Noong ako’y labinlimang taong gulang, tinuruan ako ng aking Lolong si Hipolito ng isang gawaing higit na

tumatak sa aking isip at puso. Ano nga ba ito? Ito ay ang paggawa ng Tabungaw o Kattukong.

‘Siya nga pala bago ang lahat, ako si Teofilo, 78 na gulang at nakatira sa San Quintin, Abra. Isa akong
magsasaka, Kasama kong namumuhay ang aking asawa na si Dolores at ang aming limang anak. Mula
noong natutuhan kong gumawa ng Kattukong o tabungaw, ay ako na mismo ang nagtatanim nito tuwing
Disyembre at inaani tuwing Marso.

Ang Kattukong o Tabungaw ay sinaunang panlaban sa anumang uri ng panahon kaya ang tawag nga
naming dito ay “Weatherproof”. Ito ay gawa sa Upo o Bottle Gourd o White Pumpkin sa Ingles.

Ito ang hitsura ng mga Upo na ginagamit sa paggawa nitong Tabungaw Hat, hinahati ito sa dalawa dahil
ang ibabaw na parte lamang ang ginagamit pagkatapos pinapabayaan muna ang mga ito sa gilid ng ilang
buwan. Ang mga langgam ay naaatrak dito kaya sila ang nagsisilbing tagalinis sa loob ng Upo. Matapos
patuyuin, nililinis at pinipinturahan na namin ang mga ito upang mas maging kaaya-aya.

Akala niyo tapos na? Hindi pa. Ang pinakamatagal at mauting proseso ay ang paghabi ng kawayan sa
loob ng Tabungaw. Noong una, nakakagawa lamang kami ng 100 Kattukong sa loob ng isang taon dahil
sa matagal na proseso nito.

Noong unang panahon, halos lahat ng tao sa amin sa Abra ay nagsusuot ng Tabungaw kaya’t marami
kami ang marunong gumawa nito. Ngunit sa kasalukuyan, wala na. Ay mali, ako pa pala. Kaya kung may
plano kayong pumunta sa Abra, napakadali niyo ako makikilala dahil hanggang ngayon, suot-suot ko pa
rin ang Tabungaw ko tuwing lalabas ako ng bahay.

Pero ang bilis talaga..Diba, ang bilis magbago ng lahat, ng panahon, ng uso, basta ng lahat. Sa dinami
dami naming manggagawa ng Tabungaw, ako na lang ang natira.

Bago ako mamatay gusto kong may magpatuloy sa paglikha nito kaya’t nagsagawa ako ng mga
workshops sa mga mag-aaral ng San Quintin National High School kung saan sila mismo ang gumagawa
ng sarili nilang Tabungaw para sa kanilang Graduation Rites.

Ngunit pagkatapos nun, wala na.. Wala ni isa ang gustong maging manggagawa nitong Tabungaw ko.
Patuloy na lang ba itong makakalimutan at mawawala? Ako na nga ba ang huling Tabungaw maker?
Kayo? Hindi niyo ba gusto maging kagaya ko?