Professional Documents
Culture Documents
Коле Неделковски
Рането срце
Коле Неделковски
Откако ни се зададе
и пуста темнина
И така ноќта измина,
падна врз земја широка, рујна се зора зазори,
ја ми те, Родне, зачекав в срце ми рана с’отвори.
со тажни очи загледав
у тоа ваше пенџере.
Низ рана, Родне, заигра
Та белки ќе ми излезеш
бисер си уста д’отвориш
твоето лице калешо
и да ми мило прозбориш, со тија очи пламени.
ели со рака мермерна
ишарет да ми направиш,
рането срце да скротиш