Rebolusyong Industriyal. Sa dulo ng unang bahagi ng modernong panahon, Europa ay nanatiling isang preindustrial lipunan.

Nito
panindang pang-industrya ay nagmula sa maliit na workshops, at karamihan sa mga makina nito ay pinalakas ng mga hayop, hangin,
bumabagsak na tubig, o paggawa ng tao. Ang dalawang mga katotohanan reinforced bawat isa, at magkasama silang constricted sa
pagpapaunlad ng ekonomiya sa Europa. Tubig pinagagana ng pagmamanupaktura, halimbawa, ay maaaring bumuo lamang sa
pinapaboran rehiyon at nanatiling patuloy paksa na may kaugnayan sa panahon- sa mga pagkaantala; na may limitadong mga suplay
ng kuryente, nagkaroon maliit na dahilan upang tumutok proseso ng pagmamanupaktura sa malaking workshop. Gayunpaman, sa
pamamagitan ng 1850, ang mga paglalarawang hindi na inilapat sa malalaking lugar ng kanlurang Europa, at sa pamamagitan ng 1914
ang European ekonomiya bilang isang buo ay pinangungunahan ng mga malalaking pabrika, marami sa mga ito na gumagamit ng
libu-libong manggagawa. Ang parehong pagmamanupaktura at transportasyon umasa na ngayon sa steam kapangyarihan, at gasolina
at electric Motors ay nagiging karaniwang. Ang dami at iba't-ibang mga kalakal ginawa ay tumaas nang naaayon, isang pagbabago na
iminungkahi ng pag-unlad ng industriya ng British bakal: Britain ginawa tungkol sa 30,000 tonelada ng baboy bakal sa 1760, halos
isang milyong tonelada sa 1810. Makabagong kamalayan ng pagbabago Advanced na mas mabilis kaysa sa realidad. Sa kanyang 1848
pahayag ng Partido Komunista, nakasulat sa isang pagkakataon kapag ang karamihan European nagtrabaho pa rin sa agrikultura at
kapag kahit British pagmamanupaktura ay pa rin pantay-pantay na hinati sa pagitan ng mga pabrika at maliit na workshops, Karl Marx
(1818-1883) na ipinakita industrialization bilang halata na tadhana ng lahat lipunan European. Labis bigyang-katwiran ang dalas ng
mga pagbabagong ito at ang kanilang mga malalayong epekto historians 'pagtatalaga ng panahon bilang "pang-industriya rebolusyon."
Sa siglo pagkatapos ng 1780, buhay European ay transformed.

Sa Abril 13, 1919, ng maraming mga Punjabis nakalap sa Jallian wala Bagh Amritsar bilang bahagi ng Sikh Festival "Baisakhi patas"
at sa pagtutol sa mga hindi pangkaraniwang mga panukala. Ang karamihan ng tao, penned sa isang makitid na puwang na mas maliit
sa Trafalgar Square, ay patiwasay nakikinig sa patotoo ng mga biktima kapag Dyer lumitaw sa head ng isang grupo ng British hukbo.
Ang pagbibigay ng walang salita ng babala, iniutos niya ang 50 sundalo sa sunog sa pagtitipon, at para sa 10-15 minuto 1650 round ng
bala ay diskargado sa magaralgal, terrified karamihan ng tao, ang ilan sa kanino ay trampled sa pamamagitan ng mga lubhang
sinusubukang i-escape.
Mahatmas Gandhi ay ang pangunahing lider ng pagsasarili kilusan Indya at din ang arkitekto ng isang anyo ng pagsuway
sibil na nag-iimpluwensya ng mundo. Ipinanganak sa Oktubre 2, 1869, sa Porbandar, Indya, Mahatma Gandhi-aral ng
batas at ang dumating sa nagtataguyod para sa mga karapatan ng mga Indians, parehong sa bahay at sa South Africa.
Gandhi ay naging isang lider ng pagsasarili kilusan Indya, ang pag-aayos ng boycotts laban sa British institusyon sa
mapayapang paraan ng pagsuway sibil. Siya ay pinatay sa pamamagitan ng isang panatiko noong 1948.

Ang Salt March ay nagkaroon ng malalim na kultural na ugong para sa Indians sa buong linya ng kasta at klase dahil
Gandhi ginawa ng kanyang strategic planning araling-bahay sa pamamagitan ng paglalakbay (laging ikatlong klase) sa
buong Indya para sa isang year.3 Sa proseso ng pakikipag-usap sa pulso ng bansa, nakilala niya ang na upang akitin ang
pinag-isang mga masa sa buong kasta at mga linya sa relihiyon, ang kampanya upang manalo ng isang bagay bilang
kalangitan bilang pagsasarili na kailangan upang ma-link sa isang tiyak paghahayag ng demand na iyon. Ang higit pang
mga ito apektado o inapela sa mga mahihirap at mas mababang klase, at mas malaki ang benepisyo para sa karamihan
ng mga Indians, mas malaki ang pagkakataon ng pagpapalawak ng kilusan, at samakatuwid winning.

Kapag ang mga tao ay maaaring matagal ang pisikal na paglilinis ng kanilang mga manggagawa - asin - sa kanilang mga
kamay, ang pribado, pang-matagalang layunin ng pagsasarili naging kongkreto at kagyat na. Ito ay ang pagkilos na
disenyo sa kanyang pinaka-makinang na.
 Pagbubuwis ng asin na naganap sa Indya mula noong pinakamaagang ulit. Gayunpaman, buwis na ito ay lubos na nadagdagan kapag
nagsimula ang British East Indya Company upang itatag ang panuntunan nito sa paglipas ng mga lalawigan sa Indya. Sa 1835,
espesyal na buwis ay ipinapataw sa Indian asin upang mapabilis ang pag-import nito. Ang mga bayad na malaking dividends para sa
mga mangangalakal ng British East Indya Kumpanya. Kapag kinuha ang Crown sa pangangasiwa ng Indya mula sa Kumpanya sa
1858, ang mga buwis ay hindi pinalitan.
Ang mahigpit na buwis asin na ipinataw ng British ay vehemently nahatulan ng Indian publiko. Sa 1885, sa unang sesyon ng Indian
Pambansang Kongreso sa Bombay, itinaas ang isang kitang-kitang Kongreso lider SASwaminatha Iyer ang isyu ng asin ng buwis. [1]
May mga karagdagang mga protesta sa buong huling bahagi ng ika-19 at unang bahagi ng ika-20 siglo culminating sa Salt Mahatma
Gandhi ni Satyagraha sa 1930. ito sathyagraha ay sinundan sa pamamagitan ng iba pang mga sathyagrahas sa iba pang bahagi ng
bansa.
Pagkatapos ng pag-aresto ng Gandhi, Sarojini Naidu humantong ang sathyagrahis sa Dharasana Salt gumagana sa Gujarat at inaresto
ng pulisya. C. Rajagopalachari sinira ang Batas Salt sa Vedaranyam, sa Madras Lalawigan sa parehong taon. Libu-libong courted pag-
aresto at nabilanggo ay sa malaking numero. Pangangasiwa Ang huli ay relented at inimbitahan Mahatma Gandhi sa England na
dumalo sa Second Round Table Conference. Nakakuha Dandi Marso Gandhi ng malawak na saklaw ng balita at mga di-
napatutunayang upang maging isang magiging punto sa kasaysayan ng pagsasarili kilusan Indya iyon.

Ang Rowlatt Act, na ipinasa ng Imperial Pambatasang Konseho sa London sa Marso 10, 1919, nang walang katapusan ang
pagpapalawak ng "mga panukala emergency" (ng Tanggulan ng Indya Regulations Act) na pinagtibay sa panahon ng Unang
Digmaang Pandaigdig upang kontrolin ang pampublikong pagkabalisa at magwasak pagsasabwatan sa ang India. Nakapasa sa mga
rekomendasyon ng Komite Rowlatt at ipinangalan nito president, hukom British Sir Sidney Rowlatt, batas na ito epektibo
pinahintulutan ng pamahalaang upang ibilanggo sinumang tao pinaghihinalaang ng terorismo na living sa Raj para sa hanggang
dalawang taon nang hindi isang pagsubok, at ibinigay ang mga imperyal awtoridad kapangyarihan upang harapin ang lahat ng mga
rebolusyonaryo na gawain. Ang ibinigay para sa stricter kontrol ng press, arrests nang walang warrant, walang taning pagpigil nang
walang pagsubok, at juryless sa mga pagsubok camera para ipinagbabawal na gawain sa pulitika hindi sikat batas. Ang akusado ay
pagkakaitan ng karapatang malaman ang accusers at ang katibayan na ginamit sa pagsubok. [1] Ang mga nagkasala ay kinakailangang
maglagay ang mga mahalagang papel sa oras ng paglabas, at ipinagbabawal mula sa pagkuha bahagi sa anumang mga aktibidad na
pampulitika, pang-edukasyon, o relihiyon.