LABINTATLONG TESIS HINGGIL SA WIKANG PAMBANSA

TESIS 1:

Kailangan ng ating bansa ang isang malay at sistematikong proseso ng pagpaplanong

pangwika.
-Hindi kusang lilitaw lamang ang maipapalagay na kanai-nais na sitwasyong pangwika na
panlahat.
Kailangan ng pagpaplanong pangwika sa pambansang antas upang makamit at mabalanse ang
apat na pangunahing layunin:
1. Pagsulong ng higit na episyenteng mga mekanismo ng panlipunang komunikasyon.
2. Paglinang at pagpapalaganap ng higit na mabisang mga wikang panturo.
3. Paggamit at pagreserba ng higit na dibersidad pangwika
4. Pagtaguyod ng mabisang internasyonal na komunikasyon.

TESIS 2:
Talo sa laissez-faire or anarkistang pagtugon sa usaping pangwika.
-Halimbawa ng posibleng maidudulot ng laissez-faire ay ang pagkamatay ng mga wika, dahil
hindi popular sa mga kabataan ang paggamit ng mga ito. Sapagkat ito’y hindi prehistiyoso o
kaya hindi mapagkakakitaan.Isa pang halimbawa ang kagustuhan ng mga middle class na mga
magulang na gamitin ang Ingles bilang wikang panturo na bagamat nangangahulugan na mas
madaling makapag ibang abroad ang kanilang mga anak, ay hindi naman optimal bilang wikang
panturo sa mga bata at sa gayon ay may pangmatagalang negatibong epekto sa intelektwal na
pag-unlad ng bansa.
-Ang anarkismo o pagkakanya-kanyang pangwika na sa katunayan kabilang mukha lamang ng
de facto na pananaig ng ingles ay kahulugan lamang ng patuloy na pagkabigo ng
demokratikong hangarin ng bansa na patuloy na pagkalugmok sa larangang panedukasyon.

TESIS 3:
Magiging mas mabilis at episyente ang komunikasyon at pakikipag-ugnayan sa antas
pambansa kapag may iisa o iilang komon na wika lamang na ginagamit.
-Makakamit ang mas mataas na panloob na pambansang integrasyon sa ekonomiya, lipunan,
at kultura kapag mabisang natutugunan ng mga wika ang papel nito bilang mekanismo sa
pagpapadali at pagpapadulas ng panlipunang komunikasyon..
-Ang paggamit ng wikang mas nauunawaan at maginhawang nagagamit ng nakararami ay
susing sangkap para sa demokratikong partisipasyon sa pamumuno at pangangasiwang
panlipunan.
-Hindi angkop at wala sa lugar ang wikang ingles bilang wika ng pangkalahatang pampolitikang
komunikasyon sa Pilipinas.

TESIS 4:

Kailangang ibalanse ang respeto para sa dibersidad pangwika sa pangangailangan para sa episyenteng
komunikasyon sa pambansang antas.

-Ang pagdami ng wikang ginagamit ng isang bansang komunidad ay lumilikha ng papatindi at

papatinding kompleksidad sa sitwasyong pangkomunikasyon.
Batay sa batas ni Metcalfe:

-Ang dalawang wika ay bumubuo ng isang pares pangwika na kailangang isalin sa isa’t isa, ang
apat na wika ay bumubuo ng anim na pares pangwika, ang labintatlong (13) wika ay bumubuo
ng pitumpu’t walong pares pangwika.
-Lalong tumataas ang mga gastusin sa pagsasalin at paglalathala ng mga aklat at materyales
sa iba’t ibang wika. Sa kabila ng dignidad at halaga ng bawat isang pambansang wika ay
lumilitaw ang pragmatikong paggamit sa EU na mga wikang paangkomperesya.

TESIS 5:
Maaaring mas mura pa sa pangkalahatan ang pagpapalaganap ng multilingguwalismo kaysa pagsasalin.

-Ngunit may malaking gastusin din kaakibat ng pagpapalaganap ng multiligguwalismo sa isang

lipunan sa pamamagitang ng sistemang pangedukasyon. Para sa bawat wika na idinaragdag sa
sistemang pangedukasyon bilang wikang itinuturo ay may karampatang pondo na nakalaan,
kasama na rito ang para sa training ng mga guro, pagdevelop ng terminolohiya, at paglalathala
ng mga libro at iba pang gamit panturo.
-May pagkakaiba rin ang antas at tindi na mga gastusin nito depende sa saklaw ng paggamit ng
mga naturang wika sa sistemang pangedukasyon bilang wikang panturo.
-Ang pagpapa-unlad ng anumang wika tulad ng Filipino, Ilocano, o Cebuano bilang wikang
panturo ay nangangahulugan ng paglaan ng malaking rekusro para sa estandardisasyon at
pag-develop ng mga ito upang magamit bilang wika ng propesyon.
-Kahit sa mga pinkamau-unlad at mayayamang bansa na multiligguwal ay nahihirapan na
paunlarin ang lahat ng wika sa magkakapantay na antas.

TESIS 6:
Hindi kinakailangang gawing pangunahing wikang pang-edukasyon sa lahat ng antas ng THiligaynon,
Cebuano, Maranao, Chabacano, Maguindanao, Tausug) upang magarantiya ang pagpapatuloy at
pagpapasigla ng mga ito bilang mga buhay na daluyan ng kaisipan at pangkulturang diwa ng mga
etnoligguwistikong grupo.

-Kinakailangang suportahan ang mga ito bilang wikang panturo at bilang hiwalay na subject sa
mga itinakdang antas ng sistemang pang-edukasyon.
-Nararapat na magkaroon ng mga initiative ang mga pang-komunidad at pang-madla na
suportado ng estado tungo sa higit na paggamit ng mga wiakng ito sa komunikasyon at
talastasan pang-pamayanan at sa ibat’t ibang popular na media.
- Sa Unibersidad naman ay maaaring isulong ang pagsusulat ng mga tesis, desiptasyon, at
akademikong publikasyon sa mga mas malalaking wika tulad ng Ilocano at Cebuano.

TESIS 7:
Tanggap ng lahat na may malinaw na kognitibong bentahe ang paggamit ng mga Inangwika bilang
wikang panturo. Sinasabi ring magiging mabisa lamang ang paggamit ng ibang wikang panturo kapag
maunlad na ang antas sa koseptuwal ng pagkaunlad ng inangwika sa mag-aaral.

-Kahit masasabing pangalawang wika din ang Filipino para sa marami, may kognitibong
bentahe parin ito bilang malaganap na wikang panturo kumpara sa paggamit ng ingles.
Sapagkat sa tunog, bokubularyo, at gramatika ay higit na magkakalapit ang mga wika sa
Pilipinas bilang bahagi ng dambuhalang pamilyang pangwika.
-Napatunayan ng mga pag-aaral na kahit saan man sa Pilipinas, sa pang-kalahatan ay mahigit
sa doble ang bias ng pagkaunawa ng mga tekstong nasa Filipino kaysa Ingles.

TESIS 8:
Hindi dapat maliitin ang papel ng pagka mahiyain sa paggamit ng wikang dayuhan tulad ng Ingles bilang
malaking sagka sa malayang talakayan, pagbabahagihan at pagtatanungan sa loob ng silid-aralan.

-Ang paggamit ng mas nauunawaang wikang panturo ay nagbabawas din sa pag-aaksaya ng

rekurso sa edukasyon dulot ng pag-uulit ulit o pag drop-out ng mga mag-aaral na nababagot sa
hindi maunawaang leksyon.
-Ito ay nangangahulugan na mas malalim na pagkaunawa na tiyak na hahantong sa higit na
intelektuwal na pag-unlad ng bansa.
-Mas naaangkin ng mga mag-aaral ang kaalamang natutuhan nila sariling wika.
TESIS 9:
Napatunayan na ang isang pangalawa o banyagang wika katulad ng Ingles ay hindi kinakailangag gamitin
bilang wikang panturo upang mahusay itong matutuhan ng mga mag-aaral.

-Hindi uunlad ang wikang Ingles sa kabataan sa pamamagitan ng pakikinig. Ang pag-papaunlad
ng wikang Ingles bilang pagtugon sa pangangailangan ng talastasang Internasyonal ay mas
epektibong matutugunan kapag nglaan ang estado ng sapat na pondo sa pagpapahusay at
pag-aangat ng antas ng pagtuturo ng Ingles sa Pilipinas.
-Maliban pa sa Ingles ay kailangang paunlarin pa ang pagtuturo ng iba pang mga
kinakailangang banyagang wika sa Pilipinas.

TESIS 10:
Isang tanong: may di kanais-nais ban a epektong kognitibo ang pagkakahati ng pagtuturo ng magkaibang
sabjek sa magkakaibang wika?

-Halimbawa kung sa Ingles, tinuturo ang Agham at Matematika. Samantalang sa Filipino,

itinuturo ang Kasaysayan, at mga asignaturang pansining at panlipunan.

TESIS 11:
Ang pagiging hindi palabasa ng mga Pilipino ay maaaring dulot din ng nakapupunding karanasan ng mga
mag-aaral sa pagbabasa sa eskwela ng mga akdang hindi nila maintindihan.

-Ayon sa SWS survey na pinagawa lima lang ang average na libro na binili ng Pilipino para sa
isang buong taon. Hindi pa napagalaman kung nabasa ba talaga ang limang iyon. Ayon sa
parehong survey ang Bibliya, mga romansa, cookbook ang mga paboritong babasahin ng mga
Pilipino.

TESIS 12:
Importante ang pagbabalanse ng dibersidad pangwika sa kasabay na pagsulong ng pambansang wika.

-Pampolitika at pang-kasaysayang usapin ang pagbabalanse ng mga aspektong ito na hindi

kinakailangan ituring na magkasalungat.
-Sa pagtindi ng ugnayan ng mga pamayanan, ekonomiya, at kultura sa Timog-Silangang Asya,
higit na kinakailangan sa Pilipinas ang malalim na panloob na integrasyon ng ating sariling
ekonomiya, lipunan, at kultura.
-Ang pambansang wika ay isang mabisang teknolohiya para sa pag-unlad ng bansa bukod
tangi sa Asya na hindi natutu sa paggamit nito.

TESIS 13:
Ang hindi pagresolba ng usaping pangwika sa lalong madaling panahon, sa pamamagitan ng isang
rasyonal na planong pangwika sa antas pambansa, ay mangangahulugan ng patuloy na pagtindi ng
kamangmangan sa lahat ng antas panplipunan at unti-unting pagkawasak at paglaho ng yamang pangwika
at pangkultura ng Pilipinas. Sa madaling salita, kung hindi natin seseryosohin ang usapingpangwika, ay
tila magiging isa tayong baying nagpatiwakal.