INTRODUKSYON

Ginagamit ng tao ang wika sa kanyang pag-

iisip, sa pakikipag-ugnayan sa ibang tao at
maging sa pakikipag-usap sa sarili.
Samakatuwid, wika ang behikulo ng kanyang
ekspresyon at epektibong komunikasyon sa
iba’t ibang sitwasyon lalo’t higit sa
akademikong larangan.
?
 Hindi ganap na
pagkaunawa o
pagkaalam sa
paggamit ng wika.
 KAKAYAHANG
KOMUNIKATIBO
 Kakayahang linggwistiko (linguistic competence)
 Kakayahang sosyolinggwistiko (sociolinguistic
competence)
 Kakayahang diskorsal
 Kakayahang strategic
 SPEAKING Model
-Dell Hymes (1974)
S- setting and scene
P- participants
E- ends
A- act sequence
K- keys
I- instrumentalities
N- norms
G- genre
 MGA TIYAK NA
SITWASYONG
PANGKOMUNIKASY
ON GAMIT ANG
WIKA
 PASALITANG PAG-UULAT
Ito ay isang gawaing sumasaklaw sa pagtalakay ng isang tiyak na
paksa sa maliliit at malalaking pangkat na karaniwang natatapos sa loob
lamang ng labinlima hanggang dalawampung minute.
Layunin nito na maipakita ang pagkakaiba-iba ng kahusayan ng bawat
tagapagsalita na nakatuon sa kaalaman sa paksa, sa kasanayan at sa
pamamaraan ng pagtalakay.
Nalilinang ng pasalitang pag-uulat ang malawak na pagkakaroon ng
kaalaman sa paksa/nilalaman. Nalilinang din nito ang kasanayan sa
pagsasalita.
 DAPAT TANDAAN SA PASALITANG
PAG-UULAT
 Dapat maalam sa paksang kanyang tatalakayin ang tagapagsalita.
 Kailangang handa ang tagapagsalita sa alinmang tanong na maaaring
ipukol sa kanya pagkatapos ng pag-uulat.
 Paghusayan ang pagsasalita at gawing malinaw ang pagbigkas.
 Maging mabuti sa pagsagot sa mga tanong at iwasan ang pakikipag-
argumento sa mga nagtatanong.
 Maging magalang sa mga kasamahan at maging wasto at makatwiran sa
pakikibahagi sa anumang talakayan.
 FORUM (PANGKATANG
PAGPUPULONG)
Ang forum ay pagtitipon ng isang pangkat na may
magkakatulad na katangiang sosyal, edukasyunal, at maging
kutural, at may layuning magplano at makausap-usap hinggil sa
isang mahalagang paksa na karaniwan sa bawat isa.
Tumutukoy din ito sa pampublikong pagtitipon ng mga
samahan, organisasyon o grupo ng mga indibidwal na may
layuning matalakay ang napapanahong paksa ayon sa kanilang
mga interes.
 URI NG FORUM
 Pampubliko (Public)

-pagtitipon na walang ekslusyon na maaaring maisagawa sa isang lugar na karaniwang para

sa lahat. Maaaring ang mga kasangkot dito ay maramihan at maaari ding isang particular na
bilang lamang ng isang pangkat.
 Di-publiko/Eksklusibo (Non-public)

-pagpupulong ng isang pangkat na maaaring limitado lamang sa mga kasapi ng isang

organisasyon o samahan. Dito ay eksklusibong pinag-uusapan ang mga layunin, gawain,
proyekto at mga tunguhin.
-ang mga usapin dito ay limitado, mahigit na tinatalakay sa mga kasapi ng pangkat at
nagtatakdaan ng mga impormasyon na para lamang sa pangkat at sa mga kasapi.
 INTERNET FORUM
Ito ay isinasagawa sa pamamagitan ng mga aplikasyong pang-social
media tulad ng facebook, messenger, tweeter, instagram, at iba pang
eksklusibong aplikasyon. Ang forum ay naisasakatuparan sa pamamagitan
ng mga posts (mesaheng isinusumite o ipinapaskil na nalalaman ng mga
ideya, sagot sa tanong, panukala o iba pang mahalagang impormasyon) o
kaya ay sa pamamagitan ng video na mas kilala bilang video conferencing.
Ang mga naiipon na posts na magiging thread o conversation thread ay
karaniwang nakapaskil at nababasa at nagsisilbing reference ng mga usapan
sa furom (bagamat maaari itong burahin ng kasama sa internet forum).
 BUMUBUO SA INTERNET
FORUM
Guest- ang mga indibidwal na nagnanais maging kasapi ng pangkat
bagaman hindi pa nabibigyan ng buong access at karapatan o Kalayaan na
magbukas ng usapin o paksa. Ang kanilang partisipasyon ay limitado
lamang sa paghahayag ng mga post.
Kasapi- ang mga indibidwal na nabigyan ng buong access, Kalayaan at
karapatan na maging bahagi sa usapin anumang oras na kanilang naisin.
Administrator- kumakatawan bilang pinakpinuno ng forum. Siya ang
tagatanggap ng mga kasapi at moderator na rin ng forum.
MGA ISINASAGAWA SA
INTERNET FORUM
Pagtatanong
Pakikipagtalakayan
Pagsasagawa ng sarbey
Paghingi ng opinyon sa isang paksa
Pakikipagdebate
 SEMINAR
Ito ay isang uri ng instruksyong akademiko na karaniwang isinasagawa
ng iba’t ibang pribado at publikong oraganisayon. Layunin nito ang
pagtalakay sa mga natatangi o piling paksa ayon sa natukoy na
pangangailangan ng isang pangkat. Ito ay ginagamit bilang isang paraan ng
pagtuturo upang matalakay ang napapanahon at mahahalagang paksa na
makatutulong sa pagtamo ng mga bagong kaalaman sa iba’t ibang larangan
at paraan din upang mailahad ang mga kaalaman mula sa mga isinagawang
pananaliksik at pag-aaral.
 URI NG SEMINAR
 Ayon sa pangkat na nagsasagawa
 Tutor facilitation
 Student facilitation
 Ayon sa saklaw ng seminar
Mini seminar
Major seminar
Pambansang seminar
Pandaigdigang seminar
 ELEMENTO NG SEMINAR
Papel
Presentasyon
Talakay
Kongklusiyon
 LECTURE
Ang lecture ay kasingkahulugan ng panayam. Ito ay isang pamaraan ng
pagtalakay sa isang tiyak na paksa na maaaring gawin, isang kalakaran o
pamaraang nakaugalian. Isa itong proseso ng pagtalakay sa paksa na
nangangailangan ng mga estratehiya, pamaraan at dulog na iniaayon sa mga
katangian ng tagapakinig.
Ang lecture ay nauugnay sa seminar sapagkat ang lecture ay maaaring
isakatuparan ng isang eksperto (hinggil sa paksa) anumang oras at araw na
naisin para sa tiyak na tagapakinig samantalang ang seminar ay
nangangailangn ng ibayong paghahanda at isinasagawa ito ayon sa
pangangailangan.
DAPAT ISAALANG-ALANG SA PAGSASAGAWA
NG LECTURE

Malawak na kaalaman sa paksa

Kahusayan at kasanayan sa pagsasalita
Kasanayan sa pamumuno
Katangian at ugaliin ng pangkat ng tagapakinig
 WORKSHOP
Ang workshop ay isang pagpupulong o pagtitipon ng
mga indibidwal na may iisa o iba-ibang katangian ngunit
isang tunguhin. Ang mga indibidwal na kasangkot ay
binibigkis ng layuning makapagsagawa ng detalyadong
pagtalakay sa isang paksa na susundan ng masinsinan at
matinding pagsasanay para sa pagbuo ng isang proyekto.
Ang workshop ay kasingkahulugan at nauugnay sa salitang
pagsasanay o training.
 Dalawa ang mahalagang layunin ng pagsasagawa ng
workshop- maglahad at makapagbigay ng mga impormasyon ukol
sa piniling paksa at magsanay ng mga indibidwal upang
maisakatuparan ang isang proyekto.
Ang workshop ay makatuon sa maaaring maging output
pagkatapos ng pagsasanay. Maaari ring magkaroon ng tuwirang
interaksyon ang mga facilitator at mga dumalo kaya napananatili
at napagtitibay ang ugnayan ng bawat isa. Bilang resulta,
napapamahalaan nang mabuti ang mga pagtalakay, ang mga
halimbawa at ang mga pagsasanay ay natatamo nang may
pagpapahalaga ang mga layunin.
 Ang seminar, lecture, workshop at training ay magkakatulad
sa dahilang ang ilan sa mga layunin ng mga ito ay ang
maglahad ng isang tiyak na paksa, magpaliwanag ng
mahahalagang konsepto at magbigay ng sapat na impormasyon
ayon sa mga pangangailangan ng mga dumalo. Nagkakaiba-iba
lamang ang mga ito sa pamamaraan sa pagsasagawa.
 SYMPOSIUM
Ang symposium ay isang interaksyon o talakayang
pangkatan hinggil sa isang tiyak at napapanahong
isyu. Mauuri ito sa dalawa, pormal at di-pormal na
symposium. Kadalasan, pormal ang gamiting anyo ng
symposium lalo na sa mga paaralan o unibersidad
(Pasturan, 2015).
 Ito’y tinatawag ding “pagpupulong bayan.” Isang pangkat na
karaniwa’y binubuo ng apat hanggang anim na dalubhasang
tagapagsalita na inanyayahan upang talakayin ang iba’t ibang
aspekto ng ilang mahahalagang isyung pampubliko. Bawat isa’y
naghahanda ng sariling talumpati hinggil sa isang aspekto ng
paksa na inilaan ayon na rin sa larangang kanyang
pinadalubhasaan. Ang tserman o tagapangulo ang nagsasaayos sa
tamang pagkakasunod-sunod ng mga tagapagsalita nang hindi
maguluhan ang mga tagapakinig. Bawat tagapagsalita ay
ipinakikilala ng tagapamagita o moderator at bawat
pagtatalumpati ay may takdang haba ng oras.
PAGPAPLANO NG SYMPOSIUM
1. Mga detalye ng symposium.
2. Pagreserba ng mga kagamitan at ng lugar na
pagdadausan.
3. Pakikipag-usap sa caterer para sa pagkain.
4. Pagpapaalam sa madla ng mga detalye hinggil sa
symposium.
5. Pagbuo ng programa para sa symposium.
 KUMPERENSYA
Ayon kay Shah (2018), ang kumperensya ay isang
sitwasyong pangkomunikasyon kung saan ang
tagapagsalita o eksperto sa piling larangan ay
inanyayahan upang magbahagi ng kanyang mga
pananaw sa iba’t ibang mga paksa sa mga delegado.
Ito ay nakikita rin sa konsultasyon o talakayan sa
pagitan ng mga estudyante at ng kanilang tagapayo.
 Ang kumperensya ay tumutukoy sa isang pormal na
pulong kung saan ang mga kalahok ay nagkakaroon ng
pagbabago ng kani-kanilang pananaw sa iba’t ibang paksa.
Maari itong maganap sa iba’t ibang larangan kaya maaaring
magkaroon ng kumperensya ng mga guro, magulang,
doktor, mga atleta at sa anumang larangan ng
pampalakasan, mga mangangalakal, mamamahayag, mga
iskolar sa pananaliksik at iba pa.
ANG PAGHAHANDA SA
PAKIKIPAGTALAKAYAN
1. Pagpili sa paksa.
2. Pagkuha ng mga kakailanganing materyales.
3. Balangkasing maigi ang paksa nang sa gayo’y
maiayos ayon sa tamang pagkasunod-sunod
ang kahalagahan ng mga katunayang
sasabihin.
 MGA DAPAT TANDAAN SA
1.
TALAKAYAN
Pakinggan ang bawat sasabihin ng mga kasama sa pagtatalakayan.
2. Makibahagi at huwag matakot maglahad ng katotohanan, huwag manatiling tahimik.
3. Huwag lumuhis sa paksang pinag-uusapan na maaaring makapagpabagal sa
talakayan.
4. Maging obhektibo o walang kinikilingan sa pamumuna.
5. Maging mapagbigay.
6. Maging matapat sa sarili.
7. Hangga’t maaari, huwag sasalungat sa katwiran ng higit na nakararami.
8. Iwasan ang pagiging mapagmataas o makipag-alitan sa mga kasama.
TUNGKULIN NG TAGAPANGULO NG
PAGTATALAKAYAN
1. Tagapagsimula.
2. Pinanatili niyang maayos ang lahat sa
pagtatalakayan.
3. Tagapagpa-unlad.
4. Tagapagwakas.
 ROUNDTABLE DISCUSSION
Ito ay kadalasang isang impormal na talakayan na karaniwang
binubuo ng mula lima hanggang sampung tao. Ito ay pinamumunuan
ng isang tagapangulo subalit aktibong lahat ang mga kalahok kaya
hindi nasasarili ng tagapangulo ang pagsasalita.
Mabisa ang pamamaraang ito upang bumuo ng mga estratehiya,
tukuyin ang mga pagkilos at tuklasin ang mga solusyon. Ang rountable
ay pag-uusap hinggil sa mga isyu at naglalayong lumikha ng sitwasyon
na win-win sa halip na win-lose (Day, et al., 1998).
PROSESO NG PAGSASAGAWA NG
ROUNDTABLE DISCUSSION
1. Panuntunan sa pagsasagawa ng Roundtable
Discussion.
2. Bago ang pagsasagawa ng Roundtable.
3. Sa panahon ng pagsasagawa ng Roundtable.
4. Pagkatapos ng Roundtable.
 SMALL GROUP DISCUSSION
Ito ay isang tuwirang pag-uusap ng isang maliit na
pangkat ng mga tao. Tinatalakay ang mga
problema/suliranin na mahalaga at binibigyan ang mga ito
ng solusyon. Ang mga kasali rito ay pasalitang nag-uusap-
usap. Nagpapalitan sila ng kaisipan hinggil sa paksa/temang
pinag-uusapan. May sapat na lakas ang kanilang boses
upang mapakinggan ng mga nakikinig ang kanilang
diskusyon.
 Mahalaga sa ikatatagumpay ng gawaing ito
ang mabuting pagpaplano. Kung sa klase,
mainam na planuhin itong mabuti ng guro at ng
mga mag-aaral na magsisipag-usap. Dapat na
magsaliksik at maghanda ang mga kasali sa
paksang tatalakayin.
PAALALA SA MGA KALAHOK SA SMALL GROUP DISCUSSION
1. Bawat kasapi ay dapat nakapaghandang mabuti sa pamamagitan ng pagbabasa sa paksang
pag-uusapan.
2. Maging malaya ang pagsasagutan ng mga kasali.
3. Dapat iukol nila ang kanilang atensyon sa ginagawa ng pangkat at hindi sa sarili lamang
nila.
4. Dapat nilang pakinggan at talakaying mabuti ang bawat isyung nakalahad.
5. Dapat silang maging mahusay na tagapakinig at maging interesado sa sinasabi ng kanilang
kasama.
6. Kailangang makatulong sila para mabuo ang solusyon sa problema.
7. Maaari silang sumagot at magbigay ng kanilang isipan nang hindi kinakailangang tawagin
pa ng tagapanguna.
8. Magsalita sila nang may sapat na lakas para marinig ng mga kaharap at nakikinig.
9. Tumutulong sila na mailapit o maipasok ang bagong kaisipan sa kanilang diskusyon.