PRAWO DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

OPRACOWANIE – EGZAMIN (W) I KOLOKWIUM (ĆW)

WSTĘP. ISTOTA REGULACJI PRAWA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ

• Prawo działalności gospodarczej obejmuje regulacje w zakresie podejmowania, wykonywania i zakończenia

działalności gospodarczej. Tworzy ono porządek prawny określający zasady organizacji DG oraz zasady
funkcjonowania aktywnych uczestników gospodarki.
• Publicznoprawny charakter regulacji → wynika on z zakresu przedmiotowego regulacji – unormowanie
kwestii działalności administracji publicznej, której organy kształtują sytuację prawną przedsiębiorców.
o W związku z tym PDG: stanowi fragment administracyjnego prawa gospodarczego publicznego.
• Charakter PDG: powszechnie obowiązujący- jeżeli przepisy ustaw odrębnych nie stanowią inaczej –
zasadniczo przedsiębiorcy bez wyjątku mają identyczne obowiązki i uprawnienia wynikające z przepisów
PP.

ZAGADNIENIE 1. PRAWO PRZEDSIĘBIORCÓW – WARTOŚCI I ZASADY (W/ĆW)

ZAKRES REGULACJI USTAWY

• Ustawa spełnia funkcję konstytucji przedsiębiorczości – gdyż wprowadza uniwersalne regulacje prawne w
polskim systemie prawnym na gruncie relacji państwo-gospodarka w ramach społecznej gospodarki
rynkowej będącej podstawą ustroju gospodarczego, na podstawie art. 20 Konstytucji RP.
• Tytuł ustawy – podkreślenie kodyfikacyjnego charakteru aktu normatywnego; PP = ustawa o podstawowym
i systemowym znaczeniu dla uregulowanych w niej zagadnień.
• Przepisów ustawy nie stosuje się do: działalności wytwórczej zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa,
leśnictwa i rybactwa śródlądowego, wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i
świadczenia w gosp. rolnych innych usług związanych z pobytem turystów.

FUNKCJA USTAWY

• Konkretyzacja przewidzianych w Konstytucji RP zasad ustroju gospodarczego w zakresie – wolności

gospodarczej, równości przedsiębiorców, zobowiązania państwa do podjęcia działań skierowanych na
ochronę i realizację w/w praw i wolności.

AKSJOLOGIA USTAWY

• Wynika ona z preambuły ustawy Prawo przedsiębiorców. Cele ustawy stanowią odzwierciedlenie wartości,
które zorientowały proces normatywizacji oddziaływania władz publicznych na sferę gospodarki.
• Cele ustawy Prawo przedsiębiorców:
o ochrona i wspieranie wolności działalności gospodarczej
o rozwój gospodarki oraz wzrost dobrobytu społecznego
o zagwarantowanie praw przedsiębiorców
o uwzględnienie potrzeby zapewnienia ciągłego rozwoju DG w warunkach wolnej konkurencji
• Motywacja do regulacji ustawy: kierowanie się konstytucyjną zasadą wolności gospodarczej, a także innymi
zasadami konstytucyjnymi mającymi znaczenie dla przedsiębiorców i wykonywanej przez nich działalności
gospodarczej (+ zasady: praworządność, pewność prawa, niedyskryminacja, zrównoważony rozwój)
ZASADY USTAWY PRAWO PRZEDSIĘBIORCÓW
Wyróżnia się dwie grupy zasad: (1) zasady nawiązujące do zasad i praw podstawowych konstytucji gospodarczej
RP; (2) zasady swoiste dla regulacji prawa działalności gospodarczej.
ZASADA PRAWA
DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ
[1.1] Zasada wolności gospodarczej
(art. 2 PP; art. 20, 22 i 31 K.)
[1.2] Zasada równości (art. 32 K.)
[2.1] Zasada „co nie jest prawem
zabronione, jest dozwolone” (art. 8
PP)
[2.2] Zasada wzorca przedsiębiorcy /
uczciwej konkurencji
WYJAŚNIENIE
PP: 2) Podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej jest
wolne dla każdego na równych prawach.
K: 20) Społeczna gospodarka rynkowa oparta na wolności działalności
gospodarczej, własności prywatnej oraz solidarności, dialogu
i współpracy partnerów społecznych stanowi podstawę ustroju gospodarczego
Rzeczypospolitej Polskiej.
22) Ograniczenie wolności działalności gospodarczej jest dopuszczalne tylko w
drodze ustawy i tylko ze względu na ważny interes publiczny.
• Uwzględnienie założeń ustroju gospodarki wolnorynkowej, który przewiduje
swobodę działalności gospodarczej.
• System prawny danego państwa nie kreuje wolności gospodarczej ani też
nie przyznaje jej podmiotom gospodarczym. Zakreśla natomiast jej granice,
wskazując na ograniczenia swobody korzystania z tej wolności, a także
ustanawia jej prawne gwarancje.
• Wolność gospodarcza traktowana jest jako publiczne prawo podmiotowe
o charakterze negatywnym, któremu odpowiada ogólny obowiązek
państwa nienaruszania swobody działania podmiotów gospodarczych
w sferze prowadzonej przez nie działalności gospodarczej.
K: 32) 2. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub
gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny.
• Jest to skierowany do organów władzy publicznej nakaz równego
traktowania przedsiębiorców bez względu na ich status prawny i
reprezentowany typ własności
• Prawo do równego traktowania – przysługuje przedsiębiorcom: krajowym i
zagranicznym, prywatnym i publicznym
• Przedmiot w/w nakazu → osiągnięcie stanu rzeczy zakwalifikowanego jako
wolność działalności gospodarczej i równość wobec prawa.
PP: 8) Przedsiębiorca może podejmować wszelkie działania, z wyjątkiem tych,
których zakazują przepisy prawa. Przedsiębiorca może być obowiązany do
określonego zachowania tylko na podstawie przepisów prawa.
• Zasada potwierdzająca asymetryczny charakter relacji między
przedsiębiorcą a państwem → przedsiębiorca korzysta z w/w swobody,
jednak państwo nie jest podmiotem tej zasady – art. 7 (działanie na
podstawie i w granicach prawa)
• Przedsiębiorca – nie musi wskazywać prawnej podstawy swojego działania |
organ władzy – w każdym przypadku musi podać podstawę prawną, na jakiej
podjął konkretną działalność, a jego kompetencja nie może być
domniemana.
PP: 9) Przedsiębiorca wykonuje działalność gospodarczą zgodnie z zasadami
uczciwej konkurencji, poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów
innych przedsiębiorców i konsumentów, a także poszanowania oraz ochrony praw
i wolności człowieka.
• Sformułowanie pozytywnego modelu zachowania przedsiębiorcy =
rozszerzenie zakresu kryteriów oceny ich legalności → uczciwa konkurencja
jako przeciwstawienie nieuczciwej konkurencji zwalczanej przez
obowiązujące przepisy prawne.
• Użyte klauzule generalne, określane także „metaklauzulami”, stanowią ramy
interpretacyjne przepisów szczególnych. Znaczenie tych generalnych klauzul
odsyłających, które ustalają zakres obowiązków przedsiębiorców, należy
poszukiwać w pierwszej kolejności w ustawodawstwie szczegółowym.

[2.3] Zasada domniemania
uczciwości przedsiębiorcy (art. 10 PP)
[2.4] Zasada rozstrzygania wątpliwo-
ści faktycznych na korzyść przedsię-
biorcy (art. 10 PP)
[2.5] Zasada przyjaznej interpretacji
przepisów (art. 11 PP)
[2.6] Zasada pogłębiania zaufania,
proporcjonalności i równego
traktowania (art. 12 PP)
[2.7] Zasada pewności prawa (art. 14
PP)
[2.8] Zasada udzielania informacji
(art. 15 PP)
Zasada zrównoważonego rozwoju
(art. 5 K.)
PP: 10) 1. Organ kieruje się w swoich działaniach zasadą zaufania do
przedsiębiorcy, zakładając, że działa on zgodnie z prawem, uczciwie oraz z
poszanowaniem dobrych obyczajów.
• Obowiązek dla organów AP: założenie, że przedsiębiorca działa zgodnie z
prawem, uczciwie z poszanowaniem dobrych obyczajów.
• Dobre obyczaje – zasada nakazująca przestrzegania norm moralnych i
zwyczajowych, które obowiązują w danej dziedzinie DG. Wynika to z
obowiązujących w danym środowisku standardów etyczno-moralnych.
PP: 10) 2. Jeżeli przedmiotem postępowania przed organem jest nałożenie na
przedsiębiorcę obowiązku bądź ograniczenie lub odebranie uprawnienia, a w tym
zakresie pozostają niedające się usunąć wątpliwości co do stanu faktycznego,
organ rozstrzyga je na korzyść przedsiębiorcy.
• Wyjątki:
1) w postępowaniu uczestniczą podmioty o spornych interesach lub wynik
postępowania ma bezpośredni wpływ na interesy osób trzecich;
2) odrębne przepisy wymagają od przedsiębiorcy wykazania określonych
faktów;
3) wymaga tego ważny interes publiczny, w tym istotne interesy państwa,
a w szczególności jego bezpieczeństwa, obronności lub porządku
publicznego.
• Zasada ta stanowi konsekwencję realizacji reguł postępowania w stosunkach
zachodzących pomiędzy przedsiębiorcą a organami władzy publicznej
wyznaczonymi przede wszystkim w art. 12 i wynikającą z niego zasadą
pogłębiania zaufania, proporcjonalności, bezstronności oraz równego
traktowania
PP: 11) 1. Jeżeli przedmiotem postępowania przed organem jest nałożenie na
przedsiębiorcę obowiązku bądź ograniczenie lub odebranie uprawnienia, a w
sprawie pozostają wątpliwości co do treści normy prawnej, wątpliwości te są
rozstrzygane na korzyść przedsiębiorcy, chyba że sprzeciwiają się temu sporne
interesy stron albo interesy osób trzecich, na które wynik postępowania ma
bezpośredni wpływ.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeśli wymaga tego ważny interes publiczny, w
tym istotne interesy państwa, a w szczególności jego bezpieczeństwa, obronności
lub porządku publicznego
PP: 12) Organ prowadzi postępowanie w sposób budzący zaufanie
przedsiębiorców do władzy publicznej, kierując się zasadami proporcjonalności,
bezstronności i równego traktowania.
Zasada zaufania znalazła wyraz w zasadzie ograniczenia kontroli DG, zgodnie z
którą kontrole przeprowadza się po uprzednim dokonaniu analizy
prawdopodobieństwa naruszenia prawa w ramach wykonywania DG (47 PP)
PP: 14) Organ bez uzasadnionej przyczyny nie odstępuje od utrwalonej praktyki
rozstrzygania spraw w takim samym stanie faktycznym i prawnym.
• Z zasady pewności prawa nie wynika, że organ administracji publicznej nie
może odstąpić od dotychczasowej, utrwalonej praktyki rozstrzygania spraw.
Jednak na organie rozstrzygającym ciąży obowiązek wykazania przyczyn
odstąpienia od utrwalonej praktyki orzeczniczej przy założeniu, że mamy do
czynienia z tym samym stanem faktycznym i prawnym.
PP: 15) Organ, w zakresie swojej właściwości, udziela przedsiębiorcy informacji o
warunkach podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej
• Zasada udzielania informacji wynikająca z przepisu art. 15 zobowiązuje
organ do udzielania informacji o stanie prawnym i faktycznym, określanych
ustawowo jako informacje o warunkach podejmowania, wykonywania i
zakończenia działalności gospodarczej. Oznacza to, że zakres udzielonych
informacji jest bardzo szeroki i dotyczy wszelkich kwestii
materialnoprawnych i proceduralnych związanych z działalnością
gospodarczą na każdym etapie jej prowadzenia.
Rzeczpospolita Polska strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego
terytorium, zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz
bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia
ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju.
Zrównoważony rozwój to solidarność międzypokoleniowa polegająca na
znajdowaniu takich rozwiązań gwarantujących dalszy wzrost, które pozwalają na
 aktywne włączenie w procesy rozwojowe wszystkich grup społecznych, dając im
jednocześnie możliwość czerpania korzyści ze wzrostu gospodarczego.

ZAGADNIENIE 2. POJĘCIE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ I POJĘCIE PRZEDSIĘBIORCY

(W/ĆW)

DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA

Art. 3 ustawy Prawo przedsiębiorców. Działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa,
wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Dokonując wykładni językowej w/w przepisu → można wywnioskować cechy działalności gospodarczej:
1) zorganizowany charakter; 2) cel zarobkowy; 3) wykonywanie działalności we własnym imieniu; 4) ciągłość.

Dla definicji działalności gospodarczej nie ma znaczenia jej przedmiot – pod warunkiem, że jest prawnie
dopuszczalny. Aktualnie niemal każdy przejaw aktywności ludzkiej może być uznany za działalność gospodarczą,
o ile posiada konstytutywne dla działalności gospodarczej cechy określone w PP.

CECHA 1. ZORGANIZOWANY CHARAKTER

• Stanowi on pozytywną przesłankę DG → dopuszczalność prawna jej prowadzenia. Niezorganizowany
charakter podważa legalność działalności, nawet w wypadku spełnienia innych kryteriów.
• Nie jest kwalifikowana jako DG działalność nieprowadzona w formie określonej w przepisach prawnych.
o Np. spółka cywilna, formy działalności gospodarczej na zasadzie samozatrudnienia etc.
• Przejawy zorganizowanego charakteru DG: prowadzenie działalności w oparciu o przedsiębiorstwo (ostrożna
analogia: w rozumieniu art. 551 KC) – zespół składników majątkowych i niemajątkowych, odpowiednia
infrastruktura, siedziba, zaplecze techniczne – uzależnienie od formy DG.
• Istotne elementy dla zorganizowanego charakteru → obowiązek posiadania rachunku bankowego,
identyfikacja przedsiębiorcy, numer identyfikacji podatkowej (NIP)

CECHA 2. CEL ZAROBKOWY

• Cel zarobkowy = utożsamiony z zamiarem osiągnięcia zysku.
• Nie jest istotne to, czy zamierzony zysk został osiągnięty czy nie (nawet jeśli poniesiono stratę)
• Brak zamiaru osiągnięcia zysku – nie wyłącza możliwości kwalifikacji działalności jako DG na podstawie
innych przepisów prawnych (Strzyczkowski, 2023)
o Np. Działalność gospodarcza zorientowana na realizację celów o charakterze użyteczności
publicznej – podstawowy cel: bieżące i nieprzerwane zaspokojenie zbiorowych potrzeb ludności w
drodze usług powszechnie dostępnych (Gospodarka komunalna)

CECHA 3. WE WŁASNYM IMIENIU

• Eliminacja każdej działalności prowadzonej nie w swoim imieniu.
• Kryterium samodzielności DG – wskazuje na istotną cechę działalności w warunkach ryzyka, w szczególności
majątkowych konsekwencji podejmowanych decyzji gospodarczych oraz odpowiedzialności za zobowiązania
o charakterze publiczno- i prywatnoprawnym.
o Nie jest zatem działalnością gospodarczą działalność prowadzona nie w swoim imieniu, lecz na
cudzy rachunek i ryzyko.
o Działalność gospodarczą na rzecz innej osoby prowadzą np. agent – jako typowy pośrednik
handlowy.
CECHA 4. CIĄGŁOŚĆ
• Ciągłe prowadzenie DG – oznacza wykonywanie szeregu czynności zmierzających do osiągnięcia określonego
celu. Ciągłość pozwala na odróżnienie działalności gospodarczej od działalności jednorazowej (okazjonalnej),
choćby przynosiła zysk.
• Każda DG kiedyś musi być zakończona. Czas trwania nie ma znaczenia, jeśli dany podmiot miał zamiar
wykonywać ją w sposób ciągły. Zakończenie działalności np. po miesiącu → nie oznacza, że nie miała ona
charakteru ciągłego.
• Działalność sezonowa – jest również działalnością ciągłą – podmiot ją prowadzący wykonuje liczne czynności
powiązane ze sobą ze względu na ich wspólny cel, jakim jest osiągnięcie zysku.

PRZEDSIĘBIORCA

Art. 4 ustawy Prawo przedsiębiorców - 1. Przedsiębiorcą jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka
organizacyjna niebędąca osobą prawną, której odrębna ustawa przyznaje zdolność prawną (dop. KU – art. 331
KC), wykonująca działalność gospodarczą.

2. Przedsiębiorcami są także wspólnicy spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności
gospodarczej.

• Pełna zdolność do czynności prawnych oraz osoba fizyczna niemająca

Osoba fizyczna
Osoba prawna
Ułomna osoba prawna
Wspólnicy spółki cywilnej
Osoby zagraniczne
pełnej zdolności do czynności prawnych (jednak osoba taka nie będzie
mogła w ramach tej działalności samodzielnie podejmować CP
zobowiązujących bądź rozporządzających) – bez zgody przedstawiciela
ustawowego lub kuratora dla ubezwłasnowolnionego częściowo.
• Najbardziej rozpowszechniona forma organizacyjna OF:
samozatrudnienie osoby fizycznej – niewielkie rozmiary działalności
gospodarczej
• OF zyskuje status przedsiębiorcy z chwilą wpisu do Centralnej Ewidencji
i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG).
• OP o charakterze: 1) korporacyjnym – sp. akcyjna, stowarzyszenie; 2)
fundacyjny – fundacja, bank.
• Przede wszystkim są to spółki prawa handlowego – sp. a., sp. z o.o.
• Np. spółka jawna, partnerska, komandytowa, komandytowo-akcyjna.
• Możliwość uznania tych jednostek za przedsiębiorcę – zależy od
przyznania zdolności prawnej przez odrębną ustawę.
• Wspólnicy s.c. są przedsiębiorcami w zakresie wykonywanej
działalności gospodarczej – jako OF, po uzyskaniu wpisu do ewidencji
DG.
• Spółka cywilna nie jest przedsiębiorcą.
• Osoby zagraniczne mogą podejmować DG na terytorium RP na tych
samych warunkach co obywatele polscy.

ZAGADNIENIE 3. OBOWIĄZKI PRZEDSIĘBIORCÓW I KONSEKWENCJE NIEPRZESTRZEGANIA

I INNE WARUNKI WYKONYWANIA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ (W/ĆW)

Są to obowiązki: legalizacji działalności gospodarczej, posiadanie rachunku płatniczego, numeru

identyfikacyjnego (NIP), zamieszczania informacji na towarach wprowadzanych do obrotu.

POSIADANIE RACH UNKU PŁATNICZEGO

• Dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością – za pośrednictwem

rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym wypadku gdy stroną płatności jest inny przedsiębiorca oraz
gdy jednorazowa wartość transakcji przekracza 15000 zł.
POSIADANIE NUMERU IDENTYFIKACJI PODATKOWEJ

• Umieszczanie w oświadczeniach skierowanych w zakresie wykonywanej dz. g. – do oznaczonych osób i

organów – numer identyfikacji podatkowej (NIP)
• Posługiwanie się tym numerem w obrocie prawnym i gospodarczym
• Umieszczanie na ofertach NIP-u razem z firmą, siedzibą i adresem
• Przy załatwianiu spraw – organ może żądać od przedsiębiorcy – dla celów identyfikacji – podania wyłącznie
firmy i NIP

OBOWIĄZEK INFORMACJI NA TOWARACH WPROWADZANYCH DO OBROTU

• Obowiązek przedsiębiorcy do zamieszczenia na towarze (jego opakowaniu, instrukcji, etykiecie) pisemnej

informacji w języku polskim określającej firmę producenta, a także państwo siedziby wytwórcy, jeżeli ma on
siedzibę poza UE i państw EFTA – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym.
• Przepisu nie stosuje się do towarów, co do których odrębne przepisy szczegółowo regulują obowiązki
przedsiębiorców w zakresie ich oznakowania oraz wyrobów medycznych.

ULGA NA START

Przedsiębiorca będący osobą fizyczną, który podejmuje działalność gospodarczą po raz pierwszy albo podejmuje
ją ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia i nie
wykonuje jej na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w
bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego
stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej, nie podlega
obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym przez okres 6 miesięcy od dnia podjęcia działalności
gospodarczej.

PRAWO DO BŁĘDU

Prawo do błędu przysługuje przedsiębiorcy wpisanemu do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności

Gospodarczej, kiedy naruszy przepisy prawa związane z wykonywaną działalnością gospodarczą, a właściwy
organ wszczyna w związku z tym naruszeniem postępowanie:

a) mandatowe albo
b) w sprawie nakładania lub wymierzania administracyjnej kary pieniężnej.

Przed nałożeniem na przedsiębiorcę grzywny w drodze mandatu karnego albo nałożeniem na niego lub
wymierzeniem mu administracyjnej kary pieniężnej (sankcji pieniężnej) organ ten wzywa, w drodze
postanowienia, przedsiębiorcę do usunięcia stwierdzonych naruszeń przepisów prawa oraz skutków tych
naruszeń, jeżeli skutki takie wystąpiły, w wyznaczonym przez siebie terminie.

Kto może skorzystać z prawa do błędu. Prawo do błędu – reguła wprowadzona 1 stycznia 2020 roku - dotyczy
osób fizycznych, które prowadzą działalność nie dłużej niż jeden rok. Polega na tym, że taka osoba, jeśli złamie
przepisy związane z wykonywaną działalnością, może uniknąć związanych z nimi sankcji lub kar.

• Przedsiębiorca wpisany do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej (CEIDG), czyli

prowadzący działalność jako osoba fizyczna lub w ramach spółki cywilnej
• od momentu podjęcia przez ciebie działalności nie minęło więcej niż 12 miesięcy.
ZAGADNIENIE 3A. ZAŁATWIANIE SPRAW PRZEDSIĘBIORCÓW (ĆW)

• Szybkość postępowania. Organy działają w sprawach związanych z wykonywaniem działalności

gospodarczej wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do ich
załatwienia
• Współdziałanie organów. W toku postępowania organy współdziałają ze sobą w zakresie niezbędnym do
dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego i prawnego sprawy, mając na względzie interes społeczny i
słuszny interes przedsiębiorców oraz sprawność postępowania, przy pomocy środków adekwatnych do
charakteru, okoliczności i stopnia złożoności sprawy.
• Objaśnienia prawne. Właściwi ministrowie oraz organy upoważnione do opracowywania i przedkładania RM
projektów aktów prawnych, dążą do zapewnienia jednolitego stosowania przepisów prawa z zakresu
działalności gospodarczej w tym celu w szczególności wydają z urzędu lub na wniosek Rzecznika MŚP
wyjaśnienia przepisów regulujących podejmowanie, wykonywanie lub zakończenie działalności
gospodarczej, dotyczące praktycznego ich stosowania (objaśnienia prawne), przy uwzględnieniu w
szczególności orzecznictwa sądów, TK i TSUE.
• Interpretacje indywidualne
o Uprawnienie przedsiębiorcy do uzyskania od właściwego organu lub państwowej jednostki
organizacyjnej wiążącej indywidualnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania
przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia daniny publicznej oraz składek na
ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne w odniesieniu do stanu faktycznego zaistniałego lub
zdarzeń przyszłych
o (opłata 40 zł – jeżeli jeden wniosek obejmuje więcej niż 1 stan faktyczny/zdarzenie przyszłe –
wielokrotność opłaty)

ZAGADNIENIE 4. KONTROLA DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ PRZEDSIĘBIORCY (W)

TERMIN KONTROLI

Kontrola jest to sprawdzanie prawidłowości określonej działalności pod względem zgodności z przyjętymi
kryteriami kontroli. Kryterium kontroli jest legalność – ocena działalności gospodarczej z pkt widzenia
zgodności z obowiązującym prawem. Wyznacza ona wzorzec pożądanego postępowania przedsiębiorców i
zasady, jakie powinni respektować w działalności gospodarczej.

Kontrola jest przeprowadzana na podstawie ustawy Prawo przedsiębiorców. (art. 45)

Art. 45. [Zasady i tryb kontroli]

1. Kontrola działalności gospodarczej przedsiębiorców jest przeprowadzana na zasadach określonych w

niniejszej ustawie, chyba że zasady i tryb kontroli wynikają z ratyfikowanych umów międzynarodowych albo
bezpośrednio stosowanych przepisów prawa Unii Europejskiej.

ZASADY PRZEPROWADZENIA KONTROLI

ZAKRES PRZEDMIOTOWY KONTROLI

Brak regulacji zakresu przedmiotowego kontroli działalności gospodarczej. Brak wskazania organów
upoważnionych do przeprowadzenia. Znajdują się odesłania do odrębnych przepisów prawa.

ZASADA ODSZKODOWANIA ZA WYKONYWAN E CZYNNOŚCI KONTROLNYCH

• Jeżeli przedsiębiorca poniósł szkodę na skutek wykonania czynności kontrolnych z naruszeniem przepisów
prawa → przysługuje odszkodowanie.
• Przedsiębiorcy przysługuje w określonej sytuacji świadczenie odszkodowawcze polegające na wyrównaniu
uszczerbku, jakiego doznał poszkodowany przedsiębiorca= straty poniesionej w wyniku kontroli.

ZASADA ZASADNOŚCI KONTROLI

• Kontrolę przeprowadza się po uprzednim dokonaniu analizy prawdopodobieństwa naruszenia prawa w
ramach wykonywania działalności gospodarczej.
• Kontrola musi być uzasadniona uprawdopodobnionym naruszeniem.
• Wyjątek: uzasadnione podejrzenie zagrożenia życia lub zdrowia, popełnienie przestępstwa lub wykroczenia,
popełnienie przestępstwa skarbowego lub wykroczenia skarbowego
o Oraz w przypadku gdy kontrola jest niezbędna do przeprowadzenia postępowania w celu
wykonywania zaleceń pokontrolnych.

ZASADA POWIADAMIANIA O ZAMIARZE WSZCZĘCIA KONTROLI

• Kontrolę wszczyna się nie wcześniej niż po upływie 7 dni i nie później niż przed upływem 30 dni od dnia
doręczenia zawiadomienia o zamiarze wszczęcia kontroli.
o Jeżeli kontrola nie zostanie wszczęta w ciągu 30 dni → potrzebne jest kolejne zawiadomienie.
• Zawiadomienie zawiera oznaczenie organu, odbiorcy, wskazanie zakresu przedmiotowego kontroli.
• Na wniosek przedsiębiorcy kontrola może być wszczęta przed upływem 7 dni od dnia doręczenia.
• Wyjątki od zawiadomienia o zamiarze kontroli (art. 48 ust. 11 pr. przed.)
o (np. kontrola ma zostać przeprowadzona na podstawie ratyfikowanej umowy
międzynarodowej albo bezpośrednio stosowanych przepisów prawa Unii Europejskiej;
przeprowadzenie kontroli jest niezbędne dla przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa lub
wykroczenia, przeciwdziałania popełnieniu przestępstwa skarbowego lub wykroczenia
skarbowego lub zabezpieczenia dowodów jego popełnienia)

ZASADA OKOLICZNOŚCI I MIEJSCA WYKONYWANYCH CZYNNOŚCI

• Wykonywanie czynności kontrolnych w obecności przedsiębiorcy lub osoby upoważnionej przez
przedsiębiorcę.
• Siedziba przedsiębiorcy lub miejsce wykonywania działalności gospodarczej
• Godziny pracy działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę
• Za zgodą przedsiębiorcy – w innym miejscu określonym w ustawie

ZASADA NIEZAKŁÓCONEGO PRZEBIEGU KONTROLI

Czynności kontrolne wykonuje się w sposób sprawny i możliwie niezakłócający funkcjonowania przedsiębiorcy.
W przypadku gdy przedsiębiorca wskaże na piśmie, że wykonywane czynności zakłócają w sposób istotny
działalność gospodarczą przedsiębiorcy, konieczność podjęcia takich czynności uzasadnia się w protokole
kontroli.

ZASADA OGRANICZONEGO CZ ASU KONTROLI

Mikroprzedsiębiorcy – 12 dni roboczych, mali przedsiębiorcy – 18 dni roboczych, średni przedsiębiorcy – 24 dni
robocze, pozostali przedsiębiorcy – 48 dni roboczych. Przedłużenie czasu jest możliwe jedynie z przyczyn
niezależnych odo organu. Wymaga uzasadnienia na piśmie.

ZASADA ZAKAZU PONOWNEJ KONTROLI

Organ kontroli nie przeprowadza kontroli, w przypadku gdy ma ona dotyczyć przedmiotu kontroli objętego
uprzednio zakończoną kontrolą przeprowadzoną przez ten sam organ.

ZAGADNIENIE 5. ZASADY REJESTRACJI PRZEDSIĘBIORCÓW W KRS (W/ĆW)

ŹRÓDŁO REGULACJI: USTAWA O KRAJOWYM REJESTRZE SĄDOWYM

Jest to jeden z rejestrów publicznych zawierający niezbędne dane o podmiotach podlegających
obowiązkowemu wpisowi do tego rejestru. Jest prowadzony w systemie teleinformatycznym przez sądy
rejestrowe (są to sądy rejonowe – sądy gospodarcze).

Struktura KRS: 1) rejestr przedsiębiorców – I gr. podmioty uznane z mocy ustawy za przedsiębiorców; II gr.
podmioty które wyraziły zamiar podjęcia DG; 2) rejestr stowarzyszeń, innych organizacji społecznych o
zawodowych, fundacji oraz samodzielnych publicznych ZOZ; 3) rejestr dłużników niewypłacalnych

REJESTR STOWARZYSZEŃ, ORGANIZACJI SPOŁECZNYCH, FUNDACJI, SAMODZIELNYCH

PUBLICZNYCH ZOZ

• Podmioty, które ze swej istoty nie są przedsiębiorcami, ale tworzone są dla realizacji innych celów;
• Wpis ma charakter konstytutywny;
• Niektóre z tych podmiotów korzystając z wolności gospodarczej podejmują działalność gospodarczą
(dodatkowy wpis do rejestru przedsiębiorców pod tym samym numerem ewidencyjnym).

REJESTR DŁUŻNIKÓW NIEWYPŁACALNYCH

- dłużnicy niewypłacalni (osoby fizyczne wykonywujące działalność gospodarczą,

wspólnicy ponoszący odpowiedzialność całym swoim majątkiem za zobowiązania
spółki);
Wpis z urzędu - osoby, które przez sąd upadłościowy zostały pozbawione prawa prowadzenia
działalności gospodarczej na własny rachunek oraz pełnienia funkcji członka rady
nadzorczej, reprezentanta lub pełnomocnika w spółce handlowej, p.p., lub
spółdzielni
dłużnicy (osoby fizyczne), wobec których został wystawiony tytuł wykonawczy i
Wpis na wniosek który w terminie 30 dni od daty wezwania i do spełnienia świadczenia nie zapłacili
należności stwierdzonej tytułem wykonawczym

DOMNIEMANIE POWSZECHNEJ ZNAJOMOŚCI WPISU D O KRS

• Jeżeli wpis podlegał ogłoszeniu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym to zasadą jest, że nikt nie może
zasłaniać się nieznajomością ogłoszonych wpisów, jednak w odniesieniu do czynności dokonanych w okresie
16 dni od ogłoszenia nie można powoływać się wobec osoby trzeciej na wpis, jeżeli ta udowodni, że nie
mogła o nim wiedzieć.
• W przypadku rozbieżności między wpisem a treścią ogłoszenia osoba trzecia może powoływać się na treść
ogłoszenia, chyba że podmiot wpisany udowodni, że osoba trzecia wiedziała o treści wpisu.
• Jeżeli wpis nie podlega ogłoszeniu to nikt nie może zasłaniać się nieznajomością wpisu, chyba, że mimo
zachowania należytej staranności nie mógł o wpisie wiedzieć.

WARUNKI FORMALNE DOKONANIA WPISU DO KRS

• wniosek składany na urzędowym formularzu;

• wniosek może być złożony w formie papierowej lub elektronicznej;
• wraz z wnioskiem (bez wzywania) wnioskodawca uiszcza opłatę sądową (a jeżeli wpis podlega ogłoszeniu w
MSiG także opłatę za ogłoszenie);
• wniosek o wpis powinien być rozpoznawany w terminie 7 dni od daty jego złożenia;
• w toku postępowania wniosek podlega weryfikacji pod kątem jego zgodności z prawem co do formy i
treści;
• w wyniku rozpatrzenia wniosku sąd rejestrowy wydaje postanowienie o wpisie lub o odmowie wpisu;
• postanowienie podlega niezwłocznemu wykonaniu, które polega na wprowadzeniu do systemu
informatycznego danych zawartych w jego treści.;
• wpis to również wykreślenie danych zawartych w rejestrze;
• wpis jest dokonany z chwilą zamieszczeni danych w rejestrze przedsiębiorców;
• wpis do rejestru przedsiębiorców jest czynnością materialno-techniczną (ma określone skutki prawne)

DANE PODLEGAJĄCE UJAWNIENIU W REJESTRZE PRZEDSIĘBIORCÓW

• Dział I – dane identyfikujące przedsiębiorców.

• Dział II – dane dot. wspólników uprawnionych do reprezentowania (spółki osobowe) lub organu
wchodzących w jego skład.
• Dział III – dane dot. przedmiotu działalności Polskiej Klasyfikacji Danych (PKD) oraz wzmiankę o złożeniu
sprawozdania finansowego.
• Dział IV – dane o zaległościach podatkowych i celnych, zaległościach wobec ZUS.
• Dział V – dane o powołaniu i odwołaniu kuratora.
• Dział VI – dane o otwarciu i zamknięciu likwidacji, rozwiązaniu i unieważnieniu spółki, połączeniu, podziale
albo przekształceniu oraz o osobie likwidatora i sposobie reprezentacji, ustanowieniu zarządcy i zarządu
komisarycznego, wszczęciu postępowania naprawczego albo ogłoszeniu upadłości, zawieszeniu albo
wznowieniu wykonywania działalności gospodarczej.

ZAGADNIENIE 6. ZASADY EWIDENCJONOWANIA DZIAŁALNOŚCI GOSPOD ARCZEJ (W/ĆW)

• Organ prowadzący Centralną Ewidencję i Informację o Działalności Gospodarczej – jest to minister

właściwy do spraw gospodarki [w systemie teleinformatycznym] – obecnie jest to Minister Rozwoju i
Technologii
• Zadania CEIDG
o 1) ewidencjonowanie przedsiębiorców będących osobami fizycznymi
o 2) udostępnianie informacji o przedsiębiorcach i innych podmiotach wskazanych w ustawie o
ewidencji
o 3) udostępnianie informacji o zakresie i terminie zmian we wpisach do CEIDG
o 4) umożliwienie wglądu do danych bezpłatnie udostępnianych przez Centralną Informację KRS
o 5) udostępnianie informacji o ustanowionym pełnomocniku lub prokurencie, w tym o zakresie
udzielonego pełnomocnictwa lub o rodzaju i sposobie wykonywania prokury
• Tryby wysyłania wniosku
o Osobiście – papierowo; w wybranym urzędzie gminy
o Wysłanie przesyłką rejestrowaną na adres wybranego urzędu gminy – z podpisem notarialnie
poświadczonym
o Przez pełnomocnika
o W postaci elektronicznej – za pośrednictwem formularza elektronicznego na stronie CEIDG
(podpis elektroniczny albo podpis kwalifikowany)
• Wniosek ma charakter zintegrowany ze względu na to, że integralną częścią wniosku o wpis do CEIDG jest
żądanie:
o wpisu albo zmiany wpisu do krajowego rejestru urzędowego podmiotów gospodarki
narodowej (REGON)
o zgłoszenia identyfikacyjnego albo aktualizacyjnego, o którym mowa w przepisach o zasadach
ewidencji i identyfikacji podatników i płatników (NIP)
o zgłoszenia płatnika składek albo jego zmiany (ZUS)
• Dane ewidencyjne:
o imię i nazwisko przedsiębiorcy, PESEL (o ile posiada), data urodzenia
o dodatkowe określenia, które przedsiębiorca włącza do firmy, o ile przedsiębiorca takich używa;
o REGON, o ile posiada;
o NIP, o ile posiada (informacje o jego unieważnieniu/uchyleniu);
o obywatelstwo przedsiębiorcy;
o adres do doręczeń oraz jeśli przedsiębiorca posiada – adres stałego miejsca wykonywania
działalności;
o inne dane kontaktowe – adres e-mail, adres strony internetowej, numer telefonu
o przedmiot wykonywanej działalności gospodarczej według PKD
• Braki formalne wniosku:
o Jeżeli wniosek zawiera braki formalne organ gminy niezwłocznie wskazuje wnioskodawcy
uchybienia oraz wzywa do skorygowania lub uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni roboczych,
pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpoznania.
o Ze względu na to, że czynność ta ma charakter materialno-techniczny → brak skargi do WSA.
• Charakter prawny wpisu do CEIDG:
o Wpis dokonany jest z chwilą zamieszczenia danych w CEIDG, lecz nie później niż następnego
dnia roboczego po dniu wpływu wniosku o wpis do CEIDG
o Ustawodawca nie wskazuje wprost formy prawnej. W tym zakresie wypowiadają się sądy:
„wpis do ewidencji działalności gospodarczej ma charakter deklaratoryjny i rodzi jedynie
domniemanie faktyczne jej prowadzenia” (wyrok NSA z 26.08.2014 r., II GSK 1010/13, LEX nr
1572566). Wpis jest zatem formą materialno-techniczną (zob. M. Szydło, Ewidencje działalności
gospodarczej w nowej ustawie o swobodzie działalności gospodarczej, „Kwartalnik Prawa
Publicznego” 2006/3, s. 57–58).
• Kiedy wniosek o wpis do CEIDG jest niepoprawny?
o 1) niezawierający danych podlegających wpisowi zgodnie z art. 5 lub
o 2) zawierający dane podlegające wpisowi zgodnie z art. 5, niezgodne z przepisami prawa, lub
o 3) dotyczący działalności nieobjętej przepisami ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo
przedsiębiorców, lub
o 4) złożony przez osobę, wobec której prawomocnie orzeczono zakaz prowadzenia wszelkiej
działalności gospodarczej, lub
o 5) dotyczący osoby już wpisanej do CEIDG, lub
o 6) wraz z którym nie złożono oświadczeń, o których mowa w art. 7, lub
o 7) niepodpisany, lub
o 8) złożony przez osobę nieuprawnioną, w tym osobę zagraniczną w rozumieniu przepisów
ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych
osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która nie
posiada prawa wykonywania działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
na podstawie przepisów odrębnych.
Art. 5 – dane ewidencyjne w/w
Art. 7
• Przypadki wykreślenia w drodze czynności materialno-technicznej:
o Przekształcenie w spółkę osobową
o Przekształcenie w spółkę kapitałową
o Śmierć przedsiębiorcy
o Orzeczenie zakazu wykonywania DG
o Przedsiębiorca sam wykreśla
• Wykreślenie w drodze decyzji administracyjnej – minister właściwy do spraw gospodarki:
o 1) stwierdzenia trwałego zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej
o 2) utraty uprawnień do wykonywania działalności gospodarczej przysługujących na podstawie
art. 5 ust. 1 i 2 ustawy o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób
zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium RP
o 3) gdy wpis został dokonany z naruszeniem prawa
o 4) utraty prawa do lokalu
• Domniemanie prawdziwości danych
o Domniemywa się, że dane wpisane do CEIDG są prawdziwe.
o Osoba wpisana do CEIDG ponosi odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną zgłoszeniem do
CEIDG nieprawdziwych danych, jeżeli podlegały obowiązkowi wpisu na jej wniosek, a także
niezgłoszeniem danych podlegających obowiązkowi wpisu do CEIDG w ustawowym terminie
albo niezgłoszeniem zmian danych objętych wpisem, chyba że szkoda nastąpiła wskutek siły
wyższej albo wyłącznie z winy poszkodowanego lub osoby trzeciej, za którą osoba wpisana do
CEIDG nie ponosi odpowiedzialności

ZAGADNIENIE 7. ZAWIESZENIE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ (W/ĆW)

PODSTAWOWO:

• Kogo dotyczy zawieszenie działalności gospodarczej?

Dotyczy wyłącznie przedsiębiorcy niezatrudniającego pracowników oraz przedsiębiorcy zatrudniającego

wyłącznie pracowników:

- przebywających na urlopie macierzyńskim, urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopie

wychowawczym lub urlopie rodzicielskim niełączących korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem
pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu.

W przypadku zakończenia korzystania z urlopów lub złożenia przez pracownika wniosku dotyczącego łączenia
korzystania z urlopu rodzicielskiego z wykonywaniem pracy u pracodawcy udzielającego tego urlopu, pracownik
ma prawo do wynagrodzenia jak za przestój, określonego przepisami prawa pracy, do zakończenia okresu
zawieszenia.
• Okres zawieszenia działalności gospodarczej
o Przedsiębiorca wpisany do CEIDG - na czas nieokreślony albo określony, nie krótszy niż 30 dni.
o Przedsiębiorca wpisany do rejestru przedsiębiorców KRS -na okres od 30 dni do 24 miesięcy.

ZAWIESZENIE DG WSPÓLNIKA SPÓŁKI CYWILNEJ

• Przedsiębiorca, który wykonuje DG jako wspólnik s.c. oraz poza tą spółką – może zawiesić DG w jednej z tych
form.
• Przedsiębiorca, który wykonuje DG jako wspólnik w więcej niż 1 s.c. – może zawiesić wykonywanie DG w
jednej lub kilku takich spółkach.

WNIOSEK DO CEIDG/KRS

• Zawieszenie oraz wznowienie wykonywania działalności następują na wniosek przedsiębiorcy, chyba że

przepis odrębny stanowi inaczej.
• W przypadku przedsiębiorcy wpisanego do CEIDG okres zawieszenia rozpoczyna się od dnia wskazanego we
wniosku o wpis informacji o zawieszeniu wykonywania działalności gospodarczej i trwa do dnia wskazanego
w tym wniosku albo do dnia wskazanego we wniosku o wznowienie wykonywania działalności gospodarczej.

SKUTKI ZAWIESZENIA

W okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca:

1) może wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, w
tym rozwiązywania zawartych wcześniej umów;
2) może przyjmować należności i jest obowiązany regulować zobowiązania, powstałe przed datą zawieszenia
wykonywania działalności gospodarczej;
3) może zbywać własne środki trwałe i wyposażenie;
4) ma prawo albo obowiązek uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i
administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed datą zawieszenia
wykonywania działalności gospodarczej;
5) wykonuje wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa;
6) może osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed datą zawieszenia wykonywania
działalności gospodarczej;
7) może zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność
gospodarczą.

ZAGADNIENIE 8. DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA KONCESJONOWANA

POJĘCIE I CHARAKTER KON CESJI

Wymóg uzyskania koncesji jest najbardziej restrykcyjną formą prawną reglamentacji działalności gospodarczej.
Koncesjonowanie DG ma swoją podstawę prawną w ustawie Prawo przedsiębiorców, art. 37-41 + przepisy
odrębnych ustaw.

Koncesja jest to upoważnienie do wykonywania jakiejś działalności, głównie gospodarczej, wydane przez władze
administracyjne osobie fizycznej lub prawnej. Jest to jeden ze środków stosowanych w ramach reglamentacji
gospodarczej i polega na wyrażeniu zgody przez właściwy organ administracji publicznej na podjęcie i
wykonywanie DG w określonej dziedzinie. Konkludując:
 a. akt administracyjny stanowiący wyraz zgody przez państwo na podjęcie i wykonywanie DG
zastrzeżonej na rzecz państwa lub mającej szczególne znaczenie ze względu na bezpieczeństwo
państwa lub obywateli;
b. wydany na podstawie przepisów regulujących warunki oraz tryb wydawania koncesji na określony
rodzaj działalności gospodarczej;
c. wydawany na wniosek przedsiębiorcy;
d. ma zapewnioną ochronę prawną trwałości.

Jest to akt o charakterze uznaniowym – daleko idąca uznaniowość organu decyzyjnego – organ nie jest związany
w tym zakresie obowiązującymi przepisami prawnymi określającymi warunki działalności gospodarczej.

PRZYKŁADY DZIAŁALNOŚCI KONCESJONOWANEJ (PUNKT INFORMACJI DLA PRZEDSIĘBIORCÓW)

1) poszukiwanie, rozpoznawanie złóż węglowodorów oraz kopalin stałych objętych własnością górniczą,
poszukiwanie lub rozpoznawanie kompleksu podziemnego składowania CO2, wydobywanie kopalin ze złóż,
podziemne bezzbiornikowe magazynowanie substancji, podziemne składowanie odpadów oraz podziemne
składowania CO2

2) wytwarzanie i obrót materiałami wybuchowymi, bronią i amunicją oraz wyrobami i technologią o

przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym

3) wytwarzanie, przetwarzanie, magazynowanie, lub przeładunek, przesyłanie, dystrybucja i obrót paliwami i

energią, przesyłanie CO2 w celu jego podziemnego składowania;

4) ochrona osób i mienia;

5) rozpowszechnianie programów RTV, z wyłączeniem programów rozpowszechnianych wyłącznie w systemie

teleinformatycznym, które nie są rozprowadzane naziemnie, satelitarnie lub w sieciach kablowych;

6) przewozy lotnicze;

7) prowadzenie kasyna gry.

ORGAN UDZIELAJĄCY KONCESJI

Udzielenie, odmowa udzielenia, zmiana, zawieszenie i cofnięcie koncesji albo ograniczenie jej zakresu w stosunku
do wniosku o udzielenie koncesji – w drodze decyzji ministra właściwego ze względu na przedmiot działalności
gospodarczej wymagającej uzyskania koncesji, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.

Forma prawna: decyzja administracyjna

ODMOWA UDZIELENIA KONCESJI

Przesłanki odmowy udzielenia lub ograniczenia zakresu w stosunku do wniosku albo odmowy zmiany koncesji
(decyzja uznaniowa):

1) w przypadku niespełnienia warunków udzielenia koncesji;

2) ze względu na zagrożenie obronności lub bezpieczeństwa państwa lub obywateli;

3) jeżeli w wyniku przeprowadzonej rozprawy albo przetargu udzielono koncesji innemu przedsiębiorcy lub
przedsiębiorcom;
4) w przypadku gdy wydano decyzję o stwierdzeniu niedopuszczalności wykonywania praw z udziałów albo akcji
przedsiębiorcy, na podstawie przepisów ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o kontroli niektórych inwestycji (Dz. U. z
2020 r. poz. 2145 oraz z 2022 r. poz. 1137), jeżeli jest to w interesie publicznym;

5) w przypadkach określonych w odrębnych przepisach.

KONTROLA DZIAŁALNOŚCI KONCESJONOWANEJ

Uprawnienie do kontroli przez organ koncesyjny w zakresie

1) zgodności wykonywanej działalności z udzieloną koncesją;

2) przestrzegania warunków wykonywania działalności gospodarczej;
3) obronności lub bezpieczeństwa państwa, ochrony bezpieczeństwa lub dóbr osobistych obywateli

Szczegółowe uprawnienia

1 )wstęp na teren nieruchomości, obiektu, lokalu lub ich części, gdzie jest wykonywana działalność gospodarcza
objęta koncesją, w dniach i w godzinach, w których ta działalność jest wykonywana lub powinna być
wykonywana;

2) żądanie ustnych lub pisemnych wyjaśnień, okazania dokumentów lub innych nośników informacji oraz
udostępnienia danych mających związek z przedmiotem kontroli

ZAGADNIENIE 9. DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA WYMAGAJĄCA UZYSKANIA Z EZWOLENIA

(W/ĆW)

• Jest to najbardziej rozpowszechniona forma prawna reglamentacji działalności gospodarczej.

• Zezwolenie jest to warunek podjęcia i wykonywania DG w zakresie określonym w odrębnych przepisach.
• Uzyskanie zezwolenia otwiera przed przedsiębiorcą prawną możliwość wykorzystania prawa do podjęcia i
wykonywania działalności gospodarczej w zakresie i na zasadach wskazanych w przepisach prawnych. W
przypadku konkretnego przedsiębiorcy – uzyskane zezwolenie potwierdza jego zdolność do podjęcia w
sposób legalny oznaczonej w nim DG.
• Forma prawna: decyzja administracyjna.
o Charakter prawny: decyzja związana – organ udzielający zezwolenia jest związany wyłącznie
ustalonym stanem faktycznym, jakim jest spełnienie przez przedsiębiorcę wymaganych
prawem warunków uzyskania zezwolenia.
o Zasadniczo decyzje udzielające zezwolenia na DG – wydawane są na podstawie spełnienia
warunków związanych z danym rodzajem DG.
• Zezwolenie – uprawnia do wykonywania DG na terenie całego kraju przez czas nieokreślony, chyba że
przepisy odrębne stanowią inaczej.
• Przykłady. Uzyskania zezwolenia wymaga wykonywanie działalności gospodarczej w zakresie określonym w
przepisach
o 1) ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu
Alkoholizmowi
o 2) ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych
o 3) ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych
o 4) ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku w gminach
o 5) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii
o 6) ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowym

ZAGADNIENIE 10. DZIAŁALNOŚĆ GOSPODARCZA REGULOWANA (W/ĆW)

• Jeżeli odrębne przepisy stanowią, że dany rodzaj działalności jest działalnością regulowaną, przedsiębiorca
może wykonywać tę działalność, jeżeli spełnia szczególne warunki określone tymi przepisami i po uzyskaniu
wpisu w rejestrze działalności regulowanej.
• Szczególne warunki określone w odrębnych przepisach, które szczegółowo regulują określony rodzaj
działalności gospodarczej oraz tryb uzyskiwania wpisu do rejestru i wykreślenia z niego.
• Przedsiębiorca, który spełni warunki nabywa prawo do podjęcia i wykonywania działalności gospodarczej
regulowanej.

Procedura wpisu do rejestru działalności regulowanej:

• Wpis na wniosek przedsiębiorcy, po złożeniu przez przedsiębiorcę oświadczenia o spełnieniu warunków

wymaganych do wykonywania tej działalności
• Przedsiębiorca wpisany do CEIDG może złożyć wniosek wraz z oświadczeniem również w urzędzie gminy,
wskazując organ prowadzący rejestr działalności regulowanej.
• Jeżeli organ nie dokona wpisu w terminie, po upływie 14 dni przedsiębiorca może podjąć działalność.

Odmowa wpisu:

Forma – decyzja administracyjna, w przypadkach:

• jeżeli wydano prawomocne orzeczenie zakazujące przedsiębiorcy wykonywania działalności gospodarczej

objętej wpisem;
• jeżeli przedsiębiorcę wykreślono z rejestru tej działalności regulowanej w wyniku wydania przez organ
prowadzący rejestr decyzji o zakazie wykonywania przez przedsiębiorcę działalności objętej wpisem w
okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku;
• w przypadkach określonych w odrębnych przepisach.

Przykłady działalności gospodarczej regulowanej:

• organizacja usług turystycznych oraz pośredniczenie na zlecenie klientów w zawieraniu umów o świadczenie
usług turystycznych
• wyrób, oczyszczanie, skażanie lub odwadnianie alkoholu etylowego
• wytwarzanie wyrobów tytoniowych
• prowadzenie usług detektywistycznych
• działalność kantorowa

ZAGADNIENIE 11. PROWADZENIE DZIAŁALNOŚCI GOSPODARCZEJ PRZE Z PODMIOTY

ZAGRANICZNE NA TERYTORIUM RP (W)

Źródło: Ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób
zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium RP

ZAKRES PODMIOTOWY U STAWY

• Osoba zagraniczna jest to:

o osoba fizyczna nieposiadająca obywatelstwa polskiego
o osoba prawna z siedzibą za granicą
o jednostka organizacyjna niebędącą osobą prawną posiadającą zdolność prawną, z siedzibą za
granicą.
• Przedsiębiorca zagraniczny – jest to osoba zagraniczna wykonująca działalność gospodarczą za granicą oraz
obywatel polski wykonujący działalność gospodarczą za granicą.
CHARAKTER NARODOWY

• Osoby obywatele z państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwo członkowskie Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) - stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym (poza
Szwajcarią – porozumienie odrzucone w referendum)
mogą podejmować i wykonywać działalność gospodarczą na takich samych zasadach, jak obywatele
polscy
• Obywatele innych państw, którzy posiadają w RP: zezwolenie na pobyt stały, zezwolenie na pobyt rezydenta
długoterminowego UE, status uchodźcy, zgodę na pobyt ze względów humanitarnych, zezwolenie na pobyt
czasowy i pozostają w zw. małżeńskim zawartym z obywatelem polskim mogą podejmować i wykonywać
działalność gospodarczą na takich samych zasadach, jak obywatele polscy

Osoby zagraniczne inne niż wymienione w ust. 1 i 2 mają prawo do podejmowania i wykonywania działalności
gospodarczej wyłącznie w formie spółki komandytowej, spółki komandytowo-akcyjnej, spółki z ograniczoną
odpowiedzialnością, prostej spółki akcyjnej i spółki akcyjnej, a także do przystępowania do takich spółek oraz
obejmowania bądź nabywania ich udziałów lub akcji, o ile umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej.

POŚREDNIE FORMY WYKONYWANIA DZIAŁALNOŚCI

ODDZIAŁY
• Dla wykonywania DG na terytorium RP: przedsiębiorcy zagraniczni mogą na zasadzie wzajemności, o ile
ratyfikowane umowy międzynarodowe nie stanowią inaczej – tworzyć oddziały z siedzibą na terytorium RP,
zwane dalej „oddziałami”.
• Przedsiębiorca zagraniczny tworzący oddział – może wykonywać DG wyłącznie w zakresie przedmiotu
działalności przedsiębiorcy zagranicznego.
• Obowiązki przedsiębiorcy zagranicznego tworzącego oddział:
o Ustanowienie osoby upoważnionej w oddziale do reprezentowania przedsiębiorcy
zagranicznego,
o Możność rozpoczęcia działalności w ramach oddziału po uzyskaniu wpisu oddziału do rejestru
przedsiębiorców
o Używanie do oznaczenia oddziału oryginalnej nazwy przedsiębiorcy + przetłumaczonej na język
polski – z dodaniem wyrazów „oddział w Polsce”.
o Prowadzenie dla oddziału oddzielnej rachunkowości w języku polskim zgodnie z przepisami o
rachunkowości
o Zgłaszanie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wszelkich zmian stanu faktycznego i
prawnego w zakresie okoliczności związanych z likwidacją oddziału (14 dni od wystąpienia
zmian)
• Nadzór nad oddziałami – pełni go minister właściwy do spraw gospodarki. Może on wydać decyzję o zakazie
wykonywania DG w ramach oddziału, w przypadku gdy oddział narusza rażąco prawo polskie lub nie
wykonuje obowiązków (np. informacyjnych); nastąpiło otwarcie likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego;
działalność przedsiębiorcy zagranicznego zagraża bezpieczeństwu lub obronności państwa, bezpieczeństwu
informacji niejawnych o klauzuli tajności „poufne” lub wyższej – lub innemu ważnemu interesowi
publicznemu.
o W przypadku wydania takiej decyzji – minister właściwy do spraw gospodarki → zawiadamia
osobę upoważnioną – o obowiązku wszczęcia postępowania likwidacyjnego oddziału.
o Odpis decyzji jest przesyłany do właściwego sądu rejestrowego.
PRZEDSTAWICIELSTWA
Art. 21. Przedsiębiorcy zagraniczni mogą tworzyć i prowadzić na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
przedstawicielstwa.

• Zakres przedstawicielstwa: może obejmować wyłącznie prowadzenie DG w zakresie reklamy i promocji

przedsiębiorcy zagranicznego.
• Procedura:
o Wymóg wpisu do rejestru – „rejestru przedstawicielstw” – minister właściwy do spraw
gospodarki.
o Wpis jest dokonywany na podstawie wniosku.
o Dokonywany na okres 2 lat.
o Wpis jest to czynność materialno-techniczna. Odmowa wpisu ma charakter decyzji
administracyjnej.
• Obowiązki:
o używanie oznaczenia oryginalnej nazwy przedsiębiorcy oraz przetłumaczonej wersji na język
polski + dodanie wyrazów „przedstawicielstwo w Polsce”
o obowiązek prowadzenie rachunkowości oddzielnej dla przedstawicielstwa – w j. polskim,
zgodnie z przepisami o rachunkowości
o Zgłaszanie ministrowi właściwemu do spraw gospodarki wszelkich zmian stanu faktycznego i
prawnego w zakresie okoliczności związanych z likwidacją przedsiębiorcy zagranicznego (14 dni
od wystąpienia zmian)
• Zakaz – przesłanki. Gdy przedsiębiorca zagraniczny w ramach przedstawicielstwa:
o 1) przedsiębiorca zagraniczny rażąco narusza prawo polskie;
o 2) nie posiada tytułu prawnego do nieruchomości, których adres wskazał w rejestrze
przedstawicielstw jako siedzibę przedstawicielstwa;
o 3) nastąpiło otwarcie likwidacji przedsiębiorcy zagranicznego, który utworzył
przedstawicielstwo, lub przedsiębiorca ten utracił prawo wykonywania działalności
gospodarczej;
o 4) działalność przedsiębiorcy zagranicznego zagraża bezpieczeństwu lub obronności państwa,
bezpieczeństwu informacji niejawnych o klauzuli tajności "poufne" lub wyższej lub innemu
nadrzędnemu interesowi publicznemu.

Do likwidacji stosuje się przepisy KSH o likwidacji sp. z o.o.