Professional Documents
Culture Documents
TÜRK STANDARDI
TURKISH STANDARD
TS 620 EN 60044-1
Mart 2004
(EN 60044-1/A1:2000, EN 60044-1/A2: 2003 Dahil)
ICS 17.220.20
ÖLÇÜ TRANSFORMATÖRLERİ –
BÖLÜM 1: AKIM TRANSFORMATÖRLERİ
− Bu standardı oluşturan Hazırlık Grubu üyesi değerli uzmanların emeklerini; tasarılar üzerinde görüşlerini
bildirmek suretiyle yardımcı olan bilim, kamu ve özel sektör kuruluşları ile kişilerin değerli katkılarını
şükranla anarız.
TSEK
Kalite Uygunluk Markası (TSEK Markası)
TSEK Markası, üzerine veya ambalâjına konulduğu malların veya hizmetin henüz Türk Standardı
olmadığından ilgili milletlerarası veya diğer ülkelerin standardlarına veya Enstitü tarafından kabul edilen
teknik özelliklere uygun olduğunu ve mamulle veya hizmetle ilgili bir problem ortaya çıktığında Türk
Standardları Enstitüsü’nün garantisi altında olduğunu ifade eder.
DİKKAT!
TS işareti ve yanında yer alan sayı tek başına iken (TS 4600 gibi), mamulün Türk Standardına uygun
üretildiğine dair üreticinin beyanını ifade eder. Türk Standardları Enstitüsü tarafından herhangi bir
garanti söz konusu değildir.
Ön söz
− Bu standard, CENELEC tarafından kabul edilen EN 60044-1 (1999) + A1 (2000) + A2 (2003) standardı
esas alınarak, TSE Elektrik Hazırlık Grubu’nca TS 620: 1978’nin revizyonu olarak hazırlanmış ve TSE
Teknik Kurulu’nun 16 Mart 2004 tarihli toplantısında Türk Standardı olarak kabul edilerek yayımına karar
verilmiştir.
− EN 60044-1/A1 (2000) + A2 (2003) ile yapılmış olan değişiklikler metinde düşey ( I ) çizgilerle
gösterilmiştir.
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
İçindekiler
1 Genel.......................................................................................................................................................... 1
1.1 Kapsam………………………………………………………………………………………………………..1
1.2 Atıf yapılan standard ve/veya dokümanlar.......................................................................................... 1
2 Tarifler ....................................................................................................................................................... 3
2.1 Genel tarifler........................................................................................................................................ 3
2.2 Ölçü akım transformatörleri için ilâve tarifler....................................................................................... 6
2.3 Koruma akım transformatörleri için ilâve tarifler.................................................................................. 7
3 Normal ve özel işletme şartları................................................................................................................ 8
3.1 Normal işletme şartları ........................................................................................................................ 8
3.2 Özel işletme şartları ............................................................................................................................ 9
3.3 Sistem topraklaması............................................................................................................................ 9
4 Beyan değerleri....................................................................................................................................... 10
4.1 Beyan primer akımların standard değerleri....................................................................................... 10
4.2 Beyan sekonder akımların standard değerleri .................................................................................. 10
4.3 Beyan sürekli ısıl akımı ..................................................................................................................... 10
4.4 Beyan gücün standard değerleri ....................................................................................................... 10
4.5 Beyan kısa süreli akım değerleri ....................................................................................................... 10
4.6 Sıcaklık artış sınırları......................................................................................................................... 10
5 Tasarım kuralları..................................................................................................................................... 11
5.1 Yalıtım kuralları ................................................................................................................................. 11
5.2 Mekanik kurallar ................................................................................................................................ 16
6 Deneylerin sınıflandırılması................................................................................................................... 17
6.1 Tip deneyleri...................................................................................................................................... 17
6.2 Rutin deneyler ................................................................................................................................... 18
6.3 Özel deneyler .................................................................................................................................... 18
7 Tip deneyleri ........................................................................................................................................... 18
7.1 Kısa süreli akım deneyleri ................................................................................................................. 18
7.2 Sıcaklık artış deneyi .......................................................................................................................... 19
7.3 Primer sargılarda darbe deneyleri..................................................................................................... 19
7.4 Haricî tip akım transformatörleri için yaşta deney ............................................................................. 20
7.5 Radyo girişim gerilimi ölçümü ........................................................................................................... 20
8 Rutin deneyler......................................................................................................................................... 21
8.1 Bağlantı ucu işaretlemelerinin doğrulanması .................................................................................... 21
8.2 Primer sargılarda şebeke frekanslı dayanım deneyleri ve kısmî boşalma ölçümü.......................... 21
8.3 Primer sargının bölümleri ile sekonder sargılar arasındaki ve sekonder sagılardaki şebeke frekanslı
dayanım deneyleri........................................................................................................................................ 22
8.4 Sarımlar arası aşırı gerilim deneyi .................................................................................................... 22
9 Özel deneyler .......................................................................................................................................... 23
9.1 Primer sargıda kesik darbe deneyi.................................................................................................... 23
9.2 Kapasitans ve dielektrik sapma faktörünün ölçümü.......................................................................... 24
9.3 Mekanik deneyler .............................................................................................................................. 24
9.4 Aktarılan aşırı gerilimlerin ölçümü ..................................................................................................... 25
10 İşaretleme................................................................................................................................................ 25
10.1 Bağlantı ucu işaretlemeleri – Genel kurallar.................................................................................. 25
10.2 Beyan değer plâkasının işaretlenmesi .......................................................................................... 26
11 Ölçü akım transformatörleri için ilâve kurallar.................................................................................... 27
11.1 Akım ölçü transformatörleri için doğruluk sınıfının gösterilişi ........................................................ 27
11.2 Ölçü akım transformatörleri için akım hatası ve faz kayması sınırları........................................... 27
11.3 Genişletilmiş beyan akım değerleri ............................................................................................... 28
11.4 Ölçü akım transformatörlerinin doğruluk tip deneyleri................................................................... 28
11.5 Ölçü akım transformatörlerinin doğruluk rutin deneyleri................................................................ 29
11.6 Ölçü aleti emniyet faktörü .............................................................................................................. 29
11.7 Ölçü akım transformatörlerinin beyan değer plâkasının işaretlenmesi ......................................... 29
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
1 Genel
1.1 Kapsam
Bu standard, 15 Hz ilâ 100 Hz frekanslarındaki elektrikli ölçü ve koruma cihazlarıyla kullanılacak yeni imal
edilen akım transformatörlerini kapsar.
Bu standardın kuralları, temelde ayrı sargılı transformatörlerle ilgili olmasına rağmen, uygun olduğunda, oto
transformatörlerine de uygulanabilir.
Madde 3 ilâ Madde 10’da belirtilenlere ilâve olarak, Madde 11, elektrikli ölçü aletleriyle kullanılacak akım
transformatörleri için gerekli olan kuralları ve deneyleri kapsar.
Madde 3 ilâ Madde 10’da belirtilenlere ilâve olarak, Madde 12, koruma röleleriyle ve özellikle ana kuralın,
beyan akımının birkaç katında doğruluğunu muhafaza etmesinin olduğu koruma biçimlerinde kullanılacak
akım transformatörleri için gerekli kuralları ve deneyleri kapsar.
Akım transformatörünün özelliklerinin, koruma düzeneğinin tüm tasarımına bağlı olduğu (örneğin, yüksek
hızlı dengelenmiş sistemler ve rezonans topraklı şebekelerde faz toprak koruması) belli koruma sistemleri
için, ilâve kurallar, Madde 13’te PR sınıfı transformatörler için ve Madde 14’te PX sınıfı transformatörler için
verilmiştir.
Madde 3 ilâ Madde 10’da belirtilenlere ilâve olarak, Madde 13, elektrikli koruma röleleri ve özellikle ana
kuralda, kalıcı akının olmadığı koruma biçimlerinde kullanılacak akım transformatörleri için gerekli olan
kuralları ve deneyleri kapsar.
Madde 3 ilâ Madde 10’da belirtilenlere ilâve olarak, Madde 14, elektrikli koruma röleleri ve özellikle
transformatörün sekonder uyarma özelliğinin, sekonder sargı direncinin, sekonder yük direncinin ve sarım
oranı bilgilerinin, kullanılması gereken koruma rölesi sistemiyle ilgili performansını değerlendirmek için yeterli
olan koruma biçimlerinde kullanılacak akım transformatörleri için gerekli olan kuralları ve deneyleri kapsar.
Ölçü ve koruma için öngörülen akım transformatörleri, bu standardın bütün maddelerine uygun olmalıdır.
Not - Gerilimleri ≥123 kV olan haricî (IT)’ler için RIV ölçümleri, EMC direktifinin kurallarını kapsayacak
biçimde olmalıdır. EN 60694:1996’deki deney prosedürünün kılavuluğu için Madde 6.3 takip
edilebilir.
1) TSE Notu: Atıf yapılan standardların TS numarası ve Türkçe adı 3. ve 4. kolonda verilmiştir.
1
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
2
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
2 Tarifler
Bu standardda, aşağıdaki tarifler uygulanır:
[IEV 321-02-01]
(K nIs − Ip )x100
% Akım hatası =
Ip
Burada;
Kn, beyan dönüştürme oranı,
Ip, gerçek primer akım,
Is, ölçme şartlarında, Ip geçtiğinde, gerçek sekonder akım
dır.
3
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Sekonder akım vektörü, primer akım vektörünün ilerisinde olduğunda, faz kayması pozitiftir. Genellikle,
dakika veya santirandiyan cinsinden ifade edilir.
2.1.13 Yük
Ohm ve güç faktörü cinsinden, sekonder devrenin empedansı.
Yük, genellikle belirtilen güç faktöründe ve beyan sekonder akımda çekilen VA cinsinden görünün güç olarak
ifade edilir.
[IEV 601-02-24]
[IEV 601-02-25]
[IEV 601-02-26]
[IEV 601-02-27]
4
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Not - Sistemin rezonans toprağı ile, arızadaki artık akım, havadaki arıza arkının, genellikle kendiliğinden
sönme süresini azalmak için sınırlandırılır.
[IEV 604-03-06]
a) Verilen yerde, nötrü etkin olarak topraklanmış bir sistem, bu noktada 1,4’ü aşmayan toprak arıza faktörü
tarafından nitelendirilen bir sistemdir.
Not - Bütün sistem konfigürasyonları için, sıfır bileşen reaktansının, pozitif bileşen reaktansına oranı, 3’ten
az ve sıfır bileşen rezistif direncinin, pozitif bileşen rezistif direncine oranı, 1’den az olduğunda, bu şart
genelde yerine getirilir.
b) Verilen yerde, nötrü etkin olarak topraklanmamış bir sistem, bu noktada 1,4’ü aşabilen toprak arıza
faktörü tarafından nitelendirilen bir sistemdir.
Not - Bu tür tesisler havaî iletim hatlarına genellikle doğrudan veya kısa bir kablo üzerinden bağlıdır.
5
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
T
100 1
εc=
Ip T ∫
(K n i s − i p ) 2 dt
0
formülüne göre primer akımın ekten değerlerinin yüzdesi olarak ifade edilir.
Burada;
Kn, beyan dönüştürme oranı,
Ip, primer akımın etken değeri,
ip, primer akımın anlık değeri,
is, sekonder akımın anlık değeri,
T, bir çevrim süresi
dir.
Not - Bileşik hata, sistem arızasında oluşan yüksek akımlara karşı ölçü transformatörleri tarafından
beslenen cihazları korumak için % 10’dan daha büyük olmalıdır.
Not 1 - Ölçü aletlerindeki gerçek emniyet faktörünün, yük tarafından etkilendiği gerçeğine dikkat edilmelidir.
Not 2 - Akım transformatörünün primer sargısından sistem arıza akımları geçtiğinde, transformatör
tarafından beslenen cihazın güvenliği, ölçü aletlerinde emniyet faktörü (FS) değeri, küçük
olduğunda daha fazladır.
*
Ek A’ya bakınız.
6
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Not 1 - Sekonder sınır elektromotor kuvvetinin (e.m.k.), hesaplandığı metot, gerçek değerinden daha yüksek
bir değer verecektir. Koruma akım transformatörleri için Madde 11.6 ve Madde 12.5’teki aynı deney
metodunu uygulamak için seçilmiştir.
Ts = Ls / Rs
Not - Gerçek diz noktası e.m.k.’i, beyan diz noktası e.m.k.’e eşit veya daha büyük olmalıdır.
Örnek 2 - 2 / 1200 (Örnek 1’e eşit oranda bir akım transformatörü ancak iki primer sargı kullanılmıştır).
3.1.2 Yükselti
Yükselti, 1000 m’yi aşmamalıdır.
8
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Not 1 - Yoğuşma, anî sıcaklık değişmelerinin, yüksek nem periyotlarında meydana geldiği durumlarda
beklenebilir.
Not 2 - Yüksek nem ve yoğuşmanın, yalıtımın delinmesi, metalik bölümlerin paslanması gibi, etkilerine
dayanmak için, bu şartlar için tasarımlanan akım transformatörleri, kullanılmalıdır.
Not 3 - Yoğuşma, özel dâhilî mekan tasarımıyla, uygun havalandırma ve ısıtmayla veya nem giderici
donanımla, önlenebilir.
a) 24 saatten uzun bir periyotta ölçülen, ortalama ortam sıcaklığı, 35 OC’u aşmamalı,
b) 1000 W/m2 seviyesine kadar güneş ışıması (öğlen bulutsuz bir havada), dikkate alınmalı,
c) Ortam, toz, duman, karozit gaz, buhar veya tuz tarafından kirletilebilir.
Kirlenme seviyeleri, Çizelge 7’de verilmiştir.
d) Rüzgâr basıncı, 700 kPa’ı aşmamalı (34 m/s rüzgâr hızına karşılık gelen),
e) Yoğuşma veya çökelti varlığı dikkate alınmalı
dır.
Ilık nemli rüzgârların sık sık meydana geldiği belli bölgelerde, dâhilî akım transformatörlerinde bile
yoğuşmaya yol açan, anî sıcaklık değişimleri meydana gelebilir.
Not - Güneş ışımasının belli şartlarında, çatı ile kapatma, cebrî havalandırma vb. uygun tedbirler almak
gerekebilir veya belirtilen sıcaklık artışlarını aşmamak için beyan değerleri azaltılarak kullanılabilir.
3.2.2 Yükselti
1000 metreden daha yüksek yükseltilerdeki tesisler için, standardlaştırılmış referans atmosferik şartlardaki
atlama uzaklığı, Şekil 1’deki k faktörü ile işletme mahallindeki gerekli dayanım gerilimleri çarpılarak
belirlenmelidir.
Not - Dâhilî yalıtıma gelince, dielektik dayanım, yükseltiden etkilenmez. Haricî yalıtımı kontrol etmeyle ilgili
metot için, imalâtçı ile alıcı arasında anlaşmaya varılmalıdır.
3.2.3 Depremler
Kurallar ve deneyler, inceleme aşamasındadır.
9
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
4 Beyan değerleri
4.1 Beyan primer akımların standard değerleri
10 – 12,5 – 15 – 20 – 25 – 30 – 40 – 50 – 60 – 75 A,
Not - Üçgen bağlı gruplarla ilgili olarak öngörülen transformatörler için, 3 ile bölünen bu beyan değerleri
de, standard değerlerdir.
Beyan sürekli ısıl akımının, beyan primer akımdan daha büyük olduğu, belirtildiğinde, tercih edilen değerler,
beyan primer akımının % 120, % 150 ve % 200’ü olmalıdır.
2,5 – 5,0 – 10 – 15 ve 30 VA
dir.
Not - Belirli bir akım transformatöründe, beyan çıkış güçlerinden birinin değeri, standard değer alması ve
standard bir doğruluk sınıfıyla ilişkili olması kaydıyla, diğer standard doğruluk sınıflarıyla ilişkili beyan
güçleri, standard değerler olmayabilir.
10
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Ortam sıcaklıklarının, Madde 3.1’de verilen değerlerden fazla olduğu belirtilirse, Çizelge 2’deki izin verilen
sıcaklık artışı, fazla ortam sıcaklığına eşit miktara kadar azaltılmalıdır.
1000 metrenin altındaki bir yükseltide deneye tâbi tutulmuş olan akım transformatörünün, 1000 metreyi
geçen bir yükseltide işletileceği belirtilirse, Çizelge 2’deki sıcaklık artış sınırları, 1000 metreyi aşan işletme
yeri yükseltisinin her 100 metresi için aşağıda belirtilen miktarlarda azaltılmalıdır.
Sargıların sıcaklık artışı, kendi sargısının veya gömülü olduğu ortamın en düşük yalıtımıyla sınırlanır. Yalıtım
sınıflarının en büyük sıcaklık artışları, Çizelge 2’de verildiği gibidir.
Not – İmalâtçı, bazı ürünler (örneğin reçine) ile ilgili yalıtım sınıfını belirtmelidir.
Akım transformatörü, bir yağ genleşme kazanı ile donatıldığında, yağın üzerinde asal bir gaz bulunduğunda
veya hermetik olarak sızdırmaz olduğunda; kazanın veya dâhilî düzeneğin üst kısmındaki yağın sıcaklık
artışı, 55 K’i aşmamalıdır.
Yukarıdaki düzenlerden hiç biri bulunmadığında, kazanın veya dâhilî düzeneğin üst kısmındaki yağın sıcaklık
artışı, 50 K’i aşmamalıdır.
Çekirdeğin veya yalıtkanla bitişik veya temas hâlinde olan diğer metalik bölümlerin dış yüzerinde ölçülen
sıcaklık artışı, Çizelge 2’de belirtilen uygun değeri aşmamalıdır.
5 Tasarım kuralları
5.1 Yalıtım kuralları
Bu kurallar, akım transformatörünün bütün yalıtım tiplerini kapsar. Gaz izoleli akım transformatörleri için,
tamamlayıcı kurallar gerekebilir (inceleme aşamasında).
Primer sargısı ve primer yalıtımı olmayan akım transformatörü için, Um = 0,72 kV değeri, varsayılır.
5.1.1.1 Um = 0,72 kV veya 1,2 kV olan sargılar için beyan yalıtım seviyesi, Çizelge 3’e göre beyan şebeke
frekanslı dayanım gerilimi tarafından belirlenmelidir.
11
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
5.1.1.2 Um / 3,6 kV olan ancak 300 kV’dan daha az olan beyan yalıtım seviyesi, beyan yıldırım darbe ve
şebeke frekanslı dayanım gerilimleri tarafından belirlenmeli ve Çizelge 3’e uygun olarak seçilmelidir.
Aynı Um seviyesi için alternatif seviyeler arasındaki seçimle ilgili, IEC 60071-1’e bakınız.
5.1.1.3 Um / 300 kV olan sargılar için beyan yalıtım seviyesi, beyan anahtarlama ve yıldırım darbe dayanım
gerilimleri tarafından belirlenir ve Çizelge 4’e uygun olarak seçilmelidir.
Aynı Um seviyesi için alternatif seviyeler arasındaki seçimle ilgili, IEC 60071-1’e bakınız.
Çizelge 3 - Donanım için en yüksek Um′300 kV gerilime sahip akım transformatörünün primer sargıları için
beyan yalıtım seviyeleri
12
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Çizelge 4 - Donanım için en yüksek Um/300 kV gerilime sahip akım transformatörünün primer sargıları için
beyan yalıtım seviyeleri
Kısmî boşalma seviyesi, Madde 8.2.2’deki prosedüre göre ön zorlamaya tâbi, tutulduktan sonra, aynı
çizelgede belirtilen kısmî boşalma deney geriliminde, Çizelge 6’da belirtilen sınırları aşmamalıdır.
Çizelge 5 - Donanım için en yüksek Um/300 kV gerilime sahip akım transformatörünün primer sargıları için
şebeke frekanslı dayanım gerilimleri
950 395
1050 460
1175 510
1300 570
1425 630
1550 680
1950 880
2100 975
13
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Not 2 - Kabul edilebilir KB seviyesi, beyan frekansından farklı frekanslar için de geçerlidir.
Not - Deney geriliminin daha düşük değerleri için, imalâtçı ile alıcı aralarında anlaşabilir.
Kapasitans ve dielektrik sapma faktörünün değeri (tan δ), beyan frekansında ve 10 kV’dan Um / 3 ’e kadar
olan aralıktaki gerilim seviyesinde olmalıdır.
Not 1 - Amaç, imalâtın düzgünlüğünü kontrol etmektir. Müsaade edilebilir değişikler için sınırlar, imalâtçı ile
alıcı arasındaki anlaşmaya bağlıdır.
Not 2 - Dielektrik sapma faktörü, yalıtım tasarımına ve gerilim ile sıcaklığa bağlıdır. Um / 3 ’teki ve ortam
sıcaklığındaki değeri normalde, 0,005’i aşmaz.
Kesin deney programı ve kabul kriteri önermek için yeterli deneyim oluşmadığından, yalnızca Ek B’de, olası
deney prosedürü hakkında, kısa bilgi verilmiştir. Tasarımın doğruluğunu kanıtlamak, imalâtçının
sorumluluğundadır.
Not - Tasarım özellikle, dâhilî kılıflar ve bağlantılardan geçen geçici durum akımları yönünden
incelenmelidir.
14
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Akım transformatörünün bazı tipleri için daha düşük değerler, Madde 8.4’te verilen deney prosedürüne
uyanlar kabul edilebilir.
5.1.6.1 Kirlenme
Kirlenmeye karşı duyarlı seramik izolatörlü haricî akım transformatörleriyle ilgili olarak, verilen kirlenme
seviyeleri için yüzeysel kaçak yolu uzaklıkları, Çizelge 7’de verilmiştir.
Kirlenme seviyesi En küçük özel anma yüzelsel kaçak Yüzeysel kaçak yolu uzunluğu
yolu uzunluğu Atlama mesafesi
mm / kV1) 2)
I Hafif 16 ≤ 3,5
II Orta 20
Not 1 - Yüzey yalıtımının performansı, büyük ölçüde izolatörün biçiminden etkilendiği, kabul edilir.
Not 2 - Çok hafif kirli bölgelerde, 16 mm / kV’tan daha küçük özel anma yüzeysel kaçak yolu uzunlukları,
işletme tecrübesine bağlı olarak kullanılabilir.
Not 3 - İstisnaî şiddetli kirlenme durumlarında, 31 mm / kV’luk özel anma yüzeysel kaçak yolu uzunluğu,
yeterli olmayabilir. İşletme deneyimine ve/veya labotaruvar deney sonuçlarına bağlı olarak, belirli
yüzeysel kaçak yolu uzunluklarının daha büyük değeri kullanılabilir ancak bazı durumlarda,
yıkamanın pratikliği dikkate alınması gerekebilir.
Radyo girişim gerilimi, Madde 7.5’de belirtilen deney ve ölçme şartlarında 1,1 Um / 3 ’de 2500 µV’u
aşmamalıdır.
15
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
uygulanır.
Primer sargıdan sekonder bağlantı uçlarına aktarılan aşırı gerilimler, Madde 9.4’de belirtilen deney ve ölçme
şartlarında, Çizelge 16’da verilen değerleri aşmamalıdır.
Not 1 - Dalga biçiminin özellikleri, anahtarlama işleminden dolayı gerilim salınımlarını gösterir.
Not 2 - Diğer aktarılan aşırı gerilim sınırları, imalâtçı ile alıcı arasında belirlenebilir.
Tip B darbe kuralı, gaz izoleli metal mahfazalı transformatör merkezinde (GIS) tesis edilen akım
transformatörlerine uygulanır iken, tip A darbe kuralı, hava yalıtımlı transformatör merkezlerinde kullanılan
akım transformatörlerine uygulanır.
Madde 9.4’te belirtilen metotlara uygun olarak ölçülen ve Çizelge 16’da verilen aktarılan aşırı gerilim tepe
sınırları, sekonder sargılara bağlı elektronik donanımların yeterli korumasını sağlamalıdır.
Darbe tipi A B
Çizelge 8’de akım transformatörlerinin dayanması gereken statik yükler verilmiştir. Rakamlar, rüzgâr ve buz
yüklerini kapsamaktadır.
Belirtilen deney yükleri, primer bağlantı uçlarına herhangi bir istikamette uygulamak için tasarımlanmıştır.
16
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Not 3 - Bazı uygulamalarla ilgili olarak, primer bağlantı uçlarının dönmeye karşı
mukavim tesis edilmesi gerekebilir. Deney sırasında uygulanması gereken
moment değeri, imalâtçı ile alıcı arasındaki anlaşmaya bağlıdır.
6 Deneylerin sınıflandırılması
Bu standardda belirtilen deneyler; tip deneyler, rutin deneyler ve özel deneyler olarak sınıflandırılmıştır.
Tip deney
Bütün transformatörlerin rutin deneylerin kapsamadığı kurallara uygun biçimde aynı özelliklerde yapıldığını
göstermek için her bir tipteki akım transformatörünün tâbi tutulduğu deney.
Not - Tip deneyi, küçük değişiklikle bir akım transformatörü imal edilmiş ise geçerliliğini değerlendirmek için
de yapılabilir.
Rutin deney
Her bir transformatöre tâbi tutulan deney.
Özel deney
Tip ve rutin deney haricînde, imalâtçı ile alıcı arasında anlaşmaya bağlı olarak yapılan deney.
Bütün dielektrik tip deneyleri, başkaca belirtilmedikçe, aynı akım transformatörü üzerinde yapılmalıdır.
Akım transformatörleri, Madde 6.1’deki dielektrik tip deneylerine tâbi tutulduktan sonra, bu akım
transformatörleri, Madde 6.2’de belirtilen bütün rutin deneylere tâbi tutulmalıdır.
17
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Deney sırası, standardlaştırılmamıştır ancak, hataların belirlenmesi, diğer deneylerden sonra yapılmalıdır.
Primer sargıların tekrarlanan şebeke frekanslı deneyleri, belirtilen deney geriliminin % 80’inde yapılmalıdır.
7 Tip deneyleri
7.1 Kısa süreli akım deneyleri
Isıl kısa süreli akım Ith deneyi için akım transformatörü, başlangıçta 10 OC ilâ 40 OC arasında bir sıcaklıkta
olmalıdır.
Bu deney, (I2t), (I2th)’dan daha az olmayacak ve öngörülen t süresi 0,5 saniye ilâ 5 saniye arasında olacak
biçimde, t süresi boyunca I akımında, sekonder sargı(lar) kısa devre edilerek yapılmalıdır.
Dinamik deney, en az bir tepe için beyan dinamik akımdan (Idyn) daha az olmayan primer akımın tepe
değeriyle ve sekonder sargı(lar) kısa devre edilerek yapılmalıdır.
Dinamik deney, deneyin ilk ana tepe akımının, beyan dinamik akımdan (Idyn) daha az olmaması kaydıyla,
yukarıdaki ısıl deney ile birleştirilebilir.
Akım transformatörü, ortam sıcaklığına (10 OC ilâ 40 OC) kadar soğutulduktan sonra, aşağıdaki kuralları
yerine getiriyorsa, bu deneylerden olumlu sonuç aldığı kabul edilmelidir.
a) Gözle görülür bir hasar olmamalı,
b) Akım kesilip mıknatıslanma kalktıktan sonraki hata sınırları; deneyden önce kaydedilen değerlerden,
kendi doğruluk sınıfına karşılık gelen hata sınırlarının yarısından daha fazla farklı olmamalıdır,
c) Madde 8.2, Madde 8.3 ve Madde 8.4’te belirtilen dielektrik deneylere dayanmalı ancak deney gerilim ve
akımları, bu verilen değerlerin % 90’ına düşürülmelidir,
d) Muayenede, iletkenin yalıtkanında, dikkate değer bir bozulma (karbonlaşma gibi) görülmemelidir.
Beyan kısa süreli ısıl akımı (Ith)’a karşılık gelen, primer sargılardaki akım yoğunluğu:
- Sargı, IEC 60028’de verilen değerin % 97’sinden daha az olmayan iletkenlikteki bakırdan meydana
geldiğinde 180 A / mm2’yi
- Sargı, IEC 60121’de verilen değerin % 97’sinden daha az olmayan iletkenlikteki bakırdan meydana
geldiğinde 120 A / mm2’yi
aşmaz ise muayene (d) gerekmez.
Not - Tecrübeler göstermiştir ki, beyan kısa süreli ısıl akıma karşılık gelen, primer sargıdaki akım
yoğunluğu, yukarıda belirtilen değerleri aşmamsı kaydıyla, ısıl beyan değerleriyle ilgili işletme
kuralları, genellikle Sınıf A yalıtımında yerine getirilir.
Sonuç olarak, imalâtçı ile alıcı arasında anlaşmaya varılırsa, bu kurallara uygunluk, yalıtım muayenesinde
yer alabilir.
18
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Uygulanabildiğinde, sargıların sıcaklık artışı, direnç yöntemindeki artış tarafından ölçülmelidir ancak çok
küçük dirençli sargılar için, ısıl çift kullanılabilir.
Sargılar dışındaki bölümlerin sıcaklık artışı, termometre veya ısıl çift ile ölçülebilir.
7.3.1 Genel
Darbe deneyi, IEC 60060-1’e uygun olarak yapılmalıdır.
Deney gerilimi, primer sargıların bağlantı uçları (birbirlerine bağlı) ile toprak arasına uygulanmalıdır. Çerçeve,
mahfaza(varsa) ve çekirdek (topraklanması öngörülüyorsa) ve sekonder sargı (sargıların) bütün bağlantı
uçları, topraklanmalıdır.
Genellikle darbe deneyleri, referans ve beyan gerilim seviyelerindeki gerilim uygulamasından meydana gelir.
Referans darbe gerilimi, beyan darbe dayanım geriliminin % 50’si ilâ % 75’i arasında olmalıdır. Darbenin
tepe değeri ve dalga biçimi, kaydedilmelidir.
Deneyden kaynaklanan yalıtım hatalarının meydana gelmesi, referans ve beyan dayanım geriliminde dalga
biçimindeki sapmayla verilebilir.
Hatanın belirlenmesindeki gelişmeler, gerilimin kaydedilmesine tamamlayıcı olarak toprağa akan akımın
(akımların) kaydedilmesiyle elde edilebilir.
Not - 15 pozitif ve 15 negatif darbe uygulaması, haricî yalıtım deneyi için belirlenir. Haricî yalıtımı kontrol
etmek için, diğer deneylerle ilgili imalâtçı ile alıcı arasında anlaşmaya varılabilirse, atmosferik şartları
için düzeltme yapılmadan, bu sayı her polarite için 3 adete azaltılabilir.
19
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Akım transformatörü:
- Hasar verici boşalma meydana gelmezse,
- Yatılım hatasının diğer emareleri (örneğin, kaydedilen büyüklüklerin dalga biçimlerinde meydana gelen
değişiklikler gibi), rastlanmaz ise
deneyden olumlu sonuç almış kabul edilir.
Deney, pozitif polaritede yapılmalıdır. On beş ardışık darbe, atmosferik şartlar için düzeltilerek
uygulanmalıdır.
Haricî tip akım transformatörleri için deney, yaş şartlarda yapılmalıdır (Madde 7.4).
Akım transformatörü:
- Kendi kendini onarmayan dâhilî yalıtımda, hasar verici boşalma meydana gelmezse,
- Kendi kendini onarmayan haricî yalıtım boyunca yüzeysel atlamalar meydana gelmezse,
- Kendi kendini onarmayan haricî yalıtımın iki tarafı üzerinde, ikiden daha fazla yüzeysel atlama meydana
gelmezse,
- Yatılım hatasının diğer emarelerine (örneğin, kaydedilen büyüklüklerin dalga biçimlerinde meydana
gelen değişiklikler gibi), rastlanmaz ise
deneyden olumlu sonuç almış kabul edilir.
Um′ 300 kV olan sargılar için deney; atmosferik şartlar için düzeltmenin uygulandığı, donanım için en yüksek
gerilime bağlı olarak, Çizelge 3’deki karşılık gelen değerin şebeke frekanslı gerilimiyle yapılmalıdır.
Um/ 300 kV olan sargılar için deney; donanım için en yüksek gerilime ve beyan yalıtım seviyesine bağlı
olarak, Çizelge 4’deki karşılık gelen değerlerin pozitif polaritede anahtarlama darbe gerilimiyle yapılmalıdır.
Not 1 - Alıcı ile imalâtçı anlaşırsa deneyler, diğer atmosfer şartlarında yapılabilir.
Not 2 - IEC 60060-1’e uygun olarak, atmosferik şartlar için düzeltme yapılmadan, radyo girişim deneyleri
uygulanabilir.
Simüle edilen işletme şartlarında, primer bağlantı uçları, simüle boşalmaları önlemek amacıyla
ekranlanmalıdır. Küresel bağlantı uçlu tüplerin kullanılması önerilir.
Deney gerilimi, deney numunesinin (Ca) primer sargı bağlantı uçlarından biri ile toprak arasına
uygulanmalıdır. Çerçeve, mahfaza (varsa) ve çekirdek (topraklanması öngörülüyorsa) ve sekonder sargı
(sargıların) bütün bağlantı uçları, topraklanmalıdır.
20
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Ölçü devresi (Şekil 6), CISPR 18-2’ye uygun olmalıdır. Ölçü devresinin; kaydedildiği ölçme frekansı, tercihen
0,5 MHz ilâ 2 MHz aralıkta bir frekansa ayarlanabilmelidir. Deney neticeleri, mikrovolt cinsinden belirtilmelidir.
Şekil 6’daki deney iletkeni ile toprak arasındaki (Zs + (R1 + R2)) empedansı, 20O’yi geçmeyen açısıyla
300 Ω 6 40 Ω olmalıdır.
Ayrıca, Cs kondansatörü, Zs filtresinin yerine kullanılabilir, genellikle 1000 pF’lık kapasitans yeterlidir.
Not 3 - Çok düşük rezonans frekansını önlemek için özel olarak tasarımlanmış kondansatör gerekebilir.
Şebeke frekanslı kaynağı ölçü devresinden ayırmak için, Z filtresi ölçme frekansında yüksek empedanslı
olmalıdır. Bu empedans için uygun değer, ölçme frekansında 10000 Ω ilâ 20000 Ω arasında olmalıdır.
Ortam radyo girişim seviyesi (haricî alanların ve yüksek gerilim transformatöründen kaynaklanan radyo
girişimi), belirtilen radyo girişim seviyesinin altında en az 6 dB (tercihen 10 dB) olmalıdır.
Not 4 - Akım transformatörü ile deney ve ölçü devrelerine yakın nesnelerinden kaynaklanan bozunumlardan
kaçınmak için önlem alınmalıdır.
Ölçü aletleri ve ölçü devreleriyle ilgili kalibrasyon yöntemleri, CISPR 18-2’de verilmiştir.
Gerilim, daha sonra 1,1 Um / 3 ’e 10 saniye içinde azaltılmalı ve radyo girişim gerilimini ölçmeden önce 30
saniye bu değerde tutulmalıdır.
1,1 Um / 3 ’de radyo girişim gerilimi, Madde 5.1.7’de belirtilen sınırları aşmadığında, akım
transformatörünün, deney sonucunun olumlu olduğu kabul edilmelidir.
Not 5 - İmalâtçı ile alıcı arasındaki anlaşmaya bağlı olarak, söz konusu RIV deneyi yerine, yukarıda belirtilen
ön zorlama ve deney gerilimlerinin uygulanacağı kısmî boşalma ölçmesi uygulanabilir.
Haricî boşalmalardan kaçınmak için Madde 8.2.2’ye uygun olarak yapılan kısmî boşalma ölçmesi sırasına
alınan önlemler (örneğin ekranlama), kaldırılmalıdır. Bu durumda, dengelenmiş deney devresi, uygun
değildir.
RIV mikrovolt ile kısmî boşalma pC arasında doğrudan bir dönüştürme olmamasına rağmen, akım
transformatörü; 1,1 Um / 3 ’deki kısmî boşalmada, 300 pC’u aşmaz ise, deney sonucunun olumlu olduğu
kabul edilmelidir.
8 Rutin deneyler
8.1 Bağlantı ucu işaretlemelerinin doğrulanması
Bu deney, bağlantı ucu işaretlemelerinin doğru olduğunu tespit etmelidir (Madde 10.1).
8.2 Primer sargılarda şebeke frekanslı dayanım deneyleri ve kısmî boşalma ölçümü
Deney gerilimi, donanım için en yüksek gerilime bağlı olarak Çizelge 3 veya Çizelge 5’teki karşılık gelen
değerlerde olmalıdır. Süre, 60 saniyedir.
Deney gerilimi, kısa devre edilmiş primer sargı ile toprak arasına uygulanmalıdır. Kısa devre edilmiş
sekonder sargı (sargılar), çerçeve, kazan (varsa) ve çekirdek (özel toprak bağlantı ucu varsa),
topraklanmalıdır.
21
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Kullanılan ölçü aleti, pC cinsinden belirtilen görünen q yükünü ölçmelidir. Ölçü aletinin kalibrasyonu, deney
devresine bağlı iken yapılmalıdır (Şekil 5).
Geniş bantlı ölçü aleti; 1,2 MHz’i aşmayan üst kesme frekansıyla, en az 100 kHz band genişliğine sahip
olmalıdır.
Dar bantlı ölçü aletleri; 0,15 ilâ 2 MHz aralığında frekans rezonansına sahip olmalıdır. Tercih edilen değerler,
0,5’den 2 MHz’e kadar bir aralıkta olmalı ancak, uygulanabildiğinde, ölçme, en yüksek hassasiyeti sağlayan
frekansta gerçekleştirilmelidir.
Not 1 - Gürültü, hassasiyetten yeterince küçük olmalıdır. Haricî etkilerden kaynaklandığı bilinen darbeler,
dikkate alınmayabilir.
Not 2 - Haricî gürültüyü bastırmak için, dengelenmiş deney devresi (Şekil 4), uygundur.
Not 3 - Elektronik işareti işlemden geçirme ve yeniden toparlama, çevre gürültüsünü azaltmak için
kullanıldığında; bu işlem, tekrar tekrar meydana gelen darbeleri algılamaya izin verecek biçimde
değişen parametrelerle gösterilmelidir.
Prosedür A: Kısmî boşalma deney gerilimleri, şebeke frekanslı dayanım deneyinden sonra gerilim azaltılır
iken ulaşılır.
Prosedür B: Kısmî boşalma deneyi, şebeke frekanslı deneyden sonra yapılır. Uygulanan gerilim, şebeke
frekanslı dayanım geriliminin % 80’ine yükseltilir, 60 saniyeden daha az olmayan bir süre boyunca bu
değerde tutulur, daha sonra belirtilen kısmî boşalma deney gerilimine ara vermeksizin azaltılır.
Başkaca belirtilmedikçe, prosedür seçimi, imalâtçıya bırakılmıştır. Kullanılan deney yöntemi, deney
raporunda belirtilmelidir.
Çerçeve, mahfaza (varsa) ve çekirdek (topraklanması öngörülüyorsa) ve sekonder sargı (sargıların) bütün
bağlantı uçları veya kısımlar birbirine bağlanmalı ve topraklanmalıdır.
Prosedür A: Sekonder sargılar açık devre (veya tepe değeri gösteren yüksek empedanslı bir ölçü aletine
bağlı) iken, 40 Hz ilâ 60 Hz (IEC 60060-1’e uygun olarak) arasında bir frekansta yeterince sinüs biçimli ve
beyan primer akıma (veya uygulanabildiğinde, beyan genişletilmiş primer akıma (Madde 11.3)) eşit bir akım,
primer sargılara 60 saniye boyunca uygulanmalıdır.
22
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Tepe değeri 4,5 kV olan deney gerilimi, beyan akıma (veya genişletilmiş beyan akıma) ulaşılmadan önce
elde edilirse, uygulanan akım sınırlandırılmalıdır.
Prosedür B: Primer sargılar açık devre iken, öngörülen deney gerilimi (oldukça uygun frekansta), sekonder
etken akım değeri, beyan sekonder akımı (veya beyan genişletilmiş akımı) aşmaması şartıyla, her bir
sekonder sargının bağlantı ucuna 60 saniye süresince uygulanmalıdır.
Bu frekansta, beyan sekonder akımda (veya beyan genişletilmiş akımda) elde edilen gerilim değeri, 4,5
kV’dan daha küçük ise elde edilen gerilimin, deney gerilimi olarak değerlendirilmesi gerekir.
Frekans, beyan frekansının iki katını aştığında, deney süresi, aşağıdaki gibi 60 saniyeden az bir değere, en
az 15 saniye olmak kaydıyla, düşürülebilir:
2xBeyan frekansı
Deneyin süresi (saniye cinsinden) = x 60
Deney frekansı
Not - Sarım arası aşırı gerilim deneyi, sekonder sargı açık iken çalıştırmak için akım transformatörünün
uygunluğunu doğrulamak amacıyla gerçekleştirilen bir deney değildir. Akım transformatörleri,
potansiyel tehlikeli aşırı gerilimler ve oluşabilen aşırı ısınmadan dolayı, sekonder sargı açık devre
iken çalıştırılmamalıdır.
9 Özel deneyler
9.1 Primer sargıda kesik darbe deneyi
Deney yalnızca negatif polatide gerçekleştirilmeli ve aşağıda tarif edilen yöntemle negatif polariteli yıldırım
darbe deneyi ile birleştirilmelidir.
Gerilim; 2 µs ilâ 5 µs arasında kesik, standard yıldırım darbesi olmalıdır. Kesme devresi; gerçek deney
darbesinin ters polaritesindeki aşırı salınım genliği, tepe değerinin yaklaşık % 30’una sınırlanacak biçimde
düzenlenmelidir. Tam darbe deney gerilimi, donanım için en yüksek gerilime ve belirtilen yalıtım seviyesine
bağlı olarak, Çizelge 3 veya Çizelge 4’deki karşılık gelen değerde olmalıdır.
Kesik darbelerden önce ve sonra uygulanan tam dalga uygulamalarının dalga biçimindeki farklar, dâhilî
arızanın belirtisidir.
Kendi kendini onaran haricî yalıtım boyunca kesik darbeler sırasındaki atlamalar, yalıtım davranışının
değerlendirilmesinde dikkate alınmamalıdır.
23
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Deney gerilimi, kısa devre edilen primer sargı bağlantı uçları ile toprak arasına uygulanmalıdır. Genellikle,
kısa devre edilen sekonder sargı (sargılar), herhangi bir ekranlama ve yalıtılmış metal mahfaza, ölçme
köprüsüne bağlı olmalıdır. Akım transformatöründe, bu ölçme için uygun özel bir cihaz (bağlantı ucu),
bulunuyorsa, diğer alçak gerilim bağlantı uçları, kısa devre edilmeli ve metal mahfazayla beraber toprağa
veya ölçme köprüsünün ekranlamasına bağlanmalıdır.
Akım transformatörü tam donanımıyla sağlam biçimde sabitlenmiş çerçeveye düşey konumda tesis
edilmelidir.
Sıvıya daldırılmış akım transformatörleri, özel yalıtım malzemesiyle doldurulmalı ve daha sonra işletme
basıncına tâbi tutulmalıdır.
Deney yükleri, Çizelge 9’da gösterilen şartların her biri için 60 saniye boyunca uygulanmalıdır.
Akım transformatöründe, hasar (şekil bozukluğu, kırık veya sızıntı) emaresi yoksa, deney sonucunun olumlu
olduğu kabul edilmelidir.
Çizelge 9 – Primer sargıların tâbi tutulması gereken deney yüklerinin uygulama biçimleri
24
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
GIS metal mahfazalı trafo merkezleri için tek faz akım transformatörleriyle ilgili olarak, darbe, Şekil 7’ye göre
50 Ω eş merkezli kablo adaptörü üzerinden uygulanmalıdır. GIS kısmının mahfazası, işletmede plânlandığı
gibi topraklanmalıdır.
Diğer uygulamalar için, deney devresi, Şekil 8’de gösterildiği gibi olmalıdır.
Topraklanması öngörülen sekonder sargının (sargıların) bağlantı ucu (uçları), çerçeve ve toprağa
bağlanmalıdır.
Aktarılan gerilim (U2), tepe değerini gösteren 100 MHz veya daha yüksek bir bant genişliği olan 50 Ω giriş
empedanslı bir ossiloskop ile 50 Ω eş merkezli kablo bağlantı ucu üzerinden açık sekonder bağlantı
uçlarında ölçülmelidir.
Not - Ölçmenin hatalı olmasına sebep olacak etkilerden kaçınmak için diğer deney metotları hususunda,
imalâtçı ile alıcı arasında anlaşmaya varılabilir.
Akım transformatörü, birden fazla sekonder sargıdan meydana gelmiş ise ölçü, sargıların her birinde sırayla
yapılmalıdır.
Sekonder sargıların orta uçlu olması durumunda, ölçme, yalnızca tam sargıya karşılık gelen iki ucu arasında
yapılmalıdır.
Primer sargılara uygulanan belirtilen aşırı gerilimlerle (Up) ilgili olarak sekonder sargılara (Us) aktarılan aşırı
gerilimler, aşağıdaki gibi hesaplanmalıdır:
U2
Us = xUp
U1
Aşırı gerilimin tepesinde ossilasyon olması durumunda, ortalama eğri çizilmeli ve bu eğrinin en büyük genliği,
aktarılan aşırı gerilimin hesaplanması için U1 tepe değeri olarak kabul edilmelidir (Şekil 9).
Akım transformatörünün; aktarılan aşırı gerilim değeri, Çizelge 16’da verilen sınırları aşmaz ise, deney
sonucunun olumlu olduğu kabul edilir.
10 İşaretleme
10.1 Bağlantı ucu işaretlemeleri – Genel kurallar
Bağlantı ucu işaretlemeleri:
a) Primer ve sekonder sargıları,
b) Varsa, sargı bölümleri,
c) Sargıların ve sargı bölümlerinin ilgili polariteleri,
d) Varsa, orta ucu
tanıtmalıdır.
İşaretleme; birbirini takip eden harflerden veya gerektiğinde önlerine konulan sayılardan meydana gelmelidir.
Harfler büyük olmalıdır.
25
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Not - Mümkün olduğu takdirde , sekonder sargıların sınıfları, işaretlenmelidir (örneğin 1S, 15 VA, Sınıf
0,5; 2S, 30 VA, Sınıf 1).
Not - f) ve g) maddeleri tek bir işaretleme ile ifade edilebilir (örneğin, 1,2/6/- kV* veya 145/275/650 kV).
Bütün bilgiler, akım transformatörünün üstünde veya akım transformatörüne güvenli biçimde tespit edilen
beyan değer plâkasına, kalıcı biçimde işaretlenmelidir.
h) Kısa süreli beyan ısıl akımı (Ith) ve kısa süreli beyan ısıl akımın 2,5 katından farklı bir değerdeyse, beyan
dinamik akımı (Idyn) (örneğin, 13 kA veya 13/40 kA),
i) Sınıf A’dan farklı ise yalıtım sınıfı,
Not - Yalıtım malzemenin birden fazla sınıfı kullanılırsa, sargıların sıcaklık artışını sınırlayan yalıtım
sınıfı, belirtilmelidir.
k) İki sargılı transformatörde, her bir sargının kullanma durumu ve karşılık gelen bağlantı uçları,
l) Beyan sürekli ısıl akım (örneğin, Icth= % 150).
‘dir.
11.2 Ölçü akım transformatörleri için akım hatası ve faz kayması sınırları
0,1 – 0,2 – 0,5 ve 1 sınıfları için beyan frekanstaki akım hatası ve faz kayması; sekonder yük, beyan yükün
% 25 ilâ % 100’ü arasında herhangi bir değerde olduğunda, Çizelge 11’de verilen değerleri aşmamalıdır.
0,2 S ve 0,5 S sınıfları için beyan frekanstaki akım hatası ve faz kayması: sekonder yük, beyan yükün % 25
ilâ % 100’ü arasında herhangi bir değerde olduğunda, Çizelge 12’de verilen değerleri aşmamalıdır.
Beyan yükü, 15 VA’i aşmayan ve 0,1 – 0,2 – 0,2 S doğruluk sınıfındaki akım transformatörleri için, yükün
genişletilmiş aralığı, belirtilebilir. Akım hatası ve faz kayması; sekonder yük, 1 VA ilâ beyan yükün % 100’ü
arasındaki herhangi bir değerde oluğunda, Çizelge 11 ve Çizelge 12’de verilen değerleri aşmamalıdır.
Sınıf 3 ve Sınıf 5 için beyan frekansındaki akım hatası; sekonder yük, beyan yükün % 50 ilâ % 100’ü
arasındaki herhangi bir değerde oluğunda, Çizelge 13’te verilen değerleri aşmamalıdır.
Deneyde kullanılan sekonder yük; yük, 5 VA’den daha az olduğunda,güç faktörünün 0,8 geri olması dışında,
1,0 güç faktörü, kullanılmalıdır. Hiçbir durumda, deney yükü 1 VA’den daha az olmamalıdır.
Not 1 - Sekonder akım 1 A olan akım transformatörleri için, 1 VA’den daha küçük akım aralığı sınırı
üzerinde anlaşılabilir.
Not 3 - Halen, daha küçük akım değerlerinde, doğru ölçmeler gerçekleştirme konusunda yeterli deneyim
bulunmamaktadır (deney donanımı ve elde edilen sonuçların belirsizliği).
Not 4 - Genelde, akım hatası ve faz kaymasının öngörülen sınırları; donanım için en yüksek geriliminde
(Um) havadaki yalıtım için gerekli olandan daha az uzaklıkta bulunan haricî iletkenlerin verilen
herhangi bir konumu için geçerlidir.
Yüksek akım değerlerine bağlı işletme akımlarının daha küçük aralıklarını içeren uygulamaların özel şartları,
imalâtçı ile alıcı arasında ayrı bir anlaşma konusu olmalıdır.
27
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Sekonder sargıda kademelendirilmiş çok oranlı akım transformatörleri için başkaca belirtilmedikçe, doğruluk
kuralları, en yüksek dönüştürme oranıyla ilgilidir.
Not - Kurallar, en yüksek dönüştürme oranıyla ilgili olduğunda, imalâtçı, diğer kademeler için doğruluk
sınıfı ve beyan yükleri hakkındaki bilgileri vermelidir.
Çizelge 11 – Ölçü akım transformatörleri için akım hatası ve faz kayması sınırları (Sınıf 0,1 ilâ 1)
Doğruluk Aşağıda gösterilen beyan akımın Aşağıda gösterilen beyan akımın yüzdesi cinsinden
sınıfı yüzdesi cinsinden ± akım ± faz kayması
(oran) hatası
Dakika Santiradyan
5 20 100 120 5 20 100 120 5 20 100 120
0,1 0,4 0,2 0,1 0,1 15 8 5 5 0,45 0,24 0,15 0,15
0,2 0,75 0,35 0,2 0,2 30 15 10 10 0,9 0,45 0,3 0,3
0,5 1,5 0,75 0,5 0,5 90 45 30 30 2,7 1,35 0,9 0,9
1,0 3,0 1,5 1,0 1,0 180 90 60 60 5,4 2,7 1,8 1,8
Çizelge 12 – Özel uygulamalar için ölçü akım transformatörleriyle ilgili akım hatası ve faz kayması sınırları
Doğruluk Aşağıda gösterilen beyan akımın Aşağıda gösterilen beyan akımın yüzdesi cinsinden
sınıfı yüzdesi cinsinden ± akım ± faz kayması
(oran) hatası
Dakika Santiradyan
1 5 20 100 120 1 5 20 100 120 1 5 20 100 120
0,2 S 0,75 0,35 0,2 0,2 0,2 30 15 10 10 10 0,9 0,45 0,3 0,3 0,3
0,5 S 1,5 0,75 0,5 0,5 0,5 90 45 30 30 30 2,7 1,35 0,9 0,9 0,9
Çizelge 13 – Ölçü akım transformatörleri için akım hatası sınırları (Sınıf 3 ve Sınıf 5)
a) Sürekli beyan ısıl akımı, beyan primer akımın yüzdesi cinsinden ifade edilen genişletilmiş beyan primer
akım olmalıdır,
b) Çizelge 11’de beyan primer akımın % 120’si için öngörülen akım hatası ve faz kayması sınırları, beyan
genişletilmiş primer akım değerine ulaşıncaya kadar geçerli olmalıdır.
% 120’den daha büyük değerde genişletilmiş beyan akımı bulunan akım transformatörleri, beyan akımın
% 120’si yerine genişletilmiş beyan akım değerinde deneye tâbi tutulmalıdır.
Akım transformatörü Sınıf 3 ilâ Sınıf 5 arasında oluğunda, beyan yükün % 50 ilâ % 100’ü arasında (en küçük
1 VA), Çizelge 13’te verilen akımın her iki değerinde deneye tâbi tutulmalıdır.
- Primer sargı açık devre iken, sekonder sargı; sekonder sınır e.m.k’e eşit etken değerdeki yeterince sinüs
biçimli gerilimle beyan frekansta enerjilenir.
Ölçü aletlerinde emniyet faktörü FS ile çarpılan beyan sekonder akımın (Isn) yüzdesi olarak ifade edilen,
meydana gelen uyartım akım (Iexc), % 10 bileşik hatanın beyan değerine eşit veya daha büyük olmalıdır:
Iexc
x100 ≥ 10
Isn FS
Ölçmenin bu sonucunun, doğruluğundan şüphe edilirse, kontrol ölçmesi, doğrudan deney (Ek A) ile
yapılmalıdır, bu durumda elde edilen netice bağlayıcıdır.
Not - Dolaylı deneyin en büyük avantajı; yüksek akımların (örneğin beyan primer akım 3000 A ve ölçü aleti
emniyet faktörü 10’da 30000 A) ve ayrıca 50 A için yapılması gereken yüklerin gerekli olmamasıdır.
Primer iletkenlerin dönüş etkisi, dolaylı deneyde fiziksel olarak etkin değildir. İşletme şartlarındaki etki
yalnızca, ölçü transformatörü tarafından beslenen cihazın güvenliği için istenilebilen, bileşik hatayı
büyütebilir.
Doğruluk sınıfı ve ölçü aleti emniyet faktörü, karşılık gelen beyan çıkış gücün gösteriminden sonra
belirtilmelidir (örneğin 15 VA Sınıf 0,5 FS 10).
Genişletilmiş beyan akım değerine (Madde 11.3) sahip akım transformatörleri, sınıf gösteriminden hemen
sonra gösterilen bu beyan değerlerinde olmalıdır (örneğin 15 VA Sınıf 0,5 ext. % 150).
15 VA’i aşmayan beyan yüke ve 1 VA’e kadar genişletilmiş yüke sahip akım transformatörleri için, bu beyan
değer, yük gösteriminden hemen önce gösterilmelidir (örneğin 1 VA ilâ 10 VA Sınıf 0,2).
Not - Beyan değer plâkası, akım transformatörünün yeterli olduğu (Madde 4.4, Not’ a uygun olarak örneğin,
15 VA Sınıf 1 – 7 VA Sınıf 0,5) ve standard dışı çıkış gücünün kullanılabildiği durumlardaki, birden
fazla oran, çıkış gücü ve doğruluk sınıfı kombinasyounuyla ilgili bilgileri içerebilir ve bu durumda çıkış
gücünün standard olmayan değerleri kullanılabilir (örneğin,Madde 4.4 notuna uygun olarak 15 VA
Sınıf 1 – 7 VA Sınıf 0,5)
5 – 10 – 15 – 20 – 30
‘dir.
29
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
5P ve 10P
‘dir.
Akım hatası ve faz kaymasının belirlendiği deneylerde; 5 VA’den daha az olan yükte, 1,0 güç faktörüne
müsaade edilmesi dışında yük, 0,8 endüktif güç faktörüne sahip olmalıdır.
Bileşik hatayı belirlemek için yük , 0,8 endüktif güç faktörü ile imalâtçının takdirindeki değer arasında
olmalıdır.
Doğruluk sınıfı Beyan primer Beyan primer akımda faz kayması Beyan doğruluk
akımında sınırı primer
akım hatası akımında
Dakika Santiradyan bileşik hata
% %
5P ±1 ±60 ±1,8 5
10P ±3 - - 10
12.4 Koruma akım transformatörünün akım hatası ve faz kaymasıyla ilgili tip ve rutin
deneyler
Akım hatası ve faz kaymasıyla ilgili Madde 12.3’e uygunluğu kanıtlamak için deneyler primer beyan akımında
yapılmalıdır.
a) Çizelge 14’de verilen bileşik hata sınırlarına uygunluğu doğrudan deney ile gösterilmelidir. Bu deney
imalâtçının takdirindeki 0,8 endüktif ile 1,0 güç faktörü arasında bulunan (Ek A), beyan yüke eşit
genlikteki bir yüke sekonder sargılar bağlı iken, beyan doğruluk sınırı primer akımına eşit yeterince sinüs
biçiminde bir akım, primer sargıdan geçirilerek yapılır.
Aynı deney geometrik düzenlemenin muhafaza edilmesi koşuluyla, azaltılmış yalıtımın kullanılması
dışında, temin edilecek akım transformatörünün bir benzeri üzerinde de yapılabilir.
Çok yüksek primer akımlar ve primer sargısı tek baralı akım transformatörleri söz konusu
Not -
olduğunda, primer dönüş iletkeni ile akım transformatörü arasındaki uzaklık, işletme şartları göz
önüne alınarak değerlendirilmelidir.
b) Düzgün dağılmış sekonder sargılı (sargılarla) veya kademeli sargının (sargıların) düzgün dağılmış
bölümü, yeterince yekpare halka çekirdekleri bulunan ve merkezî olarak yerleştirilmiş primer iletken
(iletkenleri) veya düzgün dağılmış primer sargıları bulunan akım transformatörleri için, doğrudan deney
yerine, primer dönüş iletkenin (iletkenlerin) etkisinin ihmal edilebilir olması kaydıyla, aşağıdaki dolaylı
deney yapılabilir.
30
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Primer sargı açık devre iken sekonder sargı, sekonder sınır e.m.k.’ne eşit bir etken değeri bulunan
yeterince sinüs biçimli bir gerilim tarafından beyan frekansında enerjilenir.
Doğruluk sınır faktörü ile çarpılan beyan sekonder akımın yüzdesi cinsinden ifade edilen sonuç uyarma
akımı, Çizelge 14’de verilen bileşik hata sınırını aşmamalıdır.
Not 1 - Sekonder sınır e.m.k. hesaplamasında, sekonder sargı empedansının, oda sıcaklığında
ölçülen ve 75 0C’a irca edilen sekonder sargı direncine eşit olduğu kabul edilmelidir.
Not 2 - Dolaylı yöntemle bileşik hatanın belirlenmesinde, sarım oranı ile beyan dönüştürme oranı
arasındaki muhtemel farkın dikkate alınmasına gerek yoktur.
Diğer akım transformatörleri için uyarma akımının ölçüldüğü dolaylı deney kullanılabilir. Ancak, aynı yükleme
şartları ve doğruluk sınır faktöründe değerlendirilen (Not 2) aynı tip akım transformatörüne uygulanan
doğrudan ve dolaylı deneylerin neticeleri arasındaki mukayeseden elde edilen düzeltme faktörü, sonuçlara
uygulanmalıdır.
Not 1 - Düzeltme faktörü, Madde 12.5, a)’da belirtilen dolaylı yöntemle belirlendiği gibi, doğruluk sınır
faktörüyle çarpılan beyan sekonder akımın bir yüzdesi olarak ifade edilen uyarma akımına ve
doğrudan yöntemle elde edilen bileşik hata oranına eşittir.
Not 2 - “Aynı tip akım transformatörü”den kasıt, amper sarım oranının aynı olmasına bakılmaksızın,
geometrik düzenlemeleri, manyetik malzemeleri ve sekonder sargılarının aynı olmasıdır.
Not - Çıkış gücü, doğruluk sınıfı ve doğruluk sınır faktörünün birkaç kombinasyonunun özelliklerini
karşılayan bir akım transformatörü, söz konusu kombinasyonları gösterecek biçimde işaretlenmelidir.
Örnek:
(15 VA Sınıf 0,5) veya (15 VA Sınıf 0,5)
(30 VA Sınıf 1) (15 VA Sınıf 1, ext. % 150)
(30 VA Sınıf 5P 10) (15 VA Sınıf 5P 20)
5 PR ve 10 PR
31
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Doğruluk Beyan primer akımında Beyan primer akımda faz Beyan doğruluk sınırı primer
sınıfı akım hatası kayması akımında bileşik hata
% Dakika Santiradyan %
5PR ±1 ±60 ±1,8 5
10PR ±3 - - 10
Not - Çekirdekte bir veya daha fazla hava aralığının bulunması, artık akı faktörün sınırlanması için bir
yöntem olabilir.
13.4 PR sınıfı koruma akım transformatörleri için akım hatası ve faz kaymasıyla ilgili
tip ve rutin deneyler
PR sınıfı akım transformatörleri, Madde 12’deki kurallara ilâve olarak, aşağıda belirtilen rutin deneylere de
tâbi tutulmalıdır.
Not - Sekonder döngü direncinin (Rs=Rct+Rb) belirlenmesi için, Rb, PR sınıfı akım transformatörü olması
durumunda, akım hatası ve faz kaymasının belirlenmesi için Madde 12.3’e uygun olarak kullanılan
yükün rezistif kısmına eşit olarak alınan, beyan rezistif yüktür.
32
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Not - Bazı yüksek gerilimi iletim hatlarında, tepe geriliminin daha büyük sınır değeri için imalâtçı ile alıcı
arasında anlaşmaya varılabilir.
Not - Bazı akım transformatörü tiplerinde doğrudan bileşik hata deneylerini yapmak için gereken primer
akım değeri, normalde imalâtçı tarafından sağlanan deney teçhizatının kapasitesini aşabilir. Primer
akımın daha küçük değerlerinde deneylerin yapılması hususunda, imalâtçı ile alıcı arasında
anlaşmaya varılabilir.
33
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
14.4.1 Beyan diz noktası e.m.k. (Ek) ve en büyük uyarma akımı (Ie)
Beyan diz noktası e.m.k.’ne eşit beyan frekansının sinüs biçimli e.m.k.’i, bütün diğer sargılar açık devre iken,
komple sekonder sargılara uygulanmalı ve uyartım akımı ölçülmelidir.
Daha sonra e.m.k. % 10 artırıldığında, uyarma akımı % 50’den daha fazla artmamalıdır. Bütün ölçmeler,
etken ölçme yapan ölçü aletleri kullanılarak yapılmalıdır. Ölçülen büyüklerlin sinüs biçimli olmayan
yapılarından dolayı ölçmeler, tepe faktörü/3 olan etken ölçme yapan ölçü aletleri kullanılarak yapılmalıdır.
Uyartım özelliği, en az beyan diz noktası e.m.k.’ne kadar çizilmelidir. Beyan diz noktası e.m.k.’nde ve
belirtilen herhangi bir yüzdedeki uyartım akımı (I’e), beyan değerini aşmamalıdır. Ölçme noktalarının sayısı
konusunda, imalâtçı ile alıcı arasında anlaşmaya varılmalıdır.
Not - Sıfır yükte, oran hatasının ölçülmesiyle ilgili basitleştirilmiş deney, imalâtçı ile alıcı arasında
mutabakata varılması şartıyla kullanılabilir.
34
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
k = e m (H-1000) / 8150
Burada;
H metre cinsinde yükselti,
m=1 şebeke frekanslı ve yıldırım darge gerilimi için,
m=0,75 anahtarlama darbe gerilimi için.
35
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
T deney transformatörü,
Ca deneye tâbi tutulması gereken ölçü transformatörü,
Ck birleştirme kondansatörü,
M PD ölçmesi yapan ölçü aleti,
Zm ölçme empedansı,
Z filtre (eğer Ck, deney transformatörünün kapasitansı yoksa)
36
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
T deney transformatörü,
Ca deneye tâbi tutulması gereken ölçü transformatörü,
Ca1 yardımcı PD serbest nesne (veya birleştirme kondansatörü),
M PD ölçmesi yapan ölçü aleti,
Zm1 ve Zm2 ölçme empedansı,
Z filtre
37
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Açıklama:
Ca deney nesnesi,
Z filtre,
B koronasız bağlantı ucu,
M ölçme seti,
Zs+(R1+R2)=300Ω,
T deney transformatörü,
Zs, Cs, L1, R1, R2 (CISPR 18-2)
38
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
39
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Dalga biçimi A
Dalga biçimi B
40
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Ek A
Şekil A.1’de Is, sekonder akımı gösterir. Bu akım sekonder sargının empedansından ve endüklenmesi
gereken Es geriliminin ve gerilim vektörüne dik olan φ akısının genliğini ve yönünü belirleyen yükten geçer.
Bu akıyı, φ akısına paralel mıknatıslanma bileşeni Im ve gerilime paralel kayıp (veya aktif) Ia bileşeni bulunan
Ie uyartım akımı meydana getirir. Sekonder Is akımı ile uyarma akımı Ie’nin bileşke vektörü, sarım oranına
(primer sarım sayısının sekonder sarım sayısına) bölünen primer I”p akımı tarafınan gösterilen vektördür.
Böylece, beyan dönüştürme oranına eşit sarım oranlı akım transformatörleri için, Is ile I”p vektörlerinin
uzunlukları arasındaki vektörel fark, Madde 2.1.10’a göre akım hatası ve δ faz farkı, Madde 2.1.11’e göre faz
kaymasıdır.
Ayrıca, sarım düzeltmesinin bileşik hata üzerindeki etkisi, akım hatası üzerindeki etkisinden daha azdır.
Ayrıca, aynı kabullerle, Ie’nin I”p’ye bölümü, Madde 2.1.31’e göre bileşik hataya eşittir.
Böylece, sarım düzeltmesi bulunmayan ve vektör gösteriminin uygun olduğu şartlarda akım transformatörü
için; akım hatası, faz kayması ve bileşik hata, dik açılı bir üçgen oluşturur.
Bu üçgende, bileşik hatayı gösteren hipotenüs, yük ve sekonder sargıdan oluşan toplam yük empedansının
genliğine bağlı iken; akım hatası ile faz kayması arasındaki faz farkı, toplam yük empedansı ve uyartım
akımının güç faktörüne bağlıdır. Sıfır faz farkı, bu iki güç faktörünün eşit olması demektir, yani Is ve Ie aynı
fazdadır.
Bu nedenle, bileşik hata; Şekil A.2’de gösterildiği gibi akım hatası ile faz kaymasının vektörel toplamı gibi
basitleştirilmiş biçimde değil, Madde 2.1.31’de açıklandığı gibi tanımlanmıştır.
41
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Böylece, genellikle, bileşik hata; primer sargıda bulunmayan daha yüksek dereceli harmoniklerin, sekonder
sargıda meydana gelmesinin neden olduğu ideal akım transformatöründen sapmaları da gösterir (bu
standardda, primer akımın, daima sinüs biçimli olduğu kabul edilmiştir).
Bu nedenle, Şekil A.4, bileşik hatanın doğrudan ölçülmesiyle ilgili temel devreyi gösterir.
Şekil A.5’de dönüştürme oranı 1/1’den farklı beyan dönüştürme oranı bulunan akım transformatörleriyle ilgili
bileşik hatanın doğrudan ölçümü için temel devreyi gösterir. Bu devrede, aynı dönüştürme oranlı iki akım
transformatörü gösterilmiştir. N harfi ile işaretlenen akım transformatörünün, hüküm süren şartlarda (en
küçük yük) bileşik hatasının ihmal edilebilir olduğu farz edilirken, deneye tâbi tutulan ve X işaretli akım
transformatörü kendi beyan yüküne bağlıdır.
Her iki akım transformatörünün primeri, sinüs biçimli aynı akım kaynağından beslenir ve bir ampermetre, iki
sekonder akımın farkını ölçecek biçimde bağlanır. Bu şartlarda, A1 ampermetresindeki akımın etken
değerine bağlı olan A2 ampermetresindeki akımın etken değeri, X akım transformatörünün yüzde olarak ifade
edilen bileşik hatasıdır.
Bu yöntemde, N akım transformatörünün bileşik hatasının kullanım şartlarında tamamen ihmal edilebilir
olması gerekir. Bileşik hatanın karmaşık yapısından dolayı (bozulmuş dalga biçimi), referans N akım
transformatörünün herhangi bir bileşik hatası, deney sonuçlarının düzeltilmesinde için kullanılamayacağı için,
N akım transformatörünün bileşik hatasının bilinmesi yeterli değildir.
Şekil A.5’de gösterilen yöntemde, X akım transformatörü gibi aynı dönüştürme oranında ve doğruluk sınır
primer akımda ihmal edilebilen bileşik hatası bulunan “özel” bir referans N akım transformatörü gerekir iken,
Şekil A.6’da gösterilen yöntemde, kullanılması gereken veya bunların beyan primer akımlarına yakın
değerdeki, N ve N’ standard referans akım transformatörleri kullanılır. Bu referans akım transformatörlerinin
bileşik hatalarının ihmal edilebilir olması hâlâ gereklidir ancak bu koşul daha kolay yerine getirilir.
Şekil A.6’da X, deneye tâbi tutulan akım transformatörüdür. N, X akım transformatörünün beyan doğruluk
sınır primer akımı gibi aynı genlik mertebesindeki beyan primer akımlı standard referans akım
transformatörüdür. N’, X akım transformatörünün beyan doğruluk sınır primer akımına karşılık gelen
sekonder akımın genlik mertebesinde beyan primer akıma sahip standard referans akım transformatörüdür.
N’ akım transformatörü, X akım transformatörünün ZB yükünün bir bölümünü oluşturduğu ve bundan dolayı
Z’B yükünün değerinin belirlenmesinde hesaba katılması gereği dikkate alınmalıdır. A1 ve A2, iki
ampermetredir ve A2’nin N ve N’ akım transformatörlerinin sekonder akımları arasındaki farkı ölçer.
N akım transformatörünün beyan dönüştürme oranı Kn ise, X akım transformatörünün, Knx ve N’ akım
transformatörünün, K’n’dir. Kn, K’n ile Knx’in çarpımına eşit olmalıdır:
Kn = K’n x Knx
Not - Şekil A.5 ve Şekil A.6’daki yöntemler kullanıldığında; A2 ampermetresinin uçlarındaki gerilim
(Şekil A.6’daki durumda N’ akım transformatörünün dönüştürme oranına bölünen), X akım
transformatörünün yük geriliminin bir bölümünü oluşturduğu ve bu akım transformatörünün yükünü
azalmak amacıyla, A2 için düşük empedanslı ölçü aletinin kullanılmasına dikkat edilmelidir. Benzer
şekilde, bu ampermetrenin gerilimi, N akım transformatörünün yükünü artırır.
42
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Sonuç olarak, bileşik hata, daima akım hatası veya faz kaymasının olabilecek en büyük değerini gösterir.
Akım hatası, özellikle aşırı akım rölelerinin çalışmasında, faz kayması ise, faz açısına duyarlı rölelerin
(örneğin,yönlü röleler) çalışmasında önemlidir.
Diferansiyel rölelerde, ilgili akım transformatörünün bileşik hatalarının kombinasyonu göz önüne alınmalıdır.
Bileşik hatanın sınırlanmasının diğer bir avantajı, belli tip rölelerin doğru çalışması için gerekli olan sekonder
akımın harmonik bileşenini sınırlamasıdır.
43
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Ek B
(Bilgi için)
Gerilim çökmesinin gerçek süresi, IEC 60060-1’e göre ölçülmelidir ve yaklaşık 0,5 µs olmalıdır. Deney
devresi, kaydedilen darbenin ters polariteli aşırı salımlarını, tepe değerin % 50’si mertebesinde olacak
biçimde düzenlenmelidir.
Tepe gerilimin değeri, beyan yıldırım darbe dayanım geriliminin yaklaşık % 60’ı civarında olmalıdır.
En az 100 darbe, görünür bir hatayı kanıtlamak için gereklidir. Bu darbeler, yaklaşık olarak dakikada bir
darbe biçiminde uygulanmalıdır.
Deneyden önce, ve deneyden üç gün sonra, akım transformatörünün yağında çözünmüş gazın analizi
yapılmalıdır.
Sonuçların değerlendirilmesi için kriter olarak, meydana gelen gazın miktarı ve bileşimi esas alınmalı (dikkate
değer gazların miktarlarının oranı) ancak hiçbir rakam şu anda verilememektedir. H2 ve C2H2’nin nispeten
büyük miktarları, arıza göstergesidir.
Yağ örneği alma işlemi, IEC 60567’de verilen yöntemlerden biri ile yapılmalıdır.
Analiz işlemi ve arızanın önceden tespit edilmesi için kaynak olarak, IEC 60599 esas alınabilir.
44
ICS 17.220.20 TÜRK STANDARDI TS 620
EN 60044-1/Mart 2004
Ek ZA
Bu standart da ve/veya dokümanda, tarih belirtilerek veya belirtilmeksizin diğer standard ve/veya
dokümanlara atıf yapılmaktadır. Bu atıflar metin içerisinde uygun yerlerde belirtilmiş ve aşağıda liste halinde
verilmiştir. Tarih belirtilen atıflarda daha sonra yapılan tadil veya revizyonlar, atıf yapan bu standardda da
tadil veya revizyon yapılması şartı ile uygulanır. Atıf yapılan standardın tarihinin belirtilmemesi halinde ilgili
standardın en son baskısı kullanılır (düzeltmeleri dahil).
Not – Bir uluslararası standard genel değişikliklerle değiştirildiği zaman, bu durum (mod) ile gösterilir, ilgili
EN/HD uygulanır.
1)
HD 472 S1’in başlığı, alçak gerilim kamu elektrik besleme sistemleri için anma gerilimleridir.
2)
HD 397 S2, IEC 60599:1999’u esas alan EN 60599:1999 ile tamamlanır.
45