Предмет:

Тип на средното образование: Средно стручно

Професор: Жанета Видевска
Директор: Страшо Ѓорѓиески
Средно училиште: СОУ „Ѓорче Петров“ - Прилеп
РАЗГОВОРЕН СТИЛ
• Сфера на употреба: секојдневниот живот
• Функција: комуникативна
• Ситуации на употреба: неофицијални
• Јазик: народен, дијалект
• Примена: неофицијална комуникација
• Форма на употреба:
1. пишувана: лични писма, електронски пораки;
2. говорена: секојдневни разговори дома, на улица, во продавница
и сл.
КАРАКТЕРИСТИКИ НА
РАЗГОВОРНИОТ
1. економичност;
СТИЛ
2. непосредност, неподготвеност и спонтаност;
3. ориентација кон соговорникот (тој е присутен и од него зависи
дали ќе сака да ја прими пораката и, ако ја прими, дали и како
ќе реагира на неа;
4. присуство на форми за обраќање (именски и заменски: Елено,
мајко, Македонијо, Господе, сестро, Ангелино, Јоване и сл.),
заповедни форми (кажи, дојди, оди, зборувај), честа употреба
на извици (ех, оф, море, леле, уф);
5. употреба на дијалектизми, турцизми и сл.
 РОДОВИ НА РАЗГОВОРНИОТ
СТИЛ
• 1. раскажување
2. дијалог (разговор помеѓу две лица)
3. полилог (разговор помеѓу повеќе лица)
4. стереотипи (кратки форми на комуницирање): Здраво. Кај си? Како си?
Што правиш? Што има ново?
 РЕШАВАЧКИ ФАКТОРИ ЗА
РАЗГОВОРНИОТ СТИЛ
• Говорната ситуација

• Соговорниците
ГОВОРНИ СИТУАЦИИ
• Дијалози со непознати

• Дијалози со познати блиски говорители во ситуации што ги

наметнува секојдневниот живот

• Дијалози (комуницирање) со познати и непознати соговорници

во рамките на професионалната и социо-културната сфера од
животот
СОГОВОРНИЦИ (влијание на јазичниот
израз на учесниците во комуникацијата)
• пол
• возраст
• професија
• меѓусебни односи
• цел на комуникацијата