ცოტნე დადიანი

(ანალიზი)
ლექსის პირველი ორტაეპადი მკითხველს
აღუწერს ადგილს სადაც ეს მოქმედება
მიმდინარეობას. და ასევე ავტორი მკითხველს
შემდეგი ტაეპით აღელვებულ განწყობაზე
აყენებს : „ისმის ცხენის ჩქარუნი და ჭიხვინიც
მოდიდდა“
მეორე ორტაეპადი თითქოს და პირველი
ორტაეპადით აღძრულ მოლოდინის განცდას
აძლიერებს, რადგან პოეტი მკითხევლს ცხენზე
ამხედრებული გმირის შესახებ ამცნობს, რომელსაც
წმინდა გიორგის ადარებს. ალბათ იმიტომ რომ მას
წმინდა გიორგის მსგავსად წმინდა მისია აქვს
შესასრულებელი რომელიც ბოროტებასთან
ბრძოლა, ხალხის დაცვა
მოლოდინის განცდა ცოტნე დადიანის გამოჩენით
დაგვიგრგვინდა, თურმე სწორედ მასზე საუბრობდა
ავტორი ლექსის პირველ ნაწილში. ცოტნე ღამის
სიბნელეშია გახვეული, მას სამშობლოს
ბედნიერებისკენ მიისწრაფვის მაგრამ
ქართველებმა ბედნიერების იმედი მონღოლთა
ბატონობის გამო სრულიად დაკარგეს.
 ასევე აღსანიშნავია ის ფაქტი, რომ ლექსში
მიმდინარე სიტუაციის ცვლილებასთან იცვლება
პირველი ორტაეპადის რიტმი. პირველ
ორტაეპაედს ჩქარი რიტმით ვკითულობთ ხოლო
ლექსის მეორე ნაწილში რიტმი საგრძნობლად
ნელდება.
შოთა ნიშნიანიძე საქარტველოს იმდროინდელი
მდგომარეობის აღსაწერად იყენებს შემდეგ
მხატვრულ ხერხებს როგორიცაა: მეტაფორა,
შედარება, ეპითეტი და გაპიროვნება