Tema 4: O teatro no 1º terzo do século XX:

 Os primeiros anos:
 Creáronse a Escola Rexional de Declamación:
- Teatro de maior compromiso social.
- Lugris Freire: A ponte.
 Da época das Irmandades da Fala:
 O teatro é o medio para dar a coñecer as ideas galeguistas.
 Crease o Conservatorio Nacional de Arte Galega.
 Trazos:
- Rompen co teatro tradicional e costumista.
- Renovación dos temas:
 Reivindicación social (caciquismo e a emigración).
 Reivindicación cultural (dignidade da lingua e cultura
galega).
 Recreación de episodio da historia de Galiza.
 Renovación das formas
 Incorporan elementos das tendencias do teatro
europeo.
 Usan unha lingua máis coidada.
 Personaxes urbanos.
 Autores e obras:
- Ramón Cabanillas:
 A man de Santiña, comedia burguesa onde os
personaxes de clase alta falan galego.
 O Mariscal, traxedia na que Pardo de Cela simboliza a
rebelión contra Castela.
- Armando Catarelo Valledor:
 Teatro realista e con personaxes de gran complexidade
psicolóxica.
 Obra variada, desde o drama labrego (Trebón) á
traxedia histórica (Hostia).
- Antón Vilar Ponte:
 Crea un teatro ideolóxico que pretende difundir as ideas
galeguistas.
 Obras:
 O Mariscal (en colaboración con Cabanillas).
 Almas mortas.
 Da época do grupo Nós:
 Características:
- Teatro menos ideolóxico, máis poético e simbólico.

1
 - Conciben o teatro como un espectáculo total ou integral (texto
literario + música, danza, escenografía, luminotecnia, vestiario).
 Autores e obras relevantes:
- Vicente Risco:
 O bufón de-El Rei (desenvolbe o tema da relación
entre a deformidade física e a conduta moral).
- Otero Pedrayo:
 Crea un teatro experimental (vangardista).
 En canto ós temas, mantén a conexión coa narrativa.
 Obras:
 A lagorada.
 O desengano do prioiro.
 Teatro de máscaras.
- Castelao:
 Os vellos non deben de namorarse:
 Reflicte a idea do teatro como espectáculo total.
 Dálle unha gran importancia ó popular, o propio
tema, un vello que se namora dunha moza, pertence á literatura popular.
 O teatro da vangarda:
 Rafael Dieste:
 A fiestra baldeira (comedia onde a través do símbolo da fiestra
se trata o tema da identidade).
 Xaime Quintarilla:
 Atén.