I.

Pamagat:

Si Pinkaw (Maikling Kwento ng Hiligaynon)

II. Ang may-akda:

Si Isabelo S. Sobrevega ang manunulat ng maikling kuwentong “Si

Pinkaw” ito ay inilathala sa Hiligaynon noong Agosto 14, 1968 at isinalin sa
Pilipino para sa Philippine Collegean noong Agosto 14, 1975. Kilala si Sobrevega
sa mga akda niyang lubos na matapat at gumagamit ng mga tauhang itinakwil ng
lipunan, mga biktima ng kawalang katarungan, mga tagakalkal ng basura at iba
pang api-apihan sa mundo.

III. Teoryang Pampanitikan:

Ang Teoryang Humanismo ay nagsimula noong ika-14 na dantaon

pagkamatay ni Kristo. Kung iisa-isahin ang mga kilalang taong kanluranin na
nabuhay ng panahong iyon lulutang ang mga pangalan nina Da Vinci (1452-
1519), Raphael (1483-1520), Michelangelo (1475-1564) at Shakespeare (1564-
1616). Panahon ito ng makabangong pagtuklas kung kaya narating ni
Christopher Columbus ang America (1451-1506) at ni Fernando Magallanes ang
Pilipinas (1521).

Sa Teoryang ito, sinasabing ang tao ang pinakasentro ng daigdig. Siya

ang sentro ng lahat ng bagay at ang panginoon ng kanyang kapalaran. Ang
pangunahing manipestasyon ng tao ay ang pagkakahulma ng kanyang kabuuan
upang malaya siyang makapag-isip, makapagpahayag at makakilos.

Ninanais ng tao na sa kanyang pakikiraan sa daigdig na ito ay may bakas

siyang maiiwan upang ang kanyang buhay ay magkaroon ng kabuluhan at
malinaw na pagkilala sa isang di maikukubling kasaysayan.

Ang panitikan ng Humanismo ay nagtataglay ng mga sumusunod na

katangian:

 Nakasulat sa wikang angkop na angkop sa akdang susulatin.

 Nagtataglay ng magkakaugnay at nagkakaisang balangkas, may
buong kaisipan, nakaaaliw at nagpapahalaga sa katotohanan.
IV. Mga Tauhan:

 Pinkaw- Isang byuda,may tatlong anak na lalaki at mayroon siyang

mahirap na buhay.

 Poray- Ang panganay na anak ni Pinkaw. Labintatlong taong

gulang, matangkad ito at napakapayat.

 Basing- Ang ikalawang anak ni Pingkaw. Sungi ngunit mahilig

pumangos ng tubo.

 Takoy- Ang tatlong taong gulang na bunsong anak ni Pinkaw.

Maputi ito at gwapong-gwapo.

 Pisyang- Nagkakalat ng kwento tungkol kay Pinkaw bago pa ito

masiraan ng bait.

 Instik- Ang tagabili ng mga kalakal ni Pinkaw.

 Kapitbahay- Ang nagsilbing tagapagsalaysay ng kwento ni Pinkaw.

V. Buod ng kwento:

Si Pinkaw ay isang byuda,ang asawa nito na dapat ay katulong nito sa paghahanap

buhay at pagtataguyod sa pamilya nila ay sa kasamaang palad ay nasawi.Tanggap na
ni Pinkaw ang buhay na tinatamasa nilang pamilya, binubuhay niya ang kaniyang
tatlong anak na sa bali-balita ay iba-iba ang ama sa pamamagitan ng pangangalakal sa
kalye.Isang marangal na tao si Pinkaw,ayaw niyang umasa sa tulong ng iba.May
paninindigan kasi siyang bakit kailangang humingi ng tulong kung kaya naman
niya.Mahal na mahal niya ang kaniyang mga anak na si Poray,Basing at Takoy. Isang
araw, hindi sinasadyang napakain niya ang mga anak ng napanis na sardinas ay
sumakit ang mga tiyan nito,dali-dali niyang isinakay ang mga ito sa kariton at humingi
ng tulong sa mga duktor na kilala niya ngunit hindi rin siya tinulungan. Huli na ng
malaman niyang patay na ang anak niyang panganay at sumunod ang
pangalawa,masuwerteng naligtas ang bunsong anak nito ngunit ng sumunod na araw
ay namayapa rin. Sa labis na kasawian hindi natanggap ni Pinkaw ang mga pangyayari
na nagdulot ng pagkawala sa sarili.
VI. Reaksiyon sa binasa:

Labis na pagkalungkot at pagkahabag ang aming nadama, sapagkat napakaraming

mapapait na pangyayari ang dinanas ni Pinkaw. Sinasalamin din sa kwento ang
realidad ng buhay kung saan ipinapakita ang pagmamahal ng isang ina sa kaniyang
mga anak.

VII. Kaugnayan sa kasalukuyan:

Sa kasalukuyan, maiuugnay ang kwento ni Pinkaw sa mga magulang na

nangingibang-bansa upang magtrabaho at matugunan ang pangangailangan ng
kanilang mga anak. Hindi alintana ang layo sakripisyong kanilang ginagawa para sa
kanilang mga anak. Handa nilang iwan ang kani-kanilang anak mabigyan lamang ito ng
magandang kinabukasan.