Kaibigan nga ba?

Noong akoy nawalan ng kaibigan,

Hindi ako makahanap kahit saan,

Bigay na tiwalay pinahalagahan,

At kahit ano pang gawin kong paraan,

Pagkakaibigany di malilimutan,

Di makita ang pagkakatiwalaan.

Dahil sa magandat masayang

samahan,

Kaya naging tahimik sa isang sulok,

Lalong tumibay ang pagkakaibigan.

Naaalala ang kaibiganag nabulok,

Na paraang nakikita ang kanyang
buhok,
Respetong ibinigay sing taas ng
bundok.

Ngunit nang ikaw ay biglang makilala,

Nagbago ang lahat ng paniniwala,
Pati na rin ang aking nakasanayan,
Dahil sa isang tulad mong kaibigan.

At nang tayo ay naging magkaibigan,

Nakilala ang pagkakatiwalaan,
Naisip ang nagawa kong kamalian,
Sa paraang pagpili ng kaibigan.

Ngunit naisip na di ka nya kagaya,

Dahil ang pagkakaibigany masaya,
Kaya hindi kayang bitawat sirain,
Lalung-lalo nang hindi kayang
traydurin.

Sobra-sobra ang binigay na tiwala,

At ang binigay na pagpapahalaga,
Kaya hindi ito kayang kalimutan,
Ikaw ang isang taong walang katulad.

Sa mata ng iba ay ikawy masama,

Dahil di ka nila lubos na kilala,
Kaya ikawy pinaglaban sa kanila,
Upang ikawy tunay nalang makilala.

Ikawy tunay na pinapahalagahan,

Pagkat ikaw ay tunay na kaibigan,
Para sa akin ikaw ay isang yaman,
Napakahirap hanapin kahit saan.

Kung saan-saan na ako nakarating,

Hindi alam kung saan makararating,
Hindi rin alam kung sino ang darating,
Ngunit bigla ka na nga lamang
dumating.

Kaya naman nang ikaw ay makilala,

Nakalimutan ang mga alala,
Ng isang kaibigang di na kilala,
Dahil sa kanyang ginawang mga sala.
Kung saan-saan man ako makapunta,
Kaya ngayon ikawy pinahalagahan,

Ikaw pa rin ang aking maaalala,

At lubos na pinagkakatiwalaan,

Dahil ikaw lang ang aking kaibigan,

Pagkat di ka makikita kahit saan,

Na hinding-hindi ko makakalimutan.

Dahil dito ka lamang matatagpuan.

Kaya sana kapag ako ay lumisan,
Pagkakaibigan natiny iningatan,

Hindi mo rin ako makakalimutan,

Pagkat ikaw ay tunay na kaibigan,

At sanay ituring mo ring kaibigan,

Tayo ay magkasama sa kasiyahan,

Na maaari mong pagkatiwalaan.

Tayoy magkasama rin sa kalungkutan.

At kapag dumating ang araw na iyon,
Bigay na tiwalay walang katapusan,

Pagkakaibigan wag biglang itapon,

Kaya naman ikaw ay iniingatan,

Dahil siguradong akoy masasaktan,

Pagkat ikawy matalik kong kaibigan,

Kapag ako ay iyong kalilimutan.

Kaya ikaw ay di makakalimutan.