Ang Alibughang Anak Lukas 15:11-32 KORO: May isang tao na may dalawang anak na lalake: Ang bunso

naghangad na lumayo Hiningi ang parte sa kayamanan ng Ama Ayaw man na Ama na umalis ang anak Pinilit ang gusto, umalis at nagpakasaya <Kaharap ng bunso ang kanyang Ama > <biglang papasok ang panaglawang anak> ANAK 1: Basta ibigay mo na ngayon din ang aking kayaman at kailangan ko ng lumayo at magpakasaya sawang sawa na ako dito. <Ibinigay ang kayamanan>

<Papasok ang waiter > ANAK 1: Waiter Pa order nga ng pinaka masarap na alak niyo kahit gaano pa ito kamahal bigyan mo ako hanggat gusto kong uminom. WAITER: Sige po sir <Paglayo ng waiter> Ang yabang <May nakaita sa kanyang mga masasamang kaibigan> KAIBIGAN 1: Pare, mukahang magkakaperahan natin KAIBIGAN 2:Alukin nating makipaglaro <Nilapitan nila ang suwail na anak>

ANAK 2: Ama, bakit ibinigay mo na ang kanyang hati At pinayagang umalis? AMA: Pantay ang turing ko sa inyo kaya huwag ka ng magalit sa kapatid mo. <umalis ang bunsong anak> KORO: Suwail na anak nagmadaling umalis Iniwan ang Ama at kanyang kapatid Iniwan ang lahat para lang sa kagustuhan <Masayang naglalakbay papunta sa syodad><MUSIC> ANAK 1: Sa wakas I am free I can do what I want yehey Saan kaya ang uunahin kong puntahan? <Pumunta sa inuman>

KAIBIGAN 2: Hmmmm Mukhang bago kalang dito. Baka gusto mong makipaglaro sa amin? ANAK 1: Aba sure Magkano ba ang kaya niyong itaya? KAIBIGAN 1: Abah mas malaki pa sa inaakala mo Palaban yata kami <Nakipagsugalan at nalasing> <Umalis kasama ang mga bagong kaibigan> KORO: Suwail na anak nakahanap ng mga kaibigan Nilustay ang pera na ibinigay ng Ama Binili ang gusto na matagal ng inaasam Pangaral ng Ama ay kanyang kinalimutan. <Maykasamang mga babae sa isang restaurant>

ANAK 1: Ano ang pa gusto nyo?Sige i.order nyo ang lahat na maibigan niyo at ibibigay ko. BABAE 1: Iyan ang gusto namin sa iyo eh, you are so sweet BABAE 2: Pero mukhang kukulangin ang dala mong pera mo ka mi sa mamahaling restaurant. dahil dito

KORO: Tinanggap ang trabahong taga pakain ng baboy Sa sobrang gutom niya Naki salo sa mga baboy At doon niya napagtanto ang kasalanang ginawa. ANAK 1: Mabuti pa ang mga alilang na sa aking Ama ay kumakain ng sapat at nakakatulog ng maayos. Gusto ko ng bumalik sa amin <Umiiyak><MUSIC> Ngunit paano kung hindi ako tanggapin ng aking Ama? Papasok na lamg ako bilang alila ni Ama. <Tumindig at binalak umalis>

ANAK 1: Dont worry Hala sige at akoy uuwi lang at kukuha ng pera. NARRATOR: Kaya siyay bumalik sa bahay para kumuha ng pera ngunit laking gualat niya ng makita ang mga gamit na nakakalat sa labas. < Kinuha ang mga gamit at pinuntahan ang may ari ng bahay> OWNER: Hindi kana nakakabayad sa akin kay kailangan mo nang magahanap ng bago mong malilipatan. ANAK 1: Abah Sandali at babayaran kita ng doble pa < Kinuha ang lalagyan ng pera> <Dalawang piso lang ang laman> < Iniwang mag isa> <Malungkot na kinuha ang mga gamit> <MUSIC> KORO: Sinubukang bumalik sa mga kaibigan Ngunit tinaggihan at iniwang mag-isa Mga taong akala niyay tutulong sa kanya Nakalimot at biglang nawala <Iiwan ng maga kaibigan><MUSIC> <Lumapit sa may ari ng baboy>

KORO: Kaya alibughang anak binalak bumalik Nakita ang sarili na isang makasalanan Babalik sa Ama para humingi ng tawad sa magkamaliang ginawa. <Naglakbay pauwi><MUSIC> <Nag.aantay ang Ama> Samantalang ang Amay sabik na sabik na sa Anak Bawat umagay nag-aantay sa labas Umaasang ang anak ay bablik sa kanya. KORO: At ng makita ang paparating na anak mabilis na nilapitan at niyakap ang anak

<Masayang niyakap ang anak> <nagsisi ang anak> ANAK 1: AmaNagkasala ako laban sa langit, at sa iyong paningin.Hindi ako karapat dapat na tawaging anak mo. Gawin mo na lamag akong isa sa mga alilang upahan. AMA: Akoy nagagalak at bumalik ka anak. Dalhin niyo dito ang pinakamagandang balabal, at isuot ninyo sa kanya at lagyan niyo siya ng singsing at panyapak ang kanyang mga paa. At kunin ninyo ang pinatabang baka at inyong katayin sapagat ang anak kong ito ay namatay at muling nabuhay siyay nawala at nasumpungan. Kayat tyoy magsaya. KORO: Ang panganay na anak na nasa bukid narinig ang tugtugan at katuwaan Agad niyang tinawag ang isa sa mga alipin at nagtanong. <Lumapit sa alipin> ANAK 2: Ano ang mga naririnig kong iyon? ALIPIN1: Dumating ang kapatid mo at pinatay ng iyong ama ang pinatabang baka, dahil sa siyay tinanggap niya na ligtas at magaling. <Pinuntahan ang kanilang bahay>

<Nakatayo sa labas ng bahay at galit na galit> <nakita ng Ama> ANAK 1: Narito ako, maraming taon ng kitay pinaglilingkuran at kailan may di ako sumuway sa iyong utos at gayon may hindi mo ako binigyan ng isang maliit na kambing, upang ipakipagtuwa ko sa aking mga kaibigan. Ngunit ng dumating itong anak mong umubos ng iyong binigay na kayamanan, ay ipinaghanda mo pa siya. AMA: Anak, ikaw ay palaging nasa akin, <yayakapin ang anak> at iyo ang lahat ng akin. Datapwat magsaya tayo: sapagkat patay ang kapatid mong ito at muling nabuhay at nawala at nasumpungan. <MUSIC> <Aalis ang anak> <Itutuloy ang kasiyahan>

KORO: Panganay na anak hindi masaya Sapagkat galit ang nadarama Sa pagbalik ng kapatid di siya nakisaya Nakita ng Ama at siyay nilapitan