Наука за стилот (на говорење и пишување односно за начинот на
изразување на мислите, чувствата и впечатоците) Терминот „стилистика“ со значење „наука за стилот“ се употребувал на крајот на 19 век ШТО Е СТИЛ • 1. карактер на исказот (од Стариот Рим); • 2. тип на исказот (во средниот век); • 3. вид јазичен израз • 4. индивидуална употреба на јазикот; • 4. начин на изразување; • 5. СТИЛ Е САМИОТ ЧОВЕК , дефиниција на Жан Бифон од 1753год.; најприфатена дефиниција за стил ОД КАДЕ ДОАЃА ТЕРМИНОТ СТИЛ Од Стариот Рим Од зборот stilus (лат.) – стапче за пишување на таблички премачкани со восок ВИДОВИ СТИЛИСТИКА • 1. Литературна (за стилските фигури, тропи); 2. Лингвостилистика во која спаѓаат и функционалните стилови. Функционалните стилови ги употребуваме во зависност од тоа каде, со кого и за што зборуваме или пишуваме. На пример, различен стил на зборување ќе употребиме при комуникација со пријателите, со наставниците и претпоставените, со некој кој има повисоко или пониско образование итн. Различно ќе се изразиме при пишуваме есеј, научен труд, писмо, молба или некој друг пишан текст. Секој човек, во различни ситуации и заради различни потреби употребува различни функционални стилови. • Факторите од кои зависи каков стил ќе употребиме може да бидат субјективни и објективни. • Стилот зависи од индивидуалните (субјективините) особини на соговорниците, што е субјективен фактор, бидејќи е важно какво образование имаат, каков карактер и темперамент, какво е нивното расположение во моментот, нивната вораст, условите во кои го водат разговорот, целта на разговорот, темата на разговорот, итн. • Под објективни фактори, пак, за употреба на различни функционални стилови може да ги вброиме: видот на комуникацијата (јавна, службена, официјална или лична), усна или писмена како и областа за која се води комуникацијата. ВИДОВИ ФУНКЦИОНАЛНИ СТИЛОВИ • 1. Научен стил 2. Административен стил 3. Публицистички стил 4. Уметничколитературен 5. Разговорен стил