Araw ng Sabado, dumalaw ang pamilya ni Nilo sa bukid. Dala-
dala ang basket na puno ng pagkain; nilagang kamote ,kamoteng kahoy at saging. Sumakay sila sa isang kariton na hila-hila ng kanilang kalabaw na si Makusog. Sa daan, masaya nilang pinagmamasdan ang mga mapuputing tagak sa likod ng kalabaw. Pagdating sa bukid ,masaya silang sinalubong ng kanilang Lolo Kiko at Lola Mameng nagmano sila at pagkatapos ay pumasok at sabay sabay na kumain . “Nilo, maglaro muna kayo ni Nene, sumama kayo sa Lolo Kiko ninyo, at tingnan ninyo ang ating mga alagang manok, baka at kambing .” ang sabi ng kanilang ina. “Kami ng Nanay mo ay pupunta muna sa bukid. Titingnan namin kung namumunga na ang ating tanim na palay at mamimitas din kami ng prutas at gulay upang madala sa ating pag-uwi ng bayan. Sariwa at maaliwalas ang hangin sa bukid. Masayang naglalaro ang mga bata. Gumawa si Lolo Kiko ng saranggola at agad nila itong pinalipad. “Lolo Kiko, Lolo Kiko, nakasabit po ang ating saranggola sa puno.” ang umiiyak na sabi ni Nilo. Siya naming pagdating ng kanilang ama at kinuha ang saranggolang nakasabit sa puno. “ Alam mo Nilo, ang pagpapalipad ng saranggola ay katulad din ng paglaki ng isang bata”, ang pangangaral ni Lolo Kiko. Maraming kaligayahan at tagumpay ang mararanasan ngunit mayroon ding kalungkutan at mga pagsubok , at sa lahat ng ito, kailangan niya ang pagmamahal at ang paggabay ng kanyang mga mahal sa buhay lalo na ng kanilang mga magulang”, ang pagpapatuloy ni Lolo Kiko. Marami pang mga kwento, mga aral sa buhay at mga matalinghagang mga salaysay ang mga natutunan nila sa kanilang pagbisita sa bukid. Masaya ang lahat, lalo na si Nilo sa kanilang pagbisita sa bukid. At sa susunod na Sabado, tiyak nandito na naman sila, dahil ang buhay sabukid ay tunay na masaya.