You are on page 1of 8

 Alam mo ba na mayroong presidente ng pilipinas na auto mobile mechanic o mekaniko

by profession at itinuring na orihinal na kampyon ng masang Pilipino na pilit ginaya ng


ilang politico, ang mekanikong ito ay nasa katauhan ng dating pangulong Ramon
Magsaysay Sr. Sabay sabay nating balikan ang kasaysayan.

 Si Ramon del Fierro Magsaysay ay ipinanganak sa Iba, Zambales noong January 31,
1907 ang kanyang mga magulang ay sina Exequiel Delos Santos Magsaysay isang black
smith o panday, ang kanyang ina naman ay si Perfecta Del Fierro.
 Si Ramon Magsaysay o monching kung tawagin ng kanyang mga magulang ay nagaral
ng elementarya sa Castillejos Zambales at nagtapos ng highschool sa Zambales academy
sa San Narciso. Noong siya ay kolehiyo, Magsaysay enter the University of the
Philippines 1997 when he enrolled pre-medical course. Nagtrabaho sya bilang isang
tsuper para suportahan ang sarili sa pag aaral, he transferred to the institute of commerce
sa Jose Rizal college na mas kilala ngayon bilang Jose Rizal university from 1928-1932
where he received bachelor’s degree in commerce.
 Pagkatapos niyang mag aral ay nagtrabaho siya bilang mekaniko ng sasakyan sa
kompanya ng Florida bus company at kalaunan ay naging shop superintendent.

 Sa pagsiklab ng World War II, he joined the motor pool of the 31st infantry division of
the Philippine army. Noong bumagsak ang bataan noong 1942 si Ramon Magsaysay ay
tumakas para iwasan ang pag aresto sa kanya ng mga sundalong hapon na hindi bababa
sa apat na okasyon. Pagkatapos ng matagumpay nyang pagtakas laban sa mga hapon
inorganisa nya ang western Luzon guerilla forces and he was commissioned captain on
April 5, 1942.
 Si Magsaysay ay kabilang sa mga naging instrumento sa pag clear sa baybayin ng
Zambales laban sa mga hapones bago ang paglapag ng mga pwersang amerikano kasama
ang mga tropang commonwealth ng pilipinas noong enero 1944.
 Pagkatapos ng pangalawang digmaang pandaigdig si Ramon Magsaysay ay hinimok ng
kanyang mga kasamahang guerilla para tumakbo sa mababang kapulungan ng mga
kinatawan sa pilipinas o mas kilala bilang Philippine house of representatives under the
banner of the liberal party on April 22, 1946, Magsaysay was elected to the Philippine
house of representatives.
 Noong 1948 pinili ni pangulong Manuel Roxas si Magsaysay na pumunta sa Washington
d.c bilang chairman of the committee on guerilla first upang tumulong maipasa ang
roger’s veterans bill na nagbibigay ng mga benepisyo ng mga beterano ng pilipinas na
lumaban sa mga hapon noong World War II.
 Si Ramon Magsaysay ay muling naihalal sa pangalawang termino sa camara ng mga
kinatawan and during both terms he was the chairman of the national defense committee.
Noong unang bahagi ng augusto 1950 inalok nya kay pangulong Elpidio Quirino ang
isang plano na labanan ang mga guerillang komunista gamit ang sariling mga karanasan
sa digmaang guerilla sa panahon ng World War II.
 Matapos ang ilang pag aalinlangan napagtanto ni president Elpidio Quirino na there was
no alternative and appointed Magsaysay as secretary of national defense at dito pinatindi
nya ang kampanya laban sa mga guerillang hukbalahap.
 As the new secretary of national defense ginawa ni Magsaysay ang hindi nagawa ng
kanyang hinalinhan. Sa tulong ni lieutenant colonel Edward J. Lansdale, isang opisyal ng
intelligence ng air force na nagsilbi rin bilang kanyang personal na tagapagpayo nilibot ni
Magsaysay ang buong bansa at nakita niya mismo ang pwersang nagtutulak sa likod ng
insorhensya, sa puntong iyon napagtanto niya na ang karamihan ng mga hukbalahap ay
hindi tunay na komunista kundi sila ay isang simpleng magsasaka na ang akala na ang
paghihimagsik ang sagot sa kanilang paghihirap.
 Dahil sa kanyang magandang reputasyon, sipag sa trabaho, at katapatan, si Ramon
Magsaysay ay inidolo ng masang Pilipino kahit walang balak tumakbo si Magsaysay sa
mga oras na yon, hinimok sya mula sa maraming panig, and finally he was convinced
that the only way to continue his fight against communism and to continue to fight
against corruption na sa kanyang palagay ay sanhi ng pagtaas ng komunistang guerilla,
nagbitiw sya bilang secretary of national defense noong February 28, 1953. And, became
the presidential candidate of the nationalista party disputing the nomination with senator
Camello Osias at the nacionalista convention.

 Ang presidential election ay ginanap noon Nov. 10 1953 at tinalo ni magsaysay ang
noo’y incumbent president na si Elpidio Quirino and he became the president of the
Philippines. Elpidio Quirino lost his opportunity for a second full term as the president of
the philippines.
 When Magsaysay ran for president ang kanyang kampanyang baryo to baryo ay lalo
lamang nag mulat sa kanyang kamalaayan to the issues of rural folk that had been
neglected by previous presidents.
 Napagtanto nya na ang gobyerno ng pilipinas ay hindi dapat maging pamahalaan ng mga
elitista, but an entity fully dedicated para sa lahat ng mga mamamayan nito, lalo na ang
mga peasants’ farmers that long considered to be the backbone of the nation.
 Si Magsaysay ay hindi perperktong pangulo. Ang kaniyang administrasyon ay naharap
din sa maraming issue at kontrobersya, but his greatness overshadowed the flaws of his
administration. Tatlong buwan matapos na mahalal na presidente ng pilipinas, Manuel
Manahan and Benigno Aquino jr. appointed as Ramon Magsaysay representatives to
meet with Louis Tarok, the leader of the hukbalahap group or also known as hukbong
bayan laban sa mga hapon.
 Pagkatapos makipagnegosasyon matapos ang apat na buwan, ang gobyerno ni Magsaysay
kay Louis Tarok, Louis Tarok, surrendered unconditionally on May 17, 1954 and
effectively nagtapos ang huk rebellion noong June 15 1954.
 Si Magsaysay ay naging boses ng walang tinig sa lipunan at ang kanyang
kahangahangang programa sa pag unlad sa kanayunan ay nagpatunay that he is sincere in
the uplifting the lives of the oppressed. Ang administrasyong Magsaysay ay itinuring na
isa sa pinakamalinis at pinakawalang katiwalian sa modernong kasaysayan ng pilipinas.
And, it is often cited as the Philippines golden years. Umunlad ang kalakaran at
industriya.
 The Philippine military was at its prime at ang bansa ay nakakuha ng mga pagkilala sa
international na palakasan, kultura at pakikipag-ugnayan sa dayuhan. The Philippines
placed 2nd on the ranking of Asia’s clean and well-governed countries.
 To turn his vision into reality, President Magsaysay implemented several projects. Lahat
ay kapakinabangan ng mga mahihirap sa kanayunan. Pinagbuti niya ang Sistema ng
pagupa ng lupa sa pamamagitan ng batas sa pang agrikultura noong 1954 na binigyan ang
mga nangungupahan ng Kalayaan na pumili ng Sistema ng pag upa.
 And the land reform act of 1955 which was passed to enhance landlord-tenant relations.
He gave land to the landless. Ang mga pampublikong lupain ay naipamahagi din sa mga
kwalipikadong naninirahan. Ang kabuuang 28,000 mga patent ng lupa na sumasaklaw sa
241,000 hectares ay inilabas noong unang taon lamang ng administrasyong Magsaysay.
 By 1955 an impressive of 23,578 agricultural lots were distributed to landless applicants.
Ang programang ito ay naging mas kilala sa tawag na land for the landless.
 In the same year, a total of 8,800 families were also resettled by the national resettlement
and rehabilitation administration in 22 settlement projects. Pinasimulan din ni Magsaysay
ang isang masinsinang pagpapaunlad ng pamayanan sa pamamagitan ng presidential
assistant for community development.
 The said agency helped build roads, and other facilities for the rural folks as well as
improved both the medical and educational services in the barrios. Si pangulong ramon
Magsaysay ay tunay na maka-pilipino, nanumpa siya bilang pangulo ng pilipinas na suot
ang tradisyonal na barong tagalog, kauna unahang presidente na nagsuot ng barong
tagalog during inauguration sa mga panahong iyon.
 Ramon Magsaysay was the first filipino president who regularly wore the national
costume, the barong tagalog. During his term as president, instead of using imported
wine, he used the Ilocano wine na kilala sa tawag na base to exchange toast with foreign
diplomats and took every chance he could get to promote local products. He even refused
special treatment.
 Mahal na mahal ng masang Pilipino si pangulong Magsaysay sapagkat hindi nya iniisip
na sya ay mataas sa kanyang sarili. Nakamit nya ang pagtitiwala ng mga tao dahil sa
kanyang kababawang loob at katapatan upang matugunan ang mga pangangailangan ng
mga ordinaryong mamamayan. Unlike other politicians, Magsaysay refused to name
towns, bridges, avenues and plazas after him.
 Siya ay nanirahan sa isang simpleng bahay. Nagsusuot ng mga simpleng damit,
nagmamaneho ng kanyang sariling kotse. Kadalasan walang kasamang body guard at pag
may nadadaanang ordinaryong mamamayan sa daan, ay kanya itong hinihintuan at
kakausapin. Minsan pa ngay nakikikain sa hapag kainnan ng mga mahihirap kapag sya ay
pinaaanyayahan.
 He simply spoke a language easily understood by the masses. Sa katunayan, ang
yumaong pangulong Magsaysay was an epitome of simplicity. He wanted to set an
example, someone that other public officials would look up to. When he was still a
defense secretary for example, he refused special treatment and leaved within his means a
government salary of about 500 usd a month.
 It is said once that Magsaysay was on his way to meet then president Elpidio Quirino,
their car suddenly stopped because his driver cosme was clueless on how to fix it, si
Magsaysay na dating nag trabaho bilang mekaniko sa isang bus company sa maynila, he
didn’t think twice in fixing it himself even while wearing a barong tagalog.
 The same driver also once violated traffic rules, ng makita ng pulis ang plate number at
ang pasahero sa loob ng kotse, he allegedly said, “naku po, patawarin nyo po ako mr.
president, maaari na po kayong magpatuloy sa pagbyahe”. However, President
Magsaysay refused to accept the privilege and said this instead, “Wag sarhento, kasasabi
mo palamang na ang batas ay batas, at sa prinsipyong iyon ay naniniwala ako. Habang
ako ang pangulo, ang batas ay nalalapat sa lahat ng mayroong pagkaka pantay-pantay.
Mangyari’y bigyan nyo na po kami ng kinakailangang ticket”.
 He also banned his brother who’s also a lawyer for accepting any case for anyone
connected with the government or for anyone who wants to be close to the government.
He further made sure that his wife kept family household accounts in malacanang strictly
separate from official ones. Instructing that family expenses, food, clothing, education,
etc. be charged against his personal salary and not the president’s official budget.
Ipinaalala nya sa kanyang pamilya na sila ay nakikitira lang sa palasyo ng malacanang.
 Hindi mapagpanggap, hindi makasarili, at ganap na walang interest sa pera. Taglay ni
pangulong Magsaysay ang lahat ng mga katangian na dapat magkaroon ang isang
perpektong politico. Ang pinaka di malilimutang tagumpay ni Magsaysay ay ang
kanyang pagsisikap na makuha ang tiwala ng mga tao sa gobyerno.
 Kilala bilang the champion of the common man, president Magsaysay would personally
listen to the problems of the common tao for at least 2 – 3 times a week. Sa katunayn
itinatag nya ang presidential complaints and action committee upang matiyak that the
complains of the masses were taken care of.
 Sa kauna-unahang pagkakataon sa nakalipas na maraming taon, nagkaroon ng lakas ng
loob ang mga Pilipino na kundinahin ang mga tiwaling opisyal ng publiko na walang
takot sa panunupil. Magsaysay’s presidential complaints and action committee heard
nearly 60,000 complaints in a year and settled more than 30,000 through direct action and
more than 25,000 through government agencies.
 Upang mapalapit pa sa kanyang gobyerno ang mga pangkaraniwang tao at maipadama na
ang kanyang gobyerno ay para sa lahat, binuksan ni Magsaysay ang mga pintuan ng
palasyo ng malacanang sa lahat ng mga mamamayan at sinasadya niya ito ng literal. Di
nagtagal, the masses began swarming the official residence transforming the lounge into
picnic grounds, so many people flack to malacanang during the Magsaysay era. That
some began to describe it as a miniatured divisorial. A combination of a market and a
cockpit.

 Sadly, Ramon Magsaysay’s term which was to end on December 13, 1957 was cut short
by a plane crash noong March 16, 1957.
 Umalis si Magsaysay patunong lungsod ng cebu kung saan nagsalita sya sa tatlong
institusyong pang edukasyon. Noong gabi ding iyong bandang ala-una ng madaling-araw,
sumakay sya sa presidential plain na Mount Pinatubo a c-47 heading back to manila. In
the early morning hours on March 17, 1957, the plane was reported missing. Pagsapit ng
hapon iniulat ng mga pahayagan na bumagsak ang eroplano sa mount manunggal sa cebu.
Ang aktwal na bilang ng nakasakay ay 25 kasama na si Magsaysay. Only newspaper man
Nestor Mata survived.
 Vice president Carlos Garcia who was on an official visit to Australia at that time
returned to manila and acceded to the presidency upang paglingkuran ang natitirang 8
months na termino ni Magsaysay. Maraming Pilipino ang nalungkot. Maraming mga
Pilipino ang lumuha sa biglaang pagpanaw ng napakabuting pangulo.
 An estimated 2 million people Magsaysay’s state funeral on march 22, 1957. He was
referred to us as the champion of the masses and defender of democracy. On march 17,
1958 ramon Magsaysay was awarded the golden heart presidential award posthumously.
 Maraming Salamat sa iyong taos pusong pagsisilbi sa ating inang bayan, maraming
salamat sa iyong sipag at buong katapatan your greatness and legacy will live forever in
our hearts, and may the next generation remember you. Ramon Magsaysay makadiyos,
Makabayan, tagapagtanggol ng maralitang tao, tunay na kampyon ng masang Pilipino.

You might also like