O moj Shqypni moj Shqypni është poezi me 72 vargje e shkruar nga Pashko Vasa rreth vitit 1878–1880. Poezia konsiderohet si një nga punët më të rëndësishme të shekullit 19-të të letërsisë shqiptare. Një nga vargjet e tij Pashko ka shkruar "Feja e shqiptarit është shqiptaria", e cila u bë moto e shumë organizatave shqiptare. Poezia është shkruar me dialekt të Shkodrës, e cila u publikua nga gjuhëtari çek Jan Urban Jarník. Poezia është shkruar gjatë themelimit të Lidhjes së Prizrenit. Vargu Feja e shqiptarit është shqiptaria ka qenë moto e Lidhjes së Prizrenit.Në kohët e sotme është moto e shumë organizatave nacionaliste shqiptare. Gjatë asamblesë më 1910, orkestra muzikore në Vlorë ka luajtur muzikë këtë poezi. Kuptimi “Mori Shqypni e mjera Shqypni”– e botuar në Stamboll më 1880.Është kjo një vjershë ku shtrohen kërkesat e Rilindjes Kombëtare.Eshtë një manifest plot shqetësim, që sugjeron mundësinë e një mobilizimi kolektiv për mbrojtjen e tokave shqiptare dhe bashkimin e vendit. Poemën e shquan fryma e këngëve epike popullore, kushtrimi. Atë e karakterizon stili patetik, shprehja retorike dhe e drejtpërdrejtë për të ndikuar shpejt te lexuesi. Në këtë poemë, Pashko Vasa e ka trajtuar gjendjen e Shqipërisë permes një kontrasti. Ajo dikur “zonjë e rëndë” e pastaj e përmbysur si “si lis i rrëzum përdhe”. Poema nis me një glorifikim të botës shqiptare, por edhe këtu vërehet intonimi elegjiak i krijuesit. E kaluara e Shqipërisë jepet e madhërishme, që përbën besën, nderin, pasurinë dhe trimërinë. Kësaj gjendjeje poeti shumë shpejt i kundërvihet me: gjendjen e rendë dhe realitetin e hidhur të jetës në Shqipëri.Nuk të ka mbetun as emën as besë…Rënia e këtyre vlerave tradicionale dëshmon edhe atë shprishjen e brendshme kombëtare, që vjen si dënim moral. Nga intonimi shpërthyes del kushtrimi, që do të shndërrohet në një ide dominante të Rilindjes.“edhe mos shikoni kisha e xhamia,Feja e Shqyptarit asht Shqyptaria”Shquan këtu thirrja e poetit për bashkim kombëtar rreth idealit të së ardhmes. Ide kjo që ka mbetur aktuale, dhe që aktuale do të mbetet deri në bashkimin e të gjitha trojeve shqiptare.