Professional Documents
Culture Documents
Tapik A
Tapik A
TAPIK A1
PANGKALAHATANG SIPAT SA MGA PANGUNAHING ISYU
NG BAYAN
A. PANGKALAHATANG SIPAT SA MGA PANGUNAHING ISYU NG
BAYAN
• Isa sa pinakamalala ngunit hindi masugpo-sugpong suliranin ng
Pilipinas ang korapsyon.
• Sa katunayan, tila nagiging karaniwan na lamang ito sa
pandinig at pananaw ng maraming mamamayan sapagkat
nagiging sistematiko na ito.
• Maging ang sistema ng hukuman ay tila nabahiran na rin ng
naturang kanser ng lipunan.
• Dahil sa pagdududang ito, maging ang sistemang
panghukuman ay tila wala nang nagagawa sa malakihang anyo
ng korapsyon sa bansa.
• Para sa lubos na pag-unawa sa kung ano ang mga anyo ng korapsyon na
umiiral sa bansa, mahalagang mabigyang kahulugan ito nang malinaw
nang makita ang mga indikasyon na nagbabadya ng korapsyon.
• Ayon sa The People Speak on Corruption & Governance ng International
Initiative- on Corruption and Governance (2007), pinakasimpleng
pagpapakahulugan sa korapsyon ang pag-abuso sa pampublikong
kapangyarihan para så personal o pribadong kapakinabangan.
• Ito rin ay maiuugnay sa pagkasira ng integridad, birtyu o mga prinsipyong
moral.
• Kung gayon, ayon sa nasabing hanguan, ang korapsyon ay isang
pangkalahatang konseptong naglalarawan sa isang organisado at
malayang sistema.
• Bahagi ng sistemang ito ang hindi pagtugon sa orihinal na layunin nito o
pagtaliwas sa itinakdang layunin nito na nakasasama sa buong sistema.
• Sa pagtinging ito, kabi-kabila kung gayon ang mga sitwasyong
maoobserbahan sa lipunang Pilipino.
• Ngunit hindi lang ang mga sitwasyong najlahad ang maaaring maging
porma ng korapsyon.
• Ayon sa ulat na Current Situation: The Challenge of Philippine Poverty noong 2017,
mauugat ang kahirapan at kawalang kaunlaran ng Pilipinas sa mga sumusunod:
• Dahil dito, hindi rin sapat ang kita ng marami sa mga Pilipino na nagpapahina sa
paglikha ng mga suplay at pangangailangan. Ang ganitong sitwasyon ay nagpapanatili
sa paurong na estado ng agrikultura at industriyalisasyon at pumipigil sa ekspansyon
ng paglikha ng mga produkto.
• Dahil ang dulot nitoy kakulngan ng sapat na trabaho at kita, hindi maibaba-baba ang
antas ng kahirapan sa bansa. Sa kasamaang palad, pinalalala pa ito ng pokus na uri
ng ekonomiya ng bansa, ang ekonomiyang tuon-serbisyo na walang kakayahang
solusyonan ang kahirapan sa bansa.
• Gayon din, ang pagbaba sa produksyon sa sektor ng agrikulktura at
manupaktura ay lalo pang nagpapalala sa kahirapan ng bansa.
• Mas higit na napapaboran ng polisiya ang interes ng mga negosyo kumpara sa mas
malawak na pampubliko at panlipunang pangangailangan. Sa isang ulat nga ay
sinabing:
The tendency of policies and laws is to favor oligarchs or
foreign capital in general and, often, specific business interests at
the expense of the poor majority, domestic capital, and smaller
enterprises, and national development. The over-determination of
the country's economic agenda by an elite of rationally self-
interested stakeholders further concentrates wealth and
entrenches inequality.
• Nakapagpapalala rin sa kahirapan ng bansa ang mga’di
epektibong panlipunang polisiya at proteksyong ipatutupad.
• Isa sa pinakamalalang isyu ay ang mga pagsasakomersyo at
pagsasapribado ng mga pampublikong serbisyo na hindi
kumikilala sa mga karapatang konstitusyonal sa kalusugan at
kalidad na edukasyonal ng bawat Pilipino.
• Sa pagpapaliwanag pa rin nina Africa, et al, (2017) sa ugat ng
kahirapan, binaggit nilang kasama sa mga ito ang kalamidad na
pinakamalala ang impak sa mga mahihirap at ang pag-uugnay
sa mga ekonomikong pag-unlad sa mga maling prinsipyo.
Sinabi nila sa kanilang ulat na:
The poor are in greater proximity to hazards than higher
income groups and the most vulnerable to the impacts of
environmental degradation. Farmers, fisher folk, and indigenous
communities are the ones most dependent on the natural
environment and ecosystems for their homes and livelihoods.
On the other hand, the recent episode of rapid economic
growth has been stimulated by easy credit, growing debt,
overseas remittances, a real estate boom, and infrastructure
spending. Local agricultural and industrial activity, domestic job
generation, and decent work are notably lagging behind visibly
rising corporate profits and growing oligarch wealth.
• Tulad ng malawakang kahirapang nakikita sa ngayon, ang
lalong pagyaman ng mga lubhang mayayaman ay magpapalaki
sa agwat ng buhay ng mga ito sa mahihirapb na Pilipino.