NARRATOR: Si Jazzie ay isang masiyahin at mabuting mag-aaral ngunit sa

mga problemang dadating sa kanyang buhay, malalagpasan

niya kaya ito?…
1st scene
NARRATOR: Pagka-uwi ni Jazzie sa paaralan, nadatnan niyang nag-aaway
ang kaniyang mga magulang….
YLA: Wala ka ng ginawa dito sa bahay, puro ka inom!
IAN: Manahimik ka nga, wala kang pakialam!
JAZZIE: Nay, Tay, Tama na!
IAN: Isa ka pa, huwag kang mangialam dito. Bwisit na pamilya ‘to!
(nag-walk out)
NARRATOR: Habang papalis ng kanilang bahay ang ama ni Jazzie ay
biglang….
DOM: Uyy pre! Tara shot!
IAN: Sige pre
DOM: May problema ka yata?
IAN: Wala ‘to pre, nag-away nanaman kami ni misis araw-araw
nalang, sawa na ako.
DOM: Iinom mo nalang yan
NARRATOR: Nang matapos ng uminom ang magkumpare, umuwing lasing
ang tatay ni Jazzie at kinuha lahat ng kaniyang mga gamit…
YLA: Ohh san ka pupunta?
IAN: Wala kang pake basta aalis na ako dito!
JAZZIE: Tay, huwag kang umalis! Huwag mo kaming iwan!
IAN: Tabi!(tinulak si Jazzie)
YLA: Hayaan mong umalis yan, wala siyang kwenta!
NARRATOR: Tuluyan ngang umalis at iniwan ni Ian ang kaniyang pamilya
at hindi na muling nagpakita…

2nd scene
NARRATOR: Kinabukasan, tulalang pumasok si Jazzie sa paaralan dahil
hindi pa din niya tanggap ang mga nangyari sa kanilang
pamilya.
HARVIE: Mars, are you okay? Parang lutang ka ngayon ah…
EZEKIEL: Ay true mars, may problema ka ba?
JAZZIE: Wala ‘to ano ba kayo, okay lang ako.
EZEKIEL: Okay mars sabi mo ehh.. gora na us sa classroom baka
baka andun na si ma’am.
NARRATOR: Pumasok na nga ang magkakaibigan at nalate ang mga ito.
JAZZIE, EZEKIEL, HARVIE: (GOODMORNING MA’AM)
CHERRY: Goodmorning, okay take your sit.
Okay class since malapit na ang card day kailangan niyo ng
i-pass lahat ng performance tsk niyo. That’s all and class
dismissed.
ABEGAIL: Jazzie ikaw na lang gumawa ng report natin, tutal ikaw naman
leader.
ARON: Pa-encode na din itong research ha.
MECCA: Ikaw na din magtapos nung project natin tapos i-pass mo na.
JAZZIE: Sige..

NARRATOR: Natambakan nga ng mga gawain si Jazzie kaya’t hindi niya na

alam kung ano ang kaniyang uunahin. Pero biglang…… HARVIE:
Mars, tara gala tayo.
JAZZIE: Saan naman? at tsk marami pa akong gagawin.
EZEKIEL: Huwag ka ng magtanong. Halika na, wag mo na gawin yan
ANDREW: Sumama ka na sa kanila, minsan lang yan.HAHAHA(evil
laugh)
EDWARD: Huwag! Madami ka pang gagawin diba?
ANDREW: Huwag mo nang gawin yan. Masaya gumala……..
EDWARD: Huwag kang makinig sa kanya, sakin ka makinig.
JAZZIE: Sige, sasama ako.
EDWARD: Pero?…..
NARRATOR: Sumama nga si Jazzie sa kaniyang mga kaibigan at isinantabi
na lamang ang kaniyang mga gagawin. Habang gumagala
sila, nakita ni Jazzie ang kaniyang boyfriend na si Mark..
EZEKIEL: Mars, boyfriend mo oh..
JAZZIE: Uy love..
JOSHUA: Bro, girlfriend mo?
MARK: Ha? Hindi, kaibigan ko lang yan.
RUBBIE: Bakit “love” tawag niya sayo?
MARK: Ewan ko diyan ehh d naman kami close niyan
JAZZIE: Ayy sorry, akala ko boyfriend ko. Sige bye!
MARK: Bye..
HARVIE: Mars bakit ka naman tinatanggi ni Mark?
EZEKIEL: Oo nga, at sinakyan mo pa.
JAZZIE: Hayaan niyo na, I think he has his reasons.
NARRATOR: Pagka-uwi ni Jazzie, nakita niya na makalat ang kanilang
bahay at marami pa siyang gagawin, hindi na niya alam ang
uunahin. Kaya napa-upo na lang siya sa isang sulo habang
umiiyak….
ANDREW: Sige magmukmok ka lang diyan. Hayaan mo na yan
EDWARD: Ohh ano sabi ko sayo kanina, diba sabi ko sayo huwag ka
nang sumama yan tuloy natambakan ka na ng mga gawain.
ANDREW: Tama lang yan sakin ka makinig… HAHAHA (evil laugh)
EDWARD: Ngayon, magpahinga ka at isipin mo kung ano gagawin mo.
ANDREW: Huwag kang makinig sa kanya, sakin ka makinig.
EDWARD: Masama yan kapatid.
NARRATOR: Biglang pumasok sa isip ni Jazzie na tawagan and kaniyang
ate na siyang karamay niya sa lahat.
KATE: Uy, napatawag ka by the way kamusta pala kayo diyan. Wait
lang umiiyak ka ba?
JAZZIE: Ate di ko na kaya, ang dami ko ng iniisip kailangan kita.
KATE: Bakit anong problema?
JAZZIE: Di ko na alam gagawin ko ang daming problema dito sa
bahay, tambak pa ng school works tsk kanina nung nakita ko si
Mark grabe ate sa harap ba naman ng mga tropa niya dine-deny
niya ako.
KATE: Cheer up! Alam kong kaya mo yan, ikaw pa! Basta lagi mong
tatandaan na nandito lang ako when you need me. And you
should think on how will you handle your problem?
JAZZIE: Pero ate paano?

KATE: You should learn how to comfort yourself. Kung gusto mong
umiyak, iiyak mo lang ‘yan kung sa ganyang paraan mo
nailalabas lahat then go.
KATE: Sige na may work pa si ate.
JAZZIE: Sige ate ingat ka palagi
KATE: Ingat ka din palagi, see you soon

NARRATOR: Huminga ng malalim at napagisip-isip si Jazzie.

Kinaumagahan bumangon ng maaga si Jazzie upang
magjogging na para bang walang nangyari. Habang siya ay nagjojogging
nakasalubong niya ang kaniyang mga kaibigan.
HARVIE: Uyy Mars, sama ka pupunta kami ng mall
EZEKIEL: Gora na te, sama kana
JAZZIE: Pass muna ako diyan, next time nalang, kayo nalang muna at
madami pa akong gagawin.
HARVIE: Okay Mars, sabi mo eh
JAZZIE: Oh siya sige maiwan ko na kayo ingat kayo sa lakad niyo
EZEKIEL: Sige Mars ingat ka rin
HARVIE: Bye!
JAZZIE: Bye!

NARRATOR: Nang makauwi na si Jazzie tinapos niya na lahat ng

kaniyangmga school works at pagkatapos ay sinunod naman
niya ang paglilinis ng kanilang bahay.

AFTER 2 WEEKS
: Dumating na nga ang araw ng card day at masaya si Jazzie
ng makita niya ang kaniyang mga grado. Kaya labis ang
pasasalamat niya na napagtagumpayan niya lahat ng
pagsubok na naranasan niya.

THE END

EDWARD: Salamat sa Diyos naging matagumpay din siya

ANDREW: Kasalanan mo to
EDWARD: Di mo lang matanggap na mas nananaig pa rin and
kabutihan.

(WALK OUT)

THE END