APOTEOZA MŁODOŚCI W „ODZIE DO MŁODOŚCI” A. MICKIEWICZA .

Oda do młodości powstała w grudniu 1820 r. i jest utworem łączącym jeszcze elementy
poetyki klasycystycznej i myśli bliskie ludziom oświecenia z cechami charakterystycznymi dla
nadchodzącego już przełomu romantycznego. Mickiewicz sięga po typowo klasycystyczny
gatunek, jakim jest oda. Zgodnie z poetyką gatunku jego utwór utrzymany jest w tonie
wysokim, poeta posługuje się podniosłym, patetycznym językiem i kieruje tę swoją
wypowiedź do określonego już w tytule adresata. Podstawą konstrukcji wiersza jest
bowiem kontrast pomiędzy światem młodych i starych. Poeta równolegle prowadzi dwa wątki
prezentujące oba pokolenia i konsekwentnie je sobie przeciwstawia.

Bez serc, bez ducha, to szkieletów ludy […]

– tak mówi się o przedstawicielach świata starych. Ci ludzie nie mają w sobie żadnych uczuć, związani
z ziemią nie są zdolni do żadnych uniesień.
W ich kontekście pojawia się obraz starca z pokrytym zmarszczkami czołem, który pochylony już
wiekiem:
Takie widzi świata koło,
Jakie tępymi zakreśla oczy.
Świat starych to pokryty mgłą „obszar gnuśności zalany odmętem”. To świat martwy („szkieletów
ludy”, „wody trupie”), świat ludzi ospałych, bezczynnych. Zarzuca się im egoizm, porównuje do „płaza
w skorupie”.
Samolubni, samotni, tak, jak mięczak przemijają bowiem bez śladu i pożytku dla otoczenia. Na szczęście
ten świat odchodzi już w przeszłość.

Następnie pojawiają się obrazy młodości wzlatującej nad światem, młodości, która dodaje skrzydeł,
która niczym słońce zapanować ma nad światem:

Młodości! ty nad poziomy

Wylatuj, a okiem słońca
Ludzkości całe ogromy
Przeniknij z końca do końca.

Jej panowanie oznaczać będzie nadejście nowej rzeczywistości. Ten nowy świat stworzą młodzi ludzie
mający wyższe niż ich poprzednicy cele, gotowi do wspólnych działań, poświęceń dla innych altruiści.
Ludzie, którzy potrafią przezwyciężać słabości, walczyć nawet za cenę życia o szczęście innych.

Autor porównuje działania młodych do walki Heraklesa, które mają zniszczyć wszystko to, co w
przeszłości było barbarzyńskie. Podkreśla się też wyraźnie siłę tego młodego pokolenia tkwiącą we
wspólnocie, w zjednoczeniu się w podejmowanych wysiłkach.
Muszą oni podejmować wyzwania, przekraczać dotychczasowe horyzonty i bariery.