Ang PAGBIBINYAG SA

SAVICA
ISANG EPIKONG SLOVENIA
Ang “Ang Soneto”- na iniaalay kay Matija Cop.
Pagbibinyag sa
Savica- Isang
epikong “Ang Prologo”- na nasusulat ng patula at
binubuo ng dalawampu’t anim na saknong
Slovenian na na may tigatlong taludturan (tercets)

binubuo ng
tatlong bahagi “Ang Pagbibinyag”- na nasusulat sa
tigwalong taludturang tula at binubuo ng 56
na saknong o talata
Ang kabuoan ng epiko ay tumatalakay sa mga pangyayaring
nagbigay-daan upang ang mga Paganong Corinthian noong
ikasampung siglo ay maging binyagang Kristiyano. Sumetro ito sa
pag-iibigan ng dalawang pangunahing tauhan:

Crtomir –ang makisig at matapang na

mandirigmang Pagano na labis na
nagmamahal sa kanyang kasintahan

Bogomila – isang dalagang maganda,

inosente, at mahinhin subalit may matatag na
paninindigan
Nagkahiwalay ang dalawa dahil sa
pagsabak ni Crtomir sa isang
digmaan sa pagitan ng mga
Paganong pinamumunuan niya at
ng mga Kristiyanong
pinamumunuan ni Valjhun sa
Lambak ng Bohinj noong taong
772. Naging madugo ang digmaan
at dahil malakas ang nakalabang
hukbo bukod pa sa kinulang sila
ng pagkain, natalo ang pangkat
nina Crtomir. Sa pagtatapos ng
digmaan ay tanging si Crtomir
Lingid sa kanyang kaalaman, ang kanya
palang kasintahang si Bogomila na dating
alagad ng kanilang diyosang si Ciba ay
hindi na isang pagano. Nagpabinyag ang
dalaga at ngayon ay isa nang Kristiyano.
Habang nasa digmaan ang kasintahan ay
nananalangin nang buong taimtim at
nangako ang dalaga sa Panginoon at sa
Mahal na Birhen na kung makababalik
nang buhay si Crtomir ay iaaalay niya ang
kanyang sarili at ang buong buhay sa
pagsisilbi sa Panginoon
Nanikluhod at sinuyo ni Crtomir ang kasintahan para
mabago ang desisyon nito subalit buo na ang desisyon
ni Bogomila. Sa halip, kinumbinsi niya si Crtomir na
yakapin ang pananampalatayang Kristiyano at
magpabinyagdin tulad niya. Sa matiyagang
pangungumbinsi ni Bogomila ay napapayag din niya si
Crtomir.

Naganap ang pagbibinyag sa binata sa Talon ng Savica.

Hindi nagtagal, si Crtomir ay naging isang paring
Kristiyano at tulad ng kanyang dating kasintahan ay
nag-alay ng kanyang buhay at pagsisilbi para sa
Panginoon.
Ang Pagbibinyag sa
Savica (Prologo)
(Krst Pri Savici, Epikong
Slovenian)
ni France Preseren
This Photo by Unknown Author is licensed under CC BY-SA
 Si Valjhun, ang anak ni Kajtimar, ay nagpalaganap ng
pananampalatayang Kristiyano sa mahaba’t madugong
pakikidigma; sina Avreli at Droh, sa kanya’y hindi na lumaban.

Nangabigo sa kanilang buhay at ibang suliranin,

At ang mga lambak ng Carniola, ng Carantania
Tiyak na puno ang mga lawa ng dugong kahila-hilakbot
Wala pang matapang na pinunong may
hukbong pumapantay,
Nangalupig silang lahat, gumuguho sa
pamamaalam,
Liban kay Crtomir na may pangkat pang
nagbabagong-lakas

Ang bunso’y nagtanggol ng matandang

paniniwala
Ng pananampalataya ng kanyang mga ninuno
sa iba, mga bathala’t espiritu
Sa kabila ng mga ulap ang mataas nilang
Sa bawat isang nagtataglay ng ganitong palsong
pananalig
Sa kapatagan ng Bistric ay bilang takas na gumagala,
Sa kanlungan ng Bohinj at nagtataasang munting
tore.

Isang guho sa itaas ng kulay-abong bundok,

Ang huling kuta sa teritoryo ni Crtomir,
Ngayo’y Moog ng Pagano na ating sisiyasatin.
Ang ibayong laking kalaba’y may isang
obsesyon,
Makubkob sila, ang kuta’y napapaligiran
na,
Nahahadlangan ang pagpasok ng
kanilang mga kaalyado.

Tingnan kung paanong pataas ang mga

tuntungan ng mga kalaban,
Upang gibain ang mga pader, magkaisang
was akin ang mga portada,
Ngunit bawat lusob, matatag ang moog,
nanlilito.
Sa anim na buwan ang daigdig
na may dugo’y nasalanta,
Mula sa kasamaang patayan ng
magkakapatid na Slovene;
Kahindik-hindik na
sangkatauhan, at kay panglaw
panglaw!

Ni espada o palakol o kahit

hataw ng pala
Ang magsusulong sa tagumpay,
manapa’y matinding gutom
Ang nagbabantang magpahina sa
proteksiyon ng moog.
Hindi na maikubli ni Crtomir ang
kanilang kagipitan;
Sa gayo’y tinipon niya’t kinausap
ang kanyang mga kawal:
“Matatagalan natin espada, ngunit
tadhana’y mas malakas.

Napakakonting pagkain ang

natinggal ko, naikanlong,
Ang tagal ding nabuhay tayong
walang tumutulong.
Di ko sisisihin ang sinumang piliin