• Ma koronę w kształcie sześcianu. Jego korzeń ma dwie odnogi (jedyny wśród
przedtrzonowców). Powierzchnia językowa posiada podobny zarys jak powierzchnia wargowa, ale jest znacznie mniejsza, bardziej wypukła i łagodnie przechodzi w sąsiednie strony korony. Powierzchnia policzkowa jest podobna do powierzchni przyśrodkowej kła. • Powierzchnie styczne mają kształt czworoboków i przechodzą stopniowo w stronę językową i wydatniejszymi krzywiznami w stronę policzkową. • Powierzchnia żująca ma zarys trapezu o zaokrąglonych bokach (nerka, fasolka). Przechodzi ostrymi krzywiznami w pozostałe powierzchnie. Na powierzchni żującej znajdują się dwa guzki oddzielone bruzdami tworzącymi literę H. PRZEDTRZONOWIEC GÓRNY PIERWSZY- POW. POLICZKOWA (RYS.1); POW. JĘZYKOWA (RYS.2) PRZEDTRZONOWIEC GÓRNY PIERWSZY- POW. PRZEDNIA (RYS.1); POW. TYLNA (RYS.2) PRZEDTRZONOWIEC GÓRNY PIERWSZY- POWIERZCHNIA ŻUJĄCA PRZEDTRZONOWIEC GÓRNY DRUGI • Jest nieco mniejszy niż przedtronowiec górny pierwszy, ale wydaje się masywniejszy, ponieważ powierzchnie styczne zęba są mniej zbieżne w kierunku szyjki. Ma pojedynczy korzeń, który odchyla się zgodnie z cechą Muhlreitera. • Brzeg żująco- policzkowy od strony policzkowej tworzy kąt o kilka stopni bardziej rozwarty niż w przedtrzonowcu pierwszym, a część tylna tego brzegu jest nieco dłuższa. • Powierzchnie styczne są prawie tej samej wielkości (1/3 odległości od krawędzi żującej i na 1/3 ich szerokości od powierzchni policzkowej) • Na powierzchni żującej znajdują się dwa guzki- policzkowy i podniebienny, które są równej wysokości. Guzki zęba piątego są mniej ostre i nieco spłaszczone w porównaniu do zęba czwartego górnego. Oddziela je bruzda przednio-tylna, która rozczepia się na końcach w dwie krótkie bruzdy, a u ich zbiegu powstają dwa dołki o trójkątnym kształcie. PRZEDTRZONOWIEC GÓRNY DRUGI- POW. POLICZKOWA (RYS.1); POW. JĘZYKOWA (RYS.2) PRZEDTRZONOWIEC GÓRNY DRUGI- POW. TYLNA (RYS.1); POW. PRZEDNIA (RYS.2) PRZEDTRZONOWIEC GÓRNY DRUGI- POWIERZCHNIA ŻUJĄCA PRZEDTRZONOWIEC DOLNY PIERWSZY • Jest najmniejszym przedtrzonowcem, ma okrągłą powierzchnię żującą z małym, nisko leżącym guzkiem językowym. Guzek policzkowy jest większy i wyraźnie ukształtowany. • Niewielkie trapezowate powierzchnie styczne zbiegają się znacznie w stronę językową, przez co pow. językowa jest najmniejsza, a pow. policzkowa największa, z uwydatnioną wypukłością. • Powierzchnia przednia jest dłuższa i szersza niż tylna, która jest mocniej wypukła. Największy moment wypukłości pow. przedniej to miejsce styczne (1/5 odległości od krawędzi żującej przy linii policzkowo-przedniej), a na pow. tylnej jest umiejscowiony niżej ( w 1/3 jej szerokości od linii policzkowej tylnej). • Korzeń pojedynczy odchyla się w stronę tylną zgodnie z cechą Muhlreitera. PRZEDTRZONOWIEC DOLNY PIERWSZY- POW. POLICZKOWA (RYS.1); POW. JĘZYKOWA (RYS.2) PRZEDTRZONOWIEC DOLNY PIERWSZY- POW. PRZEDNIA (RYS.1); POW. TYLNA (RYS.2) PRZEDTRZONOWIEC DOLNY PIERWSZY- POWIERZCHNIA ŻUJĄCA PRZEDTRZONOWIEC DOLNY DRUGI
• Jego korona o kształcie pięcioboku jest masywniejsza i grubsza niż dolnej
czwórki, a jego linia szyjki ma mniejsze krzywizny. Posiada dobrze rozwinięty guzek językowy, równy prawie wysokością do policzkowego. Ma regularniejsze rozłożenie wypukłości pow. policzkowej (cecha Muhlreitera słabo zaznaczona). • Zarys zęba od powierzchni żującej ma kształt regularnego okręgu. • Powierzchnia żująca zawiera guzek policzkowy i guzek językowy, które oddzielone są bruzdą przednio-tylną i przez listwy brzeżne przednią i tylną. • Guzek językowy przedziela bruzda, dzieląca go na część przednią (wyższą i szerszą) oraz część tylną (niższą i węższą). Układ bruzd powierzchni żującej przypomina literę Y. PRZEDTRZONOWIEC DOLNY DRUGI- POW. POLICZKOWA (RYS.1); POW. JĘZYKOWA (RYS.2) PRZEDTRZONOWIEC DOLNY DRUGI- POW. PRZEDNIA (RYS.1); POW. TYLNA (RYS.2) PRZEDTRZONOWIEC DOLNY DRUGI- POWIERZCHNIA ŻUJĄCA BIBLIOGRAFIA
• "Modelarstwo i rysunek w protetyce stomatologicznej" dr n. med. Andrzej
Krocin - zdjęcia i materiały • Aplikacja "Dental-Lite" - zdjęcia