Како вегетативниот нервен систем се вклучува во

состојба на стрес, вознемиреност, страв?

Нервниот систем има

неколку поделби:
Централната поделба која
вклучува мозок и 'рбетниот
мозок и периферната
поделба која се состои од
автономни и соматски
нервни системи.
Автономниот нервен
систем (ANS) има директна
улога во физичкиот одговор на стресот и е поделен на симпатичкиот нервен
систем (СНС) и паразимпатичкиот нервен систем (ПНС). Кога телото е под
стрес, СНС одговара на она што е познато како одговор на „борбата или летот“.
Телото ги префрла своите енергетски ресурси кон борба против животна
опасност или бегање од непријател. СНС ги сигнализира надбубрежните жлезди
да ослободуваат хормони наречени адреналин (епинефрин) и кортизол (види
Ендокриниот систем).

Овие хормони, заедно со директните активности на автономни нерви,

предизвикуваат срцето да чука побрзо, брзината на дишење да се зголеми,
крвните садови во рацете и нозете да се разредуваат, дигестивен процес да се
смени и нивото на гликоза (шеќер) во крвотокот да се зголеми за да се справи со
итни случаи.

Одговорот на СНС е одеднаш со цел да се подготви телото да одговори на итна

ситуација или акутен стрес, краткорочни стресови. Откако кризата ќе заврши,
телото обично се враќа во состојбата пред итни случаи, непречен. Ова
закрепнување го олеснува ПНС, кој генерално има спротивни ефекти на СНС.
Но, прекумерната активност на ПНС може исто така да придонесе за стресни
реакции, на пример, преку промовирање на бронхоконстрикција (на пример, во
астма) или претерана вазодилатација и нарушена циркулацијата на крвта. И
СНС и ПНС имаат моќни интеракции со имунолошкиот систем, што исто така
може да ги модулира стресните реакции. Централниот нервен систем е особено
важен при активирање на реакции од стрес, бидејќи го регулира автономниот
нервен систем и игра централна улога во толкувањето на контекстите како
потенцијално штетно.

Хроничен стрес, доживувајќи стресови за подолг временски период, може да

резултира со долгорочно одводнување на телото. Бидејќи автономниот нервен
систем продолжува да активира физички реакции, предизвикува абење и солзи
на телото. Не е толку многу што прави хроничниот стрес на нервниот систем,
туку какво континуирано активирање на нервниот систем им се прави на други
телесни системи кои стануваат проблематични.