KABANATA VII

“Suyuan sa Asotea”

I. Introduksyon
 Sa kabanatang ito Si Crisostomo Ibarra na namalagi sa Europa ng
pitong taon para mag-aral ay muling nagbalik sa Pilipinas,at
sakanyang pagbalik ay ang muling pagkikita nila ni Maria Clara
matapos ang pangungulila sa presenya ng isa’t isa.Manumbalik
kaya muli ang kanilang pagmamahalan?

II. Pamagat

 Literal- Sa pamagat na “Suyuan sa Asotea” para saakin ito ay

ang pag susuyuan ng dalawa dahil sa pagka hiwalay sa isa’t
isa.

 Simboliko- Para sa akin naman ang malalim na pagkakaintindi

ko rito ay ang muling pagkikita at pag uusap ng dalawa. Ito
ang mga panahon na inaalala muli nila ang mga ala-ala sa
isa’t isa nong sila ay musmos po habang sila ay magkasama
na noon pa,ito rin ay ang pa alala sa mga kanilang sumpaan
bago paman sila magkahiwalay.

III. Tauhan at Tagpuan

 Crisostomo Ibarra- Kasintahan ni Maria na nag punta sa

Europa
  Maria Clara- Kasintahan ni Crisostomo Ibarra
 Tiya Isabel- Tiya ni Maria Clara
 Kapitan Tiyago- Ama ni Maria Clara
 Tagpuan: Sa bahay nila Maria at sa Asotea.
IV. Buod
 Kinabukasan, Maagang –maaga pa ay nagsimba na sina
Maria atTiya Isabel. Pagkatapos ng misa, Nagyayang umuwi
na si Maria.Pagkaagahan ay nanahi si Maria upang hindi
mainip sa paghihintay. Si Isabel ay ay nagwalis ng mga kalat
ng sinundang gabi. Si Kapitan Tiyago ay Binuklat naman ang
mga itinatagong kasulatan. Lumalabis sa kaba ang dibdib ni
Maria tuwing may nagdaraang mga sasakyan. Sapagkat
medyo namumutla siya, ipinayo ni Kapitan Tiyago na
magbakasyon siya sa malabon o sa San Diego.Iminungkahi ni
Isabel na sa San Diego na gagawin ang bakasyon sapagkat
bukod sa malaki ang bahay roon ay malapit na ring ganapin
ang pista.Tinagubilin ni Kapitan Tiyago si Maria na sa
pagkukuha ng kanyang mga damit ay magpaalam na siya sa
mga kaibigan sapagkat hinda na siya babalik sa
beateryo.Nanlamig at biglang nabitawan ni maria ang tinatahi
ng may biglang tumigil na sasakyan sa kanilang tapat. Nang
maulinigan niya ang boses ni Ibarra, karakang pumasok sa
silid si Maria. Tinulungan siya ni tiya Isabel na mag-ayos ng
sarili bago harapin si Ibarra.Pumasok na sa bulwagan ang
dalawa. Nagtama ang kanilang paningin. Ang pagkakatama ng
kanilang paningin ay nagdulot ng kaligayahan sa kanilang
puso.Pamaya-maya, lumapit sila sa asotae upang iwasan ang
alikabok na nililikha ni Isabel. Tinanong Maria si Ibarra, kung
hindi siya nalimutan nito sa pangingibang bansa dahil sa
maraming magagandang dalaga roon. Sinabi ni Ibarra na siya
ay hindi nakakalimot. Katunayan anya, si Maria ay laging nasa
kanyang alaala.Binigyan diin pa ni Ibarra ang isinumpa niya sa
harap ng bangkay ng ina na wala siyang iibigin at paliligayahin
kundi si Maria lamang. Si Maria man, anya, ay hindi
nakakalimot kahit na pinayuhan siya ng kanyang padre
kompesor na limutin na niya si Ibarra.Binikas pa ni Maria ang
kanilang kamusmusan, ang kanilang paglalaro,
pagtatampuhan at muling pagbabati, at pagkapatawa ni Maria
ng tawaging mangmang ng kanyang ina si Ibarra. Dahil dito si
Ibarra ay nagtampo kay Maria. Nawala lamang ang kanyang
tampo nang lagyan ni maria ng sambong sa loob ng kaniyang
sombrero upang hinda ma arawan.Ang bagay na iyon ay
ikinagalak ni Ibarra, kinuha niya sa kanyang kalupi ang isang
papel at ipinakita ang ilang tuyong dahon ng sambong na
nangingitim na. Pero, mabango pa rin. Inilabas naman ni Maria
ni Maria ang isang liham na ibinigay naman sa kanya ni Ibarra
bago tumulak ito patungo sa ibang bansa. Binasa ito ni Maria
ng pantay mata upang di makita ang kanyang
mukha.Nakasaad sa sulat kung bakit nais ni Don Rafael na
papag-aralin si Ibarra sa ibang bansa. Siya anya ay isang
lalaki at kailangan niyang matutuhan ang tungkol sa mga
buhay-buhay upang mapaglingkuran niya ang kanyang
sinilangan. Na bagamat, matanda na si Don Rafael at
kailangan ni Ibarra, siya ay handang magtiis na ipaubaya ang
pansariling interes alang-alang sa kapakanang pambayan.Sa
  bahaging iyon ng sulat ay napatayo si Ibarra. Namutla siya.
Napatigil sa pagbabasa si Maria. Tinanong ni Maria ang
binata. Sumagot siya "Dahil sayo ay nalimutan ko ang aking
tungkulin. Kailangan na pala akong umuwi dahil bukas ay
undas na."
Kumuha ng ilang bulaklak si Maria at iniabot iyon kay ibarra.
Pinagbilinan ni Kapitan Tiyago si Ibarra na pakisabi kay Anding
na ayusin nito ang bahay nila sa San Diego sapagkat
magbabakasyon duon ang mag-ale. Tumango si Ibarra at
umlis na. Pumasok na sa silid si Maria ng umiiyak. Sinundan
siya ni Kapitan Tiyago at inutusan na magtulos ng dalawang
kandila sa mga manlalakbay na sina San Roque at San Rafael.

V. Gabay na Tanong

1). Bakit hindi mapalagay si Maria clara pagkatapos

nilang mag simba ni Tiya Isabel?

 Dahil may ina-asahang dumating si Maria nong

araw na iyon kung kaya’t hindi siya mapakali sa
tuwing may daraan na karuwahe.

2). Ano-ano ang mga ala-alang iniwan ni Crisostomo at

Maria sa isa’t isa?

 Mga ala-ala noong sila ay musmos pa kung saan

tinawag ng kaniyang Ina si Crisostomo na
mangmang at nagtampo si Crisostomo nawala
nalamang ang kaniyang tampo kay Maria ng lagyan
niya ng sambong ang ulo nito.

3). Saan iminungkahi ni Tiya Isabel na magbakasyon si

Maria Clara?

 San Diego

4). Ano ang dahilan kung bakit nais ni Don Rafael nap ag
aralin si Crisostomo sa Europa?

 upang matuto si Crisostomo na tumayo sa kanyang

sariling mga paa at hindi umaasa kay Don Rafael.

5).Bakit biglaang napatayo at nag paalam na aalis na si

Crisostomo sa gitna ng pag babasa ni Maria sa kanyang
sulat?
  kinailangan ni Crisostomo na umalis sapagkat pista
na ng mga patay at kailangan niyang puntahan ang
puntod ng kanyang ama.

VI. Mensahe
 Nais iparating ng kabanata na ito na gaano man katagal
nawalay sa isat isa ang magkasintahan ay nararapat lamang
na sila’y manatling tapat at paigtingin ang
pagmamahalan.Ipinakita rin dito ang kanya -kanyang
responsibilidad ng bawat isa na kailangan tuparin.

VII. Kaugnayan sa Kasaysayan

 Inilahad sa kabanatang ito ang kilos at pag uugali
ng kababaihan noon na konserbatibo lalo na kapag
may lalaking kaharap.

VIII. Simbolismo

 Maria Clara- sinisimbolo ng mga kababaihan.

 Crisostomo Ibarra- sinisimbolo ng mga kalalakihan.

IX. Aplikasyon sa Realidad

 Ang mga kababaihan noon ay mahinhin lalo na

kapag kaharap ang mga kalalakihan ang mga lalaki
rin ang pumupunta o nanunuyo sa bahay ng
babae,ngunit ngayon ang mga babae na ang
pumupunta sa mga bahay ng mga lalaki upang
manuyo sila rin ay magaslaw tila nawala ang
pagiging mahinhin ng mga kababaihan noon
kumpara ngayon sa panahon ng modernisasyon.