አጠቃላይ ርዕስ ቀን 2፦ ዮሀ. 1፡14፤ 1 ቆሮ. 15፡45፤ ራእ.
5፡6
ለቤተ ክርስቲያን ሕይወት ምለሳ በጣም አስፈላጊ ነገሮች
ሳምንት አንድ
ይህን ዘመን የሚያጠናቅቀውን አዲስ መነቃቃት ለማምጣት
ከጌታ ጋር መተባበር
የመጽሐፍ ቅዱስ ንባብ ክፍል፦ ዕንባ. 3፡2፤ ሐዋ. 26፡19፣ 22፤
ማቴ. 14፡19፣ 22-23፤ ፊልጵ. 1፡19-22፣ 25፤ ዮሐ. 21፡15-17
ቀን 1፦ ዕብ. 3፡2፤ ሆሴዕ 6፡2፤ መዝ. 119፡25
I. በእግዚአብሔር ምርጦች መካከል መነቃቃትን መፈለግ ሁልጊዜም ነበር—ዕንባ. 3፡2፤
ሆሴ. 6፡2፤ ሮሜ 8፡20-22፤ መዝ. 119፡25፣ 50፣ 107፣ 154፤ ዮሐ. 6፡57፣ 63፤ 2 ቆሮ.
3፡3፣ 6።
II. በእግዚአብሔር ወደ ተሰጠን ወደ መለኮታዊው መገለጥ ከፍተኛ ጫፍ—ወደ
የእግዚአብሔር ዘላለማዊ ኢኮኖሚ መገለጥ (1 ጢሞ. 1፡3-4፤ 1 ቆሮ. 9፡17፤ ሐዋ.
26፡19፣ 22)—በመድረስ ወደ አዲስ መነቃቃት ውስጥ መግባት እንችላለን፤ ሰውን
በመፍጠሩ እና የተመረጡ ሕዝቡን በማደቡ ውስጥ ያለውን የእግዚአብሔር ዓላማ
በተመለከተ ለታላቁ ጥያቄ ታላቁ መልስ ይህ ነው (ዘፍ. 1፡26፤ ኢዮ. 10፡13፤ ተዛ. ኤፌ.
3፡9)፦
ሀ. በእግዚአብሔር ልብ ውስጥ የተሰወረው ምሥጢር የእግዚአብሔር ዘላለማዊ
ኢኮኖሚ ነው (1፡10፤ 3፡9፤ 1 ጢሞ. 1፡4)፣ ይህም በአዲሲቱ ኢየሩሳሌም
ለሚጠናቀቀው (ራእ. 21፡2—22፡5) ለእግዚአብሔር ሙላት፣ ለእግዚአብሔር
መገለጥ (ኤፌ. 1፡22-23) ሕይወታዊ አካል፣ አዲሱ ሰው የሆነችው የክርስቶስ አካል
ለመሆን (2፡15-16) እንደ የእርሱ ብዜቶች ከእርሱ ጋር አንድ አይነት ይሆኑ ዘንድ
(ሮሜ 8፡29፤ 1 ዮሐ. 3፡2) ሕይወታቸው እና ባህሪያቸው ለመሆን ወደ መረጣቸው
ሕዝቡ በመለኮታዊው ሥላሴ እንደ አብ በወልድ ውስጥ በመንፈስ ራሱን ለማደል
ከልቡ መሻት ጋር የሆነው የእግዚአብሔር ውጥን ነው።
ለ. አዲሲቱ ኢየሩሳሌምን ለማጠናቀቅ ለክርስቶስ አካል መፍራት እና መገንባት
ተመላኪነቱን ሳይጨምር በሕይወት እና በባህሪ ሰው እግዚአብሔር መሆን ይችል
ዘንድ እግዚአብሔር ሰው መሆኑ የመላው መጽሐፍ ቅዱስ ውስጠ-ነገር፣ በመጽሐፍ
ቅዱስ “ሳጥን” ውስጥ ያለው “አልማዝ”፣ የእግዚአብሔር ዘላለማዊ ኢኮኖሚ ነው—
ዘፍ. 1፡26፤ ዮሐ. 12፡24፤ ሮሜ 8፡29፦
1. በተሠግዎ በኩል በሰው ስብዕና ውስጥ በመሳተፍ እግዚአብሔር ሰው ሆነ፤
በመለወጥ በኩል በእግዚአብሔር መለኮትነት ውስጥ በመሳተፍ ተመላኪነቱን
ሳይጨምር በሕይወት እና በባህሪ ሰው እግዚአብሔር ይሆናል—ዮሐ. 1፡14፤ 2
ቆሮ. 3፡18፤ ቆላ. 3፡4፤ 2 ጴጥ. 1፡4፤ ፊልጵ. 2፡5፤ ሮሜ 8፡29፤ ዕብ. 2፡10፤
ኤፌ. 1፡5፤ ሮሜ 8፡19፤ 1 ዮሐ. 3፡2፤ ዮሐ. 1፡12-13።
2. ይህ የመለኮት-የስብዕና ፍቅር የመላው መጽሐፍ ቅዱስ ርዕሰ ጉዳይ፣
የእግዚአብሔር ኢኮኖሚ ይዘት እና የመላው አጽናፍ-ዓለም ምሥጢር ነው—
መኃ. 1፡1፤ 6፡13፤ ተዛ. ዕንባ. 1፡1፤ 2፡4፤ ሮሜ 1፡17፦
ሀ. ክርስቶስ መለኮትም ሰውም ነው፤ የተለወጠችው አፍቃሪው ደግሞ ሰውም
መለኮትም ናት፤ በሕይወት እና በባህሪ አንድ አይነት፣ እርስ በእርሳቸው
ሙሉ በሙሉ እና ፍጹም የሚጣጣሙ ናቸው።
ለ. ባል ለመሆን የተጠናቀቀው ሦስታንዱ አምላክ እና ሙሽራይቱ ለመሆን
የተለወጠው ሦስት-ክፍል ያለው ሰው አንድ ጥንድ፣ ብዙዎች የተካተቱበት፣
ታላቅ አምላክ-ሰው ለመሆን ነው—ራእ. 21፡2፣ 9፤ 22፡17።
ሐ. የእግዚአብሔር እና የጌታ ምለሳ ማዕከላዊው መገለጥ የክርስቶስ አካል የምትሆነውን
(ኤፌ. 4፡15-16) እና አዲሲቱ ኢየሩሳሌምን የምታጠናቅቀውን (ራእ. 21፡2፣ 9፤
22፡17፤ ተዛ. ዘፍ. 2፡22፤ ዮሐ. 19፡34) ቤተ ክርስቲያንን ለመገንባት (ማቴ. 16፡18)
እግዚአብሔር ሥጋ መሆኑ (ዮሐ. 1፡1፣ 14)፣ ሥጋ ሕይወት-የሚሰጥ መንፈስ መሆኑ
(1 ቆሮ. 15፡45) እና ሕይወት-የሚሰጠው መንፈስ ሰባት እጥፍ ያየለ መንፈስ መሆኑ
(ራእ. 1፡4፤ 3፡1፤ 4፡5፤ 5፡6) ነው።
መ. እግዚአብሔር እና ሰው አንድ አካል ይሆናሉ፣ ያም አንድ አካል የመላው መጽሐፍ
ቅዱስ መደምደሚያ የሆነችውን አዲሲቱ ኢየሩሳሌምን የሚያጠናቅቀው የመለኮት
ከስብዕና ጋር መዋሐድ ነው—ራእ. 21፡3፣ 22፣ 2፣ 9፤ ተዛ. ዘሌ. 2፡4-5፤ መዝ.
92፡10።
ሠ. “በምድር ሁሉ ባሉ አብያተ ክርስቲያናት ሁሉ ውስጥ ያሉ ቅዱሳን፣ በተለይ አብሮ-
ሠራተኞች እና የቤተ ክርስቲያን ሽማግሌዎች፣ ይህን መገለጥ እንደሚያዩ ከዚያም
እግዚአብሔር አዲስ መነቃቃትን—ፈጽሞ በታሪክ ተዘግቦ የማያውቅ መነቃቃትን—
ይሰጠን ዘንድ ለመጸለይ እንደሚነሡ ተስፋ አደርጋለሁ”—Life-study of 1 and 2
Chronicles, ከሚለው መጽሐፍ፣ ከገጽ 15 የተወሰደ።
III. የክርስቶስ አካል እውነታ የሆነውን የአምላክ-ሰው ሕይወትን መኖር በተግባር
ከተለማመድን፣ ቅጽበታዊ በሆነ መንገድ ብዙዎች የተካተቱበት ሞዴል፣ በእግዚአብሔር
ኢኮኖሚ ውስጥ የሚኖር ሞዴል ይገነባል፤ ይህ ሞዴል ጌታን መልሶ ለማምጣት በቤተ
ክርስቲያን ታሪክ ውስጥ ከፍተኛው መነቃቃት ይሆናል—መዝ. 48፡2 እና የግርጌ
ማስታወሻ 1፤ ራእ. 3፡12፣ 21፦
ቀን 3፦ 1 ጴጥ. 2፡21፤ 1 ቆሮ. 6፡17
ሀ. እግዚአብሔር በመለኮታዊው መገለጥ ከፍተኛ ጫፍ በኩል በዚህ መገለጥ መሠረት
የሆነ ሕይወት ለመኖር ብዙዎች የተካተቱበት ሕዝብ በጸጋው እንዲነሣ ይፈልጋል፤
መነቃቃት ያየነው ራእይ ተግባራዊ ልምምድ፣ ተግባራዊነት ነው።
ለ. የክርስቶስ ተከታዮች (ማቴ. 5፡1፤ 28፡19) እንደ የአምላክ-ሰው ሞዴል—በስብዕናው
ራሱን በመካድ እግዚአብሔርን በኖረው (ዮሐ. 5፡19፣ 30)፣ ሰውን በተመለከተ
የነበራቸውን ጽንሰ-ሃሳብ ሥር-ነቀል በሆነ መልኩ በለወጠው (ፊልጵ. 3፡10፤
1፡21)—በምድር ላይ በነበረው የክርስቶስ የስብዕና ኑሮ በኩል ሰለጠኑ።
ሐ. ሕይወታችን የመጀመሪያው አምላክ ሰው የሆነው የክርስቶስ ሕይወት ሞዴል ቅጂ፣
ርቢ መሆን አለበት—1 ጴጥ. 2፡21፤ ማቴ. 11፡28-29፤ ኤፌ. 4፡20-21፤ ዮሐ. 17፡4፤
5፡17፤ ፊልጵ. 1፡19-22፣ 25።
መ. ወደ ደቀ መዛሙርቱ ውስጥ የተተነፈሰው የሕይወት እና የእውነታ መንፈስ ለሦስት
ዓመት ተኩል ከጌታ ጋር በነበሩበት ጊዜ ከጌታ ወደተመለከቱት ነገር እውነታ ሁሉ
ይመራቸዋል—ዮሐ. 16፡13፤ 20፡22፦
ቀን 4፦ ማቴ. 3፡15-16፤ 11፡29
1. በመጀመሪያው አምላክ-ሰው አገልግሎት ጅማሬ፣ በሥጋው መሠረት
(በስብዕናው—1፡14፤ ሮሜ 1፡3፤ 8፡3) ለመሞት እና ለመቀበር እንጂ ለምንም
እንደማይጠቅም በመገንዘብ ጽድቅን ሁሉ ለመፈጸም ተጠመቀ—ማቴ. 3፡15-
17።
2. አምስት ሺውን ሕዝብ በአምስት እንጀራና በሁለት ዓሣ በመገበበት ተዓምር ደቀ
መዛሙርቱ ከእርሱ እንዲማሩ አሰለጠናቸው (11፡29)፤ አምስቱን እንጀራና
ሁለቱን ዓሣ ለመባረክ “ወደ ሰማይ አሻቅቦ” ማየቱ (14፡19) የበረከት ምንጩ
እርሱ፣ የተላከው ሳይሆን አብ፣ ላኪው እንደሆነ መገንዘቡን ያመለክታል (ዮሐ.
10፡30፤ 5፡19፣ 30፤ 7፡6፣ 8፣ 18)።
 3. ጌታ በተዓምሩ ጉዳይ ላይ ከሕዝቡ ጋር አልቆየም ነገር ግን በተራራው ላይ
በጸሎት በግሉ ከአብ ጋር ለመሆን ትቷቸው ሄደ—ማቴ. 14፡22-23፤ ሉቃ.
6፡12።
4. ጌታ ያለማቋረጥ በእግዚአብሔር መገኘት ውስጥ በመኖር (ሐዋ. 10፡38፤ ዮሐ.
8፡29፤ 16፡32) እግዚአብሔርን የመገናኘትን (ማር. 1፡35፤ ሉቃ. 5፡16፤ 6፡12፤
9፡28፤ ዕብ. 7፡25)፣ እና ሕዝቡን ወደ እግዚአብሔር አዲስ ኪዳን ኢኮኖሚ
ኢዮቤልዩ ውስጥ ለማምጣት እግዚአብሔርን ወደ ውስጣቸው በማገልገል
ሕዝቡን የመገናኘትን ሕይወት ኖረ (ሉቃ. 4፡18-19፤ ዕብ. 8፡2፤ ተዛ. ዘፍ.
14፡18፤ ሐዋ. 6፡4)።
5. የዚህ ዓለም ገዢ የሆነው ሰይጣን በእርሱ ላይ ምንም ያልነበረው ሰው ነበር
(በማንኛውም ነገር ምንም ስፍራ፣ ምንም እድል፣ ምንም ተስፋ፣ ምንም የመሆን
እድል የሌለው)—ዮሐ. 14፡30፤ ተዛ. ቁ. 20፤ 2 ቆሮ. 12፡2፤ ቆላ. 1፡27፤ 2
ጢሞ. 4፡22፤ ዮሐ. 3፡6፤ 4፡23-24፤ 1 ዮሐ. 5፡4፣ 18።
ሠ. በጌታ ሞዴል መሠረት የአምላክ-ሰው ሕይወትን ለመኖር ብቸኛው መንገድ መላው
ማንነታችንን በተዋሐደው መንፈስ ላይ ማድረግ፣ መመላለስ፣ መኖር እና
ማንነታችንን በተዋሐደው መንፈስ መሠረት ማድረግ ነው—ሮሜ 8፡2፣ 4፣ 10፣ 6፣
11፣ 16፤ 1 ቆሮ. 6፡17፤ ሮሜ 10፡12፤ ገላ. 5፡25፤ ኤፌ. 6፡17-18፤ 1 ተሰ. 5፡16-20፤ 1
ጢሞ. 4፡6-7፤ 2 ጢሞ. 1፡6-7።
ረ. “ሁላችንም የአምላክ-ሰው ሕይወት መኖር እንደምንፈልግ ማወጅ አለብን።
በመጨረሻም፣ አምላክ-ሰዎቹ አሸናፊዎች፣ ድል-ነሺዎች፣ በኢየሩሳሌም ውስጥ ያሉ
ጽዮን ይሆናሉ። ይህ ፈጽሞ በታሪክ ታይቶ የማይታወቅ አዲስ መነቃቃትን ያመጣል፣
ይህም ይህንን ዘመን ከፍጻሜ ያደርሳል”—Life-study of 1 and 2 Chronicles
ከሚለው መጽሐፍ፣ ከገጽ 28 የተወሰደ)።
ቀን 5፦ ዮሀንስ 10፡10-11
IV. የእግዚአብሔርን መንጋ፣ የክርስቶስን አካል የምታመጣውን ቤተ ክርስቲያንን
ለመንከባከብ ጠቦቶቹን ለመመገብ እና በጎቹን በእረኝነት ለመንከባከብ በክርስቶስ
ሰማያዊ አገልግሎት በመሳተፍ ወደ አዲስ መነቃቃት ውስጥ መግባት እንችላለን፤ ይህ
ሐዋርያዊውን አገልግሎት ከክርስቶስ ሰማያዊ አገልግሎት ጋር ለማካተት ነው—ዮሐ.
21፡15-17፤ 1 ጴጥ. 2፡25፤ 5፡1-4፤ ዕብ. 13፡20-21፤ ራእ. 1፡12-13፦
ሀ. ለእግዚአብሔር ዘላለማዊ ኢኮኖሚ መከናወን ሰዎችን ጌታ ኢየሱስ በአገልግሎቱ
በነበረው ምሳሌ መሠረት በእረኝነት መንከባከብ ያስፈልገናል—ማቴ. 9፡36፤ ዮሐ.
10፡11፤ ዕብ. 13፡20፤ 1 ጴጥ. 5፡4፦
1. በሙሉ ማዳኑ ውስጥ ያለው የመላው የእግዚአብሔር አዲስ ኪዳን ኢኮኖሚ
ይዘት ክርስቶስ እንደ የሰው ልጅ በሞቱ በኩል ፍትሃዊ ቤዛነቱን በመፈጸም
እኛን ከኃጢአት በመዋጀት ማስደሰቱ (1 ጢሞ. 1፡15፤ ኤፌ. 1፡7) እና ክርስቶስ
እንደ የእግዚአብሔር ልጅ በትንሣኤው ሕይወታዊ ማዳኑን በማከናወን
መለኮታዊውን ሕይወት አብዝቶ ወደ ውስጣችን ለማካፈል እኛን መመገቡ ነው
(ዮሐ. 10፡10፤ 1 ቆሮ. 15፡45፤ ኤፌ. 5፡29)።
2. የአብ አፍቃሪ እና ይቅር ባይ ልብ እና የአዳኙ በእረኝነት የሚንከባከብ እና
የሚፈልግ መንፈስ የሌለን መሆናችን ለመካንነታችን ምክንያት ናቸው—ሉቃ.
15፡1-24።
3. በኢየሱስ ስብዕና ሰዎችን ማስደሰት (ደስ እንዲላቸው ማድረግ እና ደስተኛ እና
ምቾት እንዲሰማቸው ማድረግ) ያስፈልገናል (ማቴ. 9፡10፤ ሉቃ. 7፡34)፤
በክርስቶስ መለኮትነት ሰዎችን መመገብ (ሁሉን-ባካተተው ክርስቶስ
በአገልግሎቱ ሦስት ደረጃዎች መመገብ) ያስፈልገናል—ማቴ. 24፡45-47።
4. ክርስቶስ አንዲት አመንዝራ ሴትን እንደ የሕይወት ውኃ ወንዝ በሚፈስሰው
በሦስታንዱ አምላክ ለመመገብ የሚጠጣ ነገር እንድትሰጠው በመጠየቅ እርሷን
በማስደሰት ለማግኘት፣ ሆነ ብሎ ሩቅ መንገድ በመዞር ወደ ሲካር ለመሄድ
በሰማርያ ማለፍ ግድ ሆነበት—ዮሐ. 4፡3-14፤ ራእ. 22፡1።
5. ኃጢአት የሌለበት ማንነት የሆነው እርሱ አመንዝራይቱን ሴት አልኮነናትም ነገር
ግን ፍትሃዊ በሆነ መንገድ ስለ ኃጢአቶቿ ይቅርታ እና ሕይወታዊ በሆነ መንገድ
ከኃጢአቶቿ ነጻ ስለመውጣቷ አስደሰታት (ዮሐ. 8፡1-11፣ 32፣ 36)፤
በተጨማሪም በመሰቀሉ በኩል በክርስቶስ የዳነው የመጀመሪያው ሰው ሞት
የተፈረደበት ወንበዴ መሆኑ ትርጉም ያዘለ ነው (ሉቃ. 23፡42-43)።
6. ጌታ የቀራጮች አለቃ የሆነን አንድን ሰው ለመጎብኘት እና ለማግኘት ወደ
ኢያሪኮ ሄደ፣ ስብከቱም በእረኝነት መንከባከቡ ነበር (19፡1-10)፤ በተጨማሪም
በልጆቻቸው ላይ እጆቹን በመጫን ወላጆቻቸውን አስደሰታቸው (ማቴ. 19፡13-
15)።
ቀን 6፦ ሐዋ. 20፡28፤ 2 ቆሮ. 12፡15፤ ፊል. 2፡17
ለ. የእግዚአብሔርን መንጋ ለመንከባከብ እንደ የምታጠባ እናት እና አጥብቆ
እንደሚመክር አባት ቅዱሳንን በእረኝነት በተንከባከበው በሐዋርያው ጳውሎስ ምሳሌ
መሠረት ሰዎችን በእረኝነት መንከባከብ ያስፈልገናል—1 ተሰ. 2፡7-8፣ 11-12፤ 1 ጢሞ.
1፡16፤ ሐዋ. 20፡28፦
1. ጳውሎስ በኤፌሶን የነበሩ ቅዱሳንን “በጉባኤም በየቤታቸውም” በማስተማር (ቁ.
20) እና የእግዚአብሔርን ምክር ሁሉ በመንገር (ቁ. 27) ለሦስት ዓመታት
በእንባ እያንዳንዱን ቅዱሳን በመገሠጽ (ቁ. 31፣ 19) በእረኝነት ተንከባከባቸው።
2. ጳውሎስ ለአማኞች ጥልቅ ግድ መሰኘት ነበረው (2 ቆሮ. 7፡2-7፤ ፊልሞና 7፣
12)፣ እነርሱን ለማግኘት ወደ ደካማዎቹ ደረጃ ወረደ (2 ቆሮ. 7፡2-7፤ 11፡28-
29፤ 1 ቆሮ. 9፡22፤ ተዛ. ማቴ. 12፡20)።
3. ስለቅዱሳን ንብረቱን የሚያመለክተውን የነበረውን ሁሉ ለመስጠት እና ማንነቱን
የሚያመለክተውን የሆነውን ነገር ለመስጠት ፈቃደኛ ነበር (2 ቆሮ. 12፡15)፤
እርሱ የመጠጥ መሥዋዕት ነበር፣ ሌሎች ክርስቶስን ይደሰቱ ዘንድ ራሱን
መሥዋዕት በማድረግ የወይን ጠጅ ከሚያፈልቀው ክርስቶስ ጋር አንድ ነበር
(ፊልጵ. 2፡17፤ መሣ. 9፡13፤ ኤፌ. 3፡2)።
4. ጳውሎስ እግዚአብሔርን ለማክበር በመንፈስ ተመላለሰ ይህም ሰውን ለማክበር
መንፈስን ማገልገል ይችል ዘንድ ነው—2 ቆሮ. 3፡3፣ 6፣ 8፤ ገላ. 5፡16፣ 25፤
መሣ. 9፡9።
5. ጳውሎስ በትምህርቱ ቤተ ክርስቲያን ሰዎችን ለማሳደግ ቤት፣ እነርሱን
ለመፈወስ እና ለመመለስ ሆስፒታል እንዲሁም እነርሱን ለማስተማር እና
ለማነጽ ትምህርት ቤት እንደሆነች ጠቁሟል—ኤፌ. 2፡19፤ 1 ተሰ. 5፡14፤ 1 ቆሮ.
14፡31።
6. [ጳውሎስ] ለክርስቶስ አካል ግንባታ ማንኛውንም ነገር ለመሆናችን እና
ማንኛውንም ነገር ለማድረጋችን ፍቅር የላቀው መንገድ መሆኑን ገልጿል—8፡1፤
12፡31፤ 13፡4-8፤ ኤፌ. 1፡4፤ 3፡17፤ 4፡2፣ 15-16፤ 5፡2፤ 6፡24፤ ራእ. 2፡4-5፤
ቆላ. 1፡18፤ 1 ተሰ. 1፡3።
ሐ. “ይህን በእረኝነት የመንከባከብ ሸክምን በመቀበላችን በመካከላችን እውነተኛ
መነቃቃት ይኖራል ብዬ ተስፋ አደርጋለሁ። በክርስቶስ ድንቅ የእረኝነት እንክብካቤ
ውስጥ ለመሳተፍ ሁሉም አብያተ ክርስቲያናት ይህን ትምህርት ከተቀበሉ፣
በምለሳው ትልቅ መነቃቃት ይኖራል”—The Collected Works of Witness
Lee, 1994-1997, vol. 5, “The Vital Groups,” ከሚለው መጽሐፍ፣ ከገጽ 92
የተወሰደ።
 ሳምንት ሁለት
በዘመኑ አገልግሎት በኩል
የተጠናቀቀውን የዘመኑን ራእይ አጥብቆ መከታተል
የመጽሐፍ ቅዱስ ንባብ፦ 2 ቆሮ. 3፡3፣ 6፣ 8፤ 4፡1፤ 5፡18-20፤ 11፡2-3፤
1 ጢሞ. 1፡3-4፣ 18፤ ራእ. 22፡1-2፣ 14፣ 17
ቀን 1፦ ሐዋ. 26፡19፤ ኤፌ. 1፡17
I. በእያንዳንዱ ዘመን የዚያ ዘመን የሆነ ራእይ አለ፣ እኛም በዘመኑ አገልግሎት በኩል
የተጠናቀቀው የዘመኑ ራእይ ስላለን፣ በዚህ ራእይ መሠረት እግዚአብሔርን ማገልገልና
[ይህንን ራእይ] አጥብቀን መከተል ያስፈልገናል—ሐዋ. 26፡19፤ ኤፌ. 1፡17፤ 3፡9፤ 1
ጢሞ. 4፡6፦
ሀ. ዛሬ አንድ ራእይ፣ የጊዜው የሆነ፣ ሁሉን-ወራሽ የሆነ ራእይ፣ የእግዚአብሔር ዘላለማዊ
ኢኮኖሚ ራእይ ስላለን በአንድ ልብ መሆን እንችላለን—ኤፌ. 1፡17፤ 3፡2፣ 9፤ ራእ.
21፡10፤ 1 ጢሞ. 1፡3-4፤ ሮሜ. 15፡6፤ 1 ቆሮ. 1፡10፤ ሐዋ. 26፡13-19፤ ፊልጵ. 3፡13-14።
ለ. የመጽሐፍ ቅዱስ ገዢው ራእይ የእግዚአብሔር ዘላለማዊ ኢኮኖሚ ሰማያዊው ራእይ
ነው፣ ይህም እንደ የእርሱ ብዜት ከእርሱ ጋር አንድ አይነት ይሆኑ ዘንድ
በመለኮታዊው ሥላሴው እንደ አብ፣ በወልድ ውስጥ በመንፈስ ሕይወታቸው እና
ባህሪያቸው ለመሆን ወደ መረጣቸው ሕዝቡ ውስጥ ራሱን ለማደል ከልብ መሻቱ
ጋር የሆነው የእግዚአብሔር ውጥን ነው፣ ይህም ለእግዚአብሔር ሙላት፣
ለእግዚአብሔር መገለጥ በአዲሲቱ ኢየሩሳሌም የሚጠናቀቀውን እንደ አዲሱ ሰው
ሕይወታዊ አካል፣ የክርስቶስ አካል ለመሆን ነው—ኤፌ. 4፡4-6፤ ራእ. 21፡2፣ 9-10።
ሐ. “እኔ [ዊ. ሊ.] ለወንድም ኒ እንዲህ አልኩት፣ ‘ምን አልባት አንድ ቀን አንተ ይህን
መንገድ ባትወስድ እንኳ፣ እኔ ግን ይህን መንገድ እወስዳለሁ። ይህን መንገድ
የምወስደው በአንተ ምክንያት አይደለም፣ እንዲሁም ይህን መንገድ በአንተ ምክንያት
አልተወውም። ይህ የጌታ መንገድ እንደሆነ አይቻለሁ። ራእዩን አይቻለሁ’” (The
Vision of the Age ከሚለው መጽሐፍ፣ ከገጽ 50 የተወሰደ)።
ቀን 2፦ ራእ. 21፡2፤ 22፡1-2
II. ጌታ በአሁኑ ጊዜ ባለው ምለሳው የሰጠን ራእይ፣ የእግዚአብሔር ዘላለማዊ ኢኮኖሚ
ሁሉን-ያካተተ ራእይ ከከፍተኛ-የመጨረሻ-ምርጥ መጠናቀቁ ጋር—ከአዲሲቱ
ኢየሩሳሌም ራእይ ጋር—ነው—ምሳ. 29፡18፤ ሐዋ. 26፡18-19፤ 22፡15፤ ራእ. 21፡2፣ 9-
11፦
ሀ. መጽሐፍ ቅዱስ የሚገልጥልን ነገር ጥቅል-ድምር አዲሲቱ ኢየሩሳሌም ናት፤ አዲሲቱ
ኢየሩሳሌም የመላው መጽሐፍ ቅዱስ መገለጥ አጠቃላይ ውቅር ናት—ዘፍ. 28፡10-
22፤ ዮሐ. 1፡1፣ 14፣ 29፣ 32፣ 42፣ 51፤ ራእ. 21፡3፣ 22።
ለ. አዲሲቱ ኢየሩሳሌምን መኖራችን አዲሲቱ ኢየሩሳሌምን እንሆን ዘንድ ነው፣ አዲሲቱ
ኢየሩሳሌምን መሥራታችን ደግሞ በሚፈስሰው ሦስታንዱ አምላክ አዲሲቱ
ኢየሩሳሌምን እንገነባ ዘንድ ነው—ኤር. 2፡13፤ ዮሐ. 4፡14፤ 7፡37-39፤ ራእ. 22፡1-
2።
ሐ. እያንዳንዷ አጥቢያ ቤተ ክርስቲያን ትንሿ አዲሲቱ ኢየሩሳሌም መሆን አለባት፣
እያንዳንዱ አማኝም “ትንሽ አዲሲቱ ኢየሩሳሌም” መሆን አለበት፤ ከአዲሲቱ
ኢየሩሳሌም ጋር የሚገናኝ ነገር ሁሉ የጋራ እና የግል ልምምዳችን መሆን አለበት—
21፡3፣ 22-23፤ 22፡1-2፣ 14፣ 17፣ 3፡12።
መ. አዲሲቱ ኢየሩሳሌም ከፍትሃዊ እና ከሕይወታዊ ገጽታዎቿ ጋር የእግዚአብሔር ሙሉ
ማዳን አካል መልበስ ናት—ሮሜ 5፡10፤ ራእ. 22፡14፦
1. የእግዚአብሔር ሙሉ ማዳን መሠረቱ ከሆነው ከእግዚአብሔር ጽድቅ እና
መጠናቀቁ ከሆነው ከእግዚአብሔር ሕይወት የተዋቀረ ነው—ሮሜ 1፡16-17፤
5፡10፣ 17-18፣ 21፤ ሉቃ. 15፡22-23፣ ተዛ. ኤር. 2፡13፤ 13፡23፤ 17፡9፤ 23፡5-6፤
31፡33።
2. መላዋ አዲሲቱ ኢየሩሳሌም በጽድቅ መሠረት ላይ የተገነባች የሕይወት ጉዳይ
ናት—ራእ. 21፡14፣ 19-20፤ 22፡1፤ ተዛ. ዘፍ. 9፡8-17፤ መዝ. 89፡14።
ቀን 3፦ ዮሀንስ 3፡15፤ ሮሜ 8፡30፤ ራእ. 21፡11
ሠ. የእግዚአብሔርን ሕይወታዊ ማዳን እያንዳንዱን ክፍል ስንለማመድ፣ በአዲሲቱ
ኢየሩሳሌም ውስጥ ያሉ ማንነቶች እስከምንሆን ድረስ ደረጃ በደረጃ ከፍ እያልን
እንሄዳለን—ሮሜ. 5፡10፣ 17፣ 21፤ 8፡10፣ 6፣ 11፤ ራእ. 22፡1-2፣ ተዛ. ኤር. 18፡15፤
ሚክ. 5፡2፦
1. ለእግዚአብሔር ልጅነት የእግዚአብሔር ዝርያዎች፣ የእግዚአብሔር ልጆች
ለመሆን በእግዚአብሔር ሕይወት ውስጥ በመሳተፍ ዳግም ተወልደናል—ዮሐ.
1፡12-13፣ ራእ. 21፡7፤ 22፡14።
2. እንደ ቅድስቲቱ ከተማ ቅዱስ ለመሆን በእግዚአብሔር ባህሪ ውስጥ በመሳተፍ
ተቀድሰናል—1ተሰ. 5፡23፣ ኤፌ. 5፡26።
3. እንደ አዲሲቱ ኢየሩሳሌም አዲስ ለመሆን በእግዚአብሔር አእምሮ ውስጥ
በመሳተፍ ታድሰናል—2 ቆሮ. 4፡16፤ ኤፌ 4፡23።
4. በሦስታንዱ አምላክ እንደ ወርቅ፣ ብር (ዕንቁ) እና የከበሩ ድንጋዮች ለመቀናበር
በእግዚአብሔር ማንነት ውስጥ በመሳተፍ ተለውጠናል—1 ቆሮ. 3፡12፤ 2 ቆሮ.
3፡18፤ ሮሜ 12፡2፤ ራእ. 21፡18-21።
5. የአዲሲቱ ኢየሩሳሌም መልክ እንዲኖረን በእግዚአብሔር መልክ ውስጥ
በመሳተፍ የበኵሩን ልጅ መልክ መስለናል—ሮሜ 8፡28-29፤ ራእ. 21፡11፤ 4፡3።
6. በአዲሲቱ ኢየሩሳሌም ክብር ሙሉ በሙሉ ጢም ብሎ ለመሞላት
በእግዚአብሔር ክብር ውስጥ በመሳተፍ ከብረናል—ሮሜ 8፡21፤ ፊልጵ. 3፡21፤
ራእ. 21፡11።
ቀን 4፦ 2 ቆሮ. 3፡6፣ 8-9
III. አዲሲቱ ኢየሩሳሌምን መኖር እና መሥራት ማለት ለክርስቶስ አካል እውነታ እና ለአዲስ
መነቃቃት ልዩና-ብቸኛ በሆነው በአዲስ ኪዳን አገልግሎት፣ በዘመኑ አገልግሎት ውስጠ-
መሠረታዊ ንጥረ-ነገር እና ጥቅል-ድምር መሠረት የእግዚአብሔርን ሙሉ ማዳን መኖር
እና መሥራት ነው—ፊልጵ. 1፡19፤ 2፡13፤ ሮሜ 5፡10፤ 2 ቆሮ. 4፡1፤ ኤፌ. 4፡11-12፣ 16፦
ሀ. የመንፈስ አገልግሎት በሕያው የእግዚአብሔር መንፈስ እንደ መለኮታዊው እና
ምሥጢራዊው “ቀለም” በልባችን ላይ በመቅረጽ፣ የክርስቶስ ሕያው መልእክቶች
በማድረግ እኛን መለኮት የሚያደርግ የአዲሱ ኪዳን አገልግሎት ነው—ይህ
የመለኮታዊው መገለጥ ከፍተኛው ጫፍ ነው—2 ቆሮ. 3፡3፣ 6፣ 8፣ 18፤ 4፡1፤ ኢሳ.
42፡6፣ 49፡6፤ መዝ. 45፡1-2፦
1. በመንፈስ አገልግሎት የሕይወት ከተማ ለመሆን እና የክርስቶስ ሙሽራ ለመሆን
“ክርስቶስን እየተደረግን” ነው፤ በመሆኑም፣ የእግዚአብሔር እና የሰው እንደ
አንድ መንፈስ መዋሐድ የሆነን ሕይወት፣ እጅግ የላቀ እና በበረከት እና በደስታ
ሞልቶ የሚፈስን ሕይወት ለመኖር መንፈስ እንደተጠናቀቀው ሦስታንዱ አምላክ
ሙሽራይቱን እንደተለወጠችው ሦስት ክፍል ያላት ቤተ ክርስቲያን ያገባል—
ሮሜ 5፡10፤ ራእ. 2፡7፤ 22፡1-2፣ 17።
2. ለክርስቶስ አካል መገንባት የአዲሱ ኪዳን አገልጋዮች ሆኖ ለመቀናበር፣ በ 2ኛ
ቆሮንቶስ ላይ ያሉትን ሁሉን-ያካተተውን መንፈስ ሁሉንም ገጽታዎች—
የሚቀባው መንፈስ፣ የሚያትመው መንፈስ፣ እንደ መያዣ የተሰጠውን መንፈስ
(1፡21-22፣ 5፡5)፣ የሚጽፈው መንፈስ (3፡3)፣ ሕይወትን የሚሰጠው መንፈስ (ቁ.
6)፣ የሚያገለግለው መንፈስ (ቁ. 8)፣ አርነት የሚያወጣው መንፈስ (ቁ. 17)፣
የሚለውጠው መንፈስ (ቁ. 18)፣ እና የሚያስተላለፈውን መንፈስ (13፡14)—
መለማመድ አለብን።
 ለ. የጽድቅ አገልግሎት ለመጽደቃችን ክርስቶስ እንደ ውጫዊ ጽድቃችን እና ክርስቶስን
ለመኖር እና እውነተኛ ለሆነ የክርስቶስ መገለጥ እንደ ውስጠ-ልምምዳዊ ጽድቃችን
ወደ እኛ ውስጥ በመንፈስ የመለወጥ ሥራ “የተጠለፈው” ክርስቶስ አገልግሎት
ነው—ይህ የአምላክ-ሰው ኑሮ ነው—3፡9፤ መዝ. 45፡13-14፤ ሮሜ 8፡4፤ መዝ.
23፡3፦
1. በጽድቅ አገልግሎት በአዲሱ ሰማይ እና በአዲሱ ምድር እንደ የጽድቅ አዲስ
ፍጥረት አዲሲቱ ኢየሩሳሌም ለመሆን ክርስቶስን እንደ ውጫዊ ጽድቃችን
እንቀበለዋለን እንዲሁም እንደ ውስጠ-ልምምዳዊ ጽድቃችን እርሱን
እንደሰተዋለን—1 ቆሮ. 1፡30፤ ፊልጵ. 3፡9፤ 2 ጴጥ. 3፡13፤ ተዛ. ኢሳ. 33፡22።
2. ውጫዊ ጽድቅ (ለእኛ የተሰጠው ክርስቶስ) ጸጋን (የምንደሰተውን ክርስቶስ)
ያመጣል፣ ጸጋ ደግሞ ውስጠ-ልምምዳዊ የሆነን ጽድቅ (ክርስቶስን መኖራችንን)
ያመጣል—ሮሜ 5፡1-2፣ 17-18፤ ሉቃ. 15፡22-23።
3. የጸጋ ኃይል እኛን ከእግዚአብሔር ጋር፣ ከሌሎች ጋር እና ከራሳችን ጋር እንኳ
ሳይቀር ትክክል በማድረግ በእኛ ይሠራል እንዲሁም ውስጠ-ልምምዳዊ የሆነን
ጽድቅ ያፈራል፤ በሕይወት እንድንነግሥ በማድረግ ኃጢአትን ማሸነፍ ብቻ
ሳይሆን በማንነታችን ውስጥ ያሉትን ሰይጣንን፣ ኃጢአትን እና ሞትን ድል-
ይነሣል—2 ጢሞ. 2፡1፤ ሮሜ 5፡17፣ 21።
4. ለመጽደቃችን የተቀበልነው ጽድቅ ውጫዊ የሆነ እና ጻድቅ የሆነውን አምላክ
ጥያቄዎች እንድናሟላ የሚያስችል ሲሆን፣ የድል-ነሺዎቹ ቅዱሳን ጽድቅ ደግሞ
ውስጠ-ልምምዳዊ እና የድል-ነሺውን ክርስቶስ ጥያቄዎች እንዲያሟሉ
የሚያስችላቸው ነው—ራእ. 22፡14፤ 19፡7-8።
ቀን 5፦ 2 ቆሮ. 5፡18-21
ሐ. የማስታረቅ አገልግሎት ለፍትሃዊ ቤዛነታቸው በኃጢአቶች ይቅርታ በኩል ዓለምን
ከክርስቶስ ጋር የማስታረቅ እና ለሕይወታዊ መዳናቸው በመንፈስ፣ በቅድስተ ቅዱሳን
የሚኖሩ ሰዎች እንዲሆኑ አማኞችን ከክርስቶስ ጋር የማስታረቅ አገልግሎት ነው—
ይህ በእግዚአብሔር መሠረት ሰዎችን በእረኝነት መንከባከብ ነው—2 ቆሮ. 5፡18-21፤
1 ጴጥ. 5፡1-6፤ ዕብ. 13፡20፦
1. የጌታ የጊዜው ምለሳ በመዝሙር 22 እንዳለው የሚዋጀው ሞቱ እና ቤተ
ክርስቲያንን የሚያፈራው ትንሣኤ ውጤት እና በመዝሙር 24 ባለው
መንግሥቱን ለመመሥረት እንደ ንጉሥ የመምጣቱ ፈጻሚ ምክንያት በመዝሙር
23 ወዳለው ወደ ክርስቶስ እስትንፋሳዊ እረኝነት እውነታ እኛን ለማምጣት ነው።
2. በማስታረቅ አገልግሎት ብዙዎች እንደተካተቱባት ቅድስተ ቅዱሳን፣
እግዚአብሔር እንዳለበት ስፍራ፣ ዘላለማዊዋ ጽዮን እንሆን ዘንድ እንደ የሕይወት
ውሃዎች ምንጮች እግዚአብሔርን ለመደሰት በእረኝነት እንክብካቤ ወደ
እግዚአብሔር ውስጥ እየገባን ነው—ራእ. 7፡14፣ 17፤ 14፡1፤ 21፡16፣ 22፤ መዝ.
20፡2፤ 24፡1፣ 3፣ 7-10፤ 48፡2፤ 50፡2፤ 87፡2፤ 125፡1፤ ሕዝ. 48፡35።
3. የማስታረቅ አገልግሎት በእግዚአብሔር ዘላለማዊ ኢኮኖሚ መሠረት አዲሲቱ
ኢየሩሳሌምን ለማጠናቀቅ የክርስቶስ አካል ትገነባ ዘንድ የእግዚአብሔርን መንጋ
በእረኝነት ለመንከባከብ ከክርስቶስ ሰማያዊ አገልግሎት ጋር በትብብር የሆነ
የሐዋርያት አገልግሎት ነው—ዮሐ. 21፡15-17፤ ሐዋ. 20፡28-29፤ ራእ. 1፡12-13።
ቀን 6፦ 2 ቆሮ. 4፡1፤ 11፡2-3
IV. የጌታ ምለሳ ልዩና-ብቸኛ ወደሆነው የአዲስ ኪዳን አገልግሎት መልሶ ያመጣናል፤ ይህ
አገልግሎት (2 ቆሮ. 3፡18፤ 4፡1) የሚከተሉት መለያ ባህሪያት አሉት፦
ሀ. የእግዚአብሔርን ኢኮኖሚ ጤናማ ትምህርት ያገለግላል እንዲሁም በእንግዳ እሳት
ማለትም በሰው ተፈጥሮአዊ ትጋት፣ ተፈጥሮአዊ ፍቅር፣ ተፈጥሮአዊ ጥንካሬ እና
ተፈጥሮአዊ ችሎታ ከሆኑት ከተቃዋሚዎች ልዩ እና እንግዳ ትምህርቶች ጋር
መልካሙን ጦርነት ይዋጋል—1 ጢሞ. 1፡3-4፣ 18፤ ዕብ. 13፡9፤ 2 ጢሞ. 2፡1-15፤
ዘሌ.10፡1-11።
ለ. አንድ ዓይነት በሆነ ውስጠ-ነገር፣ መልክ እና መገለጥ የኢየሱስ ምስክር ይሆኑ ዘንድ
አጥቢያ አብያተ ክርስትያናትን እንደ ወርቃማ መቅረዞች ያፈራል፣ እንዲሁም
ሁላችንንም ወደ ሦስታንዱ አምላክ አንድነት ውስጥ ፍጹማን በማድረግ በአንዱ
መንፈስ የክርስቶስን አካል ይገነባል—ራእ. 1፡10-13፣ 20፤ ዮሐ. 17፡23፤ ኤፌ. 4፡1-4፣
11-13፤ ዘካ. 4፡6።
ሐ. በአዲሲቱ ኢየሩሳሌም እንደ “ንጉሡ ቤተ መንግሥት” ይጠናቀቁ ዘንድ በራሱ እንደ
“ንጉሣዊው መኖሪያ” እና በአጥቢያ አብያተ ክርስቲያናት እንደ “ዝሆን ጥርሶች ቤተ
መንግሥት” ድል-ነሺዎቹን የክርስቶስ ሙሽራ እንዲሆኑ ያዘጋጃቸዋል፤ እኛን የእርሱ
ንግሥት ለማድረግ ለክርስቶስ ባለ ቅንነት እና ንጽሕና ለእርሱ ያለንን ፍቅር
በማነሳሳት ለክርስቶስ ያጨናል—መዝ. 45፡1-15፤ ራእ. 21፡2፣ 9-10፤ 2 ቆሮ. 11፡2-3።
መ. ለሕይወት መገለጥ እና መባዛት በክብር መንገድ፣ በመስቀሉ መንገድ መከራዎቹን
በመካፈል ክርስቶስን እንድንከተለው ያበረታናል—ዮሐ. 12፡24-26፤ ቆላ. 1፡24፤ 2
ቆሮ. 4፡10-11፣ 16-18፤ 11፡23-33።
ሠ. በሕይወት ለመንገሥ በሕይወት እንድን ዘንድ ክርስቶስ ለእኛ ለመገለጡ፣ ክርስቶስን
ለመደሰታችን እና በሕይወት ለማደጋችን ክርስቶስን እንደ ጸጋ፣ እውነት፣ ሕይወት
እና መንፈስ ወደ ውስጣችን ያድላል—1፡10፣ 24፤ ፊልጵ. 1፡25፤ ሮሜ 5፡10፣ 17።
ረ. በእውነት ቃል እና በቃሉ ውስጥ ባለው ውኃ ማጠብ በኩል ይቀድሰናል፤
በተጨማሪም በእስትንፋሳዊው ክርስቶስ የሚያስደስት እና የሚመግብ መገኘት
በእረኝነት ይንከባከበናል—ዮሐ. 17፡17፤ ኤፌ. 5፡26፣ 29-30፤ ራእ. 1፡12-13።
ሰ. በእውነታ አንዱ የክርስቶስ አካል እንድንሆን ሁላችንንም የክርስቶስ ወንድሞች፣
የክርስቶስ ባሪያዎች እና የክርስቶስ ብልቶች በማድረግ የሥልጣን ተዋረድን
በማፈራረስ አንድ ወደ መሆን ውስጥ ያገጣጥመናል፤ ክርስቶስን በቤተ ክርስቲያን
ሁሉ ነገር ለማድረግ ከፍ ያሉ ስፍራዎችን በማፈራረስ ክርስቶስን ብቻ ከፍ ከፍ
ያደርጋል—ማቴ. 23፡8-12፤ 1 ቆሮ. 12፡24፤ ዘዳ. 12፡1-3፤ 2 ቆሮ. 4፡5፤ 10፡3-5፤ ቆላ.
3፡10-11።
ሸ. እግዚአብሔር-የወሰነውን መንገድ በተግባር እንድንለማመድ ሁላችንንም ወደ
ማገልገል ያመጣናል፣ በምድር ሁሉ ላይ የመንግሥቱ ወንጌል ለመሰበኩ በጉ
ወደሚሄድበት ሁሉ እንድንከተለው ይመራናል—ሮሜ. 12፡4-5፤ ኤፌ. 4፡11-12፤ ራእ.
14፡4፤ ማቴ. 24፡14።
ቀ. በእግዚአብሔር ኢኮኖሚ ውስጥ እንዳለ ከፍተኛ ነጥብ የክርስቶስን አካል እውነታ
ለማግኘት አዲሲቷ ኢየሩሳሌምን ወደ መኖር እና አዲሲቱ ኢየሩሳሌምን ወደ
መሥራት መነቃቃት ውስጥ ያመጣናል—2 ቆሮ. 3፡6፣ 8-9፤ 5፡18-20፤ ሮሜ 12፡4-
5፤ ኤፌ. 4፡4-6፣ 16።
 ሳምንት ሦስት
ቤተ ክርስቲያን በሦስታንዱ አምላክ ውስጥ መሆኗ፣
አጥቢያ አብያተ ክርስቲያናት የክርስቶስ አካል መገለጦች መሆናቸው
እና አማኞች የቤተ ክርስቲያን ሕይወትን በአካሉ ንቃተ-ሕሊናዊ ግንዛቤ
በተግባር መለማመዳቸው
የመጽሐፍ ቅዱስ ንባብ፦ 1 ተሰ. 1፡1፤ 2 ተሰ. 1፡1፤ ማቴ. 16፡18፤ 18፡17፤ 1 ቆሮ. 1፡2፤ 12፡12-27
ቀን 1፦ 1 ተሰ. 1፡1፤ ኤፌ. 1፡4-5፤ ሮሜ 11፡36
I. ቤተ ክርስቲያን በሦስታንዱ አምላክ ውስጥ ናት—“በእግዚአብሔር አብ በጌታ በኢየሱስ
ክርስቶስም ወደምትሆን ወደ ተሰሎንቄ ሰዎች ቤተ ክርስቲያን”—1 ተሰ. 1፡1፦
ሀ. በ 1ኛ ተሰሎንቄ 1፡1 ቤተ ክርስቲያን ልዩና ብቸኛ በሆነው አምላክ ውስጥ የመሆኗ እና
ይህም አምላክ አባታችን እና ጌታ ኢየሱስ ክርስቶስ የመሆኑ እጅግ አስገራሚ ሃቅ
መገለጥ አለን፦
1. ቤተ ክርስቲያን የእግዚአብሔርና የክርስቶስ ብቻ አይደለችም፤ ቤተ ክርስቲያን
በእግዚአብሔር ውስጥና በክርስቶስ ውስጥም ጭምር ነች።
2. በአጥቢያችን ያለችው ቤተ ክርስቲያን የእግዚአብሔርና በእግዚአብሔር ውስጥ፣
የክርስቶስና በክርስቶስ ውስጥ መሆኗን ማየታችን አስፈላጊ ነው።
ለ. ቤተ ክርስቲያን ከሰዎች የተዋቀረች ናት፣ ነገር ግን፣ እነርሱ፣ አማኞች፣ በሦስታንዱ
አምላክ ውስጥ ናቸው—ቁ. 1; 2 ተሰ. 1፡1።
ሐ. ቤተ ክርስቲያን በሕይወቱና በባሕሪው ከእግዚአብሔር አብ የተወለዱ እና ከክርስቶስ
ጋር ወዳለ ሕይወታዊ ጥምረት ውስጥ የመጡ የሰዎች ቡድን ናት፦
1. ቤተ ክርስቲያን በእግዚአብሔር ውስጥ እንድትሆን፣ እግዚአብሔር አባታችን
መሆን አለበት፣ እኛም ከእርሱ ጋር በሕይወት የሆነ ግንኙነት ያለን መሆን
አለብን—1 ዮሐ. 3፡1፦
ሀ. በ 1ኛ ተሰሎንቄ 1፡1 አብ የሚለው ቃል በሕይወት የሆነን ግንኙነት ያመለክታል፤
በእግዚአብሔር አብ፣ በድጋሚ ተወልደናል፣ ዳግም ተወልደናል፣ አሁን እንደ
ልጆቹ ከእርሱ ጋር የሕይወት ግንኙነት አለን—ዮሐ. 1፡12-13።
ለ. ቤተ ክርስቲያን በእግዚአብሔር አብ ውስጥ መሆኗ ቤተ ክርስቲያን
በእግዚአብሔር ዓላማ፣ እቅድ፣ ምርጫና አስቀድሞ መወሰን ውስጥ መኖሯን
ያመለክታል—ኤፌ.1፡4-5።
ሐ. በእግዚአብሔር አብ ውስጥ ያለችው ቤተ ክርስቲያን ልዩና-ብቸኛ ጀማሪና
አመንጪ በሆነው በእርሱ ውስጥ ያለች ቤተ ክርስቲያን ናት—ሮሜ 11፡36፤ 1
ቆሮ. 8፡6፤ ማቴ. 15፡13።
ቀን 2፦ ሮሜ 6፡4፤ 8፡11
2. በጌታ ኢየሱስ ክርስቶስ ውስጥ መሆን እርሱ በሆነውና ባደረገው ሁሉ ሕይወታዊ
በሆነ መንገድ ከክርስቶስ ጋር አንድ መሆን ነው—1 ተሰ. 1፡1፤ 1 ቆሮ. 1፡30፦
ሀ. በጌታ ኢየሱስ ክርስቶስ ውስጥ ከአሮጌው ፍጥረት የሆነ ነገር ሁሉ መወገድ
አለን፣ ምክንያቱም በክርስቶስ ውስጥ መሆን አሉታዊ የሆኑ ነገሮችን ሁሉ
በሚያስወግደው በእርሱ ሞት ውስጥ መሆን ነው—ሮሜ 6፡4።
ለ. በ 1ኛ ተሰሎንቄ 1፡1 ክርስቶስ የሚለው ስያሜ የትንሣኤ ብልጥግናዎችን ሁሉ
ያመለክታል፤ በመሆኑም በክርስቶስ ውስጥ መሆን በትንሣኤ ውስጥ መሆን
ነው—ሮሜ 8፡10-11።
መ. ቤተ ክርስቲያን በሂደት ባለፈው ሦስታንዱ አምላክ ውስጥ ናት—አብ፣ ወልድና
መንፈስ ቅዱስ—እርሱም ከአብና ወልድ ጋር ሕይወትን የሚሰጥ መንፈስ የሆነው
ነው—1 ቆሮ. 15፡45፤ ዮሐ. 14፡17፣ 23።
ቀን 3፦ ማቴ. 16፡18፤ ሮሜ 12፡5፤ 16፡16
II. አጥቢያ ቤተ ክርስቲያን በሆነ አጥቢያ ውስጥ ያለች የክርስቶስ አካል መገለጥ ናት—1
ቆሮ. 1፡2፤ 10፡32፣ 17፤ 12፡12-13፣ 20፣ 27፦
ሀ. ልዩና-ብቸኛዋ የክርስቶስ አካል በሦስታንዱ አምላክ ዘንድ እንዳለው በመለኮታዊው
አንድነት ውስጥ እና በመለኮታዊው ባሕሪ፣ ንጥረ-ነገር፣ ውስጠ-ነገር፣ መገለጥ፣
አገልግሎትና ምስክርነት በብዙ አጥቢያ አብያተ ክርስቲያናት ትገለጣለች፤ ብዙ
አብያተ ክርስቲያናት ቢኖሩም አንድ አካል ስለሆኑ አንድ መለኮታዊ ባሕሪይ፣ አንድ
መለኮታዊ ንጥረ-ነገር፣ አንድ መለኮታዊ ውስጠ-ነገር፣ አንድ መለኮታዊ መገለጥ፣
አንድ መለኮታዊ አገልግሎትና አንድ መለኮታዊ ምስክርነት አላቸው—ራእ. 1፡11፤
ዮሐ. 17፡11፣ 21፣ 23።
ለ. በማቴዎስ 16፡18 የተገለጠችው ቤተ ክርስቲያን ልዩና-ብቸኛዋ የክርስቶስ አካል፣
አጽናፍ-ዓለማዊዋ ቤተ ክርስቲያን ስትሆን፣ በ 18፡17 የተገለጠችው ቤተ ክርስቲያን
ግን በሆነ አጥቢያ ውስጥ ልዩና-ብቸኛ የሆነችው የክርስቶስ አካል መገለጥ፣ አጥቢያ
ቤተ ክርስቲያን ናት።
ሐ. አንዷ አጽናፍ-ዓለማዊዋ ቤተ ክርስቲያን—የክርስቶስ አካል—ብዙ አጥቢያ አብያተ
ክርስቲያናት—የክርስቶስ አካል አጥቢያዊ መገለጦች—ትሆናለች—ሮሜ 12፡4-5፤
16፡16።
መ. ልዩና-ብቸኛዋ የክርስቶስ አካል እንደ አጥቢያ አብያተ ክርስቲያናት በብዙ
አጥቢያዎች ትገለጣለች—ኤፌ. 4፡4፤ ራእ. 1፡4፣ 11፦
1. የክርስቶስ አካል የአጥቢያ አብያተ ክርስቲያናት ምንጭ ነው—ኤፌ. 1፡22-23፤
2፡21-22።
2. አጽናፍ-ዓለማዊው አካል ለአብያተ ክርስቲያናት ሁሉ እንደ አባት ነው፣ አብያተ
ክርስቲያናት ሁሉ ደግሞ ለአባትየው እንደ ልጆች ናቸው—ሮሜ 12፡4-5፤ 16፡4።
ቀን 4፦ ኤፌ. 4፡4፤ 1 ቆሮ. 12፡27
ሠ. እያንዳንዷ አጥቢያ ቤተ ክርስቲያን የልዩና ብቸኛው፣ የአጽናፍ-ዓለማዊው የክርስቶስ
አካል ክፍል፣ የዚህ አካል አጥቢያዊ መገለጥ ናት—ኤፌ. 4፡4፤ 1 ቆሮ. 1፡2፤ 12፡27፦
1. አጽናፍ-ዓለማዊ በሆነ መልኩ አጥቢያ አብያተ ክርስቲያናት ሁሉ አንድ አካል
ናቸው፣ አጥቢያዊ በሆነ መልኩ ደግሞ እያንዳንዱ አጥቢያ ቤተ ክርስቲያን
የአጽናፍ-ዓለማዊው አካል አጥቢያዊ መገለጥ ነው፤ ስለዚህ፣ አጥቢያ ቤተ
ክርስቲያን አካሉ ሳትሆን የአካሉ ክፍል፣ የአካሉ መገለጥ ብቻ ናት።
2. አጽናፍ-ዓለማዊው ክርስቶስ በእያንዳንዱ አጥቢያ ቤተ ክርስቲያን የራሱ ክፍል
አለው፤ እያንዳንዱ አጥቢያ ቤተ ክርስቲያን የክርስቶስ ክፍል ነው፣ እነዚህ ሁሉ
ክፍሎችም አካሉን ያዋቅራሉ—ኤፌ. 1፡23፤ 2፡22።
ረ. የቤተ ክርስቲያን አጥቢያዊ መቆሚያ ስፍራ መሠረታዊ በሆነ መልኩ በአጥቢያ
አብያተ ክርስቲያናት የሚተገበር የክርስቶስ አካል ልዩና-ብቸኛ አንድነት ነው—4፡4፤
1 ተሰ. 1፡1፦
1. አጽናፍ-ዓለማዊው የክርስቶስ አካል እና አጥቢያ አብያተ ክርስቲያናት ልዩና-
ብቸኛ በሆነ መልኩ አንድ ናቸው።
2. በአጽናፍ-ዓለም ሁሉ አንድ ልዩና-ብቸኛ አካል አለ፣ በእያንዳንዱም አጥቢያ አንድ
ልዩና-ብቸኛ አጥቢያ ቤተ ክርስቲያን አለ።
3. ይህ ልዩና-ብቸኛ አንድነት በቤተ ክርስቲያን ሕይወት ውስጥ መሠረታዊው ንጥረ-
ነገር ነው—ሐዋ. 1፡14፤ 2፡46፤ 1 ቆሮ. 1፡10፤ ፊልጵ. 1፡27፤ 2፡1-2።
ሰ. በተለያዩ አጥቢያ ውስጥ ያሉት አብያተ ክርስቲያናት ለክርስቶስ አጽናፍ-ዓለማዊ
መገለጥ ናቸው—ኤፌ. 1፡23፤ ራእ. 1፡4፣ 11፤ 22፡16፦
1. ሁሉንም ነገር አጥቢያዊ የሚያደርግና አጥቢያውን ብቻ የሚገልጥ አጥቢያ ቤተ
ክርስቲያን የተነጠለ አጥቢያዊ ቡድን፣ አጥቢያዊ ክፍፍል ሆኗል።
 2. ለአካሉ የሆኑ መሠረታዊዎቹ ነገሮች ሁሉ አጥቢያዊ አይደሉም—መንፈስ፣ 3. የክርስቶስን አካል አጽናፍ-ዓለማዊ ኅብረት ለመጠበቅ አጥቢያ አብያተ
ክርስቶስ፣ እግዚአብሔር፣ መጽሐፍ ቅዱስ፣ የሐዋርያት ትምህርት እና ክርስቲያናት በምድር ላይ ካሉ እውነተኛ አጥቢያ አብያተ ክርስቲያናት ሁሉ ጋር
የሐዋርያትም ኅብረት። ኅብረት ማድረግ አለባቸው።
ሸ. በሃሳባችን አካሉ መቅደም አለበት፣ አጥቢያ አብያተ ክርስቲያናት ደግሞ መከተል 4. የቤተ ክርስቲያን አስተዳደር አጥቢያዊ ቢሆንም (ሐዋ.14፡23)፣ የቤተ ክርስቲያን
አለባቸው—ማቴ. 16፡18፤ 18፡17፤ ኤፌ. 4፡4፣ 16፤ 2፡21-22፤ 1 ቆሮ. 12፡12፤ 1፡2፦ ኅብረት አጽናፍ-ዓለማዊ ነው (2፡42)፤ በብዙ ከተሞች አብያተ ክርስቲያናት አሉ፤
1. አጥቢያ አብያተ ክርስቲያናት እግዚአብሔር የኢኮኖሚው ግብ—የክርስቶስ ነገር ግን በመላው አጽናፍ-ዓለም አንድ ኅብረት አለ።
አካል—ላይ ለመድረስ የሚወስዳቸው የክንውን ሂደቶች ናቸው—ሮሜ 16፡1፣ 4፣
16፤ 12፡4-5።
2. አጥቢያ ቤተ ክርስቲያናችንን እንደ የክርስቶስ አካል ክፍል ማሰብ ይገባናል—1
ቆሮ. 1፡2፤ 10፡16-17፤ 12፡12-13፣ 20፣ 27።
ቀን 5፦ 1 ቆሮ. 12፡25-26
III. የቤተ ክርስቲያን ሕይወትን በተግባር በመለማመዳችን ውስጥ የአካሉ ንቃተ-ሕሊናዊ
ግንዛቤ ሊኖረን ያስፈልጋል—ቁ. 12-27፦
ሀ. የአካሉ ሕይወት እንዲኖረን፣ የአካሉን ራስ ስሜት እንደ የራሳችን ስሜት በመውሰድ
ለአካሉ በስሜት የተሞላን መሆን አለብን—ሮሜ 12፡15፤ 1 ቆሮ. 12፡26-27፤ ሐዋ.
9፡4-5፦
1. እንደ ብልቶች በሁሉም ነገር የአካሉ ራስ ስሜት ካለን እና ለአካሉ ግድ ከተሰኘን፣
አካሉን በአእምሯችን፣ በአስተሳሰባችን፣ በቃሎቻችን እና በድርጊቶቻችን ውስጥ
እንዳለ ገዢው ሕግ እንወስደዋለን—ኤፌ. 4፡15-16፤ ቆላ. 2፡19።
2. ራሳችንን መካድ እና ራሳችንን ከአካሉ ጋር አንድ ማድረግ አለብን (ማቴ. 16፡24፤
ሮሜ 12፡4-5፣ 15፤ 1 ቆሮ. 1፡2፤ 12፡12-27)፤ ይህን ካደረግን የምንኖረው ሕይወት
የአካሉን ሕይወት ይሆናል፣ ጌታም የአካሉን መገለጥ ያገኛል—ኤፌ. 4፡15-16፤
1፡22-23።
3. የክርስቶስ ድሰታችን የክርስቶስ አካል ንቃተ-ሕሊናዊ ግንዛቤ ያለን እንድንሆን
ያደርገናል—ቆላ. 2፡16-17፣ 19።
ለ. የምናደርገው ነገር ሁሉ አካሉን ይመለከታል፤ ስለዚህ፣ የሆነ ነገር በምናደርግ ጊዜ
ሁሉ፣ ተገቢ የሆነ የአካሉ እሳቤ ሊኖረን ይገባል—2 ቆሮ. 8፡21፤ ኤፌ. 4፡16፦
1. ለአካሉ ግድ ባለመሰኘት ማንኛውንም ነገር ማድረግ የለብንም—1 ቆሮ. 12፡12-
27።
2. ስለምናደርገው ነገር አካሉ እንዴት ሊሰማው እንደሚችል እና አካሉ፣ ምለሳው፣
እንዴት ምላሽ ሊሰጥ እንደሚችል በጥንቃቄ ማሰብ ያስፈልገናል።
3. የምንመላለስበት መንገድ አካሉን በማየታችን ልክ ላይ ይመረኮዛል።
4. በአጥቢያ ቤተ ክርስቲያናችን ውስጥ ብቻ በአንድ ልብ ከሆንን እና ለሌሎች
አብያተ ክርስቲያናት ግድ የማንሰኝ ከሆነ፣ እንደዚህ አይነቱ በአንድ ልብ መሆን
የተነጠለ ቡድን፣ ክፍፍል ነው—ሐዋ. 1፡14፤ 15፡25።
5. አካሉን የምንንከባከብ እና ለአካሉ ግድ የምንሰኝ ከሆንን፣ ችግሮች አይኖሩም—
ኤፌ. 4፡4፣ 16።
ቀን 6፦ ሐዋ. 2፡42፤ 1 ቆሮ. 10፡16-17
ሐ. አንዱን አጽናፍ-ዓለማዊውን የክርስቶስ አካል በሚያዋቅሩት በአብያተ ክርስቲያናት
ሁሉ መካከል፣ የክርስቶስ አካል ኅብረት እንጂ ድርጅት የለም—ሐዋ. 2፡42፤ 1 ዮሐ.
1፡3፤ 1 ቆሮ. 1፡9፤ 10፡16-17፤ 11፡29፦
1. በምድር ላይ ያሉት አብያተ ክርስቲያናት ሁሉ አንድ አካል ናቸው፣ በዚህም አንድ
አካል ውስጥ የመለኮታዊው ሕይወት ዝውውር—የአካሉ ኅብረት—አለ—1 ዮሐ.
1፡3።
2. ኅብረት ከአንድነት ጋር የተገናኘ ነው፤ በአካሉ ውስጥ ያለው የመለኮታዊው
ሕይወት ዝውውር የአካሉን ብልቶች ሁሉ ወደ አንድነት ውስጥ ያመጣቸዋል—
ኤፌ. 4፡3-4፤ ሮሜ 16፡1-23።
 ሳምንት አራት
ሥልጣን በክርስቶስ አካል ውስጥ እና በአጥቢያ አብያተ ክርስቲያናት ውስጥ
የመጽሐፍ ቅዱስ ንባብ፦ ሮሜ 9፡23፤ ማቴ. 28፡18፤ ኤፌ. 1፡22-23፤ ዕብ. 4፡16፤ ራእ. 4፡2፤ 22፡1-2
ቀን 1፦ ማቴ. 28፡18፤ ኤፌ. 1፡22
I. እግዚአብሔር የመጨረሻው ባለሥልጣን ነው፤ ሥልጣን ሁሉ የእርሱ ነው—ሮሜ
9፡21-22፦
ሀ. የእግዚአብሔር ሥልጣን እግዚአብሔር ራሱ ነው፤ ሥልጣን ከእግዚአብሔር ማንነት
ውስጥ ይመጣል—ራእ. 22፡1።
ለ. ሥልጣን ሁሉ—መንፈሳዊ፣ ሥፍራዊ እና አገዛዛዊ—ከእግዚአብሔር ይመጣል—2
ቆሮ. 10፡8፤ 13፡10፤ ዮሐ. 19፡10-11፤ ዘፍ. 9፡6።
ሐ. ሥልጣንን ማወቅ ከውጫዊ ትምህርት ይልቅ ውስጣዊ መገለጥ ነው—ሐዋ. 22፡6-
16።
መ. ጌታ ኢየሱስ ከሥልጣን ሥር የነበር ሰው ነበር፤ ራሱን ዝቅ ዝቅ አደረገ፣ የአብን
ፈቃድ አደረገ፣ ለሞት፣ ለዚያውም ለመስቀል ሞት እንኳ የታዘዘ ነበር—ማቴ. 8፡9፤
ዮሐ. 4፡34፤ 6፡38፤ ፊልጵ. 2፡7-8።
ሠ. በመለኮትነቱ፣ እንደ እግዚአብሔር አንድያ ልጅ፣ ጌታ በሁሉ ላይ ሥልጣን ነበረው፣
በስብዕናው ግን፣ እንደ የሰው ልጅ እና እንደ የሰማያዊው መንግሥት ንጉሥ፣
በሰማይና በምድር ያለው ሥልጣን ሁሉ የተሰጠው ከትንሣኤው በኋላ ነበር—ማቴ.
28፡18።
ረ. አሁን እንደ የምድር ነገሥታት ገዢ፣ በእግዚአብሔር ከፍ የተደረገው ኢየሱስ
በሥልጣን ባሉት ሁሉ ላይ ገዢ ነው፤ ለእግዚአብሔር ዘላለማዊ እቅድ መፈጸም
በመለኮታዊው አገዛዝ ውስጥ አለቃው ገዢ ነው—ሐዋ. 2፡23፣ 36፤ 5፡31፤ ራእ.
1፡5።
ሰ. በክርስቶስ ዕርገት እግዚአብሔር ክርስቶስን የአካሉ፣ የቤተ ክርስቲያን ልዩና-ብቸኛ
ራስ አደረገው፣ እንዲሁም ወደ አጽናፍ-ዓለማዊ ራስነት ሾመው፤ የመላው አጽናፍ-
ዓለም ራስ ኢየሱስ ነው—ቆላ. 1፡18፤ ሐዋ. 2፡36፤ ኤፌ. 1፡22-23።
ቀን 2፦ ቆላ. 1፡18፤ ኤፌ. 4፡15
II. ክርስቶስ ብዙዎች በተካተቱበት መልኩ የአካሉ፣ የቤተ ክርስቲያን ራስ ነው፣ በግል
የአማኞች ሁሉ ራስ ነው፤ በእያንዳንዳችን ላይ በቀጥታ ራስ ነው፣ እኛም ሁላችን
ከሥልጣኑ ሥር ነን—ቆላ. 1፡18፤ 1 ቆሮ. 11፡3፦
ሀ. ክርስቶስ ራስ መሆኑ በአካሉ ውስጥ ያለውን ሥልጣን ሁሉ እርሱ መያዙ ነው—
ሮሜ 9፡21፣ 23፤ ማቴ. 28፡18፦
1. አካሉ በነጻነት መንቀሳቀስ አይችልም፤ መንቀሳቀስ የሚችለው በአካሉ ራስ
አቅጣጫ ብቻ ነው።
2. አካሉን እና ብልቶቹን ሁሉ የሚመራው ሥልጣን በአካሉ ራስ ላይ
ይመረኮዛል።
ለ. በአካሉ ራስ ሥልጣን ሥር መሆናችን ወይም አለመሆናችን የአካሉን ሕይወት
ማወቃችንን ወይም አለማወቃችንን ይወስነዋል—1 ቆሮ. 11፡3፤ ኤፌ. 4፡15-16፤ ቆላ.
1፡18፤ 3፡4፦
1. አካሉ ሊኖረው የሚችለው አንድ ራስ ብቻ ነው፣ ሊገዛም የሚችለው ለአንድ
ራስ ብቻ ነው—1፡18።
2. ክርስቶስ ብቻ ልዩና-ብቸኛው ራስ ነው፣ እኛም በእግዚአብሔር ከፍ
የተደረገውን ክርስቶስ ልዩና-ብቸኛ ራስነት በማክበር እና ለዚያ በመመስከር
ለእርሱ መገዛት አለብን—ኤፌ. 1፡22-23፤ ማቴ 23፡8-12።
ሐ. በአካሉ ውስጥ ለመኖር በአካሉ ውስጥ ላለው ሥልጣን እውቅና መስጠት አለብን—
ኤፌ. 1፡22-23፤ ቆላ. 1፡18፤ 2፡19፦
1. በአካሉ ውስጥ ያለውን ሥልጣን በተመለከተ ከሁሉ ነገር በፊት በአካሉ ውስጥ
ያለው ራስ የሆነው የእርሱ ሥልጣን በመላው አካሉ መፍሰስ ማስፈለጉ ነው—
ኤፌ. 5፡23-24፦
ሀ. ለአካሉ ራስ በቀጥታ ስንገዛ ለአካሉም ጭምር እንጠነቀቃለን፤ ለአካሉ
ሳንጠነቀቅ ራስ ለሆነው ለእርሱ ሥልጣን እየተገዛን ነው ልንል አንችልም።
ለ. ጌታ ብቻ የእኛ ራስ ነው፣ እንዲሁም እርሱ ብቻ የገዛ አካሉን ብልቶች
እንቅስቃሴ የመምራት ሥልጣን አለው።
2. በአካሉ ውስጥ ሽማግሌዎች እና ሐዋርያት የአካሉን ራስ ሥልጣን የሚያከናውኑ
ወኪል ሥልጣኖች ናቸው—ሐዋ. 14፡23፤ 1 ጢሞ. 5፡17፤ 1 ቆሮ. 12፡28፦
ሀ. በአንድ በኩል የአካሉ ብልቶች በሙሉ በቀጥታ ለአካሉ ራስ ይገዛሉ—ኤፌ.
5፡24።
ለ. በሌላ በኩል ብልቶቹ ለአካሉ ራስ ወኪሎች ይገዛሉ—ዕብ. 13፡17።
ቀን 3፦ 1 ቆሮ. 11፡3፤ 14፡40
III. በቤተ ክርስቲያን ውስጥ ያለው ሥርዓት በቤተ ክርስቲያን ውስጥ ካለው ሥልጣን—
ልዩና-ብቸኛ የሆነውን የክርስቶስን ራስነት ከማክበር—ይመነጫል—ቆላ. 1፡18፤ ፊልጵ.
1፡1፦
ሀ. በቤተ ክርስቲያን ውስጥ የሰው አደረጃጀት የለም፣ ነገር ግን መንፈሳዊ ሥርዓት
አለ—ቁ. 1፤ 1 ቆሮ. 14፡40፤ 11፡34።
ለ. የቤተ ክርስቲያን ራስ ጌታ የሆነው ክርስቶስ ነው፣ በቤተ ክርስቲያን ያለው ሥልጣን
ደግሞ የክርስቶስ ራስነት ነው—ማቴ. 28፡18፤ ቆላ. 1፡18።
ሐ. በቤተ ክርስቲያን ውስጥ ሥርዓት መኖር አለበት፣ ነገር ግን ይህ ሥርዓት የሚመጣው
ከክርስቶስ ራስነት ነው—ኤፌ. 1፡22-23።
መ. እውነተኛ የሆነው የቤተ ክርስቲያን ሕይወት ልምምድ ሊኖረን የሚችለው ልዩና-
ብቸኛ ለሆነው የክርስቶስ ራስነት በመገዛት ነው—ቆላ. 1፡18፤ 2፡19፦
1. በቤተ ክርስቲያን ውስጥ ያለው ሥርዓት የሚመጣው እኛ የክርስቶስን ራስነት
ተግባራዊ በሆነ መንገድ በመገንዘባችን ነው—1 ቆሮ. 11፡3፣16፤ ኤፌ. 1፡22።
2. በቤተ ክርስቲያን ውስጥ የክርስቶስን ራስነት ተግባራዊ በሆነ መንገድ ከመገንዘብ
የሚመጣው መንፈሳዊ ሥርዓት ከሌለን፣ እውነተኛውን የቤተ ክርስቲያን
ሕይወት በተግባር የምንለማመድበት ምንም አይነት መንገድ ሊኖረን
አይችልም—1 ቆሮ. 11፡3፤ 14፡40።
ቀን 4፦ 1 ቆሮ. 12፡28፤ ሐዋ. 20፡28
IV. በቤተ ክርስቲያን ውስጥ የእግዚአብሔር ሥልጣን የሚገለጠው እና የሚወከለው
በሐዋርያት እና በሽማግሌዎች ነው—12፡28፤ 1 ጴጥ. 5፡1-3፦
ሀ. እግዚአብሔር ሽማግሌዎችን እና ሐዋርያትን በቤተ ክርስቲያን ውስጥ ባለሥልጣን
እንዲሆኑ ሾሟል—1 ቆሮ. 12፡28፤ ሐዋ. 14፡23።
ለ. ሐዋርያትና ሽማግሌዎች በራሳቸው ሥልጣን የላቸውም፤ ሥልጣን የሚኖራቸው
በአካሉ ራስ ሥልጣን ሥር ሲቆሙ ብቻ ነው፤ የአካሉን ራስ ሥልጣን በመወከል
በቤተ ክርስቲያን ውስጥ ሥልጣንን ያንቀሳቅሳሉ።
ሐ. በቤተ ክርስቲያን ውስጥ ሥልጣኑን ለመግለጥ እግዚአብሔር በእያንዳንዱ አጥቢያ
ቤተ ክርስቲያን ሥልጣኑን እንዲወክሉ ሽማግሌዎችን ይሾማል—ቁ. 23፤ ቲቶ 1፡5፦
1. በአጽናፍ-ዓለማዊዋ ቤተ ክርስቲያን ውስጥ ለአጥቢያ አብያተ ክርስቲያናት
አስተዳደር ሽማግሌዎችን ይሾሙ ዘንድ ለሐዋርያት ሥልጣንን እና መብትን
የሚሰጥ የሐዋርያነት ኦፊስ አለ—1 ቆሮ. 12፡28፤ ሐዋ. 14፡23፤ ቲቶ 1፡5።
 2. ሽማግሌዎችን በመሾማቸው ውስጥ መንፈስ ቅዱስ ከሐዋርያት ጋር አንድ ነበር፣ ለ. በዚህ ኅብረት ውስጥ መለኮታዊው ሥልጣን አለ፣ ምክንያቱም
ሐዋርያትም ይህን ያደረጉት በመንፈስ ቅዱስ መሪነት ነበር—ሐዋ. 20፡28። በእግዚአብሔር ኢኮኖሚ ውስጥ ሥልጣን ሁልጊዜ ከኅብረት ጋር የሚሄድ
3. የሽማግሌዎች ሥልጣን የእግዚአብሔርን ሥልጣን ለመወከል እና ለመግለጥ ነገር ነውና—2 ቆሮ. 10፡8፤ 13፡10፣ 14።
ነው—1 ጴጥ. 5፡1-3። 3. አንድን አጥቢያ ቤተ ክርስቲያን በተግባራዊ መንገድ ለመገንባት
4. እንደ ጳጳሳት የሽማግሌዎች ዋና ኃላፊነት መግዛት ሳይሆን መንጋውን፣ የእግዚአብሔርና የበጉ ዙፋን እና ከእግዚአብሔርና ከበጉ ዙፋን የሚመነጨው፣
የእግዚአብሔርን ቤተ ክርስቲያን በእረኝነት ለመንከባከብ፣ ሁሉን-አቀፍ በአደባባዩ ላይ የሚፈስሰው፣ እንደ ብርሌ የሚያንጸባርቀው የሕይወት ውኃ
በርኅራኄ የተሞላ እንክብካቤ ለመስጠት ነው—ሐዋ. 20፡28። ወንዝ ያስፈልገናል—ራእ. 22፡1-2።
5. ሽማግሌነትን በተመለከተ መጽሐፍ ቅዱሳዊው መርህ ብዙነት ነው፤
በሽማግሌነት ብዙነት ውስጥ የተዋሰነ መሪ የለም፣ ልዩና-ብቸኛው የክርስቶስ
ራስነት እውቅና ይሰጠዋል፣ ይጠበቃል እና ይከበራል—14፡23፤ ቲቶ 1፡5።
6. በቤተ ክርስቲያን ሕይወት ውስጥ ለሚመሩን መታዘዝ እና መገዛት አለብን
(ዕብ. 13፡17)፤ እግዚአብሔር ለሾመው ወኪል ሥልጣን መገዛት ካልቻልን
ለእግዚአብሔር መገዛት አንችልም።
ቀን 5፦ ራእ. 4፡2፤ ዕብ. 4፡16
V. ዛሬ በቤተ ክርስቲያን ሕይወት ውስጥ መለኮታዊ አገዛዝ አለ፣ ይህም አገዛዝ
ከእግዚአብሔርና ከበጉ ዙፋን ይመጣል—ራእ. 22፡1-2፦
ሀ. በቤተ ክርስቲያን ውስጥ መለኮታዊው ሥልጣን እንደ ሕይወት፣ እንደ የሕይወት
አቅርቦት እና ለሁሉ እንደሚሆን ጸጋ እግዚአብሔር ራሱን ወደ ውስጣችን ለማደሉ
ነው፤ ለዙፋኑ በመገዛት ብቻ ለሁሉ በሚሆን በሚፈስሰው የእርሱ ጸጋ ምንጭ
መካፈል እንችላለን—2 ቆሮ. 13፡14፤ ራእ. 22፡1-2፤ 16።
ለ. በዕብራውያን 4፡16 ያለው የጸጋው ዙፋን በራእይ 4 ያለው የሥልጣን ዙፋን ነው፣
ይህም በራእይ 22፡1-2 “እንደ ብርሌ የሚያንጸባርቀው የሕይወት ውኃ ወንዝ” (ቁ.1)
የሚመነጭበት የእግዚአብሔርና የበጉ ዙፋን ይሆናል፦
1. ምንም እንኳን ዙፋኑ የሥልጣን ዙፋን፣ የራስነት ዙፋን ቢሆንም ከዙፋኑ
የሕይወት ውኃ ወንዝ ይፈስሳል—ቁ. 1።
2. ዙፋኑ የእግዚአብሔር ዙፋን ብቻ ሳይሆን የእግዚአብሔር እና የበጉ ዙፋን
የመሆኑ ሃቅ ትርጉሙ እግዚአብሔር በበጉ እንደ ጸጋ ለድሰታችን እየፈሰሰ
መሆኑ ነው፦
ሀ. ሥልጣንን ከጸጋ ወይም ጸጋን ከሥልጣን ፈጽሞ መለየት የለብንም፤ ጸጋና
ሥልጣን አንድ ናቸው—ዕብ. 4፡16፤ ራእ. 22፡1።
ለ. ወደዚህ ዙፋን በመጣን ጊዜ ሁሉ የእግዚአብሔር ጸጋ ወደ ውስጣችን
የሚፈስ ወንዝ እንደሆነ ይሰማናል—ዕብ. 4፡16፤ ራእ. 22፡1-2።
3. ዛሬ ጌታ ኢየሱስ በሥልጣን ብቻ አይገዛም፤ በቤተ ክርስቲያን ውስጥ፣ በአብያተ
ክርስቲያናት መካከል እና በአብያተ ክርስቲያናት ሁሉ ላይ ሕይወቱ እንደ ጸጋ
በመፍሰሱ በኩል እየገዛ ነው—4፡2-3፤ 5፡6፤ 7፡9፤ 22፡1-2።
ቀን 6፦ ራእ. 22፡1-2
ሐ. የእግዚአብሔር እና የበጉ ዙፋን፣ ሥልጣን የመለኮታዊው አስተዳደር ምንጭ ብቻ
አይደለም፤ የመለኮታዊው ኅብረት ምንጭም ጭምር ነው—ቁ. 1-2፦
1. ሥልጣን እና ኅብረት በአካሉ ውስጥ ያሉ ሁለት መስመሮች ናቸው—1 ቆሮ.
11፡3፤ 12፡12-13፣ 18፤ 1፡9፤ 10፡16-17።
2. ዙፋኑ የሥልጣን ጉዳይ ሲሆን፣ “ጥሩ ብርጭቆ የሚመስል ጥሩ ወርቅ” ተብሎ
በአደባባዩ የተመለከተው የሚፈስሰው ወንዝ የኅብረት ጉዳይ ነው—ራእ.
21፡21፦
ሀ. ዙፋኑ መለኮታዊውን ሥልጣን ይወክላል፣ ከዙፋኑም መለኮታዊውን ኅብረት
እንደሰት ዘንድ የሕይወት ውኃ ወንዝ ይፈስሳል—22፡1-2።
 ሳምንት አምስት
የእውነት በአንድ ልብ መሆን
የመጽሐፍ ቅዱስ ንባብ፦ ሐዋ. 1፡14፤ 2፡46፤ 4፡24፤ 5፡12፤ 15፡25፤ ሮሜ 15፡6
ቀን 1፦ ኤፌ. 4፡4-6፤ ዮሀ. 17፡11
I. በቤተ ክርስቲያን ውስጥ እውነተኛው በአንድ ልብ መሆን የአካሉ አንድነት ተግባራዊ
ልምምድ ነው፣ ይህም የመንፈስ አንድነት ነው—ኤፌ. 4፡3-6፦
ሀ. ከኤፌሶን 4፡4-6 አንድነትን በተግባር መለማመዳችን በቤተ ክርስቲያን የአንድነት
ባሕሪ ላይ የተመሠረተ መሆኑን ማየት እንችላለን፦ አንድ መንፈስ፣ አንድ ጌታ፣ አንድ
አምላክ፣ አንድ አካል፣ አንድ እምነት፣ አንድ ጥምቀት እና አንድ ተስፋ።
ለ. በቤተ ክርስቲያን ውስጥ የእውነተኛው በአንድ ልብ የመሆን ተግባራዊው ልምምድ
የአንድነት ትግበራ ነው—ሐዋ. 1፡14፤ 2፡46።
ሐ. የአንድነት ተግባራዊ ልምምድ በአንድ ልብ ከመሆን ጋር ነው፤ አንድነትን በተግባር
ሲለማመዱት በአንድ ልብ መሆን ይሆናል—15፡25፦
1. በዮሐንስ ወንጌል ጌታ ለአንድነት አጽንኦት ሰጥቷል፣ በሐዋርያት ሥራ ላይ ግን
በአንድ ልብ መሆን አጽንኦት ተሰጥቶታል—ዮሐ. 10፡30፤ 17፡11፣ 21-23፤ ሐዋ.
1፡14፤ 2፡46፤ 4፡24፤ 15፡25።
2. ወንጌላትን እና የሐዋርያት ሥራን የሚለየው ምልክት በመቶ ሃያዎቹ መካከል
የነበረው በአንድ ልብ መሆን ነው—1፡14፦
ሀ. በአካሉ ውስጥ አንድ ሆነው ነበር፣ በዚያም አንድነት ውስጥ በአንድ ልብ
በመጸለይ በጽናት ባለማቋረጥ ቀጠሉ—ኤፌ 4፡3-6፤ ሐዋ 1፡14።
ለ. ሐዋርያት እና አማኞች የቤተ ክርስቲያንን ሕይወት በተግባር ሲለማመዱ
በአንድ ልብ ሆነው በተግባር ተለማመዱት—2፡46፤ 4፡24፤ 5፡12።
ቀን 2፦ ኤፌ. 4፡3፤ ሐዋ. 4፡24
መ. በአንድ ልብ መሆን የአንድነት ማዕከላዊው፣ በጣም አስፈላጊው እና ዋናው ነገር
ነው—ኤፌ. 4፡3፤ ሐዋ. 4፡24፤ ሮሜ 15፡6፦
1. አንድነት እንደ የሰውነት አካል ነው፣ በአንድ ልብ መሆን ደግሞ በሰውነት አካል
ውስጥ እንዳለ ልብ ነው።
2. መንፈሳዊ በሽታችን ልክ በሰውነት አካል ውስጥ እንዳለ የልብ በሽታ ነው፤
በመካከላችን ያለው በሽታ በአንድ ልብ መሆን በአጥጋቢ ሁኔታ ስለሌለን ነው፣
ከዚህም የተነሣ አንድነትን የምንጠብቀው በታመመ “ልብ” ነው።
ቀን 3፦ ማቴ. 18፡19፤ ሐዋ. 1፡14
II. በአንድ ልብ መሆን የሚያመለክተው በውስጣዊ ማንነታችን፣ በሃሳባችን እና በፈቃዳችን
ያለውን ኅብር ነው—ሐዋ. 1፡14፦
ሀ. በሐዋርያት 1፡14 ሆሞቱማዶን የሚለው የግሪክ ቃል በአንድ ልብ መሆንን
ለማመልከት ጥቅም ላይ ውሏል፦
1. ይህ ቃል የመጣው ሆሞ “ተመሳሳይ” እና ቱሞስ “ሃሳብ፣ ፈቃድ፣ ዓላማ (ነፍስ፣
ልብ)” ከሚሉት ቃላት ሲሆን፣ የሚያመለክተውም በአንድ ሰው መላ ማንነት
ውስጥ ያለውን የውስጣዊ ስሜት ኅብርን ነው።
2. በነፍሳችን እና በልባችን ዙሪያ እና ውስጥ፣ ከአንድ ዓላማ ጋር በአንድ ሃሳብ እና
በአንድ ፈቃድ ውስጥ መሆን አለብን፤ ይህም መላው ማንነታችንን ያካትታል
ማለት ነው።
ለ. በማቴዎስ 18፡19 የግሪኩ ቃል ሱምፎኔዮ በአንድ ልብ መሆንን ለማመልከት ጥቅም
ላይ ውሏል፦
1. የቃሉ ትርጉም “በኅብር ወይም በአንድ ልብ መሆን” ሲሆን፣ የሚያመለክተውም
በኅብር የሆኑ የሙዚቃ መሣሪያዎችን ወይም ድምጾችን ነው።
2. በአንድ ልብ መሆን ወይም በአማኞች መካከል ያለው የውስጥ ስሜት ኅብር ልክ
በኅብር እንደተሞላ ዜማ ነው።
3. በአንድ ልብ መሆን ሲኖረን ለእግዚአብሔር ዜማ እንሆናለን፤ በጽሑፍ ብቻ
ሳይሆን በድምጽ፣ በዜማም ግጥም እንሆናለን።
ቀን 4፦ ሐዋ. 2፡42፣ 46
III. በአንድ ልብ መሆንን የሚያስቀጥለው የሐዋርያት ትምህርት ነው—ሐዋ. 2፡42፣46፦
ሀ. የአንድነት ተግባራዊ ልምምድ—በአንድ ልብ መሆን—በሐዋርያት ትምህርት
መሠረት ነው—ቁ. 42።
ለ. በአማኞች መካከል በአንድ ልብ መሆን እንደነበር እና በአንድ ልብ የነበሩት ሁሉ
ደግሞ በሐዋርያት ትምህርት በጽናት እንደቀጠሉ የሐዋርያት ሥራ ይነግረናል።
ሐ. ሐዋርያት በየስፍራው እና በየአብያተ ክርስቲያናቱ ላሉ ቅዱሳን ሁሉ አንድ አይነት
ነገር አስተማሯቸው—1 ቆሮ. 4፡17፤ 7፡17፤ 11፡16፤ 14፡33-34፦
1. እኛም በምድር ሁሉ፣ በየአገሩ፣ በአብያተ ክርስቲያናት ሁሉ አንድ አይነት ነገር
ማስተማር አለብን—ማቴ 28፡19-20።
2. አንድ ትምህርት ለአንድ ቤተ ክርስቲያን ጥሩ፣ ለሌሎቹ አብያተ ክርስቲያናት ግን
ጥሩ ያልሆነ ትምህርት ነው የሚል ሃሳብ በአዲስ ኪዳን ውስጥ የለም፤ ይልቁንም
አብያተ ክርስቲያናት ሁሉ ትምህርቶቹን በመቀበል ተመሳሳይ እንደነበሩ አዲስ
ኪዳን ይገልጣል—ቲቶ 1፡9።
IV. በአንድ ልብ መሆንን በተግባር ስንለማመድ ከአንድ ነፍስ ጋር በአንድ መንፈስ መሆንን
መማር አለብን—ፊልጵ. 1፡27፦
ሀ. በአንድ ልብ እንሆን ዘንድ ወደ መንፈሳችን መዞር እና በአንድ መንፈስ ወደ ነፍሳችን
መግባት ያስፈልገናል—2፡2፣ 5፤ 4፡2።
ቀን 5፦ 1 ቆሮ. 1፡10፤ ሮሜ 15፡5-6
ለ. እውነተኛ በአንድ ልብ መሆን ይኖረን ዘንድ፣ “በአንድ ልብና በአንድ አሳብም”
የተባበርን መሆን ያስፈልገናል—1 ቆሮ. 1፡10፤ 7፡25፣ 40፦
1. በአጥቢያ ቤተ ክርስቲያን ሕይወት ውስጥ በአንድ ልብ መሆን እውን
እንዳይሆንልን የሚገድበን ችግር አመለካከታችን ነው—ማቴ. 16፡22-25፤ ፊልጵ.
2፡2፤ 4፡2።
2. በጌታ ሥራ ውስጥ፣ በቤተ ክርስቲያን ሕይወት ውስጥ እና በመንፈሳዊ ሕይወት
ውስጥ ታላቁ ጎጂ ምክንያት አመለካከታችን ነው—1 ቆሮ. 1፡10-13።
3. አመለካከቶች የጨለማ ምልክት ናቸው (ዮሐ. 11፡9-10)፤ ከጌታ ፈቃድ ጋር
የሚቃረን አመለካከት በገለጥን ጊዜ ሁሉ ያ አመለካከት በጨለማ እየተመላለስን
መሆናችንን ያመለክታል።
4. ጌታ በማንኛውም ሰው አመለካከት መሠረት ፈጽሞ አይንቀሳቀስም፤ ጌታ
ሁልጊዜም የሚንቀሳቀሰው በገዛ ፈቃዱ መሠረት ነው፣ በአመለካከታችን መሠረት
የሆነን ጸሎት ጨምሮ፣ በአመለካከታችን መሠረት ፈጽሞ አይንቀሳቀስም—1
ዮሐ. 5፡14-15።
ሐ. በአንድ ልብ መሆን በመላው ማንነታችን አንድ መሆን ነው፣ ይህም በውጫዊ
ንግግራችን አንድ መሆንን ያመጣል—ሮሜ 15፡5-6።
1. አንድ ሃሳብ እና አንድ አፍ ያለው መሆን ትርጉሙ አንድ ራስ—ክርስቶስ—አለን
ማለት ነው፣ ምክንያቱም ራስ የሆነው እርሱ ብቻ ሃሳብ እና አፍ አለውና፤ ማሰብ
ያለብን በክርስቶስ ሃሳብ፣ መናገርም ያለብን ራስ በሆነው በእርሱ አፍ መሆን
አለበት—ቆላ. 1፡18፤ ፊልጵ. 2፡2፣ 5፤ 4፡2።
 2. በአንድ ልብ በሆንን ጊዜ ሁሉ አንድ ንግግር እንናገራለን፤ በአንድ አፍም
እንናገራለን።
3. በአንድ ልብ እና በአንድ አፍ የመሆኛው ብቸኛ መንገድ፣ እግዚአብሔር ይከብር
ዘንድ በልባችን ውስጥ እና በአፋችን ክርስቶስ ሁሉ ነገር እንዲሆን መፍቀድ
ነው—ኤፌ. 3፡17፣21።
ቀን 6፦ ኤፌ. 1፡3፤ ሮሜ 15፡29
V. በአንድ ልብ መሆን በአዲስ ኪዳን ላለ በረከት ሁሉ ዋናው ቁልፍ ነው—ሐዋ. 1፡14፤
ኤፌ. 1፡3፤ ሮሜ 15፡29፦
ሀ. የእግዚአብሔርን በረከት እንደ ውድ መዝገብ መያዝ እና በቤተ ክርስቲያን ሕይወት
ውስጥ ሁሉም ነገር የሚመረኮዘው በእግዚአብሔር በረከት ላይ እንደሆነ መገንዘብ
አለብን—ኤፌ. 1፡3።
ለ አብያተ ክርስቲያናት ሁሉ በእግዚአብሔር የታዘዘውን በረከት ሲቀበሉ ማየት
እንፈልጋለን—መዝ. 133፡3።
ሐ. በቤተ ክርስቲያን ሕይወት ተግባራዊ ልምምዳችን ውስጥ ቤተ ክርስቲያን “በክርስቶስ
በረከት ሙላት” ሥር የምትሆንበትን መንገድ ማወቅ ያስፈልገናል—ሮሜ 15፡29፦
1. እግዚአብሔር የሚባርከው በአንድ ልብ መሆንን ብቻ ስለሆነ የእግዚአብሔር
በረከት በአንድ ልብ በመሆን ሁኔታ ላይ ብቻ እንደሚመጣ መገንዘባችን ወሳኝ
ነው—ሐዋ. 2፡46።
2. የእግዚአብሔርን በረከት ለመቀበል አንድነትን በተግባር መለማመድ አለብን፣
አንድነትን በተግባር የመለማመድ መንገድ ደግሞ በአንድ ልብ መሆን ነው—
4፡24፤ 15፡25፤ ሮሜ 15፡6።
 ሳምንት ስድስት
በሕይወት ለማደጋችንና በአገልግሎት ጠቃሚ ለመሆናችን
ተፈጥሮአዊ ባህሪያችንን ማደብ
የመጽሐፍ ቅዱስ ንባብ፦ ማቴ. 16፡22-26፤ ገላ. 2፡20፤
2 ቆሮ. 1፡8-9፤ 2፡15፤ 3፡3-6፤ 4፡5፤ 5፡20፤ ኤፌ. 6፡20
ቀን 1፦ ማቴ. 16፡23-25
ቀን 2፦ ሮሜ 6፡6፤ ገላ. 2፡20
I. በሕይወት ለማደጋችን እና በአገልግሎት ጠቃሚ ለመሆናችን ተፈጥሮአዊ ባህሪያችንን
ማደብ አለብን፦
ሀ. ተፈጥሮአዊ ባህሪያችን በውልደታችን ባለን ቅንብር የሆንነውን ነገር ያመለክታል፣
ጠባያችን ደግሞ የተፈጥሮአዊ ባህሪያችን ውጫዊ መገለጥ ነው፤ ተፈጥሮአዊ ባህሪ
በውስጥ የሆንነው ነገር ነው፣ ጠባይ ደግሞ በውጭ የምንገልጠው ነው።
ለ. ውስጣዊው ተፈጥሮአዊ ባህሪ እና ውጫዊው ጠባይ የማንነታችን ንጥር እና ይዘት
ናቸው፤ በውስጣችን ያለው እኔነት ተፈጥሮአዊው ባህሪያችን ሲሆን የሚገለጠው
እኔነት ደግሞ ጠባያችን ነው።
ሐ. በክርስቲያን ሕይወት እና በቤተ ክርስቲያን ሕይወት ጠቃሚነታችንን በእጅጉ
የሚያጠፋው ነገር በተፈጥሮአዊው ባህሪያችን መሠረት መኖራችን ነው፤ ይህ
በመለኮታዊው ሕይወት የማደጋችን እውነተኛ ጠላት እና በጌታ እጅ ያለንን
ጠቃሚነት የሚያበላሽ ዋና ምክንያት ነው።
መ. በቅንብራችን፣ በተፈጥሮአዊው ባህሪያችን ውስጥ ያለውን “እባጭ” ማስወገድ መማር
አለብን፤ ይህንን “እባጭ” ካስወገድነው በሕይወት እድገታችን ያለምንም እንቅፋት
በፍጥነት እናድጋለን፣ በተጨማሪም ለጌታ የበለጠ ጠቃሚዎች እንሆናለን።
ሠ. ባህሪ በማቴዎስ 16፡23-26 ጥቅም ላይ በዋሉት ቃላቶች ተመላክቷል—ሃሳብ፤
ራሱን፤ የነፍስ-ሕይወት፤ ተፈጥሮአዊ ባህሪ እነዚህን ሁሉ መሠረታዊ ነገሮች
ያካትታል፤ በእውነቱ ተፈጥሮአዊው ባህሪያችን እኔነታችን ነው ማለት እንችላለን።
ረ. ተፈጥሮአዊ ባህሪያችንን ማስወገድ ማለት እኛነታችንን እና የነፍስ ሕይወታችንን (ቁ.
22-26)፣ አሮጌው ሰዋችንን (ሮሜ 6፡6) እና “እኔ”ን (ገላ. 2፡20) ማስወገድ ማለት
ነው፤ ለጌታ ምን ያህል ጠቃሚ እንደምትሆኑ ወይም ለቤተ ክርስቲያን ምን ያህል
ችግር እንደምትፈጥሩ የሚመረኮዘው ተፈጥሮአዊው ባህሪያችሁ በተገደለበት መጠን
ላይ ነው፤ ተፈጥሮአዊ ባህሪያችንን ማስወገጃው መንገድ የተሰቀልን ሰዎች
መሆናችንን መገንዘብና ማስታወስ እና ቀኑን ሙሉ በዚያ ግንዛቤና እውነታ ውስጥ
መቆየት ነው (ቁ. 20፤ 5፡24-25፤ ሮሜ 6፡6፤ 8፡13)።
ሰ. ተፈጥሮአዊው ባህሪያችን እኔነታችን ነው፤ ይህ በእኛ ውስጥ ያለ እና እኛን ነው፤
ተግባራዊ በሆነ መልኩ ለመናገር፣ እኔነትን መካድ ተፈጥሮአዊ ባህሪያችንን መካድ
ነው፤ እንደ ክርስቲያኖች ራሳችንን ለመተው እና በሌላ ሕይወት፣ በሕይወት ዛፍ
በተመለከተው በተሰቀለው እና ከሞት-በተነሣው ክርስቶስ ለመኖር ባለማቋረጥ
መንፈሳችንን በማንቀሳቀስ ክርስቶስን መኖር አለብን—ዘፍ. 2፡9፤ ፊልጵ. 1፡21፤ ራእ.
2፡7፤ 1 ጴጥ. 2፡24፤ 1 ጢሞ. 4፡7-8።
ቀን 3፦ 2 ቆሮ. 3፡5-6፤ 1፡9
II. በጌታ ሥራ ውስጥ በተፈጥሮአዊው ባህሪያችን መወሰን የለብንም፤ ይልቁንም፣
እኔነታችንን ራሳችንን፣ ተፈጥሮአዊ ባህሪያችንን የመተው ሕይወት መኖር አለብን፤ እኛ
ያለንና ከእኛ የሚወጣው ነገር ሁሉ ወደ ጌታ አገልግሎት ውስጥ መምጣት አይችልም—
ሮሜ 1፡9፤ 7፡6፤ 2 ቆሮ. 3፡3-6፤ 4፡5፦
ሀ. የአንዳንድ ወንድሞች ተፈጥሮአዊ ባህሪ ጠንካራ በራስ-መተማመንን ያንጸባርቃል፤
ባለማቋረጥ እኔነታቸውን በመተውና ከሞት-በሚያስነሣው ሦስታንድ አምላክ ላይ
በመደገፍ በራስ መተማመናቸው መገልበጥ አለበት—1፡8-9።
ለ. ሰው ከእግዚአብሔር ያገኘው አብርሆት ትንሽ ሲሆን፣ እግዚአብሔርን የመታዘዝ
ችግር እንደማይኖርበት አብልጦ ያስባል፤ ሰው ከፍ ያሉ የይገባኛል ጥያቄዎች
ለማቅረብ ሲፈጥን፣ ምንም አይነት ዋጋ ከፍሎ እንደማያውቅ አብልጦ ያረጋግጣል፤
በቃሎቻቸው ከእግዚአብሔር ጋር ቅርበት እንዳላቸው የሚያስመስሉ ሰዎች
ምናልባትም ከእርሱ እጅግ የራቁ ናቸው—ማቴ. 6፡1-6፣ 16-18፤ ሉቃ. 18፡9-14፤
ፊልጵ. 3፡3።
ሐ. የአንዳንድ ወንድሞች ተፈጥሮአዊ ባህሪ ሁኔታዎቹ ሙሉ በሙሉ ፍጹም ወይም በቂ
እስካልሆኑ ድረስ ለመሥራት እንቢ የሚል ነው፤ መሥራት ከመቻላችን በፊት የተለየ
ከባቢ ሁኔታ የሚፈልገውን ተፈጥሮአዊ ባህሪያችንን መተው አለብን—1 ጴጥ. 4፡1፤ 1
ቆሮ. 9፡23-27።
መ. ለአገልግሎቱ መከናወን ከሁሉም ሁኔታዎች ጋር መስማማት በሚችለው፣
ማንኛውንም አይነት አቀባበል መታገስ በሚችለው፣ ማንኛውንም ከባቢ ሁኔታ
መቀበል በሚችለው፣ በማንኛውም አይነት ሁኔታ ውስጥ መሥራት በሚችለው እና
ሁሉንም አይነት እድል መጠቀም በሚችለው ሕይወት ከእግዚአብሔር ጋር አብረን
መሥራት ያስፈልገናል፤ በሁሉም ነገር እና በሁሉም ስፍራ ክርስቶስን የመለማመድን
ምሥጢር መማር አለብን—2 ቆሮ. 6፡1-2፤ ፊልጵ. 4፡5-9፤ 11-13።
ቀን 4፦ ማቴ. 19፡25-26
ሠ. አንደኛው አይነት ተፈጥሮአዊ ባህሪ “ጀግና” የመሆን ነው፤ እንዲህ አይነቱ
[ተፈጥሮአዊ ባህሪ] ሁሉንም ነገር አስደናቂ፣ ፍጹም እና ሙሉ በሆነ መንገድ ማድረግ
አለበት፤ ሌላው አይነት ተፈጥሮአዊ ባህሪ ደግሞ “ጀግና-ያልሆነ” ነው፤ ጀግና-
ያልሆነው ማንኛውንም ነገር ጥልቅ-ዝርዝር እና ሙሉ በሆነ መንገድ አይሠራም።
ረ. አንዳንድ ኃላፊነት የሚሸከሙ ወንድሞች በተፈጥሮአዊ ባህሪያቸው ውስጥ ከሌሎች
ጋር ለመቀናጀትና ለመተባበር የሚከለክላቸው ጠንካራ ንጥረ-ነገር አላቸው፤ ብዙውን
ጊዜ እነዚህ በጣም ብቃት ያላቸው ናቸው፣ በቤተ ክርስቲያን ሕይወት ውስጥም
በቀላሉ ችግር ማነሳሳት ይችላሉ፤ በተፈጥሮአዊ ባህሪያቸው የበላይ የመሆን ዝንባሌ፣
የሚጨቁን መንፈስ፤ የሚነቅፍ ንግግር፣ የሌሎችን ስህተት ፈላጊ እና ይቅር የማይል
መንፈስ ያላቸው ሊሆኑ ይችላሉ።
ሰ. ሌሎች ኃላፊነት የሚሸከሙ ወንድሞች ሁሉም ሰው እንዲወዳቸው የሚፈልግ እና
ማንንም መበደል የማይፈልግ ተፈጥሮአዊ ባህሪ ሊኖራቸው ይችላል፤ ይህ በጌታ
ሥራ ያላቸውን ውጤታማነታቸውን ይገድባል፣ ምክንያቱም ጌታ እውነተኛ እና ግልፅ
የተግሳፅ እና የማስጠንቀቂያ ቃል በእነርሱ በኩል ለቅዱሳን ለመናገር ሲፈልግ
አያደርጉትም—ተዛ. ቆላ. 1፡27-29፤ 1 ተሰ. 5፡12-13፤ 1 ቆሮ. 10፡5-13፤ ዕብ. 3፡7-19፤
12፡25፦
1. በተጨማሪም እንዲህ አይነት ባህሪ ያላቸው ሰዎች ለቤተ ክርስቲያን፣ ለቅዱሳን
እና ለሥራው ባላቸው ግድ መሰኘት ተገቢ መረዳትና ተገቢ እይታ የሌላቸው
እስኪሆኑ በሚያደርግ መጠን እንኳን ሳይቀር ወደ ቅዱሳን ያላቸውን
የተፈጥሮአዊ ፍቅር “ልዩ እሳት” ሊገልጡ ይችላሉ—ዘሌ. 2፡11፤ 10፡1-2፤ ዘኍ.
6፡6-7፤ ፊልጵ. 1፡9፤ 1 ጴጥ. 2፡25፤ 5፡2፤ ዕብ. 13፡17።
2. የናዝራዊ ስዕለት ዋናው ክፍል በተፈጥሮአዊ ፍቅር ከሚመጣ ሙትነት ራሳችንን
መለየት ነው (ዘኍ. 6፡6-7)፤ በተጨማሪም እህል ቁርባኑ ማር የሌለው መሆኑ
ትርጉሙ በከርስቶስ ውስጥ ተፈጥሮአዊ ፍቅር ወይም ተፈጥሮአዊ መልካምነት
እንደሌለ ነው (ዘሌ. 2፡11፤ ማቴ. 12፡46-50፤ ማር. 10፡18)።
ሸ. በመካከላችን የነበረው ማንኛውም አመጽ ምንጩ በአመጹ የተሳተፉት ሰዎች
ተፈጥሮአዊ ባህሪ ነበር፤ (ከሰይጣን የሚመጣው) ስፍራ መፈለግ የወደቀው ሰው
ሁሉ ተፈጥሮአዊ ባህሪ ቀዳሚው ንጥረ-ነገር ነው፤ የልዩነት ሥሩ እኔነት፣
 ተፈጥሮአዊው ባህሪ ነው—ኢሳ. 14፡12-13፤ ዘኍ. 12፡1-2፤ 16፡1-3፤ 1 ሳሙ. 15፡10-12፤
ማቴ. 18፡1-4፤ 20፡20-28፤ ሉቃ. 22፡25-27፤ 2 ቆሮ. 10፡4-5።
ቀ. ሁለተኛ ነገሥት 4፡8-10 ሱናማዊቷ ሴት ኤልሳዕ በዚያ ባለፈ ጊዜ ሁሉ ምግብ
በማቅረብ እርሱን የመቀበሏን ዘገባ ይሰጣል፤ አንድም መልእክት አልሰጠም ወይም
አንድም ተዓምር አላደረገም፣ ነገር ግን ሴቲቱ ምግቡን የተቀበለበትን መንገድ አይታ
“ቅዱስ የእግዚአብሔር ሰው” እንደሆነ ለየችው፤ ኤልሳዕ ለሌሎች የሰጠው ስሜት
ይህ ነበር፣ ስለዚህ “እኛ ሌሎች የምንሰጠው ስሜት ምን አይነት ነው” ብለን ራሳችንን
መጠየቅ አለብን—ተዛ. 2 ቆሮ. 2፡15፤ 5፡20፤ ኤፌ. 6፡20።
በ. ጌታ የውጪውን ሰውነታችንን ከተፈጥሮአዊው ባህሪያችን ጋር ቢሰብርልን፣ ከዚያ
ወዲያ ሌሎችን በምንነካ ጊዜ ሁሉ ጠንካራውን እኔነታችንን አናቀርብላቸውም፤
ይልቁንም፣ ሰዎችን በምንነካ ጊዜ ሁሉ መንፈሳችን [ወደ ሌሎች ውስጥ] ይፈስስ
ነበር፤ የተፈጥሮአዊ ማንነታችንን ችግሮች አሸንፎ ማለፍ ለእኛ የማይቻል ነው፣ ጌታ
ግን ሊያደርገው ይችላል—ዮሐ. 7፡37-38፤ ሉቃ. 18፡24-27፤ 19፡2።
ቀን 5፦ 2 ቆሮ. 4፡7፣ 10
III. በተቀመመው መንፈስ ውስጥ ባለው በመስቀሉ የሚገድል ንጥረ-ነገር፣ በመንፈስ ቅጣት፣
በክርስቶስ እንደመንፈስ ማብራት እና በቤተ ክርስቲያን ሕይወት፣ ፍሬ-በማፍራት እና
ጠቦቶችን በመመገብ መንፈስ ውጫዊው ሰዋችንን፣ እኔነታችንን፣ ተፈጥሮአዊ
ባህሪያችንን ያስወግዳል፦
ሀ. ተፈጥሮአዊ ባህሪያችንን ለማስወገድ፣ እኔነትን መካድ እና የመስቀሉን የመግደል
ኃይል መተግበር አለብን፤ በመንፈሳችን ያለው የተቀመመው፣ ሁሉን-ያካተተው
መንፈስ ተፈጥሮአዊ ባህሪያችንን ሁሉ መግደል የሚችለውን የከርስቶስን ክቡር ሞት
እና የክርስቶስን ሞት ጣፋጭነት እና ፍቱንነት እንደሚያካትት በልምምዳችን ማየትና
መገንዘብ ያስፈልገናል—ዘጸ. 30፡23-25፤ ፊልጵ. 1፡19፤ ሮሜ 8፡13፦
1. ክርስቶስ እንደተቀመመው መንፈስ የሚፈውሰን፣ ሕያዋን የሚያደርገን እና
በውስጣችን ያሉትን አሉታዊ ነገሮች ሁሉ የሚገድል መድኃኒታችን ነው፤
እንደመድኃኒታችን ስንወስደው “የኢየሱስን መሞት” ወይም የኢየሱስን መገደል
እንደሰታለን—2 ቆሮ. 4፡10-11።
2. በመንፈስ ውስጥ የመስቀሉ የሚገድል ንጥረ-ነገር አለ፤ በማለዳ እግዚአብሔርን
ወደውስጣችን ለመቀበል ራሳችንን ስንተው፣ ቀኑን ሁሉ የመግደል ሂደት
በውስጣችን እየተከናወነ እንደሆነ ስሜቱ ይኖረናል።
ለ. የመንፈስ ቅዱስ ቅጣት ግቡ የተሰበሩ ሰዎች እንድንሆን ነው፤ እግዚአብሔር በእኛ
መንገድ ማግኘት ከመቻሉ በፊት በፍጹም አለመቻል እና በፍጹም ረዳት-የለሽነት
ስፍራ ውስጥ ሊያስቀምጠን ይገባል፤ የምናልፍባቸው መከራዎች አላማቸው እርሱ
እንዲገለጥ እግዚአብሔርን የማወቅን ጥቅም መቀበል እንችል ዘንድ ነው—1፡8-9፤
12፡9-10፤ ኢሳ. 40፡28-31፤ ሆሴ. 6፡1-3፦
1. የውጪው ሰው መሰበር የተፈጥሮአዊው ባህሪያችን መሰበር ነው፤ ተፈጥሮአዊው
ባህሪያችን መንፈሳችን እንዳይለቀቅ አስቸጋሪ ያደርግብናል፤ በእግዚአብሔር
ያልተሰበረ ሰው የጌታ ሥራ አደራ ሊሰጠው አይችልም፤ በመጀመሪያ የሆንነው
ነገር፣ ተፈጥሮአዊው ገጽታችንን እና ጣዕማችንን ጨምሮ፣ ከእግዚአብሔር ጋር
የማይስማማ እና አብሮ የማይሄድ ነው—ኤር. 48፡11።
2. በውልደታችን የሆንነው ማንኛውም ነገር፣ መልካምም ሆነ መጥፎ፣ ጠቃሚ ሆነ
አልሆነ፣ ተፈጥሮአዊ እና በአጠቃላይ መንፈስ ቅዱስ መለኮታዊውን ሕይወት
በማንነታችን ውስጥ እንዳያቀናብር እንቅፋት ነው፤ በዚህ ምክንያት መንፈስ
ቅዱስ በእኛ ውስጥ አዲስ ባህሪ፣ አዲስ ጠባይ፣ አዲስ ልማዶች፣ አዲስ በጎነት፣
አዲስ ባህሪያት መሥራት ይችል ዘንድ ተፈጥሮአዊው ብርታታችን፣
ተፈጥሮአዊው ጥበባችን፣ ተፈጥሮአዊው ጮሌነታችን፣ ተፈጥሮአዊው ባህሪያችን፣
ተፈጥሮአዊው እጥረቶቻችን፣ ተፈጥሮአዊው በጎነቶቻችን፣ ሲደመር ጠባያችንና
ልማዶቻችን ሁሉ መፈራረስ አለባቸው።
3. እንደገና የማቀናበር ሥራ ለማከናወን፣ የእግዚአብሔር መንፈስ ቅዱስ
በመለኮታዊው ሕይወት አብርሆት ለመስጠት፣ ለማነሳሳት፣ ለመምራት እና
ለማጥለቅለቅ በውስጣችን ይንቀሳቀሳል፤ በተጨማሪም የእግዚአብሔር በኩር
ልጅ የሆነውን የክርስቶስን መልክ ያስመስለን ዘንድ የተፈጥሮአዊ ማንነታችንን
ገጽታዎች ሁሉ ለማፈራረስ በሁኔታችን እያንዳንዱን ዝርዝር፣ ሰው፣ ጉዳይ እና
ነገር ለማዘገጃጀት በከባቢ ሁኔታችን ይሠራል—ሮሜ 8፡28-29።
4. በከባቢ ሁኔታችን ያለው ነገር ሁሉ በአምላካችን የተሰፈረልን ነው፤ ጎልቶ
የሚታየውን፣ የማይረዳውን እና ጠንካራ ክፍላችንን ለመስበር ለሆነ ብቸኛ አላማ
በዙሪያችን ያለውን ነገር ሁሉ ያዝዛል—መዝ. 39፡9፤ ማቴ. 10፡29-30፤ ሉቃ.
12፡6።
5. የውጪው ሰው ካልተሰበረ የውስጡ ሰው አይለቀቅም፤ የከበረው መዝገብ
መለቀቅ ከመቻሉ በፊት የሸክላው ዕቃ መሰበር አለበት (2 ቆሮ. 4፡7)፤ ሽቶው
በአልባስጥሮሱ ብልቃጥ ውስጥ እስካለ ድረስ መዓዛው አይለቀቅም (ዮሐ.
12፡3)።
6. ያልተሰበረ ሰው ለሌሎች መገዛት አይችልም፤ የተፈጥሮአዊው ባህሪያቸውን
አመጸኛነት የሚያውቁ ክርስቶስን እንደ የመገዛት ሕይወታቸው የተለማመዱት
ብቻ ናቸው—ፊልጵ. 2፡5-8።
7. ትምክህተኛ የሆነ ሰው አልተሰበረም፣ ሌሎችን የሚነቅፍ ሰው አልተሰበረም፣
ምንም ሆኖ እያለ አንዳች እንደሆነ የሚያስብ ሰው አልተሰበረም፣ ከሌሎች ጋር
የሚፎካከር እርሱ አልተሰበረም—3፡3፤ 1 ቆሮ. 6፡7፤ ገላ. 5፡25-26፤ 6፡3።
8. በሌሎች ተጨቁኖ፣ ተበድሎ፣ ዝቅ ተደርጎ ወይም ተከድቶ ፈጽሞ የማያውቅ ሰው
ጥሬ፣ ያልተገራ እና ለእግዚአብሔር ጥቅም-አልባ ነው፤ በእግዚአብሔር
ስለተላክን፣ በእግዚአብሔር ስለተጠራን እና ሥራው አደራ ስለተሰጠን ቅዱሳን
ሁሉ ያደንቁናል እና ያከብሩናል የሚል የተሳሳተ ጽንሰ-ሃሳብ ሊኖረን አይገባም፤
ዛሬ ያከበረን ነገ ሊሳለቅብን እና ከእግሩ በታች ሊረጋግጠን ይችላል፤ ጌታን
የሚያገለግል ሰው መንገድ ይህ ነው።
ሐ. በተጨማሪም ከተፈጥሮአዊው ባህሪያችን ነጻ መውጣት የሚመጣው ክርስቶስ እንደ
ታላቁ ብርሃን በውስጣችን ከማብራቱ ነው፤ ይህ ማብራት እግዚአብሔር የሚያየውን
ማየት ነው—ምሳ. 4፡18፤ 20፡27፤ መዝ. 18፡28-29፤ ማቴ. 4፡16፤ ሉቃ. 11፡34-36፤
ሐዋ. 9፡3-5፤ 22፡6-10፤ 26፡13-19፤ ኤፌ. 5፡13፤ ፊልጵ. 2፡15-16።
1. በክርስቲያን ልምምድ ውስጥ ያለ ታላቁ ነገር ከመለኮታዊው ብርሃን ማብራት
የሚመጣው መግደል ነው፤ ማብራቱ ማዳኑ ነው፣ ማየቱ ደግሞ ነጻ መውጣት
ነው፤ ጌታ በክብሩ ያለውን ራእይ በእውነት ያየ ሰው ሁሉ ርኩስ ስለመሆኑ
በሕሊናው አብርሆት ያገኛል—ኢሳ. 6፡1-8።
2. ጌታ እኛን ለማጋለጥና ትሁታን ለማድረግ ብዙ ብርሃን ይሰጠናል፤ እንዲህ
አይነቱ ብርሃን ብቻ ትምክህታችንን ያስወግዳል፣ እንዲሁም ይህ ብርሃን ብቻ
ሥጋዊ እንቅስቃሴዎቻችንን ያስቆማል፣ ውጫዊ ሽፋናችንን ከተፈጥሮአዊው
ባህሪያችን ጋር ይሰብራል፤ አብዝተን እግዚአብሔርን ስናይ፣ እግዚአብሔርን
ስናውቅ እና እግዚአብሔርን ስንወድ፣ አብዝተን ራሳችንን እንጸየፋለን እንዲሁም
አብዝተን ራሳችንን እንክዳለን—ኢዮ. 42፡5-6፤ ማቴ. 16፡24፤ ሉቃ. 9፡23፤
14፡26።
3. በራሳችን ጥረት በተፈጥሮአዊው ባህሪያችን ቸር ወይም ታጋሽ ለመሆን መሞከር
የለብንም፤ ይልቁንም በእግዚአብሔር ብርሃን ፊት ራሳችንን ማዋረድ፣ የእርሱን
መስበር መቀበል እና ከባቢ ሁኔታው እንዲሰብረንና እንዲያፈራርሰን መፍቀድ
አለብን።
 መ. ሰዎችን ለመንከባከብ በጌታ እጅ ጠቃሚዎች ካልሆንን፣ ምክንያቱ ተፈጥሮአዊው
ባህሪያችን ነው፤ ተፈጥሮአዊ ባህሪያችንን የሚገድሉት ሦስት ነገሮች የቤተ ክርስቲያን
ሕይወት፣ ፍሬ-ማፍራት እና ጠቦቶችን መመገብ ናቸው፤ ተፈጥሮአዊ ባህሪያችንን
ለማስወገድ፣ እንደ ጸጋ በእርሱ ለመሰረጽ እግዚአብሔርን በመንካት እግዚአብሔርን
መውደድ አለብን እንዲሁም እንደ ጸጋ እግዚአብሔርን ወደ እነርሱ ውስጥ ለማስረጽ
ሰዎችን በማግኘት መውደድ አለብን—ዮሐ. 21፡15-17፤ ኤፌ. 3፡2፤ 4፡29፤ 1 ጴጥ.
4፡10።
ቀን 6፦ ዘፍ. 25፡26፤ 47፡7
IV. እግዚአብሔር ያዕቆብን ማደቡ በአዲስ ኪዳን አማኞቹ ውስጥ ያለው የመንፈስ ቅዱስ
ቅጣት እና የመለወጥ ሥራው ሙሉ ስዕል ነው፣ ይህም ወደ ብስለት እስኪደርሱ ድረስ
ክርስቶስ በእነርሱ ይሠራ ዘንድ፣ ሙሉ በሙሉ ያድግ ዘንድ ተፈጥሮአዊ ባህሪያቸውን
ለማስወገድ ነው፤ ይህ በመለኮታዊው ሥላሴ መለኮታዊ እደላ ሌሎች አቅርቦት
እንዲቀበሉ እግዚአብሔር እኛን መባረኩ እና እኛን ለሌሎች በረከት ማድረጉ ነው—
ሮሜ 12፡2፤ 2 ቆሮ. 3፡18፤ ዕብ. 6፡1፤ ዘፍ. 12፡1-3፤ ሕዝ. 34፡26፤ ዘኁ. 6፡22-27፦
ሀ. የያዕቆብ ሕይወት የሚያሳየው ተፈጥሮአዊ ሰው የእግዚአብሔር ልዑል፣ እስራኤል
ለመሆን በመሰበር ውስጥ ማለፍ እንዳለበት ነው፤ በከባቢ ሁኔታችን በኩል
እግዚአብሔር የሚያፈራርሰው ዋጋ ቢስ የሆነውን እኔነታችንን፣ ተፈጥሮአዊ
ባህሪያችንን ነው፤ ሆኖም ግን፣ እግዚአብሔር ወደ ውስጣችን የሚገነባው ነገር ወደር
የሌለውን፣ እጅግ የላቀውን፣ ወሰን-አልባውን ራሱን ነው—1 ቆሮ. 3፡12።
ለ. እግዚአብሔር ያዕቆብ ዘመኑን ሁሉ የትግል ሕይወት እንዲኖር ወስኖለት ነበር፤
አታላይና ተረከዝ ያዥ የሆነውን ያዕቆብን የእግዚአብሔር ልዑል፣ እስራኤል ወደ
መሆን መለወጥ ይችል ዘንድ ሉአላዊ በሆነ መልኩ በያዕቆብ ሕይወት ውስጥ
እያንዳንዱን ሁኔታ እና ሰዎችን አዘገጃጀ እንዲሁም ሁሉም ነገሮች ለያዕቆብ ለበጎ
እንዲሠሩ አደረገ—ዘፍ. 25፡26፤ 32፡24-32።
ሐ. የያዕቆብ በሕይወት የመብሰል (የመለወጥ የመጨረሻው ደረጃ) ጠንካራው መገለጥ
ያዕቆብ ሁሉን የመባረኩ ሀቅ ነው፤ የሚያታልሉት እጆቹ የሚባርኩ እጆች ሆኑ፤
በረከት ማለት በሕይወት ብስለት በኩል እግዚአብሔር እንደ ሕይወት ወደ ሌሎች
ሞልቶ መፍሰሱ ነው—47፡7፣ 10፤ 48፡14-16፤ 49፡1-28።
 ሳምንት ሰባት
ለክርስቶስ አካል እውነታ መገጣጠም
የመጽሐፍ ቅዱስ ንባብ፦ ሮሜ 12፡5፤ 1 ቆሮ. 6፡17፤ 12፡24፣ 31፤ 13፡1-8፤ 10፡17፤
ዘሌ. 2፡4፤ ኤፌ. 3፡16-17፤ 4፡16
ቀን 1፦ ሮሜ 12፡4-5
I. በእግዚአብሔር ኢኮኖሚ ውስጥ ከፍተኛው ጫፍ የክርስቶስ አካል እውነታ ነው፤
የክርስቶሰ አካል እውነታ ፍጹም ሕይወታዊ ነው—ሮሜ 8፡2፣ 6፣ 10-11፤ 12፡4-5፦
ሀ. የሐዋርያው ጳውሎስ የማጠናቀቅ አገልግሎት ሙሉ በሙሉ በክርስቶስ አካል ላይ
ያተኮረ ነው—በተለይም በሮሜ፣ በ 1ኛ ቆሮንቶስ፣ በኤፌሶን እና በቆላስይስ፤ አካሉ
የእግዚአብሔር ቀጣይነት ያለው ሥራ ከፍተኛው-የመጨረሻው-ምርጡ ነገር ነው፣
III. የጌታ ምለሳ ጽዮንን—እንደ የክርስቶስ አካል እውነታ በአዲሲቱ ኢየሩሳሌም
ስለዚህ አካሉ መላው የእግዚአብሔር መገለጥ ከፍተኛው ነጥብ ነው—ሮሜ 12፡4-5፤
1 ቆሮ. 12፡12-13፣ 18-22፤ ኤፌ. 1፡22-23፤ 2፡16፤ 3፡6፤ 4፡4፣ 12፣ 15-16፤ 5፡23፣
30፤ ቆላ. 1፡18፣ 24፤ 2፡19፤ 3፡15።
ለ. ሮሜ 12 ስለ አካሉ ከሕይወታዊ ጥምረት አንጻር ይናገራል፤ ቁጥር 5 “ብዙዎች
ስንሆን በክርስቶስ አንድ አካል ነን’’ ይላል፦
1. ከዚህ ቁጥር ውስጥ ሁለት ቃላት ሕይወታዊውን ጥምረት ያመለክታሉ—በ
ክርስቶስ፤ “በ ክርስቶስ” የሕይወታዊ ጥምረት ጉዳይ ነው—ተዛ. ዮሐ. 3፡16፤
ሮሜ 6፡3-6፤ 11፡17፣ 19፤ 16፡7-10፤ 1 ቆሮ. 1፡30፤ 2 ቆሮ. 2፡17፤ 5፡17፤ 12፡2፤
ገላ. 3፡27።
2. ከእርሱ ጋር ሕይወታዊ ጥምረት ያለን በክርስቶስ አንድ አካል ነን፤ ይህ ጥምረት
ከእርሱ ጋር እና ከሌሎች የአካሉ ብልቶች ጋር በሕይወት አንድ ያደርገናል፤ በዚህ
ሕይወታዊ ጥምረት ውስጥ ስንቆይ፣ በክርስቶስ አካል ውስጥ እየኖርን ነው—
ሮሜ 8፡16፤ 1 ቆሮ. 6፡17፤ 2 ጢሞ. 4፡22፤ ሮሜ 8፡4-6።
3. የክርስቶስ አካል እውን መሆን ከክርስቶስ ጋር በሕይወታዊ ጥምረት ውስጥ
በመቆየታችን ውስጥ ነው፤ ዮሐ. 15፡1-11 ክርስቶስ እውነተኛው የወይን ተክል
እንደሆነና እኛ የእርሱ ቅርንጫፎች እንደሆንን ይገልጣል፤ እንደ የክርስቶስ
ቅርንጫፎች በእርሱ መኖር አለብን፣ ይህም በቀላሉ ከክርስቶስ ጋር
በሕይወታዊው ጥምረታችን ውስጥ መቆየት ማለት ነው—ቁ. 4-5፤ ተዛ. 8፡31፤
15፡7።
ቀን 2፦ 1 ቆሮ. 12፡27፤ ኤፌ. 4፡16
II. የጌታ ምለሳ የክርስቶስን አካል ለመገንባት ነው፤ ስለዚህ አካሉን ማወቅ ተገቢው የጌታ
ምለሳ ነው—1 ቆሮ. 12፡27፤ ኤፌ. 4:16፤ ቆላ. 3:15፦
ሀ. ቤተ ክርስቲያን የክርስቶስ አካልን እንደ ሕይወታዊ ግብአቷ ትወስዳለች፤ ያለ
ክርስቶስ አካል ቤተ ክርስቲያን ሕይወት አልባ እና የሰው ድርጅት ብቻ ትሆናለች—1
ቆሮ. 1፡2፤ 12፡12-13፣ 27።
ለ. አካሉ የቤተ ክርስቲያን ውስጠ-መሠረታዊ ትርጉም ነው፤ ያለ አካሉ ቤተ ክርስቲያን
ስሜት የማትሰጥና ትርጉም አልባ ናት—ሮሜ 12፡4-5፤ 16፡1፣ 4፣ 16።
ሐ. ፍቅር ይሸፍናል ይገነባማል፣ ስለዚህ ለክርስቶስ አካል መገንባት ማንኛውንም ነገር
ለመሆንና ማንኛውንም ነገር ለማድረግ ፍቅር እጅግ የላቀው መንገድ ነው—1 ቆሮ.
8፤1፤ 12፡31፤ 13፡1-8፣ 13።
መ. ሽማግሌዎች የአካሉ ሕይወት ሞዴል ለመሆን አንዳቸው ሌላቸውን በእረኝነት
መንከባከብና አንዳቸው ሌላቸውን መውደድ አለባቸው፤ ሽማግሌዎች እርስ በእርስ
መዋደድ አለባቸው፣ ሚስቶቻቸው እርስ በእርስ መዋደድ አለባቸው፣ አንዳቸው
IV. እግዚአብሔር አካልን በአንድ ላይ አገጣጠመው (1 ቆሮ. 12፡24)፤ አገጣጠመው
የሌላቸውን ልጆች መውደድ አለባቸው—ዮሐ. 21፡15-17፤ 1 ቆሮ. 13፡4-8።
ሠ. የአካሉ እውነታ እንዲኖረን፣ ክርስቶስ በልባችን ውስጥ ቤቱን እንዲሠራ መፍቀድ
አለብን፤ የአካሉ እውነታ በውስጥ የሚያድረውን ክርስቶስ በውስጥ መለማመድ
ነው—ኤፌ. 3፡16-17፤ 4፡16፤ ቆላ. 1፡27፤ 3፡4፣ 15።
ረ. ጌታ የክርስቶስ አካል እውነታ በአጥቢያ አብያተ ክርስቲያናት ውስጥ እንዲገለጥ
በአፋጣኝ ይፈልጋል፤ ተጨባጭ የአካሉ መገለጥ ከሌለ በስተቀር ጌታ ኢየሱስ
አይመለስም—ኤፌ. 1፡22-23፤ 4፡16፤ 5፡27፣ 30፤ ራእ. 19፡7።
ሰ. የክርስቶስን አካል ማግኘትና ጠላቱን መደምሰስ የሆነውን የእግዚአብሔርን ኢኮኖሚ
ለማከናወን ጌታ ድል-ነሺዎችን ይፈልጋል፤ ያለ ድል-ነሺዎቹ የክርስቶስ አካል
አይገነባም፣ የክርስቶስ አካል ካልተገነባ በቀር፣ ክርስቶስ ለሙሽራው ተመልሶ ሊመጣ
አይችልም—ኤፌ. 1፡10፤ 3፡10፤ ራእ. 12፡11፤ 19፡7-9።
ቀን 3፦ ኤፌ. 1፡22-23፤ ራእ. 21፡2
የሚጠናቀቁት ድል-ነሺዎቹን—ለመገንባት ነው፤ በቤተ ክርስቲያን ሕይወት የዛሬዋ
ጽዮን ላይ ለመድረስ መትጋት አለብን—ኤፌ. 1፡22-23፤ 4፡16፤ 1 ቆሮ. 1፡2፤ 12፡27፤
ራእ. 14፡1፤ 21፡2፦
ሀ. እንደ ቅድስቲቱ ከተማ ኢየሩሳሌም ድምቀት እና ውበት ጽዮን የቤተ ክርስቲያን
ከፍተኛ ጫፍ፣ ማዕከል፣ ከፍ መደረግ፣ መጠንከር፣ መበልጠግ፣ ውበት እና እውነታ
የሆኑትን ድል-ነሺዎቹን በምሳሌ ታሳያለች—መዝ. 48፡2፣ 11-12፤ 50፡2፤ 20፡2፤
53፡6፤ 87፡2።
ለ. ኢየሩሳሌም መላውን የቤተ ክርስቲያንን ክፍል ስታመለክት፣ ጽዮን ደግሞ የቤተ
ክርስቲያንን ድል-ነሺዎች ታመለክታለች፤ ብሉይ ኪዳን በጽዮንና በኢየሩሳሌም
መካከል ስላለው ግንኙነት በተናገረ ጊዜ ሁሉ፣ የኢየሩሳሌም መለያ ባህሪ፣ ሕይወት፣
በረከት እና መመሥረት የሚመጣው ከጽዮን እንደሆነ ያሳየናል—1 ነገ. 8፡1፤ መዝ.
51፡18፤ 102፡21፤ 128፡5፤ 135፡21፤ ኢሳ. 41፡27፤ ኢዮ. 3፡17።
ሐ. አዲሲቱ ኢየሩሳሌም የድል-ነሺዎቹ ጥቅል-ድምር ናት፤ የጌታ አማኞች ቅሬታ፣
ቀድመው ድል-የሚነሡት፣ ለአንድ ሺህ ዓመት የጌታ ሙሽራ ይሆናሉ (ራእ. 19፡7-9፤
20፡4-6)፤ ከዚያም ለዘላለም የክርስቶስ ሚስት ለመሆን ዘግይተው ድል-የሚነሡትን
የተቀሩትን የጌታ አማኞች ይቀላቀላሉ (21፡2-3፣ 7)፦
1. በኢየሩሳሌም ውስጥ እንዳሉ የጽዮን እውነታ፣ በቤተ ክርስቲያን ውስጥ እንዳሉ
የክርስቶስ አካል እውነታ ቀድመው ድል-የሚነሡት በልባቸው ወደ ጽዮን
የሚወስዱት ጎዳናዎች፤ ለመሸሸጊያቸው እንደ ጎጇቸው በናሱ መሠዊያ
በተመሰለው በተሰቀለው ክርስቶስ በኩል እና ለእረፍታቸው እንደሆነ ቤታቸው
በዕጣኑ መሠዊያ በተመሰለው በዕርገት ባለው ከሞት-በተነሣው ክርስቶስ በኩል
እንደ መኖሪያ ስፍራቸው ወደ እግዚአብሔር ውስጥ በመካተት የቤተ ክርስቲያንን
መንገድ በውስጣዊ መልኩ ይወስዳሉ—መዝ. 48፡2፤ 84፡3-5፤ ተዛ. 27፡8።
2. ድል-መንሣት ማለት ጌታን ከራሳችን በላይ፣ ከነፍስ-ሕይወታችን በላይ
እንወደዋለን ማለት ነው፤ ድል-ነሺ የሆነ ሰው ለክርስቶስ አካል እውነታ
ክርስቶስን ብቻ ያውቃል እና ይወድዳል—ፊልጵ. 3፡10፤ 4፡12፤ ራእ.2፡4-5፣ 7፤
12፡11።
3. የክርስቶስ ሙሽራ ለመሆን እርሱን መልሰው ለማምጣት እና የመንግሥቱን ዘመን
ለማምጣት በትንሣኤ የክርስቶስን አካል እውነታ ይኖሩ ዘንድ ጌታ የድል-
ነሺዎቹን ቡድን እየጠበቀ ነው፤ ለዚህም “ጌታ ሆይ ከአንተ ድል-ነሺዎች አንዱ
እንድሆን ምህረትህንና ጸጋህን ልቀበል” ብለን መጸለይ ያስፈልገናል።
ቀን 4፦ 1 ቆሮ. 12፡24-25
የሚለው ቃል “አስተካከለ”፣ “በኅብር አደረገ”፣ “ሚዛን አስያዘ” እና “አዋሐደ” ማለት
ሲሆን፣ ልዩነቶችን ማጣትን ያመለክታል፦
 ሀ. ለክርስቶስ አካል እውነታ ለመገጣጠም፣ ለክርስቶስ አካል መገንባት ክርስቶስን ወደ ለ. በተዋሐደው መንፈስ ስንኖር፣ የእርሱ የሕይወት ታሪክ የኛ ታሪክ ይሆን ዘንድ
ሌሎች ውስጥ ለማደል በመስቀሉ በኩል ማለፍ እና በመንፈስ መሆን አለብን። በአራቱ ወንጌላት ባለው የእርሱ ሞዴል መሠረት እውነታ በኢየሱስ እንዳለ በእውነታ
ለ. መገጣጠም ማለት ከሌሎች ጋር ኅብረት ለማድረግ ሁልጊዜ መቆም አለብን ማለት መንፈስ ክርስቶስን እየተማርን ነው፤ እንደ አዲሱ ሰው የክርስቶስ አካል ኑሮ በአራቱ
ነው፤ ከእኛ ጋር ከሚቀናጁት ሌሎች ቅዱሳን ጋር ኅብረት ሳናደርግ የትኛውንም ነገር ወንጌላት ውስጥ ከተገለጠው የኢየሱስ ኑሮ ጋር አንድ አይነት መሆን አለበት—ኤፌ.
ማድረግ የለብንም፣ ምክንያቱም ኅብረት ሚዛን ያስይዘናል፤ ኅብረት ያስተካክለናል፤ 1፡17፤ 2፡22፤ 3፡5፣ 16፤ 4፡23፤ 5፡18፤ 6፡18፤ ገላ. 6፡17-18፤ ሮሜ 1፡1፣ 9፤ ፊልጵ.
ኅብረት በኅብር ያደርገናል፤ ኅብረት ያዋሕደናል—ተዛ. ሕዝ. 1፡12 እና የግርጌ 2፡5።
ማስታወሻ 1። ሐ. የክርስቶስ አካል እውነታ ፍጹም በተደረጉ አምላክ-ሰዎች የሚኖር የጋራ ኑሮ ነው፣
ሐ. ብዙ ጊዜ ኃላፊነትን የሚሸከሙ ወንድሞች ቡድን ያለ መገጣጠም አንድ ላይ እነርሱም ባህሪያቱ በሰናይ ባህሪያታቸው በኩል በተገለጠው በሂደት ባለፈው አምላክ
ሊሰበሰቡ ይችላሉ፤ መገጣጠም ማለት በሌሎች እንነካለን እንዲሁም በመስቀሉ ሕይወት እንጂ በራሳቸው ሕይወት የማይኖሩ እውነተኛ ሰዎች ናቸው—4፡5-9።
በኩል በማለፍ፣ ነገሮችን በመንፈስ በማድረግና ስለ አካሉ ስንል ሁሉን ነገር መ. የክርስቶስ አካል እውነታ በክርስቶስ ትንሣኤ ዳግም የተወለዱት፣ የተለወጡት እና
ክርስቶስን ለማደል በማድረግ ሌሎችን እየነካን ነው ማለት ነው። የከበሩት ሦስት ክፍል ያላቸው አምላክ-ሰዎች ከሦስታንዱ አምላክ ጋር ባለ ዘላለማዊ
መ. እንዲህ ያለው መገጣጠም ማህበራዊ ሳይሆን እያንዳንዱ ብልት፣ የዲስትሪክት ጥምረት ውስጥ ያለ የመዋሐድ ኑሮ ነው—ዘሌ. 2፡4-5፤ መዝ. 92፡10፤ 1 ቆሮ. 12፡12፤
አጥቢያ አብያተ ክርስቲያናት፣ አብሮ-ሠራተኞች እና ሽማግሌዎች የሚደሰቱት፣ 10፡17፦
የሚለማመዱት እና የሚካፈሉት ክርስቶስ መገጣጠም ነው—ተዛ. 1 ቆሮ. 1፡9። 1. መዋሐድ የሚለውን ቃል የምንጠቀመው ይህ ኑሮ አሁንም እየቀጠለ ስለሆነ
ቀን 5፦ ሮሜ 16፡1፣ 16፣ 20 ነው።
ሠ. ቅዱሳንን ሁሉ ወደ መላው የክርስቶስ አካል የመገጣጠም ሕይወት ውስጥ 2. እንዲህ ያለው የመዋሐድ ኑሮ በክርስቶስ ትንሣኤ ውስጥ ነው፣ የዚህም ትንሣኤ
ለማምጣት የሐዋርያውን ዱካ መከተል አለብን፤ የሰላም አምላክ ሰይጣንን እውነታ መንፈስ ነው፤ ይህ ትንሣኤ የተጠናቀቀውን አምላክ ያካፍላል እንዲሁም
ከእግራችን በታች እንዲቀጠቅጠውና የክርስቶስን የበለጠገ ጸጋ እንድንደሰት ሞትን-ድል-ነሺውን ሕይወት ወደ አማኞች ውስጥ ይለቅቃል።
ሐዋርያው አደራዎች በመስጠትና በሰላምታዎች ወደ መላው የክርስቶስ አካል ሠ. ይህ ፍፁም በተደረጉ አምላክ ሰዎች የሚኖር የጋራ እና የመዋሐድ ኑሮ ለዘላለም
የመገጣጠም ሕይወት ውስጥ አመጣን—ሮሜ 16፡1-16፣ 21-23፣ 20፦ እንደ እግዚአብሔር መጨመርና መገለጥ ከፍተኛ-የመጨረሻ-ምርጥ በሆነ መልኩ
1. የመገጣጠም አላማ እኛን ሁላችንን ወደ ክርስቶስ አካል እውነታ ውስጥ በአዲሱ ሰማይና በአዲሱ ምድር በአዲሲቱ ኢየሩሳሌም ውስጥ ይጠናቀቃል—ራእ.
ለማምጣት ነው፤ ግብ ወደሆነው ወደ ክርስቶስ አካል እውነታ ውስጥ ለመምጣት 21፡2-3፣ 9-11፣ 22።
የክንውን ሂደት በሆኑት አጥቢያ አብያተ ክርስቲያናት ውስጥ መሆን
ያስፈልገናል።
2. የእግዚአብሔርን ኢኮኖሚ በእውነት፣ በተግባራዊነትና በእርግጥ ማከናወን
የሚችለው የጌታ ምለሳ ከፍተኛው ጫፍ እግዚአብሔር በቁሳዊ መንገድ ብዙ
አጥቢያ አብያተ ክርስቲያናትን ማፍራቱ ሳይሆን የእርሱ አካል እንድትሆን
ሕይወታዊ አካልን ማፍራቱ ነው።
3. ቤተ ክርስቲያን አንዱ እንጀራ የመሆኗ የጳውሎስ እሳቤ (1 ቆሮ. 10፡17) የራሱ
ፈጠራ አልነበረም፤ ይልቁንም ከብሉይ ኪዳን ካለው የእህል ቁርባን የተወሰደ
ነበር (ዘሌ. 2፡4)፤ የእህል ቁርባኑ ዱቄት እያንዳንዱ ክፍል ከዘይቱ ጋር
ተዋሕዷል—መገጣጠም ማለት ያ ነው።
4. አንድም ሰው ስለመገጣጠም የማይናገርበት ምክንያቱ ይህ እጅግ ከፍ ያለና ጥልቅ
ስለሆነ ብቻ ሳይሆን እጅግ ምሥጢራዊ ስለሆነም ጭምር ነው፤ ይህ ቁሳዊ የሆነ
ጉዳይ አይደለም፤ የመገጣጠማችን ትርጉም የክርስቶስ አካል እውነታ ነው።
5. መገጣጠም በበጎ ደስታው መሠረት (ኤፌ. 3፡8-10፤ 1፡9-10) እንደ እግዚአብሔር
ኢኮኖሚ የመጨረሻ ግብ አዲሲቱን ኢየሩሳሌምን ለማጠናቀቅ (ራእ. 21፡2)
አጽናፍ-ዓለማዊዋን የክርስቶስን አካል ለመገንባት ነው (ኤፌ. 1፡23)።
ቀን 6፦ ገላ. 2፡20፤ ፊል. 3፡10
V. የእግዚአብሔር የልቡ መሻት በእግዚአብሔር ኢኮኖሚ ውስጥ ከፍተኛው ጫፍ የሆነውን
የክርስቶስ አካል እውነታ ለመሆን በኢየሱስ ያለው እውነታ፣ በአራቱ ወንጌላት ውስጥ
የተዘገበው የኢየሱስ የአምላክ-ሰው ኑሮ በእውነታ መንፈስ በብዙ የክርስቶስ አካል
ብልቶች ውስጥ እንዲባዛ ነው—ኤፌ. 4፡20-24፣ 3-4፦
ሀ. የክርስቶስ አካል እውነታ የኢየሱስ መንፈስ የሆነው የእውነታ መንፈስ ከመንፈሳችን
ጋር መዋሐዱ ነው፤ የኢየሱስ መንፈስ በኢየሱስ ውስጥ ያለውን እውነታ፣ የኢየሱስን
የአምላክ-ሰው ኑሮ ያካትታል—ዮሐ. 16፡13፤ ሐዋ. 16፡7፤ ሮሜ 8፡16፤ 1 ቆሮ. 6፡17፤
ፊልጵ. 1፡19-21።
 ሳምንት ስምንት
መለኮታዊውን ኢኮኖሚ ለማጠናቀቅ እና አዲሲቱ ኢየሩሳሌም ለመሆን
በተመለሰችው ቤተ ክርስቲያን ውስጥ የድል-ነሺ ሕይወት መኖር
የመጽሐፍ ቅዱስ ንባብ፦ ራእ. 3፡7-8፣ 11-12፣ 21፤ 19፡7፤ 21፡2፣ 9-11
ቀን 1፦ ኤፌ. 4፡12፤ ራእ. 5፡6፤ 21፡2
I. ድል-ነሺዎቹ ሰባት እጥፍ ያየለ መንፈስ በሆነው በድል-ነሺው ክርስቶስ ይፈራሉ፣ እንደ
የክርስቶስ ሙሽራ መዘጋጀት ለክርስቶስ አካል መገንባት ሸክም አላቸው—ኤፌ. 4፡16፤
ራእ. 5፡6፤ 19፡7-9፦
ሀ. ድል-ነሺዎቹ አዲሲቱ ኢየሩሳሌምን ለማጠናቀቅ ለክርስቶስ አካል ግንባታ ናቸው—
ኤፌ. 4፡12፣ 16፤ ራእ. 2፡7፤ 3፡12፣ 21፦
1. ያለ ድል-ነሺዎቹ የክርስቶስ አካል መገንባት አይችልም፣ የክርስቶስ አካል
እስካልተገነባ ድረስ ክርስቶስ ለሙሽራው ተመልሶ መምጣት አይችልም—19፡7-
9።
2. ሰባት እጥፍ ያየለ፣ ሕይወት-የሚሰጥ መንፈስ በሆነው በክርስቶስ የፈሩት ድል-
ነሺዎች በመንግሥቱ ዘመን ለአዲሲቱ ኢየሩሳሌም የመጀመሪያ መጠናቀቅ እና
በመጨረሻ በአዲሱ ሰማይና በአዲሱ ምድር ለአዲሲቱ ኢየሩሳሌም የመጨረሻ
መጠናቀቅ በዚህ ዘመን አካሉን ይገነባሉ—1፡4፤ 2፡7፤ 4፡5፤ 5፡6፤ 3፡12፤ 21፡2።
ለ. በራእይ 2 እና 3 በእያንዳንዱ ሰባት መልእክቶች መጨረሻ ላይ ያሉት የጌታ ተስፋ
ቃሎች አሁን ያለውን የድል-ነሺዎቹን ድሰታ እና በሚመጣው ሺህ ዓመት መንግሥት
የሚሰጣቸውን ሽልማት ያመለክታሉ—2፡7፣ 11፣ 17፣ 26-28፤ 3፡5፣ 12፣ 21፦
1. ወደ ጌታ ደስታ ለመግባትና በሚመጣው ዘመን ጌታን እንደ የላቀው ታላቁ
ሽልማታችን ለመቀበል ዛሬ በዚህ ዘመን እርሱን ማትረፍ እና በታማኝነት እርሱን
መደሰት ያስፈልገናል—ማቴ. 25፡21፣ 23፤ ፊልጵ. 3፡8-9፤ ዘፍ. 15፡1።
2. እንደ ተስፋ ቃሎቹ እውነታ ክርስቶስን በታማኝነት ካልተደሰትነው እና
ካልተለማመድነው በመንግሥቱ ዘመን መፈጸማቸው ላይ አንሳተፍም፤ መርሁ እኛ
የሆነው ነገር ሽልማታችን ይሆናል—1 ቆሮ. 9፡24-27።
ቀን 2፦ ራእ. 3፡8፣ 10፤ ማቴ. 18፡20
II. እንደ ምልክት፣ በፊልድልፍያ ያለችው ቤተ ክርስቲያን የተመለሰችውን ቤተ ክርስቲያንን
ታመለክታለች—ራእ. 3፡7፦
ሀ. በፊልድልፍያ ያለችው ቤተ ክርስቲያን ተገቢ የቤተ ክርስቲያን ሕይወት የሆነውን
የወንድማማች መዋደድን ቤተ ክርስቲያን ትንቢታዊ በሆነ መልኩ ታሳያለች—ቁ. 7።
ለ. በፊልድልፍያ ባለችው ቤተ ክርስቲያን ውስጥ ያለ አንድ ጎልቶ የሚታይ ነገር የጌታን
ቃል መጠበቋ ነው—ቁ. 7-8።
ሐ. በራእይ 3፡8 ጌታ በፊልድልፍያ ያለችው ቤተ ክርስቲያን ስሙን እንዳልካደች
ይናገራል፤ የጌታ ቃል መገለጡ ነው የጌታ ስም ደግሞ ጌታ ራሱ ነው—ቆላ. 3፡16-17፤
ማቴ. 18፡20።
መ. በተመለሰችው ቤተ ክርስቲያን ውስጥ ያለው በጣም የሚያነቃቃው ምስክርነት
ከሁሉም ኑፋቄዎች እና ባሕሎች ንጹህ ወደሆነው ቃል እና ሌሎችን ስሞች ሁሉ
በመተው የጌታን ስም ከፍ ወደ ማድረግ መመለሷ ነው—ራእ. 3፡8።
ቀን 3፦ ራእ. 3፡7፤ ኢሳ. 22፡22
ሠ. ለተመለሰችው ቤተ ክርስቲያን ጌታ ከመክፈትና ከመዝጋት ሥልጣን ጋር የዳዊት
ቁልፍ፣ የመንግሥቱ ቁልፍ ያለው ነው—ቁ. 7፤ ኢሳ. 22፡22፦
1. ይህ ለእግዚአብሔር መንግሥት መገንባት በዳዊት ቤት የተመሰለው
የእግዚአብሔር ቤተ መዛግብት ቁልፍ ነው—39፡2፤ 2 ሳሙ. 7፡16።
2. የዳዊት ቁልፍ የእግዚአብሔርን ቤት ውድ መዝገቦችን ሁሉ፣ ይህም ለድሰታችን
የሆኑትን የክርስቶስን ብልጥግናዎች ሁሉ ለመጠበቅ ነው—ኤፌ. 3፡8።
3. የዳዊት ቁልፍ መላው አጽናፍ-ዓለምን ለእግዚአብሔር ይከፍታል—ኢሳ. 22፡22፤
ራእ. 3፡7፦
ሀ. ዳዊት የእግዚአብሔርን መንግሥት በምድር ላይ በመመሥረት እግዚአብሔርን
የሚወክል እና የእግዚአብሔር መግዛት ቁልፍ ያለው ነው—ኢሳ. 22፡22።
ለ. እንደ እውነተኛው ዳዊት፣ እንደ የሚበልጠው ዳዊት፣ ክርስቶስ
የእግዚአብሔርን ቤት፣ እውነተኛውን መቅደስ ገንብቷል፣ እግዚአብሔርንም
ለመወከል ሙሉ ሥልጣኑን የሚያንቀሳቅስበት አገዛዝ የሆነውን
የእግዚአብሔርን መንግሥት መሥርቷል፤ ስለዚህ የዳዊትን ቁልፍ ይዟል—
ማቴ. 1፡1፤ 12፡3-8፤ 16፡18-19።
ሐ. ክርስቶስ የዳዊት ቁልፍ ያለው የመሆኑ ሀቅ የሚያመለክተው እርሱ
የእግዚአብሔር ኢኮኖሚ ማዕከል እንደሆነ ነው፤ እግዚአብሔርን
የሚገልጠውና የሚወክለው፣ በእግዚአብሔር አገዛዝ ሁሉንም ነገር ለመክፈት
ቁልፉን የያዘው እርሱ ነው—ቆላ. 1፡15-18።
ቀን 4፦ ራእ. 3፡11-12፤ 21፡22
III. ጌታ ኢየሱስ በተመለሰችው ቤተ ክርስቲያን ውስጥ ያለውን ድል-ነሺ በእግዚአብሔር
መቅደስ ውስጥ የተገነባ ዓምድ ያደርገዋል—ራእ. 3፡11-12፦
ሀ. ጌታ እኛን በመለወጥ፣ ማለትም ተፈጥሮአዊ ንጥረ-ነገራችንን በማስወገድ እና
በመለኮታዊው ውስጠ-ነገሩ በመተካት ዓዕማድ ያደርገናል—ሮሜ 12፡2፤ 2 ቆሮ.
3፡18፦
1. በራእይ 3፡12 አደርገዋለሁ የሚለው ትርጉም ወደ ሆነ ነገር እኛን ማቀናበር፣
በመፍጠር መንገድ እኛን መገባንት ነው።
2. ዛሬ በቤተ ክርስቲያን ሕይወት ጌታ ራሱን ወደ ውስጣችን እየሠራና እኛን
በእግዚአብሔር መቅደስ ውስጥ ዓዕማድ እያደረገን እና እያቀናበረን አለ።
ለ. በራእይ 21፡22 በአዲሲቱ ኢየሩሳሌም ሦስታንዱ አምላክ ራሱ መቅደሱ እንደሚሆን
እናያለን፦
1. ድል-ነሺዎቹ በመቅደሱ ውስጥ ዓዕማድ መሆናቸው ማለት በሦስታንዱ አምላክ
ውስጥ ዓዕማድ ይሆናሉ ማለት ነው—3፡12።
2. ይህ ከሦስታንዱ አምላክ ጋር መዋሐድንና በእርሱ መቀናበርን ያካትታል—ኤፌ.
3፡16-17።
ሐ. በዛሬው የቤተ ክርስቲያን ሕይወት እንኳን ሳይቀር ድል-ነሺ የሆኑት ቅዱሳን
በሦስታንዱ አምላክ ውስጥ ያሉ ዓዕማድ ናቸው—ራእ. 3፡12፤ ገላ. 2፡9፦
1. እነዚህ ቅዱሳን የቤተ ክርስቲያንን ተምሳሌት በሆኑት በወርቃማዎቹ መቅረዞች
እንደተመለከተው ቤተ ክርስቲያን በእርግጥ ከሦስታንዱ አምላክ ውጪ ሌላ
ምንም ስላለመሆኗ አንዳንድ ጊዜ ንቃተ-ሕሊናዊ ግንዛቤ አላቸው—ራእ. 1፡12፣
20።
2. ዛሬ በቤተ ክርስቲያን ውስጥ ያሉት ዓዕማድ በሦስታንዱ አምላክ ውስጥ ያሉ
ዓዕማድ ናቸው፤ በሚመጣው ዘመን እነዚህ ድል-ነሺ አማኞች በእግዚአብሔር
መቅደስ፣ ማለትም በእግዚአብሔር በራሱ ውስጥ ዓዕማድ ይሆናሉ—3፡12፤
21፡22።
3. ከዚህ የምናየው ዓዕማድ መደረግ ሦስታንዱ አምላክ ታማኝ ከሆኑ አማኞቹ ጋር
መዋሐዱን እና ወደ እነርሱ ውስጥ መቀናበሩን እንደሚያካትት ነው—2 ቆሮ.
13፡14።
መ. በፊልድልፍያ ባለችው ቤተ ክርስቲያን ውስጥ ድል-መንሣት በጌታ ምለሳ
የተቀበልነውን እስከመጨረሻ መጠበቅ ነው፤ ይህን ካደረግን ጌታ በእግዚአብሔር
መቅደስ ዓምድ ያደርገናል—ራእ. 3፡11-12።
 ቀን 5፦ ራእ. 21፡9-11
IV. በተመለሰችው ቤተ ክርስቲያን ውስጥ ያለው ድል-ነሺ በሂደት ባለፈው እና
በተጠናቀቀው ሦስታንዱ አምላክ የተቀናበረ ነው እንዲሁም አዲሲቱ ኢየሩሳሌም፣
“ሙሽራይቱ፣ የበጉ ሚስት” ይሆናል—ቁ. 12፤ 21፡2፣ 9-11፦
ሀ. የመጽሐፍ ቅዱስ ገዢው ራእይ በአዲሲቱ ኢየሩሳሌም የምትጠናቀቀውን ቤተ
ክርስቲያንን እንደ ክርስቶስ አካል ለማፍራትና ለመገንባት መላው ማንነታቸውን
በመለኮታዊው ሥላሴ ለማጥለቅለቅ ሦስታንዱ አምላክ ወደ መረጣቸውና ወደ
ዋጃቸው ሕዝቡ ውስጥ ራሱን መሥራቱ ነው—ኤፌ. 4፡4-6፤ ራእ. 21፡2፣ 9-10።
ለ. አዲሲቱ ኢየሩሳሌም መለኮትና ስብዕና እንደ አንድ አካል የመዋሐዳቸው፣
የመጋጠማቸው እና አብሮ የመገንባታቸው የጥበብ ውጤት ናት፤ የሚያዋቅሯት
ክፍሎች ሁሉ አንድ አይነት ሕይወት፣ ባህሪ እና ቅንብር አላቸው ስለዚህም ብዙዎች
የተካተቱበት አንድ ማንነት ናቸው—ዮሐ. 14፡20፣ 23፤ ራእ. 21፡2-3፣ 9-23፦
1. አዲሲቱ ኢየሩሳሌም የእግዚአብሔር ኢኮኖሚ ማዕከላዊ ራእይ እና የመለኮታዊው
መገለጥ ከፍተኛው ጫፍ መጠናቀቅ ናት—ቁ. 2፣ 9-11።
2. አዲሲቱ ኢየሩሳሌም በእግዚአብሔር የተመረጡ፣ የተዋጁ፣ ዳግም የተወለዱ፣
የተቀደሱ፣ የታደሱ፣ የተለወጡ፣ የመሰሉ እና የከበሩ መለኮት የተደረጉ ሕዝብ
ጥበባዊ ውህድ ናት—ዮሐ. 3፡6፤ ዕብ. 2፡11፤ ሮሜ 12፡2፤ 8፡29-30፦
ሀ. መለኮት መደረጋችን ማለት በሂደት ባለፈው እና በተጠናቀቀው ሦስታንዱ
አምላክ እየተቀናበርን ነው ማለት ነው፣ ይህም ለዘላለም የጋራ መገለጡ
ለመሆን በሕይወትና በባህሪ እግዚአብሔር እንደረግ ዘንድ ነው—ራእ.
21፡11።
ለ. የአማኞች መለኮት መደረግ በአዲሲቱ ኢየሩሳሌም የሚጠናቀቅ ሂደት ነው፤
ይህ ከፍተኛው እውነትና ከፍተኛው ወንጌል ነው—ሮሜ 1፡1፣ 3-4፤ 5፡10፤
ራእ. 21፡2፤ 3፡12።
ቀን 6፦ ራእ. 3፡12፤ ዮሀንስ 14፡23
ሐ. “የአምላኬን ስምና የአምላኬን ከተማ ስም፣ ማለት ከሰማይ ከአምላኬ ዘንድ
የምትወርደውን አዲሲቱን ኢየሩሳሌምን፣ አዲሱንም ስሜን በእርሱ [በድል-ነሺው]
ላይ እጽፈዋለሁ”—ቁ. 12፦
1. የእግዚአብሔር ስም፣ የአዲሲቱ ኢየሩሳሌም ስም እና የጌታ አዲስ ስም በድል-
ነሺው ላይ የመጻፋቸው ሀቅ የሚያመለክተው ድል-ነሺው በእግዚአብሔር፣
በአዲሲቱ ኢየሩሳሌም እና በጌታ የተያዘ እንደሆነ፤ እግዚአብሔር ራሱ፣ የእርሱ
ከተማ (አዲሲቱ ኢየሩሳሌም ) እና ጌታ ራሱ የእርሱ እንደሆኑ፤ እና
ከእግዚአብሔር ጋር፣ ከአዲሲቱ ኢየሩሳሌም ጋር እና ከጌታ ጋር አንድ እንደሆነ
ነው።
2. የእግዚአብሔር ስም እግዚአብሔርን ራሱን ያመለክታል፣ የአዲሲቱ ኢየሩሳሌም
ስም ከተማይቱን ራሷን ያመለክታል እና የጌታ ስም ጌታን ራሱን ያመለክታል—ቁ.
12።
3. የእግዚአብሔር ስም፣ የአዲሲቱ ኢየሩሳሌም ስም እና የጌታ ስም በድል-ነሺው
ላይ መጻፋቸው የሚያመለክተው እግዚአብሔር የሆነው፣ የአዲሲቱ ኢየሩሳሌም
ባህሪ እና የጌታ ማንነት ሁሉ ድል-ነሺው ውስጥ መሠራቱን ነው—ዮሐ. 14፡19-
20፣ 23፤ ኤፌ. 3፡16-17።
4. አዲሲቱ ኢየሩሳሌም ለድል-ነሺው እንደ ሽልማት መጠቀሷ የሚያመለክተው ይህ
ተስፋ ቃል በሺህ ዓመቱ መንግሥት እንደሚፈጸም ነው፤ በሺህ ዓመቱ
መንግሥት አዲሲቱ ኢየሩሳሌም ለድል-ነሺዎቹ ብቻ ሽልማት ትሆናለች—ራእ.
3፡12።