Professional Documents
Culture Documents
Wprowadzenie
Przeczytaj
Animacja
Sprawdź się
Dla nauczyciela
Rzędowość struktur białkowych
Czy wiesz, że dzięki białkom chaperonowym inne białka produkowane w organizmie mogą się zwijać do
najkorzystniejszych energetycznie konformacji?
Źródło: Thomas Sple stoesser , licencja: CC BY-SA 3.0.
Wyobraź sobie, że białka to takie małe cegiełki, które budują jeden pokój w wielkiej
rezydencji. Tym pokojem jest każda komórka w Twoim ciele. Pokoje składają się na
domostwo, odpowiadające analogicznie konkretnym narządom. Dopiero po złożeniu
w całość każdego domu w okolicy możemy mówić o mieście, które funkcjonuje we własnym
tempie. Oto Twój organizm. Każda rezydencja specjalizuje się w jakiejś funkcji. Jedna
magazynuje materiały potrzebne do remontów istniejących domów lub budowy nowych,
inna ma za zadanie regulować pracę sąsiada obok. W całym tym zamieszaniu mało kto
pamięta o cegłach budujących miasto. A to one składają się na fundamenty całej metropolii.
Dzisiaj dowiesz się, że każda z tych cegieł to wymyślna struktura, czasami tak
skomplikowana, że trudno niekiedy pojąć jej budowę. Czy zastanawiałeś się kiedykolwiek,
w jaki sposób jest zbudowana?
Twoje cele
Białka to ogromne i złożone cząsteczki. Ich masy molowe mieszczą się w granicach od
około 10000 do kilku mln gramów/mol. Białka pełnią wiele znaczących funkcji
w przyrodzie, są kwintesencją życia, bez nich nie istnieją żadne znane ludzkości organizmy
żywe.
Ciekawostka
Budowa białek
Reszty aminokwasów łączą się ze sobą za pomocą wiązań peptydowych, które powstają
między grupą karboksylową pierwszego aminokwasu a grupą aminową drugiego
aminokwasu. Można to zobrazować w następujący sposób:
Schemat wiązania się dwóch reszt aminokwasowych przez wiązanie peptydowe, pomiędzy resztą
karboksylową pierwszego aminokwasu a resztą aminową drugiego aminokwasu
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.
W ten sposób aminokwasy łączą się ze sobą i dzięki temu powstają sekwencje, które
nazywamy białkami. Budowa struktur białkowych wykazuje pewną hierarchię, którą określa
się rzędowością struktur białkowych. Wyróżnia się cztery rodzaje rzędowości:
pierwszorzędowa;
drugorzędowa;
trzeciorzędowa;
czwartorzędowa.
Struktura pierwszorzędowa
Jest wyznaczona poprzez kolejność aminokwasów w białku, które łączą się ze sobą za
pomocą wiązań peptydowych. Żeby móc to sobie zobrazować, popatrzmy na kolejność liter
w słowie:
Wyrzucenie tylko jednej litery z naszego słowa sprawia, że traci ono sens i jest
niezrozumiałe. Przykładem struktury białkowej, w której może dojść do mutacji
i dezaktywacji białka, jest wspomniany wcześniej enzym: hydroksylaza
fenyloalaninowa.
Struktura drugorzędowa
W przypadku tej struktury, wyróżnia się dwa główne jej rodzaje: alfa helisę i beta kartkę.
Alfa helisa
Struktura trzeciorzędowa
Ten rodzaj struktury występuje, gdy kilka struktur drugorzędowych (alfa helisa i beta
kartka) zacznie oddziaływać ze sobą nawzajem. Ich ułożenie w przestrzeni jest
determinowane poprzez oddziaływania hydrofobowe, mostki disiarczkowe, wiązania
jonowe lub siły van der Waalsa.
Struktura czwartorzędowa
Jest to wzajemny układ podjednostek białka w przestrzeni, czyli w momencie, gdy kilka
struktur trzeciorzędowych połączy się razem, mamy do czynienia ze strukturą
czwartorzędową. Podjednostki są osobnymi łańcuchami aminokwasowymi, posiadającymi
już trzeciorzędową strukturę. Również ta struktura jest stabilizowana poprzez
oddziaływania hydrofobowe, wiązania jonowe, siły van der Waalsa czy mostki disiarczkowe.
Nie wszystkie jednak białka tworzą ten rodzaj struktury. Przykładem białka
czwartorzędowego jest hemoglobina, która składa się aż z czterech podjednostek. Jej
funkcją jest wiązanie tlenu i jego transport na duże odległości w organizmie.
W ten sposób białka fałdują się i przybierają formy, dzięki którym mogą spełniać swoje
funkcje. Zagadnienie rzędowości ich struktur jest bardzo istotne w celu zrozumienia, w jaki
sposób budowa białek wpływa na ich działanie. W dużych i bardziej złożonych białkach,
oprócz łańcuchów aminokwasowych, znajdują się także dodatkowe, niebiałkowe elementy,
np. jony metali, reszty cukrowe, lipidy. Takie niebiałkowe składniki białek nazywane są
inaczej grupą prostetyczną.
Słownik
DNA
Bibliografia
Doonan S., Zawadzki Z., Białka i peptydy, Warszawa 2008.
Stryer L., Berg J. M.; John L. Tymoczko J. L., Molekularny wzór życia. Część 1. Biochemia,
Warszawa 2009, wyd. 4.
Animacja
Polecenie 1
Ćwiczenie 1
Wiązania kowalencyjne.
Oddziaływania jonowe.
Wiązania wodorowe.
Oddziaływania hydrofilowe.
Oddziaływania hydrofobowe.
Ćwiczenie 2
Ćwiczenie 3
Wyjaśnij, czym są i w jaki sposób tworzą się alfa helisa i beta harmonijka.
Sprawdź się
Odpowiedź:
Ćwiczenie 2 輸
Z nukleotydów.
Z kwasów organicznych.
Z reszt aminokwasów.
Ćwiczenie 3 輸
Wyjaśnij, jak rozumiesz pojęcie rzędowości struktur białkowych?
Odpowiedź:
Ćwiczenie 4 輸
Podaj, jakie rodzaje rzędowości struktur białkowych się wyróżnia?
Odpowiedź:
Ćwiczenie 5 醙
Sekwencja aminokwasów.
Ćwiczenie 6 醙
struktura drugorzędowa
Ćwiczenie 7 醙
Mioglobina.
Leucyna.
Hemoglobina.
Ćwiczenie 8 難
Odpowiedź:
Ćwiczenie 9 難
Struktura 1
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Struktura 2
Źródło: dostępny w internecie: pl.wikipedia.org, domena publiczna.
Struktura nr 3
Źródło: GroMar Sp. z o.o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Struktura 4
Źródło: GroMar Sp. z o. o., licencja: CC BY-SA 3.0.
Odpowiedź:
Dla nauczyciela
Scenariusz zajęć
Przedmiot: chemia
Grupa docelowa: III etap edukacyjny, liceum, technikum, zakres podstawowy i rozszerzony;
uczniowie III etapu edukacyjnego – kształcenie w zakresie podstawowym i rozszerzonym
Podstawa programowa:
Zakres podstawowy
2) opisuje strukturę drugorzędową białek (α- i β-) oraz wykazuje znaczenie wiązań
wodorowych dla ich stabilizacji; tłumaczy znaczenie trzeciorzędowej struktury białek
i wyjaśnia stabilizację tej struktury przez grupy R-, zawarte w resztach aminokwasów
(wiązania jonowe, mostki disiarczkowe, wiązania wodorowe i oddziaływania van der
Waalsa).
Zakres rozszerzony
2) opisuje strukturę drugorzędową białek (α- i β-) oraz wykazuje znaczenie wiązań
wodorowych dla ich stabilizacji; tłumaczy znaczenie trzeciorzędowej struktury białek
i wyjaśnia stabilizację tej struktury przez grupy R-, zawarte w resztach aminokwasów
(wiązania jonowe, mostki disiarczkowe, wiązania wodorowe i oddziaływania van der
Waalsa).
Cele operacyjne:
Uczeń:
Strategie nauczania:
asocjacyjna;
burza mózgów;
mapa myśli;
dyskusja dydaktyczna;
analiza materiału źródłowego;
ćwiczenia uczniowskie;
technika zdań podsumowujących.
Formy pracy:
praca w parach;
praca w grupach;
praca zbiorowa.
Środki dydaktyczne:
Przed lekcją
Przebieg zajęć
Faza wstępna:
1. Zaciekawienie i dyskusja. Nauczyciel wykorzystuje pytania zawarte we wprowadzeniu
do e‐materiału, np.: Co oznacza termin białka? Jak można zdefiniować białka? Czy
białka są ważne i dlaczego? Jak są zbudowane? W jaki sposób powstają?
2. Ustalenie celów lekcji. Nauczyciel podaje temat zajęć i wspólnie z uczniami ustala cele
lekcji, które uczniowie zapisują w portfolio.
3. Rozpoznawanie wiedzy wyjściowej uczniów. Burza mózgów wokół pojęcia białka.
Nauczyciel zapisuje na tablicy hasło białka, moderator zapisuje na tablicy pomysły
w formie mapy myśli, uczniowie zapisują w zeszytach ostateczną propozycję mapy
myśli.
Faza realizacyjna:
Faza podsumowująca:
Biorąc pod uwagę rzędowość białek, w jakiej strukturze występuje struktura beta
i helisy?
Na czym polega struktura beta ?
Na czym polega struktura helisy?
Przez co stabilizowane są w strukturze trzeciorzędowej odcinki łańcucha
polipeptydowego?
Praca domowa:
Animacja 3D może być wykorzystana jako pomoc podczas przygotowywania się do lekcji, do
sprawdzianu.
Materiały pomocnicze:
Biorąc pod uwagę rzędowość białek, w jakiej strukturze występuje struktura beta
i helisy?
Na czym polega struktura beta ?
Na czym polega struktura helisy?
Przez co stabilizowane są w strukturze trzeciorzędowej odcinki łańcucha
polipeptydowego?