Дефиниција на хидролиза: Хидролизата е еден вид реакција на

распаѓање, кога еден реактант е вода. Обично, водата се користи за

разбивање на хемиските врски во другиот реактант. Терминот
потекнува од грчкиот префикс хидро- (што значи вода) со лиза (значи
да се разделиме). Хидролизата може да се смета за обратна реакција
на кондензација, во која две молекули се комбинираат едни со други,
произведувајќи вода како еден од производите. Општата формула на
хидролиза реакција е: AB + H2О → АХ + БОХ Органските реакции на
хидролиза вклучуваат реакција на вода и естер. Оваа реакција ја
следи општата формула: RCO-OR '+ H2O → RCO-OH + R'-OH Хипонот
од левата страна ја означува ковалентната врска што е скршена при
реакцијата.

Примери за хидролиза
Растворање сол на слаба киселина или база во вода е пример за
реакција на хидролиза. Силните киселини исто така можат да бидат
хидролизирани. На пример, растворањето на сулфурна киселина во
вода дава хидрониум и бисулфат. Хидролизата на шеќер има свое
име: сахарификација. На пример, сахарозата на шеќер може да
претрпи хидролиза за да се пробие во нејзината компонента шеќери,
гликоза и фруктоза. Кацилизираната хидролиза на киселинско-базната
основа е друг вид на реакција на хидролиза. Пример е хидролизата на
амидите.
Во биолошките системи, хидролизата има тенденција да биде
катализирана од ензими. Добар пример е хидролизата на
енергетскиот молекул аденозин трифосфат, или АТП. Катализираната
хидролиза се користи и за варење на протеини, јаглени хидрати и
липиди.
Според теоријата на електролитна дисоцијација(Аренус), киселини се
електролити кои дисоцираат на водородни јони, додека бази се исто
така електролити кои дисоцираат на хидроксилни јони. Според
теоријата на Бренштед-Лори,киселини и бази се протолити(секоја
честица, неутрален молекул, катјон или анјон) кои имаат способност
да даваат протони(донори) се киселини, додека честиците кои
примаат протони(акцептори) се бази. Честицата која оддава
протон(киселината), по оддавањето на протон минува во
честица(остаток од киселина-потенцијална база) со киселината(од која
настанала) предизвикуваат КОНЈУГИРАН ПАР *на киселина и база.
Како кај сите други хемиски процеси така и кај повратните
протолитички процеси може да се зборува за т.н ПРОТОЛИТИЧКА
РАМНОТЕЖА, карактеризирна со константа на рамнотежа(Kc).
Автопротолиза Еден од најслабите протолити е водата, што значи
дека многу малку дисоцира на јони,но сепак дисоцираат(од 550
милиони молекула, дисоцира само една молекула). Водата е
амфипротолит: O+ O= O+OH според теоријата на Бренштед-Лори,
една иста супстанца може да биде и киселина и база, но ако таквата
супстанца е во иста таква реакција. Реакцијата e повратна , по
воспоставување на протоплитичка рамнотежа(која значително е
поместена на лево) .Кај неа може да се дефинира Кc и Kw- јонски
производ на водата е производ од рамнотежните концентрации на
водородните и хидроксидните јони. При определена температура
Т=298 е приближно 1* .Во чиста вода Т=25 : C = =1* што се смета за
неутрална средина.

Ако C тогаш средината е кисела,а додека пак C средината е базна.

79strrrr