Refraction Short Course

Bazat e Sizmikës së
Valëve të Thyera
Teoria, matjet dhe interpretimi
Bazat e valëve sizmike
Pyetje: Çfarë është një valë sizmike?

Bazat e valëve sizmike
Pyetje: Çfarë është një valë sizmike?
A. Transferim i energjisë nëpërmjet

lëvizjes së thërmijave.
Tipe të ndryshme valësh sizmike kanë lëvizje

thërmijash të ndryshme
Tre tipe ë ndryshme të
valëve sizmike
• Valë ngjeshëse (P)
• Valë prerëse (S)
• Valë sipërfaqësore (Lovi dhe Rejli)
Në sizmikën e valëve të thyera kanë interes

vetëm valët P dhe S (valët vëllimore)
Vala ngjeshëse (P)
Lëvizja e thërmijave është e njëjtë
me drejtimin e lëvizjes së valës
Animation courtesy Larry Braile, Purdue University

Vala prerëse (S)
Lëvizja e thërmijave është pingul
me drejtimin e lëvizjes së valës.
Animation courtesy Larry Braile, Purdue University

Shpejtësia e valëve sizmike
Varet nga densiteti dhe modulet elastikë
4
K
Vp  3 
Vs 
 
ku K = moduli i bulkut,  = moduli prerës,

dhe  = densiteti.
Shpejtësia e valëve sizmike
Moduli i Bulkut= rezistenca ndaj
ngjeshjes = mosngjeshmëria

Moduli prerës = rezistenca në prerje

= ngurtësia
Sa më pak i ngjeshëm është një material,
aq më e madhe është shpejtësia e valëve P
në të, psh. zëri udhëton rreth 4 herë më
shpejt në ujë se në ajër. Sa më rezistent të
jetë materiali në prerje, aq më e madhe
ësht ëshpejtësia e valëve S në të.
Pyetje. Sa është ngurtësia e
ujit?

A. Uji nuk ka ngurtësi. Forca (rezistenca) e
tij në prerje është zero.
Pyetje. Si lëviz vala S në ujë?

A. Vala S nuk lëviz në ujë.
Fluidet nuk lejojnë valën S të lëvizë në
ta. Kjo njohuri, e kombinuar me
vrojtimet nga tërmetet, çoi në zbulimin
se bërthama e brendshme e tokës
është në gjendje likuide dhe jo solide,
nisur nga zona hije e valëve S
Shpejtësia e valëve P kundrejt
shpejtësisë së valëve S
Shpejtësia e valës P duhet të jetë më
e madhe se e valës S. PSE?
4
K
3
Vp 2  K 4 Vp K 4
    
Vs 2
  3 Vs  3

Nisur nga formulat më sipër, K dhe  janë gjithmonë

numra pozitivë, kështu që Vp është gjithmonë më e
madhe se Vp
Paradoksi shpejtësi - densitet
Pyetje. E dimë në praktikë se shpejtësia

tenton të jetë proporcionale me
densitetin. Por përsëri densiteti është
përcaktues. Si është e mundur kjo?
A. Edhe modulet elastikë tentojnë të rriten me

rritjen e densitetit, madje me një shkallë më të
shpejtë.
Paradoksi shpejtësi - densitet
Shënim: Modulet elastikë janë
parametra të rëndësishëm për
të kuptuar vetitë e shkëmbit
dhe se si do të sillet ai në
kushte të ndryshme. Modulet
ndihmojnë inxhinierët me të
dhëna të nevojshme mbi
themelet e digave, urave dhe
strukturave të tjera të
rëndësishme si shkollat dhe
spitalet.
Matja e shpejtësive të valëve P

dhe S ndihmon në përcaktimin
indirekt dhe pa ndikime në
mjedis të vetive të truallit.
Pyetje. Si i përdorim valët
sizmike për të kuptuar
nëntokën?
A. Fillimisht duhet të kuptojmë

sjelljen e valës në një mjedis të
shtresëzuar.
Pyetje. Çfarë ndodh kur një valë
sizmike takon një
mosvazhdueshmëri shpejtësie?
A. Një pjesë e energjisë reflektohet,

një pjesë thyhet.
Tani jemi të interesuar vetëm për atë pjesë të

Energjisë që thyhet!!
Pyetje. Çfarë ndodh kur një valë
sizmike takon një
mosvazhdueshmëri shpejtësie?
PESË KONCEPTE TË
RËNDËSISHME
• Fronti valor
• rrezja sizmike
• Parimi i Hygensit
• Ligji i Snellit
• Reciprociteti
Çfarë është fronti valor?
A. Sipërfaqe me fazë konstante, si

rrathët në një pellg uji, por në tre
dimensione.
Çfarë është fronti valor?
Shpejtësia me të cilin lëviz një
front valor është shpejtësia
sizmike e materialit dhe varet nga
vetitë elastike të tij. Në një mjedis
homogjen fronti valor është sferik.
Heterogjenitetet në shpejtësinë e
valës shkaktojnë deformime në
përhapjen e frontit valor.
Fronti valor
Çfarë është rrezja sizmike?
E quajtur edhe pingulja me frontin

valor, rrezja sizmike është një
drejtëz gjithmonë pingul me frontin
valor, që tregon drejtimin e lëvizjes
së valës në atë pikë të frontit valor.
Në një front valor ka një pafundësi
rrezesh sizmike.
Rrezja
Parimi i Hygensit
Çdo pikë e frontit valor mund të
konsiderohet si një burim i ri valësh të
gjeneruara sipas drejtimit të udhëtimit
të valës.
Q. Çfarë e shkakton
thyerjen?
A. Disa pjesë të frontit valor
mbërrijnë në kufi më shpejt se
pjesë të tjera, duke u shpejtuar
apo ngadalësuar në kontakt, dhe
duke shkaktuar shtrembërimin e
frontit valor.
Kuptimi dhe përcaktimi
sasior se si thyhen valët
është shumë thelbësor
Ligji i Snellit
Nëse V2>V1, atëherë me rritjen e i
rritet më shpejt edhe r
Ligji i Snellit
r i afrohet 90o ndërsa rritet i
Ligji i Snellit
Thyerja kritike
Në këndin kritik të rënies ic, këndi i

thyerjes r = 90o
sin ic V 1

sin 90 V 2
V1
sin ic  (2)
V2
V1
ic  sin 1 (3)
V2
Ligji i Snellit
Thyerja kritike
Në këndin kritik të rënies ic, këndi

i thyerjes r = 90o
Ligji i Snellit
Thyerja kritike
Në këndin kritik të rënies ic, këndi

i thyerjes r = 90o
Ligji i Snellit
Thyerja kritike
Sizmika e valëve të thyera përdor vetëm

energjinë e mbërritjeve të para të thyera në
mënyrë kritike. Pjesa tjetër e energjisë nuk
përdoret
Parimi i reciprocitetit
The travel-time of seismic energy
between two points is independent of
the direction traveled, i.e.,
interchanging the source and the
geophone will not affect the seismic
travel-time between the two.
• Përdor sizmikën e valëve të thyera për të hartografuar nëntokën

• Thyerja kritike luan një rol të rëndësishëm
T 1  x /V 1 (4)
Refracted arrivals from layer 2
T2i
T 1  x /V 1 (4)
T2i
T 1  x /V 1 (4)
T2i
T 1  x /V 1 (4)
T2i
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
T2i
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
T2i
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
T2i
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
T2i
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
bc  de  h tan ic
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos(ic )
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
cd  x  bc  de  x  2h tan ic
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
 h 
 
cos i
T2   
c
V1
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
 h 
 
T2  
cos i c   x  2h tan ic
V1 V2
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
 h   h 
   
cos i x  2 h tan i cos i
T2     
c c c
V1 V2 V1
T 1  x /V 1 (4)
ac cd df
T2   
V1 V 2 V1
h
T2i ac  df 
cos ic
 h   h 
   
cos i x  2 h tan i cos i
T2     
c c c
V1 V2 V1
h x  2h tan ic h
T2   
V 1 cos ic V2 V 1 cos ic
2h x  2h tan ic
T2  
V 1 cos ic V2
2h 2h tan ic x
T2    (5)
V 1 cos ic V2 V2
Shumëzojmë termin e parë me V2/V2 dhe termin e dytë me V1cosic/ V1cosic

për të marrë një përcaktor të njëjtë,
2hV 2 2h tan icV 1 cos ic x

T2   
V 1V 2 cos ic V 2V 1 cos ic V2
Duke faktorizuar 2h jashtë marrrim
 V2 tan icV 1 cos ic  x

T 2  2h  
 V 1V 2 cos ic V 2V 1 cos ic  V 2
Thjeshtojmë termat e njëjtë,
 V2 tan icV 1 cos ic  x

T 2  2h  
Dhe marrim
 1 tan ic  x
T 2  2h  
 V 1 cos ic V 2  V 2
Meqë tan(x) = sin(x)/cos(x),

 sin ic 
 1  x
T 2  2h  cos i c 
 V 1 cos ic V2  V2
 
 
 1 sin ic  x
T 2  2h  
 V 1 cos ic V 2 cos ic  V 2
Shumëzojmë termin e parë me V2/V2 dhe termin e dytë me V1/ për të
marrë një përcaktor të njëjtë
 V2 V 1 sin ic  x
T 2  2h  
Dhe duke zbritur kemi
 V 2  V 1 sin ic  x
T 2  2 h 
 V 1V 2 cos ic  V 2
Faktorizojmë V1 dhe kemi,
 V2 
  sin ic 
x
T 2  2hV 1 V 1 
 V 1V 2 cos ic  V 2
 
 
Duke zëvendësuar nga Ekuacioni 2 shprehjen
V1
sin ic  (2)
V2
marrim:
 1 
  sin ic 
x
T 2  2hV 1 sin ic 
 V 1V 2 cos ic  V 2
 
 
Shumëzojmë të dy anët e shprehjes me by sinic/sinic

marrim
 sin ic 
  sin ic sin ic 
sin i x
T 2  2hV 1 c  
 V 1V 2 cos i c  V2
 
 
ose
 1  sin 2 ic  x
T 2  2hV 1  
 V 1V 2 sin ic cos ic  V 2
Përderi sa 1-sin2x=cos2x, shprehja e më sipërme bëhet

 cos 2 ic  x
T 2  2hV 1  
ose
 cos ic cos ic  x
T 2  2hV 1 
Pas thjeshtimit kemi:
 cos ic  x
T 2  2 h 
 V 2 sin ic  V 2
Again from Equation 2,
V 1  V 2 sin ic
Substituting, we get
2h cos ic x
T2   (6)
V1 V2
For the special case of x = 0,
2h cos ic T 2 iV 1
T 2i  and h
V1 2 cos ic
Substituting from Equation 3,
V1
ic  sin 1 (3)
V2
We finally get
T 2 iV 1
h
 1 V 1 
2 cos sin 
 V2
Intercept-time Method
T2i (layers parallel to the surface)
T 2 iV 1
h
 1 V 1 
2 cos sin 
 V 2 
Gives depth h as a function

of V1, V1, and T2i.
T2i
Observation:
T 1xc  T 2 xc
Derivation of Crossover Distance Method
We begin with Equations 4 and 6,
x
T1  (4)
V1
2h cos ic x
T2   (6)
V1 V2
xc 2h cos ic xc
T 1xc  T 2 xc   
V1 V1 V2
Now, since cos2x+sin2x=1, cos ic  1  sin 2 ic and
xc 2h 1  sin 2 ic xc
 
V1 V1 V2
Referring back to Equation 2 and substituting for sinic,
V1
sin ic  (2)
V2
we get:
2
 V1 
2h 1   
xc V 2  xc
 
V1 V1 V2
or
2
 V1 
2h 1   
xc xc V 2 
 
V1 V 2 V1
Squaring both sides, we get
 V1 
2
2
2 4 h 1  2 
 xc xc   V2 
   
 V 1 V 2  V 12
and
4h 2V 12
2
2 4h 
 xc xc  V 2
    2
V1 V 2  V 12
Multiplying the left side of the numerator by V22/V22, we get
4h 2V 2 2 4h 2V 12
2 
 xc xc  V 2
V 2
    2 2
V1 V 2  V 12
and
4h 2V 2 2  4h 2V 12
2
 xc xc  V 2
    2
V1 V 2  V 12
and
2
 xc xc  4h 2V 2 2  4h 2V 12
   
V1 V 2  V 12 V 2 2
Factoring out 4h2
4h 2 V 2 2  V 12 
2
 xc xc 
   
V1 V 2  V 12 V 2 2
taking the square root,
xc xc 2h V 2 2  V 12
 
V1 V 2 V 1V 2
and solving for 2h, we get:
 xc xc  V 1V 2 
2h     
 V 1 V 2  V 2  V 1 
2 2
Factoring Xc out of the numerator in the first term,
1 1  V 1V 2 
2h  xc   
 V 1 V 2  V 2  V 1 
2 2
and multiplying the left side of the first term by V2/V2, and the right side by
V1/V1, we get
 V2 V 1  V 1V 2 
2h  xc   
 V 1V 2 V 1V 2  V 2  V 1 
2 2
and
V 2  V 1  V 1V 2 


2h  x c  
V 1V 2  V 2  V 1 


 2 2
Cancelling
V 2  V 1  V 1V 2 


2h  x c  
V 1V 2  V 2  V 1 


 2 2
and moving xc to the left side, we get
2h  V 2  V 1 
 
xc  V 2  V 1 
2 2
We now square both sides
 2h 

2
V 2  V 1V 2  V 1
 
 xc  V 2 2  V 12
and recognize that V22 – V12 factors into (V2-V1)(V2+V1), so
 2h 
2
V 2  V 1V 2  V 1
  
 xc  (V 2  V 1)(V 2  V 1)
and
 2h 

2
V 2  V 1
 
 xc  (V 2  V 1)
Taking the square root
2h V 2 V 1

xc V 2 V1
and solving for h, we finally get
xc V 2 V 1
h
2 V 2 V1
Crossover Distance Method
T2i (layers parallel to the surface)
xc V 2 V 1
h
2 V 2 V1
Gives depth h as a function

of V1, V1, and Xc.
Using Seismic Refraction to Map
the Subsurface
Using Seismic Refraction to Map the Subsurface
Xc V 2  V 1
Depth 
2 V 2 V1
Depth {
Xc V 2  V 1 TiV 1
Depth  
2 V 2 V1  V1 
2 cos sin 1 
For layer parallel to  V2
Surface!!
Depth {
Three Layers or More
Ti 2V 1
h1 
 1 V 1 
2 cos sin 
 V2
 cos sin  1 V 1 / V 3  
   V 2
T i 3  Ti 2
cos  sin  1V 1 / V 2  
  
  
h2   h1
 1
2 cos sin V 2 / V 3 
   
cos sin 1 V 1 / V 4 2h 2 cos sin 1 2 / V 4 V
Ti 4  Ti 2 cos sin 1 V 1 / V 2 
  V2  3
h3     h1  h 2
 
2 cos sin 1 V 3 / V 4
Crossover Distance vs.
Depth
The greater the velocity contrast, the
smaller the crossover distance for
any given depth.
Depth/Xc vs. Velocity
Contrast
Important Rule of Thumb
The Length of the Geophone
Spread Should be 4-5 times
the depth of interest.
Spread length = 5x depth (velocity contrast = 3)
Spread length = 2x depth (velocity contrast = 3)
Dipping Layer
Defined as Velocity Boundary
that is not Parallel to Ground Surface
You should always do a minimum

of one shot at either end the
spread. A single shot at one end
does not tell you anything about
dip, and if the layer(s) is dipping,
your depth and velocity calculated
from a single shot will be wrong.
If layer is dipping (relative to ground
surface), opposing travel-time
curves will be asymmetrical.
Up-dip shot – apparent velocity > true velocity

Down-dip shot – apparent velocity < true velocity
Dipping Layer
Dipping Layer
V 1md  sin(ic   )
V 1mu  sin(ic   )
ic    sin 1 V 1md
ic    sin 1 V 1mu
1
ic  (sin 1 V 1md  sin 1 V 1mu )
2
1
  (sin 1 V 1md  sin 1 V 1mu )
2
Dipping Layer
From Snell’s Law,
V1
V2 
sin ic
V 1Tiu
Du  2 cos ic
cos 
V 1Tid
Dd  2 cos ic
cos 
Dipping Layer
The true velocity V2 can also be calculated
by multiplying the harmonic mean of the up-
dip and down-dip velocities by the cosine of
the dip.
 2V 2UV 2 D 
V2   cos 
 V 2U  V 2 D 
What if V2 < V1?
What if V2 < V1?
sin i V 1
Snell’s Law 
sin r V 2
What if V2 < V1?
sin i V 1
Snell’s Law 
sin r V 2
What if V2 < V1?
If V1>V2, then as i increases, r
increases, but not as fast.
If V2<V1, the energy
refracts toward the
normal.
None of the refracted energy

makes it back to the surface.
This is called a velocity inversion.

Seismic Refraction
requires that velocities
increase with depth.
A slower layer beneath a
faster layer will not be
detected by seismic refraction.
The presence of a velocity inversion can

lead to errors in depth calculations.
Actual Travel-
time plot
Actual Velocity
Section
Actual Travel-
time plot
Calculated Velocity
Section
Travel-time Plot
Flat Refractor
Travel-time Plot
Lumpy Refractor
Best-fit Lines for
Velocity and Ti
or Xc
Lumpy Refractor
Best-fit Lines for
Velocity and Ti
or Xc
Result Using
Intercept-time or
Crossover Distance
Method
Intercept-time / Crossover Distance Methods Assume
Flat Refractors. Any Refractor Topography is Lost.
Input
Output
Delay Time Method
• Allows Calculation of Depth
Beneath Each Geophone
• Requires refracted arrival at each

geophone from opposite directions
• Requires offset shots
• Data redundancy is important

V1
V2
V1
V2
hA hB
AB   AB  hA tan ic  hB tan ic 
cos ic cos ic
V1
V2
hA hB
cos ic cos ic
hA hP
AP   AP  hA tan ic  hP tan ic 
cos ic cos ic
V1
V2
hA hB
cos ic cos ic
hA hP
AP   AP  hA tan ic  hP tan ic 
cos ic cos ic
hB hP
BP   BP  hB tan ic  hP tan ic 
cos ic cos ic
V1
V2
hA AB hA tan ic hB tan ic hB (7)

TAB     
V 1 cos ic V 2 V2 V2 V 1 cos ic
V1
V2

TAB     
hA AP hA tan ic hP tan ic hP
TAP      (8)
V1
V2

TAB     
hA AP hA tan ic hP tan ic hP
TAP      (8)
hB BP hB tan ic hP tan ic hP
TBP      (9)
V1
V2
Definition:
t 0 P  TAP  TBP  TAB (10)

hP v
cos ic  tan ic 
u hP
hP
u v  hP tan ic
cos ic
hP
u cos ic hP
tu   
V1 V1 V 1 cos ic
v hP tan ic
tv  
V2 V2
t 0  2(tu  tv )
 hP hP tan ic 
t 0  2  
 V 1 cos ic V2 
2hP 2hP tan ic

t0   (11)
V 1 cos ic V2
Alternatively,
(10)
t 0 P  TAP  TBP  TAB
and substituting from equations 7, 8, and 9
 hA AP hA tan ic hP tan ic hP 
t 0P       
V 1 cos ic V 2 V 2 V 2 V 1 cos ic

 hB BP hB tan ic hP tan ic hP 
     

 hA AB hA tan ic hB tan ic hB 
     

 hA AP hA tan ic hP tan ic hP 
t 0P       
V 1 cos ic V 2 V2 V2 V 1 cos ic 
 hB BP hB tan ic hP tan ic hP 
     

 hA AB hA tan ic hB tan ic hB 
     

AP  BP  AB 2 hp 2hP tan ic
t 0P   
V2 V 1 cos ic V2
But from the figure above, AB  AP  BP. Substituting, we get
AP  BP  AP  BP 2hp 2hP tan ic

t0   
V2 V 1 cos ic V2
or
2hp 2hP tan ic (11)

t0  
V 1 cos ic V2
1 
 sin ic 
t 0  2h p  
V 1 cos ic V 2 cos ic 



 V2 V 1 sin ic 
t 0  2hp  
V 1V 2 cos ic V 1V 2 cos ic 


V2




 
V
 sin i c 
t 0  2hpV 1
1
 
V 1V 2 cos ic V 1V 2 cos ic 


 
 
 V1 
Substituting from Equation 2  sin ic   , we get
 V2

 1 

 
 sin i sin i c 
t 0  2hpV 1
c
 


 
 

1 

 
sin ic 
 sin i c 
t 0  2hpV 1 


 
 
Multiplying the numerator in both terms sinic/sinic, we get


 1 sin 2 ic 

t 0  2hpV 1  
V 1V 2 sin ic cos ic V 1V 2 sin ic cos ic 



 cos 2 ic 

t 0  2hpV 1 
V 1V 2 sin ic cos ic 


cos ic 


t 0  2h p 
V 2 sin ic 


cos ic 


t 0  2h p 
V 2 sin ic 


 V1 
Substituting again from Equation 2  sin ic   , we get
 V2
2hp cos ic
t 0P 
V1
Definition:
t oP
Delay time at point P  DTP  (12)
2
toP hp cos ic
DTP   (13)
2 V1
What is DTP Physically?
t 0 P  TAP  TBP  TAB (10)

t 0 P  TAP  TBP  TAB (10)

toP hp cos ic
DTP   (13)
2 V1
time required to time required to

Delay Time = -
travel along the red travel along the
path at V1 green path at V2.
Definition:
T’AP = “Reduced travel-time” at point P for a source at A.
T’AP=TAP’
Reduced travel-times are useful for determining V2. A plot of

T’ vs. x will be roughly linear, mostly unaffected by changes in
layer thickness, and the slope will be 1/V2.
From the above figure, T’AP is also equal to TAP minus the
Delay Time.
a
a b
{
{
Delay Time =
time required to
-
time required to
travel along the red travel along the
path at V1 green path at V2.
a
T ' AP  TAP  DTP  TAP  (a  b)  TAP  a  b

a
T ' AP  TAP  DTP  TAP

a
b
T ' AP  TAP  DTP  TAP  a

a
b
T ' AP  TAP  DTP  TAP  a  b

a
b
From Equation 9, we then get

toP (14)
T ' AP  TAP  DTP  TAP 
2
Earlier, we defined to as
P
t 0 P  TAP  TBP  TAB (10)

Substituting, we get
toP TAP  TBP  TAB (15)

T ' AP  TAP   TAP 
2 2
Finally, rearranging yields
T A B T A P  T B P 
T ' AP   (16)
2 2
The above Equation allows a graphical determination of the T’

curve. TAB is called the “reciprocal time”.
T ' AP   (16)
2 2
The first term is represented by the dotted line below:

T ' AP   (16)
2 2
The numerator of the second term is just the difference in the

travel-times from points A to P and B to P.
T ' AP   (16)
2 2
Important: The second term only applies to refracted arrivals.

It does not apply outside the zone of “overlap”, shown in yellow
below.
T ' AP   (16)
2 2
The T’ (reduced travel-time) curve can now be determined

graphically by adding (TAP-TBP)/2 (second term from Equation 16) to
the TAB/2 line (first term from Equation 16). The slope of the T’ curve
is 1/V2.
We can now calculate the delay time at point P. From
Equation 14, we see that
toP
T ' AP  TAP  (14)
2
According to Equation 13
toP hp cos ic
 (13)
2 V1
Combining equations 13 and 14, we get
t 0P hp cos ic
T ' AP  TAP   TAP  (17)
2 V1
Now, referring back to Equation 6
2h cos ic x
T2   (6)
V1 V2
It’s fair to say that
2hp cos ic x
TAP   (18)
V1 V2
Combining Equations 17 and 18, we get
hp cos ic 2hp cos ic x hp cos ic

T ' AP  TAP    
V1 V1 V2 V1
or
hp cos ic x
T ' AP   (19)
V1 V2
Referring back to Equation 13, we see that
hp cos ic
DTp  (13)
V1
Substituting into Equation 19, we get
x
T ' AP  DTp 
V2
or
x (20)
DTp  T ' AP 
V2
Solving Equation 13 for hp, we get
DTPV 1
hP  (21)
cos ic
From equation 3,
V1
1
ic  sin (3)
V2
Substituting back into Equation 21,
DTpV 1
hp 
cos(ic) (21)
we get
DTpV 1
hp  (22)
 1  V 1 
cos sin  
  V 2 
In summary, to determine the
depth to the refractor h at any
given point P:
1.Measure V1 directly from the
travel-time plot.
2.Measure the difference in refracted
travel-times to point P from
opposing shots.
3.Measure the reciprocal time TAB.
4. Per equation 11, T ' A P   ,
2 2
divide the reciprocal time TAB by 2.
5. Per equation 11, T ' A P
  ,
2 2
add ½ the difference time at each
point P to TAB/2 to get the reduced
travel-time at P, T’AP.
6. Fit a line to the reduced travel-
times, compute V2 from slope.
7. Using equation 15,
x
DTp  T ' AP  (15)
V2
Calculate the Delay Time DT at

P1, P2, P3….PN
8. Using equation 17,
DTpV 1
hp  (16)
 1  V 1 
cos sin  
  V 2 
Calculate the Depth h at P1, P2,

P3….PN
That’s all there is to it!
Q. What does the
geophysicist need to
provide?
Q. What does the
geophysicist need to
provide?
A. Geometry, first break picks, and layer

assignments. The rest is arithmetic.
Q. How many shots do I
need?
A. Generally 5-7, consisting of two end

shots, two offset shots, and 1-3 interior
shots.
End shots
• Absolute minimum
• Should be placed between
end phones
• Will not give overlap at ends
of spread
Can’t compute delay time - depths poorly controlled

Interior shots
• Provide data redundancy

• Give better near-surface
velocity
Can’t compute delay time - depths poorly controlled

Offset shots
• Provide additional data

redundancy
• Provide overlap across entire
spread
• Should be ~ (1.5 x
Crossover Distance) from end
of spread
Layers assigned
Actual velocity section

Layers assigned
Calculated result
Actual (blue) vs.
calculated
Calculated result
How good are your picks?
Perfect
(No freaking
way)
Really good
(On a good
day with a tail
wind)
Typical
Actual Travel-
Times
Actual Velocity
Section
Actual Picks
Calculated
Result
More Data are Better Than Less
How many layers do you see?
Layers flat, zero noise

How about now?
Layers flat, 0.3 msec rms noise added

How about now?
Layers flat, 0.6 msec rms noise added

How about now?
Layers flat, 0.6 msec rms noise added,

Along with a little topography on some
refractors.
Q. Is this possible?
Q. Is this possible?
A. Yes!
Conclusions
There is no theoretical limit to the number of layers
you can image with seismic refraction. But the
practical limit, at least on land and at an
engineering scale, is three. Limits are due to:
1. Practical limit on the number of channels, which limits

the number of points on any velocity segment.
2. Very small change in slope as you get higher and higher

velocities – slope approaches horizontal asymptotically.
3. Imperfect travel-time picks, making it even more

difficult to identify small changes in slope.
4. Inability to get refractor overlap on refractors beyond

first one.
The most common uses for seismic refraction on

an engineering scale are depth to bedrock,
rippability, and depth to ground water.
Conclusions (continued)
• More data are better than less

• Always do a minimum of two shots
at the ends of the spread
• Check for reciprocity and
parallelism
• Spread length should be 4-5 times
depth of interest
• Watch out for air waves
• Avoid using filters

Refraction Short Course

Uploaded by

Document Information

Copyright

Available Formats

Share this document

Share or Embed Document

Sharing Options

Did you find this document useful?

Is this content inappropriate?

Copyright:

Available Formats

Refraction Short Course

Uploaded by

Copyright:

Available Formats

Bazat e Sizmikës së

Pyetje: Çfarë është një valë sizmike?

Pyetje: Çfarë është një valë sizmike?

A. Transferim i energjisë nëpërmjet

Tipe të ndryshme valësh sizmike kanë lëvizje

Në sizmikën e valëve të thyera kanë interes

Animation courtesy Larry Braile, Purdue University

Animation courtesy Larry Braile, Purdue University

ku K = moduli i bulkut,  = moduli prerës,

Moduli prerës = rezistenca në prerje

Nisur nga formulat më sipër, K dhe  janë gjithmonë

Pyetje. E dimë në praktikë se shpejtësia

A. Edhe modulet elastikë tentojnë të rriten me

Matja e shpejtësive të valëve P

A. Fillimisht duhet të kuptojmë

A. Një pjesë e energjisë reflektohet,

Tani jemi të interesuar vetëm për atë pjesë të

A. Sipërfaqe me fazë konstante, si

E quajtur edhe pingulja me frontin

Në këndin kritik të rënies ic, këndi i

Në këndin kritik të rënies ic, këndi

Në këndin kritik të rënies ic, këndi

Sizmika e valëve të thyera përdor vetëm

• Përdor sizmikën e valëve të thyera për të hartografuar nëntokën

Refracted arrivals from layer 2

Refracted arrivals from layer 2

Refracted arrivals from layer 2

Refracted arrivals from layer 2

Shumëzojmë termin e parë me V2/V2 dhe termin e dytë me V1cosic/ V1cosic

2hV 2 2h tan icV 1 cos ic x

Duke faktorizuar 2h jashtë marrrim

 V2 tan icV 1 cos ic  x

 V2 tan icV 1 cos ic  x

Meqë tan(x) = sin(x)/cos(x),

Dhe duke zbritur kemi

Faktorizojmë V1 dhe kemi,

Shumëzojmë të dy anët e shprehjes me by sinic/sinic

Përderi sa 1-sin2x=cos2x, shprehja e më sipërme bëhet

Pas thjeshtimit kemi:

For the special case of x = 0,

Gives depth h as a function

We begin with Equations 4 and 6,

Referring back to Equation 2 and substituting for sinic,

Squaring both sides, we get

taking the square root,

and solving for 2h, we get:

and moving xc to the left side, we get

We now square both sides

Taking the square root

Gives depth h as a function

You should always do a minimum

Up-dip shot – apparent velocity > true velocity

None of the refracted energy

This is called a velocity inversion.

The presence of a velocity inversion can

• Requires refracted arrival at each

• Requires offset shots

• Data redundancy is important

hA AB hA tan ic hB tan ic hB (7)

hA AB hA tan ic hB tan ic hB (7)

hA AB hA tan ic hB tan ic hB (7)

t 0 P  TAP  TBP  TAB (10)

2hP 2hP tan ic

and substituting from equations 7, 8, and 9