My Vampire Boss

Characters:
Kalix: Franco Aguero
Luna: Irish Mabulo
Jake: Jay Bihag
Leo: Aaron Nievarez
Theo: Jhon Andrie Olitoquit
Mila: Hana Polon
Konduktor: Edgar Pamplona
Tindera: Meryl Francisco
Marites 1: Jezel Mayores
Marites 2: Nicole Fernandez

Chapter 1

Ako nga pala si Luna 19 (labing siyam na) taong gulang may isa pang kapatid na nag-aaral ng high school.
Lumaki kami sa pangangalaga ng aming lola. Sampung taon palang ako ng mawala ang aming mga
magulang dahil sa aksidente. Ngayon napag desisyon ko na lumuwas ng maynila dahil kailangan kong
makapag-ipon upang mapagamot ang aking lola dahil may sakit siya sa puso. Kaya iiwan ko muna ang
aking kapatid at lola ko. Mahirap man na mawalay sa kanila ngunit kailangan ko itong gawin para sa
kalusugan ng aking lola at kinabukasan ng aking kapatid.

Luna- Lola aalis na po ako.

Lola ni luna- oh siya mag iingat ka dun ah wag mong pabayaan ang sarili mo dun wala ako dun upang
alagaan ka.

Luna- opo lola mag-iingat po ako dun, mag iingat din po kayo dito. Yung gamot mo lola wag mong
kalimutang inomin ahh. Jake si lola wag mong papabayaan yong gamot niya ha wag mong kalimutan.

Jake- oo ate ako ng bahala kay lola.

Luna- yong pag-aaral mo wag mo din pababayaan.

Jake- oo ate mag ingat ka don ha mamimiss ka naming dito ni lola.

Nagyakapan sila at pagkatapos mag paalam ni luna sa kanyang kapatid at lola ay umalis na si luna
patungo sa sakayan ng bus.

Fastforward

Tagpo 1: Ang Pagdating

- Nasa loob ng isang bus si Luna, na may dalang backpack. Makikita sa bintana ang mga tanawin ng
Maynila. Naririnig ang boses ng konduktor na nagsasabi ng mga lugar na dadaanan ng bus.

Konduktor: (sa megaphone) Ayala! Ayala! Dadaan na po tayo sa Ayala! Baba na po ang mga pupunta sa
Ayala!

Luna: (sa sarili) Ayala... dito kaya ako bababa? Sabi kasi ni Tita, maraming trabaho dito sa Maynila. Baka
may makita akong pwede kong pasukan.

Konduktor: (sa megaphone) Makati! Makati! Dadaan na po tayo sa Makati! Baba na po ang mga pupunta
sa Makati!
Luna: (sa sarili) Makati... dito kaya ako bababa? Sabi kasi ni Tita, maraming pera dito sa Makati. Baka
may makita akong pwede kong kitain.

Konduktor: (sa megaphone) Pasay! Pasay! Dadaan na po tayo sa Pasay! Baba na po ang mga pupunta sa
Pasay!

Luna: (sa sarili) Pasay... dito kaya ako bababa? Sabi kasi ni Tita, maraming saya dito sa Pasay. Baka may
makita akong pwede kong libangan.

Konduktor: (sa megaphone) Manila! Manila! Dadaan na po tayo sa Manila! Baba na po ang mga pupunta
sa Manila!

Luna: (sa sarili) Manila... dito na ako bababa. Sabi kasi ni Tita, dito ang sentro ng lahat. Baka dito ko
makita ang aking kapalaran.

- Bumaba si Luna sa bus, at naglakad sa kalye. Makikita ang mga tao, sasakyan, gusali, at iba pang mga
bagay na nagpapakita ng buhay sa lungsod.

Luna: (sa sarili) Wow, ang ganda ng Maynila! Ang daming tao, ang daming sasakyan, ang daming gusali!
Parang nasa ibang mundo ako!

- Lumapit si Luna sa isang tindera ng balut, at bumili ng isa.

Luna: (sa tindera) Manang, pabili po ng balut.

Tindera: Sige, iha. Ilan ang kukunin mo?

Luna: Isa lang po, manang. Magkano po?

Tindera: Singkwenta pesos, iha.

Luna: Singkwenta pesos?! Ang mahal naman po!

Tindera: Eh, ganun talaga ang presyo dito sa Maynila, iha. Kung ayaw mo, huwag kang bumili.

Luna: (sa sarili) Hay, naku. Mahal pala ang bilihin dito sa Maynila. Paano na ako makakasurvive dito kung
ganito?

- Binayaran ni Luna ang tindera, at kinuha ang balut. Kumain siya nito habang naglalakad.

Luna: (sa sarili) Mmm, masarap naman ang balut. Pero sana mas mura. Kailangan ko na talagang
maghanap ng trabaho. Saan kaya ako makakahanap ng trabaho?

- Nakita ni Luna ang isang karatula na may nakasulat na "Wanted: Maid. Apply at 123 Vampire Street."

Luna: (sa sarili) Ay, may nakita akong karatula. Wanted: Maid. Apply at 123 Vampire Street. Hmm,
maid... katulong... pwede na rin. Basta may trabaho, okay na ako. Sige, subukan ko nga.

- Sinundan ni Luna ang direksyon ng karatula, at nakarating sa isang malaking bahay na may gate at
bakod. Nakita niya ang numero ng bahay: 123.

Luna: (sa sarili) Wow, ang laki ng bahay na ito! Sigurado akong mayaman ang nakatira dito. Baka malaki
ang sweldo nila sa katulong. Sana tanggapin nila ako.

- Pinindot ni Luna ang doorbell, at naghintay. Lumabas ang isang lalaki na naka-suit at tie. Siya si Kalix,
ang bampira.
Kalix: Sino ka? Anong kailangan mo?

Luna: Magandang araw po, sir. Ako po si Luna, galing po akong probinsya. Nandito po ako para mag-
apply bilang katulong. Nakita ko po kasi ang inyong karatula.

Kalix: Ah, ikaw ang mag-aapply bilang katulong. Pasok ka. I-interview kita.

Luna: Maraming salamat po, sir. Pasensya na po kung abala ako.

Kalix: Hindi ka abala. Ako ang abala. Tara na.

- Pumasok si Luna sa bahay ni Kalix, at isinara ang pinto. Magtatapos ang tagpo.

Tagpo 2: Ang Interview

- Nasa loob ng isang kwarto si Kalix at Luna. Makikita ang isang mesa, dalawang upuan, at isang laptop.
Nakaupo si Kalix sa likod ng mesa, habang nakaupo si Luna sa harap niya. Nag-uusap sila tungkol sa
trabaho.

Kalix: O, sige, simulan na natin ang interview. Ano ang pangalan mo?

Luna: Ako po si Luna, sir.

Kalix: Luna... maganda ang pangalan mo. Taga-saan ka?

Luna: Taga-Bicol po ako, sir.

Kalix: Bicol... malayo ang pinanggalingan mo. Bakit ka lumuwas ng Maynila?

Luna: Para po maghanap ng trabaho, sir. Kailangan ko po kasing tumulong sa aking magulang at bunso
kapatid na naiwan sa probinsya.

Kalix: I see. Ano ang trabaho ng magulang mo?

Luna: pasensha na po kayo sir ngunit wala na po akong magulang lumaki po ako sa aking lola na ang
trabaho po ay tindera sa palengke.

Kalix: Ah im really sorry sana hindi kita na offend sa question ko, kaya pala gusto mong magkatrabaho
dito sa Maynila. Para makatulong ka sa kanila.

Luna: ok lang po sir at Opo, sir. Mahal ko po kasi ang aking pamilya. Sila po ang inspirasyon ko.

Kalix: Napakabuti mo namang apo. May boyfriend ka na ba?

Luna: Wala po, sir. Hindi pa po ako nagkakaroon ng boyfriend.

Kalix: Talaga? Bakit naman? Wala ka bang mangliligaw?

Luna: Hindi po, sir. Hindi pa po ako interesado sa mga ganyan. Mas gusto ko po munang mag-focus sa
trabaho.

Kalix: Naku, sayang naman. Ang ganda mo pa naman. Sigurado akong maraming lalaki ang may gusto sa
iyo.

Luna: Nahihiya po ako, sir. Salamat po sa komplimento.

Kalix: Walang anuman. Ako nga pala si Kalix, ang may-ari ng bahay na ito. Ako ang magiging boss mo
kung matatanggap ka.

Luna: Kalix... maganda rin ang pangalan mo, sir. Kayo po ba ang naglagay ng karatula na naghahanap ng
katulong?

Kalix: Oo, ako ang naglagay nun. Kailangan ko kasi ng katulong na mag-aalaga sa bahay ko. Wala kasi
akong ibang kasama dito. Ako lang mag-isa.

Luna: Bakit po kayo lang mag-isa, sir? Wala po ba kayong pamilya o kaibigan?

Kalix: Wala. Matagal na akong nag-iisa. Hindi ko na kilala ang aking pamilya. At ang mga kaibigan ko,
nawala na rin.

Luna: Naku, nakakaawa naman po kayo, sir. Hindi po ba kayo nalulungkot?

Kalix: Hindi na. Sanay na akong mag-isa. Mas gusto ko nga ang ganito. Walang istorbo, walang
problema.

Luna: Pero hindi po ba mas masaya kung may kasama kayo? May makakausap, may makakasama, may
makakatulong?

Kalix: Hindi ko alam. Hindi ko na kasi na-experience ang ganyan. Baka hindi na ako bagay sa ganyan.

Luna: Hindi po totoo yan, sir. Lahat po tayo ay may karapatan na maging masaya. Lahat po tayo ay may
puwang sa mundo.

Kalix: Ikaw talaga, ang bait mo. Parang anghel ka na bumaba sa lupa.

Luna: Hindi po ako anghel, sir. Tao lang po ako, tulad ninyo.

Kalix: Hindi, hindi ka tulad ko. Iba ka. Espesyal ka.

Luna: Bakit naman po ninyo nasabi yan, sir?

Kalix: Kasi... kasi... (biglang tumahimik)

Luna: Sir, ano pong nangyari? Bakit po kayo tumigil?

Kalix: Wala, wala. Nakalimutan ko lang ang sasabihin ko. Sige, ituloy na natin ang interview. Ano ang
alam mong gawin bilang katulong?

Luna: Alam ko po ang maglinis, magluto, maglaba, magplantsa, at iba pang mga gawaing bahay.

Kalix: Ganun ba? Magaling ka ba sa mga ganyan?

Luna: Opo, sir. Marunong po akong gumamit ng mga makabagong gamit, tulad ng vacuum cleaner,
microwave oven, washing machine, at iba pa.

Kalix: Talaga? Eh, marunong ka bang gumamit ng computer?

Luna: Konti lang po, sir. Marunong po akong magbukas ng internet, mag-email, mag-Facebook, at mag-
Google.

Kalix: Ah, ganyan lang. Eh, marunong ka bang gumamit ng Photoshop?

Luna: Ano po yun, sir?

Kalix: Photoshop. Isang software na ginagamit para mag-edit ng mga larawan.

Luna: Hindi po, sir. Hindi ko po alam ang Photoshop.

Kalix: Hindi bale, hindi naman kailangan yan. Biro lang. Sige, huling tanong na. Bakit gusto mong maging
katulong ko?

Luna: Gusto ko pong maging katulong ninyo, sir, dahil kailangan ko po ng trabaho. Gusto ko pong
makatulong sa aking pamilya. At gusto ko rin pong makatrabaho sa isang mabait at magaling na boss,
tulad ninyo.

Kalix: Naku, napakabolera mo naman. Hindi naman ako mabait at magaling. Pero salamat sa pagpuri.
Sige, tapos na ang interview. Matatanggap kita bilang katulong.

Luna: Talaga po, sir? Matatanggap niyo po ako?

Kalix: Oo, matatanggap kita. Gusto kita. I mean, gusto ko ang iyong mga sagot. Magaling ka. I mean,
magaling kang katulong.

Luna: Maraming salamat po, sir. Hindi ko po kayo bibiguin. Sisikapin ko pong gawin ang aking trabaho
ng maayos.

Kalix: Walang anuman. Ako ang dapat magpasalamat sa iyo. Dahil sa iyo, may kasama na ako sa bahay.
May katulong na ako. I mean, may kaibigan na ako.

Luna: Kaibigan po, sir?

Kalix: Oo, kaibigan. Sana maging mag kaibigan tayo. Pwede ba?

Luna: Pwede po, sir. Masaya po akong maging kaibigan ninyo.

Kalix: Ako rin. Masaya akong maging kaibigan mo. Sige, ipapakita ko na sa iyo ang iyong kwarto. Doon ka
na matutulog. Sundan mo ako. May naging kaibigan din siya, at yun ay si Mila.

Luna: Sige po, sir. Susundan ko po kayo.

- Tumayo si Kalix at Luna, at lumabas ng kwarto. Magtatapos ang tagpo

(Nag-aayos ng gamit si luna)

Narrator: Makalipas ang walong buwan, nagging mabuti ang pagsasamahan nila Kalix at Luna. At parang
nahulog ang kanilang loob sa isa’t isa.

(Song Title: Leonora)

Tagpo 3: Ang Chismis

- Nasa labas ng bahay ni Kalix si Luna at Mila. May dala-dala si Luna ng isang basket na may mga grocery
items. Nakasalubong niya si Mila, na isang kapitbahay ni Kalix. Nag-uusap sila tungkol kay Kalix.

Mila: Hoy, Luna! Kumusta ka na? Matagal na kitang hindi nakikita ah.

Luna: Ay, Mila! Kumusta ka rin? Pasensya na, busy lang talaga ako sa trabaho.
Mila: Trabaho? Saan ka ba nagtatrabaho?

Luna: Dito lang sa bahay na ito. Katulong ako ni Sir Kalix, ang may-ari ng bahay.

Mila: Kalix? Si Kalix ang boss mo? Yung bampira?

Luna: Bampira? Anong bampira?

Mila: Ay, naku. Hindi mo ba alam? Bampira si Kalix. Alam ng buong barangay yan.

Luna: Hindi ko alam. Bakit mo naman nasabi na bampira si Kalix?

Mila: Eh, kasi naman, hindi mo ba napapansin ang mga kakaibang bagay sa kanya? Tulad ng

- Hindi siya lumalabas ng bahay sa araw. Lagi siyang nasa loob, at nakasara ang mga kurtina niya.

- Hindi siya kumakain ng normal na pagkain. Puro dugo ang iniinom niya. Nakita ko nga minsan sa
basurahan niya ang mga botelya na may pulang likido.

- Hindi siya tumatanda. Matagal na siyang nakatira dito, pero parang walang pinagbago ang hitsura niya.
Parang forever young siya.

- Hindi siya nagpapakita sa mga tao. Lagi siyang nag-iisa, at hindi siya nakikipagkaibigan sa mga
kapitbahay. Parang may tinatago siya.

- Hindi siya nasasaktan. May nabalitaan ako na may nangholdap sa kanya dati, pero hindi siya
napuruhan. Parang immune siya sa mga bala at saksak.

Luna: Ha? Ganun ba? Hindi ko naman napapansin ang mga yan. Baka naman nagkakamali ka lang. Baka
naman may ibang dahilan siya sa mga ganyan.

Mila: Hindi ako nagkakamali. Sigurado ako na bampira si Kalix. At alam mo ba kung ano ang gusto ng
mga bampira?

Luna: Ano po?

Mila: Dugo. Dugo ng mga tao. Baka ikaw ang susunod niyang biktima. Baka kainin ka niya.

Luna: Huwag naman po. Hindi naman siya ganyan. Mabait siya sa akin. Hindi niya ako gagawan ng
masama.

Mila: Huwag kang magtiwala sa kanya. Baka niloloko ka lang niya. Baka ginagamit ka lang niya. Baka
plano niya lang na paibigin ka, tapos sasakalin ka, tapos sisipsipin ang dugo mo.

Luna: Hindi totoo yan. Hindi niya ako paibigin. Hindi ko rin siya mahal. Trabaho lang ang relasyon namin.
Wala kaming ibang nararamdaman sa isa't isa.

Mila: Talaga lang ha? Eh, bakit parang may kilig ka pag sinasabi mo ang pangalan niya? Bakit parang may
ngiti ka pag nakikita mo siya? Bakit parang may kislap ang mga mata mo pag nakakausap mo siya?

Luna: Wala, wala. Wala akong kilig, wala akong ngiti, wala akong kislap. Wala akong pakialam sa kanya.
Wala akong paki sa bampira.

Mila: Ay, naku. Huwag ka nang mag-deny. Alam ko na ang totoo. In love ka sa bampira. In love ka kay
Kalix.
Luna: Hindi, hindi. Hindi ako in love sa bampira. Hindi ako in love kay Kalix. (biglang tumahimik)

Mila: O, bakit ka tumigil? May iniisip ka ba?

Luna: Wala, wala. Nakalimutan ko lang ang sasabihin ko. Sige, pasok na ako. Baka hinahanap na ako ni
Sir Kalix.

Mila: Sige, sige. Pasok ka na. Baka ma-late ka pa sa trabaho. Baka magalit pa sa iyo si Kalix. I mean, si
bampira.

Luna: Tama na, tama na. Huwag mo na siyang tawaging bampira. Hindi siya bampira. Tao siya. Tao lang
siya, tulad ko.

Mila: Oo, oo. Tao siya. Tao na may pangil. Tao na may mahabang kuko. At bampira lang ang mayroon
niyan.

Narration:

Habang nag-uusap sina Mila at Luna may narinig silang nag chi-chissmisan tungkol sa mga kasong
nawawalang mga tao.

Marites 1: oyy alam moba na may nawawala nanamn na tao.

Marites 2: talaga ba? Sino ba Ang kumukuha sa mga taong nawawala?

Marites 1: Ang sabi-sabi ay bampira daw yong mga kumukuha sa taong nawawala pinapatay daw ito ng
Isang bampira upang Kunin Ang dugo nito.

Marites 2: (shock) so totoo pala yong Bali-balita na may bampira sa Lugar natin Kase halos lahat ng
nawawala nandito sa ating Lugar.

Marites 1: oo malamang Kase Dito nga sa Lugar Ang maraming nawawala, at Bali-balita din na si Kalix
daw yong bampira Kase bihira lng lumalabas ng Bahay Kong lalabas namn ay Gabi.

Narration:

Dahil sa mga usap-usapan na mayroong bampira sa kanilang Lugar, pati si Kalix ay napagbintangan na
ito raw ang kumukuha sa mga taong nawawala sa kanilang Lugar. At mag babalik sapag uusap nila luna
at mila.

Luna: Tama na, tama na. Huwag ka nang mang-asar. Hindi nakakatuwa ang mga biro mo. Hindi
nakakatawa ang mga chismis mo.

Mila: Hindi ako nang-aasar. Hindi ako nagbibiro. Hindi ako nangchichismis. Totoo ang sinasabi ko.
Bampira si Kalix. At ikaw, ikaw ang katulong ng bampira.

- Tumalikod si Luna at pumasok sa bahay ni Kalix. Iniwan niya si Mila na nakatayo sa labas. At
pagkapasok ni luna sa loob ng bahay biglang tumunog ang kanyang cellphone ng tining nan niya ito ay
tawag galing sa kanyang kapatid na si jake.

Jake: Hello, Ate Luna? Kumusta ka na diyan sa Maynila? Matagal na tayong hindi nagkakausap.

Luna: Hello, Jake. Mabuti naman ako dito. Nakapag-adjust na ako sa bago kong buhay. Ikaw, kumusta ka
diyan sa Bicol? Kumusta na rin si Lola?
Jake: Ayos lang kami dito, Ate. Si Lola, malakas pa rin ang loob kahit may sakit siya. Palagi niyang iniinom
ang gamot niya at nagdadasal para sa atin. Ako naman, nag-aaral pa rin ako ng mabuti para
makapagtapos ng pag-aaral.

Luna: Salamat sa Diyos at maayos kayong dalawa diyan. Sana huwag kayong magkasakit lalo na ngayong
may pandemya pa. Mag-ingat kayo lagi, ha?

Jake: Oo naman, Ate. Ikaw din, mag-ingat ka diyan. Ano nga pala ang trabaho mo diyan sa Maynila?
Nakahanap ka na ba ng maayos na trabaho?

Luna: Oo, Jake. Nakahanap na ako ng trabaho bilang katulong sa bahay ni Kalix. Mabait naman ang mga
amo ko at hindi siya mahirap pakisamahan. Binibigyan niya ako ng sapat na sahod at libreng tirahan at
pagkain.

Jake: Buti naman at nakahanap ka ng magandang trabaho. Sana makapagpadala ka na rin ng pera para
sa amin. Alam mo naman na mahirap ang buhay dito sa Bicol. Wala na tayong magulang na maaasahan.

Luna: Oo, Jake. Alam ko ang pinagdadaanan ninyo diyan. Kaya nga ako pumunta dito sa Maynila para
makatulong sa inyo. Mag-iipon ako ng pera para sa inyo. Basta tiisin mo lang muna ang hirap ngayon.
Balang araw, makakasama na rin kita dito sa Maynila. Baka makahanap ka rin ng mas magandang
trabaho dito.

Jake: Sana nga, Ate. Pangarap ko rin na makapunta diyan sa Maynila. Gusto ko ring makakita ng ibang
lugar at makaranas ng ibang buhay. Pero alam ko rin na mas mahalaga ang aking edukasyon at ang aking
pamilya. Kaya gagawin ko ang lahat para makapagtapos ng pag-aaral at makatulong sa inyo.

Luna: Salamat, Jake. Masaya ako na mayroon akong kapatid na katulad mo. Mahal na mahal kita, Jake.
Sana makita kita ulit balang araw. Tawagan mo ako ulit pag may oras ka. Paalam.

Jake: Mahal na mahal din kita, Ate. Sana makita kita ulit balang araw. Tawagan kita ulit pag may oras
ako. Paalam.

Narrator: pag katapos ng kanilang pag uusap binaba na ni luna ang telepono at nag balik na sya sa
kanyang trabaho.

Ang Katotohanan. Dito malalaman ni Luna ang katotohanan na bampira si Kalix. Mangyayari ito sa isang
gabi na nagising si Luna dahil sa ingay sa labas ng kanyang kwarto. Makikita niya si Kalix na
nakikipaglaban sa isang lalaki na may dugo sa bibig at leeg. Siya si Leo, ang kalaban ni Kalix. Makikita rin
niya ang mga pangil at kuko ni Kalix. Matatakot si Luna at sisigaw. Mapapansin siya ni Kalix at Leo.
Tatakbo si Kalix papunta kay Luna at haharangin si Leo. Ngunit nabigo si Kalix na harangin si Leo dahil
masyado ng nagghihina si Kalix, pero nong nakita niya na nasaksak si Luna tumigil yong mundo niya at
nagalit siya ng sobra kay Leo at sa sobrang galit niya pinilit niya yong Sarili niya na labanan si Leo upang
maipag higante si Luna. At ng matagumpayan niya na mapawalan ng malay si Leo ay lumapit si Kalix kay
luna at tinawagan niya ang kanyang kaibigang pulis na si Theo sa tolong.

Kalix: Luna paki usap wag mong ipikit yang mga mata mo. Lumaban ka pls

Luna: Ka-lix na-hi-hi-rapan na A-ko

Kalix: no, no pls lumaban ka Luna. Makinig ka ng mabuti Luna mahal na kita simula nong Nakita kita kaya
paki usap lumaban ka.

Luna: Ka-lix ma-hal din....

Hindi na natapos ni Luna ang kanyang sasabihin niya kay Kalix

Kalix: LUNA!!!!! (sumisigaw)

At nag datingan na ang mga pulis at ambulance.

Theo: (arrives with other policemen and sees the bloody scene) Ano ang nangyari dito? Sino ang mga
ito?

Kalix: (holding Luna's body and crying) Luna... Luna... Bakit? Bakit mo ginawa 'to, Leo? Bakit mo kinuha
ang buhay niya?

Leo: (lying on the floor, barely conscious) Ha ha ha... Kalix, Kalix... hindi mo ba alam?

Leo: (coughing blood) Ikaw... akala mo ba na kayang mong talunin ako? Akala mo ba na kayang mong
iligtas siya? (tumatawa ng mapait) Huli na, Kalix. Wala na siya. At alam mo ba kung bakit? Dahil siya ay
walang iba kundi isang mahina, kaawa-awa na tao. Isang simpleng meryenda para sa ating uri. Dapat
mong pinatay siya nang may pagkakataon ka pa. Pero hindi, nahulog pa ang loob mo sakanya. Kailangan
mong ipagkanulo ang iyong kalikasan. Kailangan mong maging isang traydor sa ating lahi. Nakakadiri ka,
Kalix. Hindi ka tunay na bampira. Ikaw ay isang duwag. Isang tanga. Isang talunan.

Kalix: (galit na galit) Tumahimik ka! Tumahimik ka! Wala kang alam tungkol sa pag-ibig. Wala kang alam
tungkol kay Luna. Siya ang pinakamagandang bagay na nangyari sa akin. Siya lang ang nakakaintindi sa
akin. Siya lang ang tumanggap sa akin. Siya lang ang nagparamdam sa akin na buhay. At ikaw... inagaw
mo siya sa akin. Pinatay mo siya. Pinatay mo ang aking Luna. Ikaw ay isang halimaw. Ikaw ay isang
hayop. Ikaw ay isang mamamatay-tao.

Leo: (nakangisi) At ano ang gagawin mo tungkol dito, ha? Patayin ako? Sige. Gawin mo. Wala akong
pakialam. Natupad ko na ang aking layunin. Nasiraan ka na ng loob. Nawasak ko na ang iyong
kaligayahan. Naghiganti na ako para sa ating uri. Napatunayan ko na na ako ang mas nakatataas na
bampira. Nanalo na ako, Kalix. Nanalo na ako. (nawalan ng malay)

Kalix: (shocked and angry) Sinungaling ka! Hindi totoo 'yan! Hindi siya ganoon! Mahal niya ako! Mahal ko
siya!

Theo: (approaches Kalix and Leo with his gun drawn) Tumigil ka, Kalix! Bitawan mo ang babae! Ikaw at si
Leo ang mga suspek sa mga kaso ng pagkawala ng mga tao. Arestado kayo!

Kalix: (looks at Theo with a weak smile) Hindi ako susuko, Theo at alam ko na ginagawa mo lang ang
iyong trabaho. Hindi ako papayag na mawala si Luna sa akin. Hindi ako papayag na makulong. Hindi ako
papayag na mabuhay nang walang siya.

Theo: (aims his gun at Kalix) Huwag kang gumalaw, Kalix! Huwag kang magpakatanga! Tanggapin mo
nalang kalix at mabuhay ka para sa kanya kahit wala na si Luna. Patay na siya.

Kalix: (smiles sadly and kisses Luna's forehead) Hindi, Theo. Hindi siya patay. Siya ay buhay. Buhay sa
puso ko. Buhay sa alaala ko. Buhay sa kaluluwa ko. At ngayon, sasamahan ko siya.

Theo: (shouts) Kalix, huwag!

Kalix: (grabs Theo's gun and points it at his own chest) Mahal kita, Luna. Mahal na mahal kita. At hindi ko
hahayaang mawala ka sa akin. Hindi ko hahayaang mag-isa ka sa kamatayan. Hindi ko hahayaang
magdusa ka sa impyerno. Sasamahan kita sa langit. Sasamahan kita sa kung saan man tayo pupunta.
Sasamahan kita, Luna. Hanggang sa dulo ng mundo. (pulls the trigger)
Theo: (shocked and horrified) Kalix, hindi! (runs towards him and tries to stop him, but it's too late)
Kalix, bakit? Bakit mo ginawa iyon? Bakit mo sinayang ang iyong buhay? Bakit mo pinili ang isang tao
kaysa sa iyong uri? Bakit mo pinili ang pag-ibig kaysa sa kapangyarihan? Bakit mo pinili ang kamatayan
kaysa sa buhay?

Leo: (wakes up from his coma and sees the bloody scene) Ano... ano ang nangyari? Kalix... Luna... patay
na sila? (laughs maniacally) Hahaha! Tama lang sa inyo! Mga tanga! Mga bobo! Mga walang kwenta! Ako
ang nanalo! Ako ang nagwagi! Ako ang pinakamakapangyarihan na bampira!

Theo: (turns around and points his gun at Leo) Tumigil ka, Leo! Tumigil ka sa kakatawa! Ikaw ang dahilan
ng lahat ng ito! Ikaw ang pumatay kay Luna! Ikaw ang pumatay sa maraming tao! Ikaw ang salot sa
lipunan! Ikaw ang dapat mamatay!

Leo: (mocks Theo) Oh, talaga? At sino ka ba para sabihin iyan sa akin? Isang pulis? Isang tao? Isang
walang alam sa tunay na mundo? Isang walang alam sa tunay na kapangyarihan? Isang walang alam sa
tunay na bampira?

Theo: (angry and determined) Ako si Theo. Ako ang kaibigan ni Kalix. Ako ang tagapagtanggol ng mga
inosente. Ako ang alagad ng batas. at ako ang tatapos ng buhay mo. (shoots Leo in the heart)

Leo: (gasps and falls to the ground) Hindi... hindi pwede... hindi ako pwedeng mamatay... hindi ako
pwedeng matalo... hindi ako pwedeng mawalan ng kapangyarihan... hindi ako pwedeng... (dies)

Narrator: at dito na nag tatapos ang kwento nila luna at kalix.

Narrator: Franco Aguero as Kalix, Jay Bihag as Jake, Aaron Nievarez as Leo, Edgar Pamplona as
Konduktor, Jhon Andrie Olitoquit as Theo, Wendy Libres as Lola ni Luna, Jezel Mayores as Marites 1,
Nicole Fernandez as Marites 2, Meryl Francisco as Tindera, Irish Mabulo as Luna, Hana Polon as Mila,
Lei Ann Aquino as Narrator.