Falsafah, Pengaruh Dan Latar

Belakang Dalam Pelbagai Budaya

TAMADUN
INDIA
DISEDIAKAN OLEH :
MOHD AFFENDI ALI
ZULHILMI SYAFIQ
MOHD SHAFIQ
FALSAFAH TAMADUN INDIA
 falsafah disebut juga sebagai ‘darsana’ yang bermaksud untuk
melihat, memerhati dan memahami melalui minda,
pancaindera dan kesedaran akal.
 Falsafah India merupakan salah satu daripada pemikiran
manusia yang terawal yang direkodkan serta meliputi
pelbagai disiplin ilmu dan persoalan-persoalan tentang
kehidupan.
 falsafah India juga turut membicarakan pelbagai aspek
secara mendalam dan mengandungi sudut pandangan
tentang materialisme, spiritualisme, realisme, idealism, dan
sebagainya.
 Ahli falsafah dan sejarawan juga melihat falsafah India sebagai
satu keperluan praktikal yang perlu ditanam untuk
memahami bagaimana untuk mendapatkan atau menjalani
kehidupan yang paling baik.
 Mereka turut merumuskan bahawa perkembangan falsafah di
India adalah berkait rapat dengan perkembangan
fahaman keagamaan yang terdapat di India itu sendiri
(Surendranath, 1975).
 falsafah India telah mula wujud melalui penyair-penyair
Veda, wali-wali Upanishad dan golongan bijaksana
yang mengarang epik dan purana yang telah memperkayakan
lagi warisan kebudayaan sejak bermulanya sejarah negara
India.
 Terdapat dua aliran pemikiran yang mempengaruhi
Tamadun India iaitu Aliran Ortodoks dan Aliran Heterdok.
Aliran ortodok (Astika Darsana)
 Ortodok menerima autoriti kitab-kitabVeda
 Aliran Ortodok terbahagi kepada enam iaitu Nyaya,Vaiseshika,
Aliran Sankhya,Yoga, Purva Mimamansa danVedanta.
Aliran Heterdok (Nastika Darsana)
 Heterdok menolak autoriti kitab-kitab Veda.
 Aliran Heterdok terbahagi kepada tiga
iaitu Carvaka, Jainisme dan Buddhisme.
Persamaan Aliran Astika dan Nastika
 Kedua-dua aliran pemikiran falsafah ini sebenarnya
merupakan kaedah yang pelbagai yang digunakan dalam
mencapai objektif iaitu untuk mencari kebenaran hakiki
tentang kehidupan dan alam yang mempengaruhi kehidupan.
 Tujuan aliran pemikiran ini juga adalah untuk mencapai
kebebasan dan kesempurnaan abadi melalui penyatuan
roh individu dengan roh agung serta menghapuskan
kesengsaraan dan penderitaan kehidupan (Surendranath,
1975).