Дентален менаџмент на пациенти со

алергиски реакции и заболувања на

нервниот систем
Вон.проф.д-р Даниела Велеска- Стевковска
Катедра за имлантологија
VIII. Нарушена функција на имуниот
систем – Алергиски манифестации

Најчесто алергија се јавува на:

• Антибиотици
• Аналгетици
• Анксиолитици
• Локалните анестетици
• Други дентални материјали или продукти
Локални анестетици
• Најчесто алергијата се должи на презервативите додадени во
ампулата кои се однесуваат како гермициди (methyl-, ethyl-,
propyl-, butyl-paraben).
• За да се избегнат алергиските реакции, се избегнува додавањето
на средства за стабилизација, но се намалува полуживотот на
анестетичкиот раствор

Антибиотици
• Penicillin (2% - 10% фреквенција) – со средна , јака или фатална
реакција
Аналгетици
• Наркотични средства (codeine или pethidine), и
ацетилсалицилна киселина (aspirin).
• Аспиринот предизвикува најчеста алергиска реакција
(0.2% - 0.9%), со клиничка манифестација од уртикарија до
анафилактичен шок
• Понекогаш со симптоми на астма или ангионеуротичен
едем
Класификација на алергиските реакции

Базирани на имунолошките механизми :

• a. Тип I (анафилакса – шок или Quincke’ов едем)

• b. Тип II (цитотоксична хиперсензитивност)
• c. Тип III (имунокомплексна хиперсензитивност)
• d. Тип IV (клеточно медијаторна или касен-тип на
хиперсензитивност)
 Дентален менаџмент
Детални анамнестички податоци за типот на алергијата и
медикаментот или супстанцата што ја предизвикува
Да се спроведе алерго-тест ако пациентот има историја за претходна
алергија на локален анестетик
Да се избегнува употреба на медикаменти кон кои пациентот има
преосетливост-хиперсензитивност (пр. aspirin , penicillin)
Кај пациенти со историја на атописка конституција (алергиски ринит,
астма, ексцема) треба да се посвети посебно внимание
Стоматологот мора да има и да знае да ја употреби антишок
терапијата доколку има појава на алергиска манифестација
(adrenaline, hydrocortisone, antihistamines, и oxygen).
ZABOLUVAWA NA RESPIRATORNIOT SISTEM

BRONHIALNA ASTMA
Se karakterizira so povtoruva~ki epizodi na dispnea poradi
konstrikcija na traheobronhijalnoto steblo.
Astmata e posledica na bronhialna hiperaktivnost i pretstavuva
spontana, spazmatska kontrakcija na maznite muskuli na
bronhiolite so reverzibilen karakter.
Naj~esto e pri~ineta od alergeni, inhalirani (pra{ina, polen, smog)
ili vneseni vo organizmot na drugi na~ini (hrana, lekovi).
Pacientite naj~esto imaat pozitivna familijarna anamneza za
ovaa bolest.
 Za vreme na stomatolo{ka intervencija pacientot mo`e da dobie
astmati~en napad.

Zapo~nuva da di{e ote`nato, se slu{a {i{tewe pri ekspiriumot,

pulsot e zabrzan, pacientot ne mo`e da zboruva, stanuva
cijanoti~en.
Najdobro e pacientot da go upotrebi inhalatorot koj voobi~aeno
sekoga{ go nosi so sebe, no dokolku toa ne e mo`no treba da se
ordinira rastvor na adrenalin 1:1000, 0,1 ml sublingvalno ili
intravenski, i kislorod 5-7 l/min;
Pacientot ne treba da se postavuva vo horizontalna polo`ba.
 Мијастениа Гравис
Миастениа Гравис претставува специфична автоимуна болест на
постсинаптичната мембрана од невромускулниот спој.
Тоа е заболување на невромускуларните споеви, кое се карактеризира
со слабост и прогресивна замореност на мускулите во тек на
продолжена или повторувчка мускулна активност и опоравување на
мускулната сила по период на мирување.
Што е миастенија..
• Патофизиолошки се манифестира со постсинаптичен блок
на невромускулната трасмисија,која може привремено да
се намали или отстрани со инхибитори на холинестераза.
• Поголемиот број на болни во циркулацијата имаат
антитела против ацетилхолинските рецептори.
• Болеста се јавува и во неонатален период кај деца родени
од мајки со клинички евидентирана-Миастениа гравис.
• Се јавува и во детство но најчеста е кај возрасните.
Клинички симтоми
• Миастениа гравис,претставува болест со мускулна слабост
придружена со тешка прогресија.
• Дијагнозата се поставува врз основа на анамнезата која
доминира замор кој не е присутен наутро, туку како денот
што одминува,тој станува се поизразен.
• Понекогаш почетокот е предизвикан од психички стрес
или блага респираторна инфекција.Симтоматологијата
може да се јави и во текот на бременоста или како
одговор на дадени лекарства за врема на анестезија.
• Со цел да се предвиди текот и да се одреди типот на
терапијата клиничките симтоми можат да се поделат во
неколку групи
поделба
• Група-а, средно генерализирана миастенија со очни знаци
• Група-б,умерено јака генерализирана миастениа со благи
булбарни и очни потешкотии
• Група 3-Акутна силна миастениа со булбарни и
респираторни компликации.потребно е да се направи
трахеотомија.
• Група-4-Касна појава на тешка форма на
миастениа,секогаш се развива од другите наведени групи
во тек на две години
Тек и прогноза

• Најчесто болеста има хроничен и прогресивен тек со чести

ремисии кои траат со променлив временски интервал.Во
текот на болеста неповолно влијаат инфективните
болести,оперативните зафати и телесните оптеретувања
Терапија
• Медикаментозниот третман кај болниот со миастениа
гравис внимателно се спроведува со три групи на лекови:
Антихолинестеразни,
• Имуносупресивни
• Кортикостероиди.
• Потоа следи плазмафереза како тераписки метод
• Лекови кои се контраиндицирани
при мијастенија:
• кинин,прокаин, амид,пропанолол,
• лидокаин,
• Аминогликозидни антибиотици,
• морфиум,барбитурати, и сл..
во стоматолошка
ординација
• Стоматологот при збринување на
пациент со миастенија не смее во никој
случај да примени лекови кои влијаат
на невромускуларната плоча веќе горе
напоменатите.
• ПРОКАИН-КОНТРАИНДИЦИРАН