lahat ng paaralan sa buong bansa.

⇒ 1946
ARAW NG PAGSASARILI (HULYO 4, 1946)
Sa panahong ito ipinagkaloob ng Amerika ang kalayaan ng mga Pilipino. Ipinahayag na ang opisyal na wika ng
bansa ay Tagalog at Ingles na binatay sa Batas Komonwelt blg. 570

⇒ 1954

LINGGO NG WIKANG PAMBANSA (MARSO 26, 1954)

Nilagdaan ni Pangulong Ramon Magsaysay ang Proklamasyon Blg 12 na nagpapahayag ng pagdiriwang ng
Linggo ng Wika. Ibinase ng Surian ng Wikang Pambansa ang proklamasyon sa karaawan ni Francisco Balagtas
(March 29-April 4).

⇒ 1955
LINGGO NG WIKANG PAMBANSA (SETYEMBRE 23, 1955)
Nilagdaan ni Pangulong Magsaysay ang Proklamasyon Blg. 186 upang ilipat ang Linggo ng Wika mula sa ika-13
hanggang ika-19 ng Agosto bilang paggunita sa kaarawan ni Manuel L. Quezon.

⇒ 1959
KAUTUSANG PANGKAGAWARAN BLG. 7 (AGOSTO 13, 1959)
Pinalabas ng Kalihim ng Kagawaran g Edukasyon, Si Jose E. Romero, ang kalihim ng Kagawaran ng Edukasyon,
ay ipinalabas ang Kautusang Pangkagawaran blg. 7 na nagsasaad na ang Wikang Pambansa ay tatawagin
ng Pilipino.
⇒ 1963

PAMBANSANG AWIT NG PILIPINAS

Nilagdaan ni dating Pangulong Macapagal ang Kautusang Tagapagpaganap Blg. 60 na nagsasabi na dapat awitin
ang pambansang awit ng Pilipinas sa titik nitong Filipino.

⇒ 1967
KAUTUSANG TAGAPAGPAGANAP BLG. 96 (OKTUBRE 24, 1967)
Ang lahat ng epidisyo, gusali, at tanggapan at pamahalaan ay pangangalanan sa Filipino ayon sa Kautusang
Tagapagpaganap Blg. 96 ni dating Pangulong Marcos.

⇒ 1973
1973 SALIGANG BATAS, ARTIKULO XV, SEKSYON 3, BLG. 2
Ang Saligang Batas ng 1973 ay dapat ipahayag sa wikang Ingles at Filipino (Mga wikang opisyal) . Ang
Pambansang Asamblea ay dapat gumawa ng mga hakbang tungo sa pagpapaunlad at pormal na adapsyon ng
panlahat na Wikang Pambansa.

⇒ 1987

1987 SALIGANG BATAS, ARTIKULO XIV, SEKSYON 6-9 (PEBRERO 2, 1987 AT

AGOSTO 6 1987)
Dito nadeklara ng Komisyong Konstitusyonal na binuo ni dating Pangulong Cory Aquino na ang Wikang
Pambansa ng Pilipinas ay kikilalaning Wikang Filipino.

Ayon naman sa Kautusang Pangkagawaran Blg. 81, nagtakda ng Alpabetong Filipino na binubuo ng 28 letra .

⇒ 1997
PROKLAMASYON BLG. 104
Ang buwan ng Agosto taun-taon ay magiging Buwang ng Wikang Filipino.

Lingguwistikong Komunidad

Termino sa sosyolingguwistiks na tumutukoy sa isang grupo ng mga taong

gumagamit sa iisang uri ng barayti ng wika at nagkakaunawaan sa mga
ispesipikong patakaran o mga alituntunin sa paggamit ng wika.

Nagkakasundo ang mga miyembro sa kahulugan ng wika at interpretasyon

nito, maging ang kontekstong kultural na kaakibat nito. Kaisahan na tila
may iisang mukha, wika, kilos, o tunguhin ang bawat kasapi.

Etimolohiya

Lingguistiko or Linguistics
(Linguist) + (-ics)
Ang lingguwistiko ay ang pag-aaral sa wika ng tao at tinatawag na isang
lingguwista ang mga dalubhasa rito.

Komunidad
(comunidad) Espanyol
Ang pamayanan o kumunidad ay pangkaraniwang tumutukoy sa isang yunit
na panlipunan o pakikipagkapwa na mas malaki kaysa sa isang tahanan,
mag-anak, o pamamahay (kabahayan) na may pinasasaluhang karaniwang
mga pagpapahalaga at may matibay na pagsasamahang panlipunan.
Mga Salik ng Lingguwistikong Komunidad

 May kaisahan sa paggamit ng wika at naibabahagi ito sa iba.

(Chomsky, 1965; Lyons, 1970)
 Nakapagbabahagi at malaya ang kasapi sa tuntunin ng wika at
interpretasyon nito. (Hymes, 1972)
 May kaisahan sa pagpapahalaga at palagay hinggil sa gamit ng
wika. (Labov, 1972)

Homogenous na Wika

Iisang gamit ng wika sa isang tiyak na pangkat, grupo, kompanya o

lupon.

 Sektor – mga manggagawa

 Grupong pormal – Bible study group
 Grupong impormal – barkada
 Yunit- team ng basketbol; organisasyon ng mga mag-aaral sa
paaralan.

Multikultural na Komunidad

Pagkakaisa sa gitna ng pagkakaiba.”

 Lahi
 Kulay ng balat
 Kasarian
 Paniniwala
 Pananampalataya
 Estado sa buhay at kasaysayan
 Aspirasyon sa hinaharap

Heterogenous na Wika

Maraming wika na ginagamit dahil sa multikultural nating katangian,

identidad, at pinagmulan.

 Internasyonal- United Nations; UNICEF; at iba pa

 Rehiyonal- European Union; ASEAN;at iba pa
 Pambansa- Pilipinas, Indonesia, Japan at iba pa
 Organisasyonal- Microsoft, Google, Nestle; at iba pa
Barayti ng Wika

Nag-uugat ang mga barayti ng wika sa pagkakaiba-iba ng mga indibidwal

at grupo, maging ng kani-kanilang tirahan, interes, gawain, pinag-aralan at
iba pa. May dalawang dimensyon ang baryabiliti nito: heograpikal at sosyal
(Constantino, 2006)

DAYALEK

Ito ang barayti ng wika na ginagamit ng partikular na pangkat ng mga tao

mula sa isang partikular na lugar tulad ng lalawigan, rehiyon, o bayan.

 Ang isang bisayang nagsasalita ngTagalog o Filipino ay may tonong

hawig sa Bisaya at gumagamit ng mga leksikon o ilang
bokabularyong may
 pinagsamangTagalog at Bisaya na tinatawag ding “TagBis”.
Pinapalitan ang panlaping “um” ng “mag”.
 MAGkaon (mokaon) tayo adto sa mall- (Tagalog- Bisaya)
 kUMain tayo sa mall- (Tagalog sa Maynila)

IDYOLEK

Ito ay estilo o paraan ng paggamit ng wika na sinasalita ng pangkat o tiyak

na mga tao na mayroong pansariling paraan ng pagsasalita ang bawat isa.

Halimbawa:
Noli De Castro
Mike Enriquez
Mon Tulfo
Ruffa Mae Quinto
Boy Abunda
Kris Aquino

SOSYOLEK

Ito ang barayti ng wikang nakabatay sa katayuan o antas panlipunan o

dimensiyong sosyal ng mga taong gumagamit ng wika.
Halimbawa:
Wika ng Beki o Gay Lingo
Churchchill- sosyal Indiana Jones- nang- indyan Bigalou- malaki
Givenchy- pahingi Juli Andrew- mahuli

Coñoc (Coñoctic o Conyospeak)

“Let’s make kain na.” “Wait lang. I’m calling
pa kasi ni Ana.”

JOLOGS 0 “JEJEMON”
Nandito na ako- “D2 na me” Kamusta?- “MuZtaH?”

ETNOLEK

Ang salitang ito ay nagmula sa etniko at dayalek na taglay nito ang mga
salitang nagiging bahagi na ng kanilang pagkakakilanlan ng isang pangkat-
etniko.

Halimbawa:
Vakkul- Pantakip sa ulo Payew- Hagdan-hagdang
Palayan (Ifugao)
Banas- mainit, maalinsangan Kadal Herayo- Sayaw ng Kasal
(Kalinga, Apayo

REGISTER

Ito ang barayti ng wika kung saan naiiangkop ng isang nagsasalita ang uri
ng wikang ginamit niya sa sitwasyon at sa kausap.

komunikasyon sa iba't ibang disiplina,may angkop na pananalita at

espesyalisadong terminong dapat gamitin na partikular sa larangan.
Nauukol ito sa layunin at paksa ayon sa larangang sangkot ng
komunikasyon

PIDGIN

Wala itong pormal na estraktura at tinawag ding “lengwahe ng wala

ninuman” o “ nobody’s native language”. Ginagamit ito sa mga tao na nasa
ibang lugar o bansa.
Halimbawa:
Ako punta banyo – Pupunta muna ako sa banyo.
Hindi ikaw galing kanta – Hindi ka magaling kumanta.
Sali ako laro ulan – Sasali akong maglaro sa ulan.

CREOLE

Ito ay isang wika na unang naging Pidgin ngunit kalaunan ay naging likas
na wika (nativized).

Halimbawa:
Chavacano (Zamboanga)- Hindi masasabing purong Kastila dahil sa
impluwensiya ng ating katutubong wika sa istruktura nito.
Mi nombre – Ang pangalan ko
Yu ting yu wan, a? – Akala mo espesyal ka o ano?

Ang kasaysayan ng wikang pambansa ay nahahati sa walong yugto:

Panahon ng Katutubong Pilipino

Baybayin - naglalaman ng 17 simbolo (14 katinig at 3 patinig).

Doctrina Christiana - nailimbag ang kauna-unahang aklat sa bansa sa

paraang baybayin.
Aklat panrelihiyon na nailimbag sa Pilipinas. Padre Juan de Placencia at
Padre Domingo Nieva (1593). Isinulat sa paraang baybayin

Panahon ng Kolonyalismong Espanyol- sa panahong ito ay naitakda ang

ilang batas kaugnay sa paggamit ng wikang Kastila sa mga paaralan ng
pamayanang Indio. Naipalaganap din ang paggamit ng alpabetong Romano
bilang palatitikang Filipino na nagging batayan ng ABAKADANG Tagalog na
binuo ng Lope K. Santos.

PANAHON NG REBULOSYON

- Maraming mga Pilipino ang naging matindi ang damdaming

nasyonalismo.
1897 Saligang Batas ng Biak na Bato--nag-aatas na ang Wikang Tagalog
ang magiging opisyal na wika ng mga Pilipino

Panahon ng Amerikano- dumating ang mga Amerikano sa pamumuno ni

Almirante Dewey. Ginamit nilang intrumento ang edukasyon na sistema ng
pampublikong paaralan at pamumuhay demokratiko. Sa panahong ito
ipinag-utos ang paggamit ng Ingles bilang wikang panturo.

Ikaapat na Yugto – Panahon ng Komonwelt

1935 Saligang Batas ng Pilipinas, Art.XIV Seksyon 3 ( Panahon ng

Komonwelt)
Ang kongreso ay gagawa ng mga hakbang tungo sa pagpapaunlad at
pagpapatibay ng isang wikang pambansa na batay sa mga umiiral na
katutubong wika

Ikalimang Yugto – Panahon ng Hapon

Sa pananakop ng mga Hapon sa bansa, ipinagamit ang katutubong wika

partikular ang wikang Tagalog na nagbunga ng pagdami ng babasahing
nailimbag at naging masigla ang panahon para sa pagsulat ng mga akdang
pampanitikan.

Ikaanim na Yugto – Panahon ng Pagbabalik ng Amerikano

Nagpatuloy ang mga hakbangin sa pagpapaunlad ng wikang pambansa.

Setyembre 23, 1955 - nilagdaan ni Pangulong Ramon Magsaysay ang
Proklamasyon Blg.186 na ililipat ang pagdiriwang ng Linggo ng Buwan ng
Wikang Pambansa mula Marso 29- Abril 4 sa Agosto 13-19 bilang pagkilala
sa kaarawan ni Manuel L. Quezon ang Ama ng Wikang Pambansa.

Agosto 13, 1959

Pinalalabas ng Kalihim Jose E. Romero ang Kautusang Pangkagawaran
Blg.7 na nagsasaad na kailan ma’y tutukuyin ang Wikang Pambansa ito ay
tatawaging PILIPINO.

Ikapitong Yugto – Panahon ng Konstitusyong 1986

Sa panahon na ito ay napabilis ang pagbabago, pag-unlad at paglaganap ng

wikang Filipino bilang wikang pambansa.
Hunyo 19, 1974 – Nilagdaan ng Kalihim ng Kagawaran ng Edukasyon na si
Juan L. Manuel ang Kautusan Pangkagawaran Blg.25 na nagtatakda sa
panuntunan sa pagpapatupad ng patakarang Edukasyong Bilinggwal sa
mga paaralan.
Pebrero 2, 1987 ( Bagong Konstitusyon, Artikulo XIV, Seksyon 6 ) – Ang
wikang pambansa ng Pilipinas ay Filipino. Ito ay dapat payabungin pa salig
sa umiiral na wika sa Pilipinas at iba pang mga wika.

Ikawalong Yugto –Panahon ng Internet at Globalisasyon

-Sa panahon na ito naipatupad ang MTB-MLE sa mga pre-school hanggang

ikatlong baitang. Nagkaroon din ng pagbabago sa kurikulum alinsunod sa
Enhanced Basic Education Act of 2013.
-Itinakda ang CHED Memo Order 20 noong 2015, nakasaad dito ang
kautusan sa planong pagtanggal ng mga asignatura sa Filipino gayundin
ang panitikang konstitusyon sa ilalim ng Revised General Education
Curriculum.
Abril 22, 2015 – ibinaba ng Korte Suprema ang isang TRO na nagpapaliban
sa pagsasakatuparan ng nasabing kurikulum.