Professional Documents
Culture Documents
Sop Manuali TBC Ne Gjedhe
Sop Manuali TBC Ne Gjedhe
TUBERKULOZIT NË GJEDHË
(PËR MJEKËT VETERINERË)
Kursi i sëmundjes është i ngadalshëm dhe kërkon muaj apo vite për të ngordhur një kafshë të
infektuar. Rrjedhimisht, një kafshë mund ta përhapë sëmundjen tek shumë bashkëshortë të tjerë,
përpara se të fillojë të tregojë shenja klinike. Prandaj, lëvizja e kafshëve shtëpiake të zbuluara të
kontaminuara dhe kontakti me kafshët e egra të infektuara janë rrugët kryesore për përhapjen e
sëmundjes.
Përpara injektimit të tuberkulinës, kryhet kontrolli i qeses konjuktivale, nëse është e dëmtuar nga
patologji të tjera ose për rrjedhje anormale.
Në qesen konjuktivale hidhen 3-4 pika tuberkulinë e koncentruar. Pas hedhjes së tuberkulinës,
syri mbyllet dhe fërkohet lehtësisht. Leximi i reaksionit bëhet 9-24 orë më vonë duke hapur
kapakët e syrit.
- Reaksioni konsiderohet pozitiv, kur qesja e syrit përmban mukus dhe qelb i cili rrjedh jashtë
nga këndi i brendshëm i syrit.
- Reaksioni konsiderohet i dyshimtë kur konjuktiva është e pezmatuar dhe nuk përmban
mukus dhe qelb.
- Reaksioni konsiderohet negativ kur nuk konstatohen ndryshime të konjuktivës.
6 13 7 + 6 7 1 - 7-1=6 Poz.
Këta shembuj tregojnë qartë se si mund të vendoset diagnoza e TBC me provën e dyfishtë të
tuberkulinizimit. Kështu nga të dhënat e tabelës rezultojnë dy numra, ku njëri shpreh rritjen e
trashësisë së lëkurës aty ku është injektuar Tuberkulina Bovine dhe tjetri rritjen e trashësisë së
lëkurës aty ku është injektuar Tuberkulina Aviare. Pas differencës TB-TA, del një numër i cili
mund të jetë pozitiv, zero, ose negativ.
Vlerësimi i reaksionit bëhet në këtë mënyrë:
- Reaksioni vierësohet negativ ose aspecific kur vlerat e këtij numri janë zero ose negative.
- Reaksioni vlerësohet negativ kur vlerat e ketij numri janë 0 - 2.
- Reaksioni vlerësohet i dyshimtë kur vlera që del nga diferenca midis dy matjeve dhe për të
dy tuberkulinat është 2 - 4.
- Reaksioni vlerësohet pozitiv kur këto shifta janë më të mëdha se 4.
Substancat dezinfektuese veprojnë ngadalë ndaj shkaktarëve të TBC-së. Kështu p.sh. tretësira
5% e acidit fenik i vret pas 24 orëve, formalina 5% pas 12 orëve dhe tretësira 5% e hipokloritit të
kalciumit i vret pas 3 orësh. Si dezinfektant mund të përdoret edhe ndonjë nga dezinfektantët e
regjistruar nga autoriteti kompetent sipas rekomandimeve të përdorimit të dhëna nga prodhuesi.
Plehu i nënshtrohet përpunimit biotermik dhe lejohet të përdoret jo më parë se 4 muaj nga koha e
depozitimit.
Stallat apo ambientet ku mbahen kafshët pastrohen nga mbetjet e ngurta apo të lëngshme me ujë
me presion dhe mjete të tjera për të mundësuar sa më shumë të jetë e mundur kontaktin e
dezinfektantit me sipërfaqen që do të dezinfektohet.
Dezinfektimet kryhen në mënyrë periodike. Për dezinfektim mund të përdoret një nga
dezinfektantët klasikë të mëposhtëm:
Tretësirë e hipokloritit të kalciumit me 5% klor aktiv.
Tretësirë formaline dhe sode kaustike në pjesë të barabarta në përqëndrimin 3%
Gëlqere e saposhuar përzjerë në ujë në përqëndrimin 20%.
ose një nga dezinfektantët e regjistruar nga autoriteti kompetent sipas rekomandimeve të
përdorimit të dhëna nga prodhuesi.
Të gjitha këto masa duhet të mbështeten me një trajtim ushqimor të përshtatshëm të lopëve
dhe/ose viçave.
4.3.2. Konfiskimet
Konfiskimet (organet e brendshme, testikujt, gjiri, indet limfatike të dukshme, si dhe organet dhe
indet e tjera) për të cilat veterineri zyrtar mund të vendosë që të konfiskohen. do të trajtohen si
material infektiv dhe duhet të mblidhen në kontejnerë të përshtatshëm ku do të trajtohen me
dezinfektant. Kontejnerët duhet të vendosen në vende ku nuk mundësohet hyrja e personelit të
paautorizuar, qenve, maceve, kafshëve të egra dhe zogjve.
Operatori duhet të sigurojë që kontejnerët me konfiskime të pastrohen rregullisht, menjëherë ose
së paku brenda 12 orëve gjatë verës dhe 24 orëve gjatë dimrit.
Kontejnerët nuk duhet të përdoren për qëllime të tjera, të mund të mbyllen plotësisht dhe të mos
rrjedhin, të jenë të përbëra nga material që mund të pastrohet dhe të dezinfektohet lehtë.
7.3 Etiketimi
Të gjitha mostrat duhet të identifikohen plotësisht dhe të
vendosen në qese të cilat mbyllen mirë.
Të dhëna siç përshkruhen në procedurat e dërgimit të mostrave në
laborator duhet të shënohen.
7.4 Transporti
Mostrat (të mbledhura siç përshkruhet më lart) duhet të
vendosen në një kuti transporti.
Format shoqëruese të kampioneve që dërgohen në laborator
duhet të vendoset në një zarf dhe të bashkangjitet në pjesën e
jashtme të kutisë.
Kontaktoni me laboratorin për t`i informuar ata se po dërgohen
mostrat nga një rast i dyshuar për tuberkuloz.
Transportoni mostrat sa më shpejt që të jetë e mundur në
frigoboks.
Meqënëse tuberkulozi është një patogjen zoonotik, duhet pasur kujdes të veçantë për të siguruar
që të gjitha kërkesat ligjore të plotësohen për transportimin e mostrave. Nëse mostra janë dërguar
me anë të transportit publik, ata duhet të jenë të paketuara dhe të etiketuara për transport në
përputhje me kushtet e dërguesit, autoritetit kompetent dhe rregulloret postare, sipas rastit.
Mjeku veteriner i njësisë së qeverisjes vendore që ushtron kontroll në thertore ka një përgjegjësi
të rëndësishme për survejancën aktive në thertore gjatë kontrollit të kafshëve para therjes (ante
mortem) pas therjes (post mortem) në karkasat e gjedhit. Inspektorët ne thertore do të mbledhin
dhe dërgojnë mostra nga indet me lezione nga të gjitha kafshët e dyshuara nga survejanca aktive
në thertore dhe kafshët që janë therur pasi kanë reaguar pozitivisht ndaj tuberkulozit në gjedh
nga survejanca aktive të kategorisë së ndryshme të kafshëve të gjalla.