‫افزایش ‪11‬دئوکسی‌کورتیزول و نسبت ‪(THS‬هورمون محرک تیروئید) به تتراهیدروکورتیزول به عالوه‬

‫تتراهیدروکورتیزون دیده شده است‪.‬‬

‫درمان شامل جایگزینی گلوکوکورتیکوئیدها است‪ ،‬که باعث نرمال سازی فعالیت‪ DOC $‬و رنین پالسما می‌شود‪.‬‬

‫استروئید دهیدروژناز‬
‫‌‬ ‫کاهش ‪3‬بتاهیدروکسی‌‬
‫میشود‪.‬‬‫میکند‪ ،‬توسط دو ژن کد ‌‬ ‫استروئید دهیدروژناز‪ ،‬که دومین مرحله آنزیمی را در استروئیدوژنز کاتالیز ‌‬
‫‌‬ ‫‪3‬بتاهیدروکسی‌‬
‫کلیهها و غدد جنسی بیان میشود‪ HSD3BI .‬در جفت‪ ،‬پوست و دیگر بافت های‬ ‫‪ HSD3BI‬و ‪ HSD3BII. HSD3BII‬در فوق ‌‬
‫میشود و معموال از لحاظ عملکردی در این محل ها در هایپرپالزی مادرزادی آدرنال(‪ )CAH‬سالم باقی میماند‪.‬‬ ‫محیطی بیان ‌‬
‫میشود؛ که منجر به افزایش میزان‬‫نقص در ‪ 3B-HSD‬منجر به مسدود شدن واکنش تبدیل استروئیددلتا‪ 5‬به استروئید دلتا‪‌ 4‬‬
‫میتواند نرمال یا‬
‫میشود‪ .‬با اینحال‪ ،‬بدلیل اینکه ‪ HSD3BI‬معموال سالم است‪ ،‬میزان استروئیددلتا‪‌ 4‬‬
‫استروئیددلتا‪ 5‬در گردش ‌‬
‫حتی افزایش یافته باشد‪.‬‬
‫میتواند همراه با و یا بدون از دست دادن نمک‬
‫میدهند‪ ،‬که ‌‬
‫بیماران با بیماری قدیمی عالئم کاهش گلوکوکورتیکوئید را بروز ‌‬
‫باشد‪ .‬مردان تحت تاثیر این بیماری صفات مردانه تکامل نیافته دارند‪ ،‬و زنان ممکن است نرمال و یا بیناجنسی باشند‪ .‬آخرین‬
‫سویه اینگونه توصیف شده است که همراه با ویژگی های بیماری پلی‌سیستیک تخمدانی تیپیکال است‪ ،‬مانند رویش موی بیش‬
‫از حد در زنان‪ ،‬قاعدگی نامنظم و نازایی‪.‬‬

‫معیار قبلی برای تشخیص کمبود ‪ ،3B-HSD‬نسبت استروئید دلتا‪ 4‬بر دلتا‪ 5‬که اساسی یا با تحریک ‪ ACTH‬است‪17،‬‬
‫دهیدرواپیآندروسترون در ادرار و‬
‫‌‬ ‫هیدروکسیپروگنولون و‬
‫‌‬ ‫هیدروکسی پرگنولون به کورتیزول و میزان پروگنولون‪17 ،‬‬
‫میکرد‪.‬‬
‫خون را بررسی ‌‬

‫استاندارد تشخیص این اختالل به تازگی اصالح شده تا ارتباط نزدیکتری با مطالعات‪ $‬ژنتیکی داشته باشد‪ .‬میزان ‪ACTH‬‬
‫تحریک شده دلتا‪ 17-5‬و نسبت آن به روی کورتیزول برای تشخیص قطعی کمبود ‪ 3B-HSD‬بهترین هستند‪.‬‬

‫کارایی این روش های جدید برای بیماران با سویه غیرقدیمی هنوز مورد بحث میباشد‪.‬‬
‫درمان شامل گلوکوکورتیکوئید و مینرالوکورتیکوئید است‪ ،‬بعالوه استروئید های جنسی‪ ،‬برای مطابقت با رشد و نمو نرمال‪.‬‬
‫کمبود ‪-17‬هیدروکسیالز‬
‫میکند‪-17 ،‬الفاهیدروکسیالز و ‪-20،17‬‬
‫میشود و دو نوع آنزیم را کد ‌‬
‫فوقکلیه و غدد جنسی بیان ‌‬
‫‪-17‬هیدروکسیالز در غدد ‌‬
‫لیاز‪.‬‬
‫میکند‪17-20 .‬لیاز‪،‬‬
‫مربوطهشان را کاتالیز ‌‬
‫‌‬ ‫‪-17‬الفاهیدروکسیالز تبدیل پروگنولون و پروژسترون به مشتقات‪-17 $‬هیدروکسی‬
‫میکند‪ .‬کمبود‬
‫‪17‬هیدروکسی‌پروژسترون را به اندرستندیون تبدیل ‌‬‫دهیدرواپیاندروسترون و ‌‬
‫‌‬ ‫‪17‬هیدروکسی‌پروگنولون را به‬
‫میکند‪ ،‬که باعث تغییر مسیر به سنتر‬
‫‪17‬هیدروکسیالز تبدیل پروگنولون و پروژسترون به مشتقات ‪17‬هیدروکسی را مسدود ‌‬
‫میشود‪ .‬از‌اینرو‪ ،‬این بیماران دچار فشارخون و هایپوکالمی آلکالوزیس به همراه‬
‫الدوسترون بجای تستوسترون و کورتیزول ‌‬
‫میشوند‪ .‬کاهش ‪17‬هیدروکسی با بروز افزایش‬ ‫صفات مردانه ناکامل(در مردان) و کاهش میزان تستوسترون و کورتیزول ‌‬
‫دئوکسیکورتیکوسترون) ‪ ,‬پروگنولون و پروژسترون‪ ،‬همراه با کاهش ‪17‬کتواستروئید ادراری و‬
‫‌‬ ‫‪(DOC‬‬
‫میشود‪ .‬ژن مربوط به این عارضه در کروموزم ‪ 10q‬قرار دارد‪ ،‬که همان‬ ‫‪17‬هیدروکسی‌کورتیکواستروئید تشخیص داده ‌‬
‫ژن ‪17-20‬دسموالز است‪.‬‬

‫هایپرپالزی مادرزادی فوق کلیه لیپیدی(‪)lipoid CAH‬‬

‫این بیماری شدید ترین نوع ‪ CAH‬میباشد‪ ،‬که در آن سنتز همه استروئید های غشایی فوق کلیه و غددجنسی بطور‬
‫میتواند بعلت ‪StAR(Steroidogenic Acute Regulatory‬‬ ‫میشود‪ CAH .‬لیپیدی ‌‬‫محسوسی دچار اشکال ‌‬
‫)‪ Protein‬یا گسستگی شاخه جانبی ‪ p450‬باشد‪ .‬ژن ‪ ،StAR‬در کروموزم ‪ 8p11‬واقع شده و مرحله محدود کننده‬
 ‫میکند‪ .‬این ژن مسئول انتقال کلسترول از الیه بیرونی به الیه داخلی غشای‬
‫سرعت را در استروئیدوژنز کنترل ‌‬
‫میتوکندری میباشد‪.‬‬
‫نشانهدار‬
‫‌‬ ‫فوقکلیه تجمعات‪$‬‬
‫میکند‪ .‬در شرایط پاتولوژیک‪ ،‬غشای ‌‬
‫‪20-22‬دسموالز کلسترول را به پروگنولون تبدیل ‌‬
‫از کلسترول و دیگر لیپید ها را نشان میدهد‪ ،‬که نشانه اختصاصی اولیه از هایپرپالزی مادرزادی فوق کلیه است‪.‬‬
‫اندام تناسلی‬
‫فوقکلیوی شدید با کاهش فشارخون‪ ،‬دفع نمک و زنانه شدن ‌‬ ‫نشانه این اختالل بشدت نادر‪ ،‬نارسایی ‌‬
‫خارجی در مردان است‪ .‬گاهی زنان ممکن است نشانه های بیماری را تا هنگام بلوغ نشان ندهند‪ .‬تشخیص آن با‬
‫حضور غلظت کورتیزول و الدوسترون بسیار کم میباشد‪ ACTH ،‬و فعالیت رنین پالسما نیز افرایش یافته است‪.‬‬

‫کاهش سنتر الدوسترون‬

‫میباشد‪ .‬فرایند‬
‫میشود‪‌ ،‬‬
‫سنتر الدوسترون آخرین مرحله در مسیر ساخت استروئید که منجر به تولید الدوسترون ‌‬
‫هیدروکسیالسیون‬
‫ِ‬ ‫هیدروکسیالسیون ‪ DOC‬به کورتیکوسترون‪11 ،‬‬
‫ِ‬ ‫میکند‪11 ،‬‬
‫چند مرحله ای را تحریک ‌‬
‫هیدروکسیکورتیکوسترون و در نهایت‪18 ،‬دهیدروژناسیون به آلدوسترون‪ .‬کاهش آنزیم‬
‫‌‬ ‫کورتیکوسترون به ‪18‬‬
‫میشود‪ .‬این عارضه ممکن است با نشان دادن‬ ‫ایزوله شده منجر به دفع نمک‪ ،‬هایپرکالمی و اسیدوز متابولیک ‌‬
‫حضور متابولیت های کورتیکوسترون و ‪11‬دئوکسی‌کورتیکو‌استرون در ادرار‪ DOC ،‬افزایش یافته در سرم‪،‬‬
‫کمبود کورتیکوسترون‪18 ،‬هیدروکسی‌کورتیکوسترون یا الدوسترون در سرم تشخیص داده شود‪.‬‬
‫کورتیزول و گلوکوکورتیکوئید‬

‫قشر فوق کلیه در پاسخ به ‪ ،ACTH‬ریتم روزانه و استرس کورتیزول ترشح میکند‪ ،ACTH .‬که در هیپوفیز پیشین‬
‫میشود‪ .‬عالوه بر ‪ ،ACTH‬شکستن‬ ‫میشود‪ ،‬از گسستگی یک پیش ماده مولکولی بزرگتر بنام ‪ POMC‬ساخته ‌‬ ‫سنتز ‌‬
‫میشود تا گاما‌‪ LPH-‬و ‪-B‬‬
‫میکند؛ که در عوض این مولکول شکسته ‌‬ ‫‪ ،POMC‬مولکول ‪ B-LPH‬را نیز آزاد ‌‬
‫اندورفین را تولید کند‪ .‬در زنجیره ‪ ،ACTH‬الفا‪ MSH-‬و کورتیکوتروپین‪-‬مانند واسطه پروتئین قرار دارند‪.‬‬
‫اندورفین‪ ،‬در نورون های مغز عمل می‌کند که یک سیستم پپتیدرجیکِ(‪:‬توصیف نورون هایی که هورمون های‬
‫پپتیدی به عنوان نوروترنسمیتر ترشح می‌کنند) مجزای مرتبط با حس درد میسازد‪ .‬با اینکه ‪-B‬اندورفین به‬
‫موازات ‪ ACTH‬ترشح می‌شود‪ ،‬اهمیت آن ناشناخته باقی مانده‌است‪.‬‬
‫مولکول ‪ ACTH‬از ‪ 39‬آمینواسید تشکیل شده که از شماره ‪ 1‬تا ‪ 24‬در پایانه ‪-N‬ترمینال عملکرد کامال‬
‫هورمونی دارد‪ .‬گاهی‪ POMC ،‬ناکامل تولید می‌شود؛ که موجب ساخت‪ $‬شدن دیگر فرم های ‪ ACTH‬می‌شود‬
‫که معموال عملکرد بیولوژیکی کمی دارند‪ ،‬با اینحال ممکن است ایمنی فعال خود را حفظ کنند‪ .‬اینها ممکن است‬
‫ی هورمون) در سرطان شش اولیه یا متاستاز داده غالب باشند و‬ ‫در عارضه های بدخیمی مانند تولید نابجا( ِ‬
‫همچنین در بعضی بیماران با سندرم نلسون‪ ،‬اختاللی که با تومور هیپوفیز و هایپرپیگمنستاسیون پوست(افزایش‬
‫رنگیزه در پوست) در نتیجه برداشت هر دو غده فوق کلیه رخ می‌دهد‪ .‬نقص در آنزیم های شکننده ‪POMC‬‬
‫می‌توانند عامل ساخته شدن فرم های نادر کمبود ‪ ACTH‬ایزوله شده نیز باشند‪ ACTH .‬در پاسخ به عوامل‬
‫مختلفی ترشح می‌شود‪ ،‬که ‪ CRH‬و ‪( AVP‬آرژنین وسپورین) مهم ترین آنها هستند‪ .‬در میان دیگر بخش هایی که‬
‫ترشح ‪ ACTH‬را تحریک میکند عامل نوتریورتیک دهلیزی(‪ ،)ANF‬آنژیوتانسین‪ ،2‬پروتئین های ‪ IL6, IL1‬و‬
‫تومور آلفا هستند‪.‬‬
‫ِ‬ ‫عامل نکروز دهنده‬
‫هورمون ازاد کننده کورتیکوتروپین(‪ )CRH‬در هیپوتاالموس ساخته و از آن ترشح می‌شود؛ عملکرد آن برای‬
‫تحریک سنتز و آزادسازی ‪ ACTH‬از غده هیپوفیز است‪ CRH .‬در یک الگوی شبانه روزی و در پاسخ به‬
‫تحریک فیزیولوژیک مانند استرس و کاهش قندخون آزاد می‌شود‪(HPA axis .‬محور هیپوتاالموس‪-‬هیپوفیز‪-‬‬
‫آدرنال) از سیستم‌های بازخوردی مختلفی تشکیل شده که سنتز و ترشح کورتیزول را کنترل می‌کنند‪ .‬هنگامی که‬
‫کورتیزول پالسما افزایش می‌یابد‪ ،‬باعث توقف آزادسازی ‪ CRH، ACTH‬و ‪ AVP‬می‌شود که در عوض‪،‬‬
‫باعث کاهش میزان کورتیزول می‌شود‪ .‬بطور معکوس‪ ،‬وقتی کورتیزول سرم کاهش می‌باید‪ ،‬هیپوتاالموس و‬
‫هیپوفیز با افزایش تولید ‪ CHR‬و ‪ ACTH‬پاسخ می‌دهند‪ ،‬که باعث تحریک ساخت و ترشح کورتیزول می‌شود‪.‬‬
‫با این مکانیسم‪ ACTH ،‬و کورتیزول غلظت یکدیگر را در یک محدوده بسیار دقیقی کنترل می‌کنند و تغییر‬
‫کوچکی در یکی از این دو باعث تغییر پیوسته ای در دیگری می‌شود‪.‬‬